Vaticaan moet zich voor US-gerecht verantwoorden

/5 Reacties/in , , , /door

USA. (HPD) In een nog niet eerder vertoond rechterlijk bevel is het Vaticaan opgedragen zich te verantwoorden voor de cover-up van seksueel misbruik door rooms-katholiek geestelijken en het gerecht documenten in die zin te overleggen. In een persconferentie verklaarde de advocaten van ‘John V. Doe’, de sensationele beslissing.

Negen jaar geleden begon de strijd van ‘John V. Doe’ tegen het Vaticaan. (Met ‘John Doe’ worden onbekende mannen genoemd, bijvoorbeeld wanneer een niet-geïdentificeerd lichaam wordt gevonden). De klager, een overlevende van seksueel misbruik door een priester, wenst anoniem te blijven.

Het doel van de juridische acties van John V. Doe, vertegenwoordigd door de firma Jeff Anderson and Associates, is het Vaticaan verantwoordelijk te stellen en rekenschap af te laten leggen in een rechtszaal in verband met hun rol in de wereldwijde cover-up van seksueel misbruik door geestelijken.

De hoogleraar in de rechtsgeleerdheid Marci Hamilton, een vooraanstaand rechtsgeleerde gespecialiseerd in de grondwet en de relatie van kerk en staat, noemde het besluit van rechter Michael Mosman zeer belangrijk. Het is namelijk de eerste keer dat een Amerikaanse rechtbank, de Heilige Stoel, alias het Vaticaan, ertoe veroordeeld zich voor de rechter te verantwoorden voor het seksueel misbruik van een kind. Het Vaticaan heeft zich met verve negen jaar lang op zijn immuniteit als souvereine staat beroepen, en verklaarde het US-gerecht als niet kompetent en dat het Vaticaan op geen enkele wijze verantwoordelijk was voor het misbruik.

Het Hof volgde echter het standpunt van de aanklager dat het Vaticaan wel degelijk de werkgever van de priester Andrew Ronan was; de priester die John V. Doe gemolesteerd heeft en staat daarom de aanklager toe inzicht te krijgen in het dossier.

Vragen aan de Heilige Stoel
Uit de documenten zou moeten blijken hoe het Vaticaan georganiseert is, hoe priesters gecontroleerd worden, wat hen gezegd werd over hoe ze zich te gedragen hebben. Het was belangrijk dat de rechter de argumentatie van de klager volgde dat een priester gelijktijdig meer dan een werkgever kan hebben gehad. Hoewel de Heilige Stoel geen absolute controle heeft, heeft het Vaticaan wel het recht voorbehouden om een priester op elk gewenst moment als gevolg van seksueel misbruik van kinderen over te plaatsen of te verwijderen. Het rechterlijk besluit verschaft mogelijk toegang tot ontelbare onthullingen. De documenten moeten binnen 60 dagen – vóór 20 Juni – de rechter worden voorgelegd.

Volgens de advocaat van de klager, Jeff Anderson, die al 27jaar slachtoffers van seksueelmisbruik door geestelijken vertegenwoordigt, leiden de sporen steeds weer naar de top van de organisatie, naar Rome. De priester Andrew Ronan werd vanwege zijn misbruik van Ierland naar Portland, Oregon, overgeplaatst waar hij midden van de jaren 1960, John V. Doe misbruikt. Elke beslissing, elke actie, elk protocol of procedure welke de geheimhouding en cover-up dienden, zijn in één plaats gemaakt, in één kantoor: namenlijk het Vaticaan en de paus.

In de rechtbank, moet het Vaticaan antwoorden op vragen zoals:
* Beschrijf de relatie tussen de Heilige Stoel, de paus en Andrew Ronan
* Beschrijf de autoriteit van de Heilige Stoel, de paus en alle relevante administratieve gemeenten, waaronder Congregatie voor de Doctrine van het Geloof, met betrekking tot het seksueel misbruik door geestelijken in Ierland en de Verenigde Staten
* Beschrijf de strategieën van de Heilige Stoel, de paus en alle relevante administratieve gemeenten, waaronder Congregatie voor de Doctrine van het Geloof, met betrekking tot het seksueel misbruik sinds 1950

Bovendien, zal het Vaticaan een aantal verklaringen moeten bevestigen of ontkennen, bijvoorbeeld, dat Andrew Ronan een werknemer van de Heilige Stoel was en of de Heilige Stoel de controle heeft over de represailles van priesters welke van seksueel misbruik van minderjarigen beschuldigd worden.

