Misdienaar St. Anna in Eindhoven

Direct nadat ik uit een tehuis in Eindhoven kwam (St. Anna – waarover later meer) werd ik in Utrecht klaargestoomd voor de eerste communie. Dit gebeurde natuurlijk op school door een kapelaan. Die had overigens wel duidelijk voorkeur voor bepaalde kinderen. Omdat hij vond dat ik wat achterliep op de rest ‘mocht’ ik langskomen op de pastorie.

Daar aangekomen liet hij mij de kerk en de ruimtes daarnaast zien, in de sacristie vroeg hij of ik na de communie misschien wel misdienaar wilde worden en hij liet een pij en een superplie zien. Ik moest ze maar even passen volgens hem en daarvoor moest natuurlijk wel mijn trui en mijn broekje uit. Hij deed de pij over mijn hoofd en gleed met zijn handen naar beneden. Ik voelde zijn handen op de rand van mijn onderbroekje en voor ik het wist kriebelde hij onder mijn balletjes. Half gevangen in de pij probeerde ik het te ontwijken maar toen omklemde hij mij plassertje en hoorde ik hem zwaar ademen.

Niet veel later liet hij me los en trok de pij verder over mijn hoofd. Ik stond daar met tranen in mijn ogen maar hij aaide over mijn bol en vertelde dat ik wel een lieve jongen was. Vervolgens kreeg ik een paar snoepjes en mocht ik mee lopen naar de toren. De klokken en het uitzicht deden mij de eerdere ervaring vergeten en na enige tijd moest ik mij weer omkleden en mocht ik naar huis.

wil st Josephhuis Den Bosh

Ik heb bu al veel berichten gelezen, maar mijn ervaring wou ik ook even kwijt .Ik was naar aanleiding van de drukke werkzaamheden van beide ouders en moeilijkheden in de prive sfeer, samen met mijn broer naar het st joseph huis in s”Hertogenbosh gebracht ,om daar onze lagere school en lts te gaam afmaken.We verbleven intern dus bijna geen weekenden naar huis.Ik was al vrij vroeg een interesant object voor de broeder overste.En werd door hem ook meteen na ongeveer 5 maanden voelen wrijven aaien etc, meegenomen naar zijn kantoor waar de eerste sexule handelingen zich voordeden.Dit betrof handelingen zoals hem bevredigen op alle diverse manieren.Daar dit steeds verder ging zal ik dat stukje overslaan ,en verdergaan nadat ik  misdienaar en lid van de harmonie glorieux was geworden. Doordat ik lid was  kwan ik op plaatsen in de wereld waar ik nooit geweest was zoals parijs etc , zo ik was een gelukkig persoon op die momenten.Maar de andere kant was dat er meer private plaatsen waren nu waar ze hun praktyken met de kinderen konden uitvoeren.Toen kwam de grootste verandering in mijn leven doordat er een nieuwe overste kwam in het tehuis broeder edward was zijn naam.Ik werd meteen van de ene overste als zijnde zijn liefje ,overgegeven naar de nieuwe overste Ook de beide andere jongens die bij de overste hoorde maar maar in mindere maten werden gebruikt.Deze overste had een hoge functie in heilloo een ander huis van broeders maar geen kinderen.Daar ging hij sommige weekenden naar toe en alleen broeder kok (arminus ) zijn kinderen overste en wij.In zijn grote kamer met bureau hebben wij vele uren doorgebracht met alleen een onderbroekje aan en op onze knieen, soms zelfs aan een riem als een huisdier.Deze overste was de tegenstelling van de anderste overste , die ons wel gebruikte maar met de zachte toonaard.Deze nieuwe was hard en hield ervan ons meer als slaven dan als liefjes te behandelen.Hier in dit huis in heilloo, werden we meerdere keren per dag verkracht.En nooit zeggen wat er gebeurde want dan !!de andere keren in het tehuis was meestal s avonds toen we bij de hogere groepen hoorde ,we hadden toen een klein eigen slaapkamertje.De rest werd ons aangedaan in een villa in helvoirt, wat een weekend huis van het st joseph huis was en waar elke week een group naar toe ging met hun broeders .En waar we steeds bezoek kregen van u raad het al, die met ons de bossen in gingen.Ook was er elk jaar een kamp soms in sheerenberg andere keer ergens anders, waar we uit de tent werden gehaald omdat we even moesten helpen etc jaja helpen.Ik heb nooit een echte relatie gehad ,3 maal was ik dacht het erg gelukkig dan werd een kind geboren en het was over met me, klapte compleet dicht en kon het niet meer aan.Ik heb daardooor drie kinderen by 3 vrouwen en nooit meer gezien.Mijn sociaal leven is er niet zit aan de computer meestal en game wat.Hulp en recht heb ik in 2000 en 2005 benaderd en overal heengegaan doordat ik dan het gevoel had iets te doen .Maar het enige wat ze me vertelden was de meeste zijn heel oud en sommige dood we kunnen niets voor u doen.En daarom heb ik er nu ook heel weinig vertrouwen in als ik eerlijk ben.Veel mensen zullen zich ook niet aanmelden omdat het waarschijnlijk verjaard is of er geen vertrouwen meer in hebben.Ik hoop dat al mijn mede slachtoffers goed terecht zijn gekomen, en wens ze het best uit heel mijn hart.bidden ben ik wel een beetje afgeleerd, dus wens ik het u groetjes w

