Verpleger misbruikt jongens op intensive care

BERLIJN – In de Duitse hoofdstad Berlijn is een verpleger opgepakt omdat hij drie jongetjes zou hebben misbruikt op de afdeling intensive care. De jongetjes waren onder narcose. De verpleger voerde seksuele handelingen met de weerloze kinderen uit, terwijl hij het misbruik filmde met zijn gsm.
Een negenjarige jongen was echter niet geheel onder narcose. Hij was zich bewust van het misbruik, zelfs minstens tweemaal.
Het jonge slachtoffer vertelde zijn ouders later wat er was gebeurd in de kliniek Berlin-Buch, meldde de krant Bild woensdag.

Video’s
In de woning van de 27-jarige verpleger uit Panketal vond de politie video’s en foto’s van de handelingen. Vrijdag is hij opgepakt en wegens zelfmoordgevaar opgenomen in een penitentiair ziekenhuis.
Daar heeft hij zich met een scheermesje gecastreerd en zich gesneden in armen en benen. Zijn toestand is kritiek.
© ANP

Belgen gaan paus en Vaticaan aanklagen

BRUSSEL – Advocaten van een aantal slachtoffers van misbruik binnen de Belgische Rooms-Katholieke Kerk gaan de paus en het Vaticaan dagvaarden.Dat meldden Belgische media donderdag.

”We zijn bezig met een claim tegen de paus omdat we vinden dat hij de hoofdverantwoordelijke is voor het misbruik”, aldus advocaat Walter Van Steenbrugge. Hij en zijn collega Christine Mussche hebben al contact gelegd met Amerikaanse collega’s die het Vaticaan reeds hebben gedagvaard.

Geheimhoudingsplicht
De Belgische advocaten wijzen op een wet die geestelijken en verantwoordelijken verplicht tot geheimhouding.
Daardoor kan er volgens hen opnieuw misbruik plaatsvinden of kan het misbruik voortduren. ”Wij zeggen dat de uitvaardiger van dit soort wetten uiteraard verantwoordelijk is voor het misbruik”, aldus Mussche.

Van melding naar klacht bij Hulp&Recht

Uit het tussenrapport van de commissie valt (tussen de regels) op te maken dat er, om in aanmerking te komen voor een schadevergoeding, een beoordeling zal komen van de klacht te zijn misbruikt. Nu zou je kunnen wachten tot er een beoordelingscommissie wordt benoemd en jouw zaak dan laten ‘voorkomen’ of nu alsnog je melding bij Hulp&Recht omzetten in een klacht.
Ik hoor op dit moment van nogal wat mensen die besluiten hun melding bij H&R om te zetten tot klacht. Het leek me dan ook opportuun hier wat uitvoeriger informatie te geven voor die mensen, omdat ik zo’n procedure bij Hulp&Recht doorlopen heb. Ik hoop dat jullie er iets aan hebben en wens jullie allemaal sterkte!
Ik raad aan het volgende document goed te lezen. Het geeft je een idee van wat je te wachten staat en wat je kan verwachten:
http://www.hulpenrecht.nl/Documenten/SitePages/toelichting%20procedure.aspx
Ton Leerschool
Stichting Mannenhulpverlening na seksueel misbruik

Vooraf – Collectieve schadeloosstelling
Hoewel niet expliciet zo geformuleerd door Deetman, lijkt het erop dat hij voorzag dat de, zo snel mogelijk te installeren, nieuwe beoordelingscommissie ook de taak op zich zou nemen om de beoordelingen m.b.t. de “verdeling van de pot” uit de collectieve schadeloosstelling uit te voeren. Want dat is waarschijnlijk wat het ‘collectieve’ inhoudt: de kerk gaat een pot geld ter beschikking stellen van de slachtoffers en die moet dan verdeeld worden. Dit is ook zo in andere landen gelopen en met de procedure in Amerika hebben vrienden van mij ervaring; en geen beste!