De beslissing van het US-gerechtshof kan een historische beslissing zijn. Wereldwijd kunnen kinderen veel effectiever beschermd worden tegen seksueel misbruik door geestelijken, als het Vaticaan zich niet langer kan beroepen op haar immuniteit, maar nu moeten bekendmaken hoe en wat zij doet met misbruikende priesters. Ook zal verduidelijkt worden of deze priesters zich over de hele wereld te verantwoorden hebben bij het seculier bevoegd gezag. In ieder geval is het besluit van rechter Michael Mosman, waarmee hij de opheffing van de immuniteit van het Vaticaan bevestigde, baanbrekend. Wereldwijd.

Vertaald van Fiona Lorenz – Humanistische Pressedienst

Link naar lijst van specifieke vragen en documenten aan te leveren door het Vaticaan

Tussenbericht commissie Samson

/in , , , /door

EenVandaag – 26 januari 2011
Vandaag komt de commissie Samson met tussentijdse cijfers over het seksueel misbruik van kinderen die van overheidswege in de jeugdzorg zijn geplaatst. Dit kunnen pleeggezinnen of bijvoorbeeld kindertehuizen zijn. In Eenvandaag het verhaal van Ruud van Dragt die bijna zijn hele jeugd als wees doorbracht in het Rooms Katholieke Jongensweeshuis aan de Lauriergracht in Amsterdam. Pas na 65 jaar gaat hij terug naar de plek die zijn jeugd heeft gevormd en vergald.

Sommige meldingen die binnenkomen zijn zeer recent, maar sommige mensen melden zich pas na vele tientallen jaren.

Ruud van Dragt over rk Jongensweeshuis op de Lauriersgracht in Amsterdam

Vaticaan weigert schadeloosstelling

/5 Reacties/in , , , /door

door Ton Leerschool
Stichting Mannenhulpverlening na Seksueel Misbruik

Zoals te lezen valt in De Gelderlander, De Telegraaf en op de website van PowNed heeft de Congregatie van de Geloofsleer (de vroegere Inquisitie) van het Vaticaan botweg geweigerd schadevergoeding te betalen aan Ruud Egging, slachtoffer van een kapelaan van de Arnhemse Sint Walburgiskerk. Eerder werd dit ook al door het bisdom Utrecht geweigerd. Op zich niets opzienbarends, zal je zeggen. Past helemaal in de eeuwenoude roomse traditie van schadebeperking voor de kerk. En toch zit er meer achter…

Ruud Egging klaagde bij Hulp en Recht, de binnen-kerkelijke klachtencommissie van de rooms-katholieke kerk en de bewuste kapelaan werd schuldig bevonden. Dan zou je zeggen dat men het ook wel eens zou moeten worden over een schadeloosstelling. Tenslotte is in het onderzoek vastgesteld dat er door hem ‘schade is geleden’ om het vernietigen van een mensenleven maar eens te vergelijken met een aanrijding of ingetrapte ruit…

Niets in die zin kwam echter over de lippen van de kerkfunctionarissen; in Nederland niet en in Rome niet.
Ruud Egging moet zijn genoegdoening putten uit het feit dat die kapelaan schuldig is bevonden en hij dus geen ‘vermeend’ slachtoffer meer is, maar dat zelfs de kerkelijke organisatie van mening is dat de door hem geschilderde gebeurtenissen echt gebeurd zijn.
Hij mag zich nu echt slachtoffer noemen zonder angst te hebben voor smaad aangeklaagd te worden.
En that’s it…case closed! Of niet?

Niet helemaal, zou ik zeggen, want wij kunnen allemaal uit deze herhaalde weigering leren over de wat er in de kerkhiërarchie gedacht en hoe er met slachtoffers omgegaan wordt! Door de eigen onderzoeksclub ‘bewezen slachtoffers’…
Dit moet ons allemaal leren dat er van de Nederlandse kerkorganisatie, het Vaticaan of hun hoogste baas (want hij bepaalt al sinds 30jaar hoe Rome met seksueel misbruik omgaat; eerst als hoofd van de Congregatie van de Geloofsleer en sinds 2005 als paus) geen menselijkheid te verwachten valt.
Zij gaan het niet, vrijwillig, netjes oplossen met de duizenden en nog eens duizenden wereldwijde slachtoffers!
En daar je hoop op te vestigen gaat je teleurstellen en beschadigen…

Zij zullen door wereldse rechters op hun knieën en tot menselijk handelen gedwongen moeten worden. Wereldse leiders zullen eindelijk afstand moeten nemen van deze criminele organisatie en deze politiek isoleren zoals zij met andere staatshoofden, welke misdaden tegen de mensheid plegen, doen. De katholieke kerk zal tot verboden criminele organisatie verklaard moeten worden zoals de Hells Angels.

Al meer dan 30jaar hebben overlevers van seksueel misbruik schanddaden aan het licht gebracht, boeken geschreven, bewijsmateriaal geproduceerd en nog steeds weigert de samenleving het grotere verband te zien.
En gaat de verandering dus niet van zelf komen…daarvoor is de macht van dit instituut veel te verweven met onze samenleving.
Goed-gelovige katholieken zitten op alle niveau’s in onze maatschappij en beschermen het goed van de kerkelijke macht.
En dat is geen toeval!

