Het hogere doel gaat voor het persoonlijke. Geheimhouding in naam van God.
De kerk blijft een gesloten geheel als het gaat over affaires rondom seksueel misbruik. Waarom kan er toch geen openheid komen en rechtgedaan worden aan mensen die aan den lijve zijn geraakt door dienaren van God?Wat iedereen al weet, daar blijft de kerk geheimzinnig over doen.
De stichting Hulp en Recht
De katholieke kerk heeft de stichting hulp en recht opgericht om de krachten die los kunnen komen na seksueel misbruik te kanaliseren. Het is een slim opgezet systeem waarbij zeer zorgvuldig en behoedzaam klachten worden afgehandeld.(De beste psychologen en sociologen zitten bij de kerk!)De kerk onderzoekt, de klager moet zich bekennen tot in alle details, daarna wordt de dader/pleger geinterviewd en daarna besluit een kerkelijke commissie of er voldoende bewijs is om de klacht gegrond te verklaren.
In de laatste zes jaar werden van de 196 aanmeldingen er slechts 40 gegrond verklaard. Dat is maar heel weinig.
Ik zou graag willen spreken met de 156 afgewezenen. Waarom werd hun zaak ongegrond verklaard? Hoe voelen zij zich na deze afwijzing?
In het kerkelijk recht is het toegestaan voor functionarissen niet de waarheid te spreken als het instituut kerk in het geding is. Kunnen de plegers/daders zich daardoor zo makkelijk niets meer herinneren?
Stichting heeft verkeerde naam
De naam Hulp en Recht is misleidendhet gaat namelijk om pastorale, niet onafhankelijke hulp, het gaat niet om recht maar om kerkelijk recht. De correcte naam zou dus zijn:Pastorale hulp en kerkelijk recht na seksueel misbruik.
Er ontbreken een aantal belangrijke zaken m.i. die echt recht doen aan mensen die zijn misbruikt door een kerkelijke functionaris.Er zijn naar schatting duizenden mensen die in het verleden zijn misbruikt. De kerk zou actief naar hen moeten uitreiken, hen moeten uitnodigen voor gesprekken, hen opsporen. Groepen en bijeenkomsten organiseren, actief uitreiken omdat er iets recht gezet moet worden en heling moet plaatsvinden.
De kerk moet de geheimen die er zijn onthullen, niet de slachtoffers (en daar weer een meerderheid van afwijzen).
De kerk moet kijken naar het systeem van macht en bekennen dat er heel veel in de doofpot is gestopt, dat iedere laag die macht had daaraan meegedaan heeft. Er is gezien, er is gezwegen, de verkeerden beschuldigd, er is ontkent, er is gelogen, er is afgedekt, er is geheimhouding afgesproken.
Er is genoegzaam bekend wie er over grenzen zijn gegaan in hun functie. De namen zijn bekend.
De kerk zou de daders moeten verplichten tot bekentenissen om het helende werk te kunnen doen en hen uit naam van God moeten aanroepen om het machtsmisbruik te erkennen en genoegdoening te creeeren.
Vierdubbele macht
Vier machten moeten door slachtoffers worden bestreden bij kerkelijk misbruik: De macht van de oudere, opvoeder of vertrouwenspersoon, de macht van de kerk, de macht van God, de macht van het Bijbelse woord.
Misbruik binnen de kerk is zo veel erger omdat de schuld aan de zijde van het slachtoffer zo moeizaam te bewerken is. Het gaat niet alleen over iets tussen jou en iemand die je iets aandoet, maar die ander is een functionaris die dicht staat bij God, zelfs plaatsvervanger van God en gedekt werd/wordt door een grote kerkelijke organisatie waar de gemeenschap ontzag voor heeft. Dat aantasten is ondoenlijk zonder de kerk te verlaten en het geloof achter je te laten. Dan is het ook nog het geloof in God die seksuele relaties tussen mannen een gruwel vind.Daarom zijn er weinig aanmelding bij hulp en recht, daarom kan hulp en recht zich veroorloven zoveel klachten af te wijzen.
Ik vind dat de katholieke kerk verplicht is meer te doen.
In de Verenigde Staten gaat de kerk bijna failliet aan de schadevergoedingen die uitbetaald moeten worden aan slachtoffers.
Iedereen vraagt zich natuurlijk af hoe dat hier bij ons in Nederland zit. Is het hier niet gebeurd? Wat zegt de kerk, wat is de reactie?
De kerk moet zich schamen!
Zich schamen over dat dit allemaal kon gebeuren. Deze schaamte voorbijgaan en bekennen wat er precies is gebeurt in totale openheid van zaken. De verantwoording nemen. Door campagnes mensen te vragen zich te melden en de drempel laag maken.
Celibaat als een van de oorzaken
Door het celibaat, een voor veel mensen niet te hanteren onderdrukking van seksuele energie, moet er een enorme waakzaamheid gelden voor mensen die werken in nabije relaties. We weten dat onderdrukte seksualiteit zich soms oncontroleerbaar een weg baant. Mensen hebben zo’n behoefte. De kerk is verantwoordelijk door het celibaat te eisen en maakt daarmee een voedingsbodem voor geheime seksuele relaties.
Hulp en Recht moet zichzelf verplichten om te melden bij justitie
Bij hulp en recht moet er – ze onderzoeken strafbare feiten- meldingsplicht komen naar justitie en het wereldlijke recht.
Ook al zijn vele zaken verjaard, de politie heeft een archief van aangiften en meldingen waar zaken van dezelfde dader kunnen “matchen”
Incestueuze hulp
De hulpverlening die hulp en recht geeft is “incestueuze” hulpverlening. Hulpverlening door de bij het systeem betrokken instituut en functionarissen dat kan niet helemaal gezond zijn. De daders en medeplichtigen geven zelf de therapie wel. Maar wie is nog geloofwaardig en schoon in een orgnanisatie die daders gewoon verplaatst naar een andere plek zonder verdere gevolgen? De kerk moet buitenstaanders inhuren, betalen en volop de gelegenheid geven waarlijk hulp te bieden.
Peter John Schouten
Wij zoeken mannen die in hun jeugd door een geestelijke van de RK-kerk seksueel zijn benaderd.
De geestelijke geniet in Italië grote bekendheid om zijn werk onder drugsverslaafden. Hij wordt beschouwd als een spiritueel leidsman van rechtse politieke leiders als ex-premier Silvio Berlusconi.