De pot in Boston in 2003 was 85 miljoen USD en dat moest onder de ongeveer 450 slachtoffers eerlijk verdeeld worden.
Hier is de commissie Lindenbergh nog aan ’t bedenken hoe een dergelijke verdeling gemaakt moet worden, maar in Amerika is een soort score systeem ingesteld. En het zou me verbazen als de zaken hier andere geregeld zouden worden, maar de tijd die Lindenbergh nodig heeft om ’t allemaal uit te zoeken is mooi mee genomen…voor de kerk. Want daar gaat het altijd om: tijd rekken!
De score in de beoordeling was afhankelijk van soort misbruik (‘alleen’ masturbatie of ook penetratie), de duur (één keer of langdurig), aantal personen (werd misbruik door collega’s van de dader overgenomen) , etc. etc.
Dit hele proces werd door de slachtoffers en hun partners als zeer vernederend ervaren, nogmaals je ziel op tafel te moeten leggen en dat iemand dan beoordeeld hoe slecht jij er aan toe bent…

Even tussendoor: volgens mij is een mensenleven niet in geld uit te drukken en dat is eigenlijk wat wij van een schadevergoeding verwachten: een compensatie voor het verkrachtte leven… De schadeloosstelling kan hoogstens materiële schade compenseren; de kosten (tijd, reizen, advocaatkosten, etc.) verbonden aan het bij de kerk aanhangig maken van jouw zaak bij de kerk. Je zult ook na de betaling altijd nog het gevoel overhouden dat het niet genoeg is, omdat jij nog steeds last hebt van je misbruik, dat gaat hierdoor niet weg!
Om te helen zal er “erkenning” nodig zijn; erkenning dat je onrecht aangedaan is, dat de andere kant op is gekeken terwijl jij misbruikt werd. Geld kan mogelijk een deel van de erkenning zijn, het is het niet helemaal. Daarvoor is iets anders nodig zoals bijvoorbeeld echte boetedoening door de dader en het instituut, oprecht en in alle nederigheid!
Of dat ooit komt van de kerk?

In Amerika werd de beoordeling gemaakt door een commissie van rechters. Slachtoffers mochten bewijzen aanvoeren, zoals rapporten van artsen of therapeuten, maatschappelijk werk, partners, etc. etc. om zo te proberen zo hoog mogelijk te scoren.
Want hoe hoger de score, hoe meer geld uit de pot!
Op deze manier worden slachtoffers tegen elkaar opgezet, want je concurreert tegen elkaar over de inhoud in de pot…en dat is mooi meegenomen, wederom voor de kerk!

Ik ben zelf de procedure bij H&R doorlopen in 2004/2005 en heb uiteindelijk een “oordeel” van de Beoordelings- en Advies Commissie voorliggen waarbij de dader schuld heeft bekend en ook schuldig verklaard is. (Mogelijk dat ik dus niet nog eens al die vernederingen en teleurstellingen en demotiverende onderzoeksfasen opnieuw moet beleven.) Overigens heeft het doorlopen van die procedure totnutoe niets opgeleverd; die zelfde pater werd een jaar later gepromoveerd tot overste van het klooster en raadslid van de orde.
En dat is noig steeds een probleem met de procedure: de overste of bisschop besluit uiteindelijk of hij het advies van de BAC uitvoert…of niet! Of dat hij iets anders bedenkt…

Maar…daarvoor zetten de meesten hun klacht nu niet om, maar om de beoordelingscommissie voor de collectieve schadeloosstelling vóór te zijn. En tijd hebben we zat,want dat gaat allemaal nog tot in de eeuwigheid duren…
We zullen toch iets moeten ondernemen in die tussentijd, misschien een goed idee alvast de melding bij H&R om te zetten in een klacht. Dan heb je in elk geval het gevoel iets ondernomen te hebben…ook al levert het weinig positiefs op, het kan helend zijn de vijand te bevechten. In mijn geval was dat in die fase van mijn verwerking absoluut zo: ik was tenminste aan ’t vechten; richtte mijn opgekropte agressie op daar waar die hoort: degenen die mij misbruikt of mijn misbruik gefacilliteerd heeft.

Beoordelingscommissie Hulp&Recht
Waarschuwing vooraf! Als je niet al af en toe overwogen hebt “eruit te stappen” is het gevaar aanwezig dat je daar alsnog toe besluit als je met die club aan de gang gaat. De demotivatie en tegenwerking en het totale gebrek aan inschattingsvermogen wat er in het hoofd van iemand met een misbruikervaring omgaat, kunnen je letterlijk en figuurlijk het graf in of tot waanzin drijven! Verwacht niets en blijf voortdurend scherp, anders raakt je wederom beschadigt. Zoveel vooraf…

Op het moment dat ik bij H&R klaagde was de procedure gebaseerd op de richtlijnen van 2002.
Sinds oktober 2007 zijn deze aangepast en uit berichten van mensen die deze nieuwe procedure doorlopen hebben stel ik vast dat het er niet beter op geworden is. Daarover later meer.