In 1928 richt de katholieke kerk Opus Dei op.
Sinds die tijd ronselt deze organisatie onder jeugdigen; niet om deze tot priester te wijden en zodoende de goede werken van de kerk te verspreiden, maar om als leken plaats te nemen in de hoge functies in de maatschappij. Uiterlijk niet als zodanig herkenbaar, maar van binnen opererend ten behoeve van de kerkelijke organisatie.
Zij zijn getrouwd (meestal met ander Opus Dei leden), leven een schijnbaar normaal bestaan, maar hun enige doel is de kerk voor schade te behoeden. En daarbij zijn alle middelen geoorloofd.

Scheiding van kerk en staat? Een rookgordijn – ze zitten overal, naar eigen zeggen 80.000 wereldwijd – binnenkort is op deze website mijn verhaal te lezen over Opus Dei op basis van ooggetuigen, mensen uitgestapt uit Opus Dei die hun verhaal vertellen van hersenspoeling, absolute indoctrinatie door isolatie, zelf-mutilatie, etc. etc. Zij vertellen hoe zij psychisch, fysiek en seksueel misbruikt zijn in het proces omgevormd te worden tot ‘mensen-robots’, het geheime roomse leger…
Voorbeeld in Nederland: Ruud Lubbers – google maar in zijn verleden en opeens staan allerlei dingen die hij gedaan en bedacht heeft in een heel ander licht.

Ruud Egging heeft nog geen genoegdoening voor het aangedaan onrecht mogen vinden, maar misschien helpt zijn zaak dat meer mensen doorzien met wie wij echt te maken hebben en sterkt het mensen hun strijd tegen deze criminele bende voor te zetten.
Niet om de wereld over te nemen of anderen te onderdrukken, maar voor heel doodgewone menselijkheid.
Menselijkheid die heel doodgewoon bij christen-zijn zou moeten horen.
Wordt vervolgd.

Johannes Paulus II was geen heilige!

/1 Reactie/in , , /door

door Ton Leerschool
Stichting Mannenhulpverlening na Seksueel Misbruik

Johannes Paulus II was geen heilige!
En dan bedoel ik dat hij niet was, wat wij als normale mensen een ‘heilige’ noemen, namelijk: iemand die zich behoorlijk gedragen heeft op aarde. Daar is in zijn geval absoluut geen sprake van…

Als zoiets als een heilige al bestaat?
Volgens Wikipedia is een heilige: een titel die in het christendom wordt toegekend aan personen die bijzonder rechtschapen en gelovig hebben geleefd, en in de hemel zijn.

Aangezien de katholieke kerk, en dus ook de heiligen volgens die kerk, bedacht zijn door mensen, betwijfel ik als zodanig ook iets boven-menselijks als een heilige. En de hemel leverde hier op aarde wel een uitstekend angst- en onderdrukkingsmiddel op; dus of die wél bestaat? Ik geloof in elk geval niet dat die er zo uitziet en uitgebuit mag worden als de katholieke kerk ons wil doen geloven… Maar je weet het maar nooit, want: “wie gelooft komt in de hemel”. Ik zal me mogelijk later dus voor mijn blasfemie moeten verantwoorden; nou ik riskeer het maar op…

Maar dat Johannes Paulus II, of Karol Józef Wojtyła voor normaal sterfelijken zoals ikzelf, geen heilige was, daarvan hebben we de laatste 10jaar voldoende bewijs opgestapeld gezien. Gelovig zal hij misschien geleefd hebben, maar rechtschapen was hij allesbehalve.

Samen met het hoofd van de Congregatie van de Geloofsleer, de huidige paus Benedict, mag hij verantwoordelijk tekenen voor het doofpotten van duizenden gevallen van seksueel en ander misbruik in katholieke instellingen, schuilplaats bieden in het Vaticaan aan misdadigers die zich aan misbruik schuldig gemaakt hebben, leugens, misachting van de mensheid, etc. etc.
Niet echt een heilige in de normale zin van het woord!

Maar wat mij vooral wantrouwig maakte is de snelheid waarmee deze zaligverklaring door de procedures getrokken wordt!
Normaal gesproken wordt pas na een 5 jaar wachtperiode begonnen met de procedure van heiligverklaring, in zijn geval zijn die al kort na zijn overlijden in gang gezet. Dat Karol zelf de regels voor zaligverklaring tijdens zijn leven aanzienlijk versoepeld heeft (in stijl van een andere niet-heilige: Silvio Berlusconi) helpt natuurlijk ook mee… Bovendien zijn er tijdens zijn ‘regering’ meer mensen zalig verklaard dan ooit tevoren; mag hij daar dan zelf alstublieft ook nog even van profiteren?