misbruik en gevolgen

Hallo ik ben Rob.  Ja, ook ik en ik moet zeggen dat het steeds duidelijker is geworden dat het toch wel ontzettend omvangrijk  is. Op dit moment probeer ik me middels elke berichtgeving over de ontwikkelingen door de landelijke politiek,advocatuur enz, ook de weg van verwerking en herstel op te gaan. Het erover alleen al kunnen schrijven is voor mij een manier, een aanzet om het verleden een  plaats in mijn ziel te kunnen geven. Bij mij waren de plaatsen school en klooster aan de orde. Lager school,st michaelschool te nijmegen ,brakkenstein, een drumband, wandelvereniging en……..de vraag wie er toch wel misdienaar wilde worden. Voor mijn ouders en mijzelf was dit zo ongeveer het mooiste wat er was. Geroepen. Op de lagere school, 10/11 jaar ben ik vanaf het schoolplein aan mijn oor naar binnengetrokken door een van de  broeders. Ik had een vuilnisbak omgegooid . Reden genoeg voor deze aanpak. Verder was het gewoonte dat zelfs tijdens de lessen een andere broeder, broeder Leon, met zijn handen achter in mijn broek ging en alles zocht wat zijn begeerte vroeg. Dat kon ook gemakkelijk, want ik zat achterin de klas, hij ging naast mij zitten om”te helpen” met mijn werk, rekenen,schrijven. Een ander moment was er hulp nodig bij het opruimen van de voorraadkamer. Daar werd mij gevraagd mijn korte broekje te laten zakken. Ik was misdienaar en op mijn terughoudendheid werd gezegd: “Maar je wilt toch een goede priester worden?” En dat wilde ik wel toen, dus gehoorzaam zijn, overigens een boodschap die ik altijd van mijn ouders meekreeg, en zakte ik mijn broek. Zijn woorden: “Nou, dat ziet er goed uit”, en begon onder zijn pij wat te doen. Op ongeveer hetzelfde moment  hoorde ik mijn zus, die kwam binnen en gingen wij naar huis. Enkel en alleen, hoe kun je dat nou doen, en van mijn ouders niet anders. Mea Culpa. “Ich habe es alles nicht gewusst”. Waarachtig niet. Op mijn leven heeft dit zeker invloed gehad. Mede bepaald hoe het je als mens vormt. Zo dit is er uit. Ik vraag me af hoevelen er afgekeurd zijn,hoevelen de gedachten en/of pogingen hebben ondernomen eruit te stappen, hoevelen er mislukte en/of andere relatieproblemen mochten ervaren, of crimineel werden.Geef ons heden ons dagelijks brood? ook in geestelijke zin is dit absoluut geroofd. Na de gebeurtenissen zijn wij verhuisd naar Uden in Brabant. Van geloven was geen sprake meer. Nu ik schrijf:een constante hoofdpijn, zwaar gevoel in mijn lijf en veelal voelend als een zombie. En dan kan de Paus wel zeggen dat er een weg van weinig weerstand gemakkelijk is, n.m.m. is er voor de slachtoffers ontzettend v e e l  weestand. Ik deel mijn gevoelens met ieder slachtoffer, de blinden en /of slechtzienden, de doven, de weeskinderen. Het is toch haast niet te  g e l o v e n?????????????????? Ja ik ben nog steeds erg boos, zacht uitgedrukt. Veel sterkte allemaal.

Assisië te Uden

Hallo sorry dat ik een verzonnen naam gebruik, Maar ik ben er nog niet aan toe om mij bekent te maken ik schaam me nog steeds dat ik dat heb laten gebeuren. Ook ik ben misbruikt in het internaat Huize Assisië in Uden, We hadden daar grote slaapzalen met wel 20 jongens en een klein kamertje voor de broeder die de wacht moest houden, mijn bed stond vlak voor dat kamertje en als de broeder dacht dat iedereen sliep kwam hij naar mijn bed en maakte mij waker en dan moest ik mee komen naar zijn kamertje waar hij allemaal vieze dingen met me deed, ik heb daar nooit met iemand over kunnen en durven te praten, daar de oudere jongens die daar ook mee werden geconfronteerd dit ook gingen doen bij de jongere en dan werd je zeer duidelijk gemaakt dat je je mond daarover moest houden, en die heb ik gehouden zelfs mijn eigen vrouw weet niet wat er met me is gebeurd in mijn jeugd jaren.
Heel je leven is kapot gemaakt, en een normaal contact kan je haast niet meer hebben, ben nu 70 jaar en heb er tot nu toe bijna dagelijks last van, soms vraag mijn vrouw waar denk je aan want dan spookt het weer door je hooft en moet je maar weer gauw wat verzinnen,
Die lui weten echt niet wat ze je hebben aangedaan, door dat zij een gijle bui hadden is mijn leven verpest. En nu alles in het nieuws komt doet het dubbel zo zeer.

Mariagorettie

Ik heb van1950t|m 1957 in ,Mariagorettie huisgezeten en ben daar jaren lang geestelijk en lichaamlijk misshandelt en heb er soms nog last van.Ik probeer het van mij af te zetten maar dat is niet altyd makkelijk.Lucy Nessebinnenhof 105351 lkberghem

telfnr: 0412178853