Juridisch adviseur
De melding aan H&R kan een eenvoudig telefoongesprek zijn geweest of het versturen van een bericht of brief.
Bij het omzetten van de melding naar een klacht moet een officieel document: “het klaagschrift” opgesteld worden.
Hiervoor krijg je een juridisch adviseur toegewezen krijgen van H&R.

Wat het nut was van die juridisch adviseur (in mijn geval Dr. Ton Meijers – Universitair Hoofddocent Canoniek Recht aan de faculteit Katholieke Theologie van de Universiteit Tilburg – een zwaargewicht dus, voor een kinderklus!?!), behalve dan dat hij een A4-tje meebracht waarop de gegevens van de aangeklaagde en klager en de vordering vermeld moesten worden en waaraan een samenvatting van de gepleegde feiten toegevoegd moest worden.

De katholieke kerk maakt nogal wat ophef in de pers over het aantal juridische adviseurs dat zij extra aangesteld hebben, maar dat is alleen een rookgordijn en bedoeld om de publieke opinie te beïvloeden, want het nut van die mannen/vrouwen is NUL voor het slachtoffer.Twee keer samen koffie drinken en een A4-tje invullen…

Later (en noem mij gerust paranoide) heb ik zijn bezoek geëvalueerd als een 1ste inschatting van de kerk om te zien hoe gevaarlijk ik was en een 1ste poging mij van het maken van de klacht af te brengen. (“…zware, langdurige procedure…”, “…uithoudingsvermogen gevraagd…”, etc.) Bovendien heeft hij mij slecht beraden m.b.t. de vordering, ook daarover later meer.
Dat blaadje kan je met gemak zelf invullen en wie een kopietje wil van het document stuur ik het graag toe. Tegenwoordig is het niet meer beschikbaar op de website van HR.

1ste beoordeling van de klacht
Dit klaagschrift gaat naar de Beoordelingscommissie die de klacht summier onderzoekt (eigen woorden uit de procedure) en deze dan “gemotiveerd kan afwijzen” als zij van mening achten dat het feit zich niet voorgedaan heeft of niet de moeite van het doorlopen van de procedure waard is. Tegen deze beslissing is beroep mogelijk.
In mijn geval werd deze beoordeling gedaan door de verantwoordelijke (Drs. E.J.M. Boogaard-Derix – huidig voorzitter van bestuur gerechtshof Den Bosch), welke voor mijn dossier door de BAC aangewezen was. Eerste horde genomen.

In mijn tijd was de procedure dat de verantwoordelijke mij en de aangeklaagde aan interview afnam waarvan verslagen gemaakt werd.
Ik mocht het veslag van het interview van aangeklaagde inzien en van commentaar voorzien, maar kreeg geen kopie. In dat verhaal zaten zoveel tegenstrijdige uitspraken dat een civiel rechter er zijn “spreekwoordelijke achterste” mee afgeveegd zou hebben. In dit geval werd op basis van die verslagen door de BAC besloten dat zij niet tot een oordeel konden komen, omdat onze verklaringen “zo tegenstrijdig waren”. Conclusie: ik moest met getuigen komen om mijn verhaal te onderbouwen…veel succes!

Tegenwoordig loopt het iets anders.
De beoordelingscommissie beoordeelt de klacht en kan besluiten dat “…zowel klager als aangeklaagde beter geholpen zijn door een bemiddeling..” Ga je niet in op dit voorstel van bemiddeling wordt de klacht formeel.
Ik weet niet wat ik me moet voorstellen bij een dergelijk voorstel tot bemiddeling.