Waarom? Die vraag dringt zich bij mij op.
Heeft de kerk positief nieuws nodig?
Is het gewoon weer een rookgordijn van Ratzinger? (Foto: dank PowNed)
Dan is dit wel een beetje heel erg doorzichtig….toch?!?…hoe wel?!?…de mensen die nog in dit soort boven-natuurlijke zaken geloven, die geloven dit ook wel. En daar gaat het om: de gelovigen iets geven om zich gesterkt te laten voelen in ‘hun’ kerk. En een paar ‘wonderen’ verzinnen: dat is zó gebeurd!

Er wordt zoveel narigheid naar buiten gebracht over ‘onze moederkerk’ – nu eens iets positiefs!
Die ongelovigen…die geloven toch niks…dus die zijn al verloren, maar die anderen moeten we proberen vast te houden…toch?!
Misschien toch een goeie PR-stunt dus, klinkt niet on-geloofwaardig of is het ongeloof-waardig?

Helpt het de deksel op de doofpot te houden?
Nou, daar moest ik even over nadenken, maar daagt het mij dan: wie gaat straks nog in het verleden van een ‘heilige’ spitten?
Dan moet je wel héél erg sterk in je (ongelovige) schoenen staan.
Van die man wordt beweerd dat hij in de hemel is…vlak bij God. Dan iets slechts over hem te zeggen zou je wel eens jouw plaatsje ‘in de zon’ kunnen kosten.

Bovendien helpt het indirect de huidige paus die (god weet!) ook absoluut geen heilige is en die liever ook niet heeft dat er, in een onderzoek naar het verleden van Karol Wojtyła, nog meer nare dingen over hem naar buiten komen.

Benedict: “Is toch ook zalig voor me. Kan ik op 1 mei weer in mijn raam gaan staan en duizenden gelovigen toezwaaien. Dan voel ik me al bijna een heilige, want die mensen kunnen het niet allemaal mis hebben!?! Ik bent een heilige… op aarde…
Ojee, nou begin ikzelf die onzin ook al te geloven!”

Ik? Cynisch? Jazeker, ik word cynisch van het bedrog, de persoonsverheerlijking, de pracht en praal…
Holy cow, Benedict: Wat zou Jezus vinden van die kermis die je ervan aan ’t maken bent?

Slachtoffers hebben geen vertrouwen in commissie Bandell

/in , , /door

Volkskrant Middernachtszon – Hugo Stephan Verbrugh – 9 april 2011
“De r.k. kerk doet inzake seksueel misbruik tot in decimalen achter de komma wat je kon verwachten…”

Trouw had het donderdag zelfs op de voorpagina: meerdere groepen slachtoffers seksueel misbruik vertrouwen commissie niet.

De NRC H meldde donderdagavond dit:
Slachtoffers van seksueel misbruik binnen de Rooms-Katholieke Kerk (RKK) keren zich tegen de commissie-Bandell. Dat is de commissie die het kerkelijk klachtenbureau Hulp en Recht moet reorganiseren. De commissie, onder leiding van oud-burgemeester Ronald Bandell van Dordrecht, bestaat alleen uit mensen die aan de Kerk zijn gelieerd. De misbruikslachtoffers, verenigd in Koepel Landelijk Overleg Kerkelijk Kindermisbruik (KLOKK), vinden dat daardoor geen sprake is van onafhankelijkheid. Volgens hen staat de eenzijdige samenstelling goed overleg in de weg. De KLOKK: „We zijn een jaar verder, maar de mannen van de RKK zitten al, op een enkele uitzondering na, een jaar op hun handen, gaan ieder contact met de slachtoffers uit de weg en beschadigen bij voortduring de talloze slachtoffers.”

Het artikel in Trouw luidde:
Verschillende groepen slachtoffers van seksueel misbruik in de rooms-katholieke kerk zeggen het vertrouwen op in de commissie-Bandell. Deze commissie, die orde op zaken moet stellen bij misbruik-meldpunt Hulp & Recht, heeft te nauwe banden met de kerk. Dat zeggen onder meer de Koepel Landelijk Overleg Kerkelijk Kindermisbruik (KLOKK), die spreekt namens vier verschillende slachtoffergroepen, en individuele gedupeerden.

De zeskoppige werkgroep onder leiding van oud-burgemeester Ronald Bandell van Dordrecht, is in het leven geroepen door de Nederlandse bisschoppenconferentie en de Konferentie Nederlandse Religieuzen (KNR) na aanbevelingen van de commissie Deetman. Deze stelde in december voor om het katholieke meldpunt Hulp & Recht drastisch te reorganiseren. Hulp & recht onderzoekt klachten over seksueel misbruik in de rooms-katholieke kerk, maar kan de stroom meldingen van misbruik niet aan. Ook is het volgens veel slachtoffers een spreekbuis van de kerk.

De commissie-Bandell, die afgezien van de voorzitter alleen uit mannen bestaat die aan de rooms-katholieke kerk zijn gelieerd, heeft niet het vertrouwen van de slachtoffers. “De commissieleden kunnen vanwege een primaire loyaliteit aan de kerk voor slachtoffers geen onafhankelijke aanspreekpersoon zijn”, zegt Ton Leerschool van KLOKK. Hij pleit voor een onafhankelijke onderzoekscommissie. “Want de rooms-katholieke kerk demonstreert hiermee opnieuw geheel niet geïnteresseerd te zijn in een open communicatie met de slachtoffergroepen.”

Vooral de benoeming van hulpbisschop Ted Hoogenboom in de commissie noemen de slachtoffers ‘zeer ongelukkig’. “Hij is wel de laatste waar slachtoffers op zitten te wachten”, zegt Ruud Egging, die de belangen behartigt van acht medeslachtoffers. “Deze geestelijke heeft de laatste jaren nou niet echt laten blijken sympathie te hebben voor het lot van de slachtoffers. Hij schoffeerde ons bijvoorbeeld door niet te verschijnen bij verschillende zittingen van de beoordelingscommissie van Hulp & Recht.”

Bert Elbertse, woordvoerder van de Bisschoppenconferentie wil niet inhoudelijk reageren op de kritiek. Volgens hem spreken de critici voor hun beurt. “laten we eerst afwachten wat het eindresultaat is van de commissie-Bandell.”

Voor 1 juli moet Ronald Bandell de voorstellen om Hulp & Recht te professionaliseren presenteren aan de onderzoekscommissie van oud-minister Deetman. Over twee weken spreekt Bandell, die nu vier maanden aan het werk is, voor het eerst met misbruikslachtoffers.

Van een van de direct betrokkenen binnen de KLOKK kreeg ik nog wat aanvullende documentatie:
In december 2010 bracht de Cie. Deetman een tussenrapport uit, omdat aan de commissie was gebleken dat de nood hoog was bij slachtoffers: zowel de hulpverlening aan slachtoffers als de klachtenprocedure, beide georganiseerd door het kerkelijk instituut ‘Hulp & Recht’ faalden. Van de slachtoffers mocht volgens Deetman niet verwacht worden dat ze genoegen ermee zouden nemen dat hier pas na zijn uiteindelijke rapportage, eind 2011, verbetering in zou komen. Hij adviseerde de Bisschoppenconferentie (BC) en de Konferentie Nederlandse Bisschoppen (KNR) daarom een ‘kwartiermaker’ aan te stellen die dan vóór 1 juli 2011 orde op zaken moest stellen bij Hulp & Recht. De klachtenprocedure zou vooral moeten gaan voldoen aan de normale eisen van openbaarheid en transparantie. De hulpverlening zou moeten worden afgestemd op de werkelijke behoeften van slachtoffers. Klachtenprocedure en hulpverlening zouden niet meer door elkaar moeten lopen, zoals nu bij Hulp & Recht het geval is.

BC en KNR benoemden Bandell om deze klus te klaren. Ongeveer een week geleden werd bekend wie de leden van Bandells werkcommissie waren. De commissie die in korte tijd geacht wordt een hulpverleningscentrum voor slachtoffers op te zetten en een fatsoenlijke klachtenprocedure te ontwerpen, blijkt uit twee mensen uit de top van de kerkelijke hiërarchie, twee kerkelijke autoriteiten op financieel gebied en de persvoorlichter van de RKK te bestaan, te weten:

Ronald Bandell voorzitter
Oud-burgemeester van o.a. Dordrecht; heeft in augustus 2010 een hoge pauselijke onderscheiding gekregen voor zijn verdiensten voor de rk kerk in de Nederlandse samenleving

Pieter Kohnen, secretaris
Persvoorlichter van de Nederlandse Rooms-Katholieke Kerk

Ad Leys
Hoofd van het bureau en secretaris van de KNR. Hij houdt zich bezig met de vermogensrechtelijke positie van de kloostergemeenschappen.

Jan van den Eijnden ofm
‘Minister provinciaal’ van de Nederlandse Provincie van de Orde der Minderbroeders Franciscanen.

Ted Hoogenboom
Hulpbisschop; vicaris-generaal en gerechtsvicaris van het aartsbisdom

John Bakker
Algemeen econoom bij het bisdom Rotterdam.

België: Roger Vangheluwe heeft België verlaten

/in , , /door

De Standaard – 9 april 2011
Roger Vangheluwe, de voormalige bisschop van Brugge, moest België op bevel van het Vaticaan verlaten. Hij moet ook een spirituele en psychologische behandeling volgen.