Weer tussendoor: muren en obstakels.
Terwijl ik met H&R bezig was begon ik het process meer en meer te zien als een fort of citadel of zo’n computer quest waarbij je steeds voor een onneembare muur komt te staan en weer je krachten moet verzamelen om die ’te nemen’. Iedere stap in het proces is een andere muur te nemen… En net als bij een versterkte vesting zijn ook hier de muren gebouwd ter verdediging; om het moeilijk te maken naar binnen te komen.
De eerste muur: je melding bij de telefoondienst. Daar heb je eerst een tijd over gedaan, twijfels, de vernedering, dan staat je besluit vast en je belt. Een vriendelijke dame of heer luistert naar je…geeft hoop…je vestigt daar je hoop op….en dan komt er: …niks!
Je bent de eerste poort door, staat binnen de eerste muur en daar zie je dat er weer een staat! En jij had gedacht binnen te zijn, ontvangen te worden door iemand die geïnteresseerd is in je verhaal, dat er iemand aandacht aan je zou besteden, maar het enige dat je vindt is: een andere muur.
En zo gaat het voortdurend: officiële melding – muur – melding naar klacht – muur – interview met BAC – muur – 1e beoordeling door BAC – muur – enz. enz. De enige plek waar je nóóit komt is in het fort in het midden, het heilige der heiligen, want het hele proces is er juist op gericht dat je daar niét komt, want daar ligt de waarheid, de macht, de enige die het echt weer goed kan maken! En daar wordt je ver van gehouden…en bezig gehouden; je denkt dat je vooruit komt maar eigenlijk loop je alleen rondjes…tussen muren.

Melding wordt klacht

Voorbeeld van de nieuwe procedure: http://www.netwerk.tv/uitzending/2010-03-09/kritiek-op-procedure-seksueel-misbruik-rkk#
Ik ken de man die heeft meegewerkt aan deze documentaire. Hij kwam onverwachts zijn dader tegen bij de zitting van de BAC – moet je toch even niet aan denken!!!
—wordt verder vervolgd natuurlijk—

RKK maakt kans op Gouden Bikini


DI 21 dec 2010 | 11.49
De Rooms-Katholieke Kerk maakt kans op de Gouden Bikini-award van de satirisch-christelijke website Goedgelovig.nl. De Kerk heeft dit te danken aan haar afhandeling van de meldingen van seksueel misbruik door priesters.

De Gouden Bikini wordt jaarlijks uitgereikt aan de christen of christelijke organisatie die in het afgelopen jaar op de “meest wereldvreemde manier” in het nieuws is gekomen. De naam van de prijs verwijst naar de Hünkemöller-bikini (foto) waar het Utrechtse ChristenUnie-raadslid Mirjam Bikker in 2007 bezwaar tegen maakte.

De abortus-brief van Mariska Orbán-de Haas lift mee op de nominatie van de Rooms-Katholieke Kerk. De abortus-brief van de hoofdredactrice van het Katholiek Nieuwsblad aan politica Jeanine Hennis-Plasschaert zorgde voor veel discussie.

Verder zijn genomineerd: de Evangelische Partij Nederland van Yvette Laclé, Cees Vork (oprichter gebedsorganisatie Op de Bres), Rien Kemmpeneers (christelijke gereformeerde dominee die het WK-voetbal veroordeelde), Nederland Pro Deo (die het einde van Nederland voorspelde), internetprovider Solcon, het Nederlands Dagblad en ds. Moens (die de Herziene Statenvertaling het werk van de Duivel noemde) (meer informatie over de genomineerden).

Mensen kunnen op de website van Goedgelovig tot en met 26 december hun drie nominaties bekend maken. Daarna kunnen de bezoekers van de site tot 1 januari stemmen op de twee finalisten.

In 2007 wonnen de Gereformeerde Gemeenten de Bikini. In 2008 was dat de pinksterorganisatie TRIN. Vorig jaar won dominee Goldschmeding de prijs. Hij kwam in het nieuws vanwege zijn pleidooi voor een opvoedkundige tik.

Bron: IKON

Groepen van lotgenoten

direct naar de berichten van lotgenoten

Rooms Katholieke Kerk
Sinds de golf van misbruik gevallen in de rk kerk naar buiten kwam, begin 2010, hebben zich groepen gevormd. Meestal op basis van de school, het internaat, de orde of de instelling waar het misbruik heeft plaatsgevonden.

De kerk profiteert van de verdeeldheid tussen de verschillende groepen. Nationaal, laat staan internationaal, zijn lotgenoten groepen nog niet aaneengesloten en daar maakt de kerk vruchtbaar gebruik van.