De Congregatie voor Geloofsleer, die bevoegd is om de zwaarste delicten tegen de zeden binnen de kerk te onderzoeken, besliste dat Vangheluwe het land uit moet. Volgens de apostolische nuntiatuur in België is Vangheluwe inmiddels al uit België vertrokken.

‘De Congregatie heeft besloten dat mgr. Vangheluwe, zelfs al zijn de feiten van seksueel misbruik tegenover zijn neef gepleegd volgens de normen van het kerkelijk recht verjaard, België moet verlaten en gedurende een periode een spirituele en psychologische behandeling moet volgen. Mgr. Vangheluwe heeft intussen België al verlaten om zich bij deze beslissing neer te leggen’, klinkt het in een mededeling.

Het verborgene
Na het losbreken van het pedofilieschandaal rond Vangheluwe vond de bisschop onderdak in de abdij van Westvleteren. Nadat de bisschop door kerkgangers werd opgemerkt in het koor tijdens de gebedsdiensten, liet hij via het aartsbisdom weten dat hij zich ‘zou terugtrekken en verder bezinnen in het verborgene’. Sindsdien leefde de bisschop ondergedoken.

Nuntiatuur
Het Laatste Nieuws meldde zaterdag dat Vangheluwe zou verblijven in de apostolische nuntiatuur Sint-Pieters-Woluwe. Dat is de ambassade van de pauselijke vertegenwoordiger in ons land. In een toelichting aan onze redactie ontkende de pauselijke nuntius dat bericht formeel. Vangheluwe heeft er geen enkele keer geslapen, en dus al zeker niet gewoond, luidde het.

Wel is Vangheluwe een paar keer bij de nuntius op bezoek geweest. Maar de nuntius wijst erop dat het de taak van de nuntius is om contacten te onderhouden met alle Belgische bisschoppen. Intussen is dus gebleken dat de bisschop ons land al een tijd heeft verlaten op bevel van het Vaticaan.

België: reactie werkgroep Mensenrechten in de Kerk

/2 Reacties/in , , /door

De Werkgroep Mensenrechten in de Kerk (WMK) drukt haar respect en waardering uit voor de verschillende parlementsleden uit verschillende politieke partijen die ervoor hebben gezorgd dat bisschoppen en oversten van katholieke instellingen zijn moeten komen getuigen in de Kamercommissie Seksueel Misbruik voor hun jarenlang zwijgen over het veelvuldig seksueel misbruik van clerici in allerlei katholieke instellingen.

De Parlementaire Commissie heeft gisteren, 30 maart 2011, kunnen besluiten dat decennialang een ‘cultuur van het stilhouden in stand werd gehouden in de RKK (in de eindtekst staat zelfs het begrip ‘doofpot’). Dat was trouwens één van de redenen waarom onze Werkgroep Mensenrechten in de Kerk, sinds haar ontstaan in 1992, door de bisschoppen niet werd beluisterd, laat staan erkend.

De Parlementaire Commissie heeft nu eindelijk dat decennialange stilhouden en stilzwijgen van oversten en bisschoppen openbaar kunnen maken. Dit beschouwen we als een hoopvol keerpunt in de Belgische kerkgeschiedenis.

In de verschillende hoorzittingen werd duidelijk dat bisschoppen en oversten die meestal ontkenden iets af te weten van de acties van onze werkgroep, nu geconfronteerd zijn met meer dan 1900 blz. correspondentie, documenten die het tegendeel bevestigen : meer bepaald 490 dossiers en 610 contacten.

Uit de sessies van de Parlementaire Commissie blijkt dat ook binnen het gerecht meer dan eens getalmd werd om deze klachten grondig te onderzoeken.

Omdat dit alles duidelijk is geworden dankzij deze Commissie, zijn wij hoopvol gestemd. Maar er is meer.
Onze zorg blijft : zullen slachtoffers uiteindelijk weer eens in de kou blijven staan?

Wij constateerden tijdens de hoorzittingen dat niet alle partijen spontaan geneigd waren de cultuur van stilhouden te verlaten. We betreuren hierbij dat bepaalde politici, zoals senator Rik Torfs, maandenlang en ongenuanceerd deze Parlementaire Commissie bestempelden als ‘een praatbarak en een show’ en herhaaldelijk zeer persoonlijke aanvallen lanceerden op bepaalde mensen uit de Commissie. Het waren diezelfde mensen die alles ondernomen hebben opdat bij de start van de Commissie niet zou worden overgegaan tot een volwaardige onderzoekscommissie die onder ede zou kunnen verhoren en leugens zou kunnen opsporen. De vele slachtoffers en de gruwel van de feiten verdienden deze volwaardige onderzoekscommissie.

Ondanks deze verschillende minpunten, zijn wij hoopvol. Wij kijken vooral uit naar de oprichting van het nieuwe ‘arbitragesysteem’. Hierdoor kunnen bisschoppen en oversten tonen dat ze het menen met hun ‘berouwshow’ en dat zij de uitgestoken hand van de voltallige Parlementaire Commissie dankbaar zullen aanvaarden zodat alle slachtoffers, ook die uit het verleden, erkenning zullen krijgen. Wij roepen de bisschoppen op deze kans te grijpen en gevolg te geven aan dit ‘arbitrage-initiatief’. Bisschoppen, dit initiatief kan uitgroeien tot een soort waarheidscommissie die genezend kan zijn, zowel voor de slachtoffers als voor de Kerk zelf. Een model zelfs voor andere organisaties die ook worstelen met deze problematiek van kindermisbruik.
Daarom kijken wij als slachtoffervereniging hoopvol uit naar deze nieuwe arbitrage zodat niet langer beweerd kan worden, boven de hoofden van de duizenden slachtoffers, dat ‘niemand verantwoordelijk is voor dit jarenlange kindermisbruik’.

Daarom deze dubbele oproep van de WMK :
1. Naar de slachtoffers die een dossier hadden ingediend bij de Commissie Adriaenssens. Zij gaan best zelf het vrijgegeven in beslag genomen dossier terughalen bij het Federale Parket in Brussel en dienen ditzelfde dossier er meteen terug in. Zo tellen deze getuigenissen mee in het onderzoek naar het schuldig verzuim van de kerkelijke instituten. Terzelfder tijd kan een kopie van dit dossier, voor de zoveelste keer, gestuurd worden naar de plaatselijke bisschop of overste. Niet dat wij daar veel van verwachten. Toch is het belangrijk. Voor begeleiding kunnen slachtoffers-overlevers altijd bij ons terecht via : www.mensenrechteninde kerk.be

2. Naar alle slachtoffers toe : We roepen alle slachtoffers van wie hun zaak als ‘verjaard’ wordt bestempeld op, om hun dossier voor te leggen aan de nieuwe arbitragecommissie , vanaf het moment dat die met haar werkzaamheden zal starten. Graag bieden wij hier onze medewerking aan.

We geven je graag al enkele aandachtspunten mee wat onze toekomstige input betreft :
Schadeloosstelling voor therapieën die de slachtoffers van seksueel misbruik jarenlang een bom geld gekost hebben, moeten in ieder geval worden terugbetaald met terugwerkende kracht.

Andere juridische evidenties
We roepen slachtoffers op om hun klacht neer te leggen bij de plaatselijke politie (als strafdossier) en bij onderzoeksrechter De Troy indien hun zaak kan bijdragen in de bewijsvoering naar het schuldig verzuim van bisschoppen en oversten. Ook blijft onze oproep gelden om elke klacht ook neer te leggen bij de plaatselijke bisschop of overste.

Tot slot willen wij de voltallige Parlementaire Commissie bedanken voor deze maandenlange, zware zittingen naar een hoopvol resultaat te leiden. Hun komt alle eer toe om deze problematiek eindelijk bespreekbaar te kunnen maken. Op onze verdere medewerking kunnen zij alvast rekenen. Een beleid dat pleit voor verantwoordelijkheid vlucht niet voor de gevolgen ervan. En dat stemt ons hoopvol.

Sint-Michiels en Sint-Goedele kathedraal (plein), 31 maart 2011

België: Commissie Seksueel Misbruik trekt conclusies

/1 Reactie/in , , , , /door

door Ton Leerschool
Stichting Mannenhulpverlening na Seksueel Misbruik

In België keurt de parlementaire Commissie Seksueel Misbruik in de kerk het eindrapport anoniem goed en de retoriek van medewerkers van de kerk begint weer als vanouds. Een aantal zaken komen steeds weer terug en zitten mij dan ook steeds weer dwars.

Ik geef hieronder graag een aantal links weer van bijdragen van het programma Terzake en VRT zodat iedereen zijn eigen mening kan vormen, maar een paar zaken wil ik voorweg kwijt.
Bericht Terzake: Commissie Seksueel Misbruik trekt conclusies

Geval 1 – verontschuldigen
Interview Toon Osaer, woordvoerder bisschoppenconferentie in Terzake
Vraag: “Moet de kerk zich nu expliciet verontschuldigen?”
Antwoord Osaer: “Dat hebben de bisschoppen al meermaals gedaan en ik denk dat ik dan ook kan zeggen dat zij dat zullen doen.”

Wat mij stoort is het gemak waarmee Osaer dit soort dingen over zijn lippen krijgt.
Nog nooit heeft de kerk zich echt verdiept in het aangedaan leed.
Hoe kan je dan excuses aanbieden? Voor wat vraag je dan veontschuldigingen? Vraag je oprecht vergeving als je je niet in het leven van het slachtoffer verdiept?
Nee, wij moeten allemaal onder de indruk raken van het feit dat een bisschop tot op het wereldse niveau afdaalt en ‘sorry’ zegt.