Wij hopen dat 2011 het jaar zal worden van de verbindiung tussen de verschillende groepen, eerst nationaal en dan internationaal, om samen één front te vormen tegenover het instituut, de katholieke kerk. Alleen dan zal de beweging groot genoeg worden om de publieke opinie te veranderen m.b.t. de kerkelijke macht. Alleen dan kan deze gedwongen worden volledige openbaarheid te geven over de, onder bescherming van de kerkelijke hierarchie, gepleegde misdrijven in kerkelijke instellingen.
Deze pagina is een 1ste poging de veschillende groepen bij elkaar te brengen.

Misbruik algemeen
Door de versterkte samenwerking tussen internationale politie organisaties komen steeds meer gevallen van internationale kinderporno netwerken e.d. naar buiten. Ook de organisaties die zich inzetten om deze vorm van kindermisbruik te bestrijden willen wij hier graag een plaats geven. Uiteindelijk strijden wij tegen het zelfde kwaad: de misachting van de onaantastbaarheid van kinderen.

Als je als groep hier vermeld wilt worden, stuur dan een email aan: webmaster@seksueelmisbruik.info
Zie de onderliggende pagina’s voor de verschillende groepen:

Paus pleit voor zelfonderzoek christenen

Door: Ward Wijndelts – NRC – 20 december 2010
Paus Benedictus vindt dat leden van de katholieke kerk moeten gaan bedenken wat er schort aan de boodschap van de kerk en aan het christelijke leven in het algemeen. Dit naar aanleiding van het wijdverspreide seksuele misbruik van kinderen door priesters.
Benedictus zei dit vanmorgen in een toespraak tot de kardinalen en bisschoppen.
De paus benadrukte dat veel priesters hun werk goed doen, maar dat de onthullingen over het misbruik in 2010 een “onvoorstelbare dimensie” bereikten. Een en ander moeten worden geïnterpreteerd als een oproep tot vernieuwing van de kerk, aldus de paus.

Commentaar van webmaster:
Wat er schort aan het christelijk leven is nogal eenvoudig, die moet hij toch ook zelf hebben kunnen bedenken. Als hoe je leeft en hoe je je gedraagt zover afwijkt van wat je predikt, dan gelooft er niemand meer in…zelfs jij zelf niet.
Eindelijk lijkt hij de druk te beginnen voelen. Nu niet zwak worden…maar met z’n allen de druk verder opvoeren.

En…: reken maar vast op rare sprongen!
Heel veel mannetjes en vrouwtjes hebben een zalig makkelijk leventje in het Vaticaan. Altijd lekker warm en goed te eten en bovendien beschermd door absolute immuniteit als ze een keer rotzooi uithalen of uitgehaald hebben.
Dat gaan ze niet zonder slag of stoot opgeven! In de boze buitenwereld gelden heel andere criteria om de classificatie “goed mens” te verwerven.

Canoniek Recht – geheime archieven e.a.

Behandeling geheime archieven
Tussen alle duizenden wetsregels, in het Wetboek voor Canoniek Recht, over duizend-en-een algemene zaken staat een heel specifieke paragraaf welke de behandeling van documenten m.b.t. zedenmisdrijven in de geheime archieven betreft (zie hieronder: Can. 489).

Is die tekst op zichzelf al interessant, veel interessanter vind ik nog dat men besloten heeft dat hier iets over voorgeschreven moest worden! Dan riekt het naar vernietiging van bewijs betreffende criminele activiteiten met voorbedachte rade.

Ook interessant zijn de voorwaarden waaronder overgegaan kan worden tot vernietiging van de betreffende documenten, namelijk:
– dat de aangeklaagde overleden moet zijn
– of de zaak 10jaar eerder door een veroordelende uitspraak gesloten is

Wij weten allemaal dat veel van ‘onze’ daders nog steeds in leven zijn en dat heel weinig zaken door een “veroordelende uitspraak gesloten zijn”, kerkelijk of werelds.
Dus hebben de bisschoppen van het bisdom Den Bosch de wet gebroken door die documenten te vernietigen. Zouden ze nu gestraft worden of een pauselijk lintje krijgen; wat denk jij?


Uit:
Codex Iuris Canonici – Wetboek van Canoniek Recht – 1983
Boek II-Volk Gods Dl.II 330-572
Boek II Deel II Afdeling II Titel III – Interne ordening van particuliere kerken 460-572
Hoofdstuk II – Diocesane curie 469-494
Art. 2 – Kanselier, andere notarii en de archieven 482-491

Can. 489 – § 1 Er dient in de diocesane curie ook een geheim archief te zijn of ten minste in het gewone archief een kast of kist, geheel dicht en afgesloten, die niet van de plaats verwijderd kan worden, waarin namelijk documenten die geheim gehouden moeten worden, met de grootste voorzorgen bewaard dienen te worden.
§ 2 Elk jaar dienen documenten betreffende strafzaken op het gebied van de zeden, waarvan de aangeklaagden overleden zijn of welke sinds tien jaar door een veroordelende uitspraak gesloten zijn, vernietigd te worden, behoudens een korte samenvatting van het feit met de tekst van de definitieve uitspraak.

De volgende, Can. 490, levert ook een interessant detail op. Namelijk dat alleen de bisschop de sleutel tot het geheime archief mag hebben en geen documenten elders gebracht mogen worden.
Dat legt dan in elk geval vast dat de bisschoppen altijd hebben geweten wanneer er documenten vernietigd werden! Dat zou in de toekomst nog weleens handig kunnen zijn dit te onthouden als wij de doelbewuste vernietiging van het bewijs van criminele handelingen bij de rooms-katholieke kerk aanhangig maken.

Can. 490 – § 1 Alleen de Bisschop mag de sleutel van het geheim archief hebben.
§ 2 Wanneer de zetel vacant is, mag het geheim archief of de geheime kast niet geopend worden, tenzij in een geval van echte noodzaak door de diocesane Administrator zelf.
§ 3 Uit het geheim archief of de geheime kast mogen geen documenten naar elders gebracht worden.

Crimen Sollicitationes
Kerkelijke wetten leveren wel meer dergelijke interessante details op.
Zo bijvoorbeeld de Crimen Sollicitationis uit 1962. (De wet welke de zwijgplicht oplegt voor iedereen, op straffe van ex-communicatie, als er gesproken wordt over de seksuele spelletjes die een collega uithaalt met een toevertrouwd kind).
Interessant is dat deze wet geheim was…zelfs voor de geestelijken totdat zich een dergelijk ‘incident’ voordeed!
En dat deze wet uitgevaardigd werd, dat iemand een document van 40 pagina’s geschreven heeft om de beleidsregels, in het geval van seksueel misbruik, vast te leggen. Dat klinkt als rook en vuur…

Waarom een wet uitvaardigen als daar niet een duidelijke aanwijzing voor is?
Ook toen wisten ze dus al van het seksueel misbruik van collega geestelijken en dat dat geheim gehouden moest worden. En dat is de periode waar veel van het misbruik plaats vond in Nederland, in de internaten en scholen e.d.

Deze vragen bewaar ik voor als ik weer eens met een bisschop aan tafel zit voor de camera’s of microfoon.
Ben toch weer benieuwd naar de reactie….hoe ze zich ‘eruit glijden’….
Ton Leerschool

Jongens van Saint-Louis

Laatste nieuws
12 februari – 1ste bijeenkomst Jongens van Saint Louis
De lotgenotengroep Jongens van Saint Louis zal 12 februari 2012 een eerste bijeenkomst organiseren. Plaats en tijd worden nog bekend gemaakt. Aanmelden voor deze bijeenkomst kan via Jongensvansaintlouis@gmail.com. De aanmelding zal worden bevestigd.

Op 2e Paasdag 2011 hebben 3 mannen, seksueel misbruikt door een aantal broeders van Saint Louis uit Oudenbosch, elkaar voor het eerst ontmoet. De ontmoeting vond plaats in de Geertekerk in Utrecht tijdens de Lotgenoten bijeenkomst georganiseerd door Mannenhulpverlening na seksueel misbruik.

Hoewel we elkaar op het Internaat niet hebben gekend ontstond er direct een band en werden de ervaringen op Saint Louis uitgewisseld.
Het idee waar veel mannen mee rond lopen, namelijk: “het is alleen mij overkomen”, werd ook bij deze 3 direct herkend. Ook zijn veelal de namen van de daders vergeten of verdrongen.

Zoals bij zoveel andere mannen bestaat ook bij deze 3 duidelijk behoefte om ervaringen uit wisselen. De ontmoeting tijdens 2e Paasdag was eigenlijk te kort, er bestond bij alle 3 duidelijk behoefte aan een vervolg.
Ook bestaat er de wens van erkenning door de kerk en het zoveel mogelijk openbaar maken van wat er met hen en anderen op Saint Louis is gebeurd, kortom: een einde maken aan de zwijg- en doofpotcultuur van kerk en internaten.
Er wordt nog steeds niets gedaan voor de mannen die problemen hebben door het misbruik wat hen in hun jonge jaren is overkomen.
We moeten daarom zelf het heft in eigen hand nemen, het is ons goed recht!
Het idee bestaat daarom om een groep “Jongens van Saint Louis” op te gaan richten. Hiervoor willen wij in contact komen met andere mannen die door van broeders van Saint Louis Oudenbosch zijn misbruikt en van de nevenvestiging van dezelfde orde in Roosendaal beter bekend als het Convict Sainte Marie

Enkele voorlopige doelstellingen van de Jongens van Saint Louis:
– samen verhalen en ervaringen delen
– achterhalen van zoveel mogelijk namen van slachtoffers en daders
– het in kaart brengen van het misbruik dat is gepleegd en het geweld dat is gebruikt
– het aan de buitenwereld kenbaar maken wat er in op Saint Louis Oudenbosch is gebeurd om hiermee de zwijgcultuur te doorbreken

Als het kan willen we nog dit jaar een keer bij elkaar komen en kijken hoe we de groep Jongens van Saint Louis verder gestalte kunnen geven. Naar mate de groep zal groeien, kunnen we in gezamenlijk overleg ook andere doelstellingen definiëren, het gaat hier om een eerste initiatief. Wij kunnen dit niet alleen en hebben anderen hierbij nodig. Wij realiseren ons dat er voor velen nog een hele hoge drempel bestaat om met de verhalen en ervaringen naar buiten te komen, uit schaamte, schuld of verdriet naar familie, vrienden en werkkring.
Wij zullen alle reacties met grootst mogelijk zorgvuldigheid behandelen en de privacy waarborgen.

Heb je vragen of wil je jouw verhaal kwijt (desnoods anoniem) over Saint Louis Oudenbosch, of Convict Sainte Marie stuur een e-mail: Jongens van Saint Louis.

Discretie gewaarborgd.

Eymard Ville – Stevensbeek

Niet alleen omdat ik daar zelf in de jaren ’60 misbruikt ben, maar ook omdat er steeds meer nieuwe meldingen naar boven komen van misbruik op deze school, heb ik deze pagina aangemaakt. In de hoop dat andere lotgenoten ook hun weg naar de verwerking vinden.

Gebaseerd op de verhalen die mensen hier op de website geplaatst of aan mij persoonlijk gericht hebben, is het beeld ontstaan dat er in Stevensbeek een ‘nest’ aan pedofielen heeft gezeten. Dan kunnen de ongeveer 15 gevallen die mij bekend zijn niet de enigen zijn. Er moeten nog veel meer mensen rondlopen met nare seksuele ervaringen uit dat internaat.

Seksueel misbruik op jeugdige leeftijd laat een diepe wond achter, waar moeilijk ‘normaal’ mee te leven valt. Tel daarbij op dat het in dit geval om jongens gaat en bovendien in vertrouwelijke pastorale sfeer, dan is dat misbruik nog veel ingrijpender geweest.
Daarom is het belangrijk dit onder ogen te zien en de verwerking op te pakken.
Het kan helpen je verhaal te delen met mensen die begrijpen waar je het over hebt en die je geloven, omdat ze het zelf ervaren hebben.

Plaats jouw oproep of verhaal

Jongens van Don Rua

Deze website is een initiatief van de Jongens van Don Rua.

Begin 2010 heeft de berichtgeving inzake seksueel misbruik ons weer bij elkaar gebracht.
Het was een onverwacht, verrassend, intens, emotioneel en ook inspirerend weerzien.
Wij hebben besloten onze krachten te bundelen,
en willen seksueel misbruik in Salesiaanse huizen in Nederland aan de kaak stellen.
De doofpotcultuur tot in detail in beeld brengen.
Wij doen dat o.a. door het openbaar maken van persoonlijke getuigenissen.

Huize Don Rua stond centraal in de berichtgeving over seksueel misbruik.

Wij willen benadrukken dat op deze website ruimte is voor getuigenissen van elk misbruik door Salesianen. Zowel mannen als vrouwen, en ongeacht waar dit misbruik heeft plaatsgevonden: op internaten, scholen, en parochies.

Schroom niet om je getuigenis kenbaar te maken.