Als iemand je been afhakt en dan sorry zegt, blijft nog steeds het feit dat jij niet meer normaal kan lopen! En dan ga je je misschien heel even iets beter voelen, maar valt naderhand weer net zo hard op je gezicht.
Overdreven? Is het afhakken van een been toch veel erger dan een kind zijn onschuld, zijn jeugd en zijn leven te ontnemen? Ik dacht toch van niet…overigens met alle respect voor iedereen die ooit een been afgehakt heeft gekregen.
Als iemand je been afhakt, daar spijt van krijgt en betuigt en zich in jouw leven verdiept om te begrijpen hoe die verminking jouw leven veranderd heeft en je dan, in alle nederigheid, vraagt wat hij ‘in godsnaam’ zou mogen doen om jou het leven toch weer wat draaglijker te maken, dan ga je je een stuk beter voelen met wat je aangedaan is en kan je misschien zelfs tot een soort vergeving komen.
En dan nog blijft het feit dat je nooit meer zult kunnen lopen als voorheen…je leert ermee om te gaan, maar het probleem gaat nooit meer helemaal weg. En zo is het met misbruik ook…

Geval 2 – schadevergoeding
Uit het zelfde interview.
Vraag: “Kan de kerk in Belgie het wel betalen? Bijvoorbeeld zoals in Oostenrijk een bedrag van 5000 tot 25000 Euro per slachtoffer?”
Antwoord: “De ‘kerk’ als zodanig bestaat niet in België Er zijn orden, religieuzen, bisdommen…er is geen overkoepelende organisatie.”

Wat me daar dwarszit?
Er bestaat wel degelijke een overkoepeling…en die staat in Rome. Allen, de religieuze orden en bisdommen, volgden de regels en voorschriften van die zelfde kerk, namelijk het Vaticaan. Het Vaticaan dus, het hoofdkwartier van het machtsbolwerk van de katholieke kerk, heeft altijd met harde hand geregeerd over de ter bekering uitgezonden religieuzen of die nou in orden of bisdommen georganiseerd waren of zijn. Hield je je niet aan de canonieke regels dat werd je geëxcommuniceerd, uit je functie verwijderd.
Veel van die door het Vaticaan uitgevaardigde regels hadden betrekking op het nu in opspraak geraakte misbruik en dus laat die club in Rome het maar betalen. Eerlijk gezegd interesseert het me ook helemaal niet of ze het kunnen betalen of niet…daar wil ik me als slachtoffer toch helemaal niet mee bezig houden.
Maar eerst zal er, wederom, heel goed gekeken moeten worden naar de opgelopen schade (en als je dat gedaan hebt kan je toch echt niet met zo’n belachelijk bedrag komen als in Oostenrijk) en aan het slachtoffer over moeten laten wat er nodig is om zijn of haar leven weer op de rit te krijgen.

Maar wat me vooral stoort in het antwoord van Osaer is het gemak waarmee de kerk van wereldse macht naar ondoorgrondelijk kerkelijk instituut met de exclusieve directe verbinding met God wisselt. Net hoe het ze uit komt…en daar wordt ik verschrikkelijk kwaad van; ook omdat ze die mogelijkheid aan een van de laatste dictators van Europa overgehouden hebben (Berlusconi niet meegeteld) namelijk: Mussolini! Die gaf ze het staatje in de Italiaanse staat in 1929.
Ondertussen weten wij allemaal dat Benito een goed vriendje van Hitler was tijdens de 2e wereldoorlog oorlog en dat vergeven wij hem nooit, maar wij vergeten wel dat hij het was die het Vaticaan die uitzonderlijke status toebedeeld heeft waar zij zich nu achter kunnen verschuilen!

Geval 3 – respect
Radio interview met Dirk de Gent – deken in Leuven
Vraag: “Was deze commissie geen afrekening met de kerk?”
Antwoord: “Ik had het gevoel, in de ondervragingsperiode, hier gaat men zonder respect om met de bisschoppen.”

Die typische rooms-katholieke arrogantie maakt mij (sorry voor de woordkeuze) des duivels!
Zij meten zich door hun zelf-bedachte hiërarchie en plaatsbewijzen verkoop voor het hiernamaals een plek aan op deze wereld, alleen en uitsluitend door het feit dat zij een bepaalde functie in het bedrijf vervullen. (Halloooo!… Deze kerk is door mensen bedacht en heeft absoluut niets meer van de wijze lessen van die eenvoudige timmerman uit Judea heel gelaten).
Als ik vandaag het waanzinnige idee zou hebben een kerk te stichten, rare hoofddeksels, jurken en rode designer-schoentjes verplicht zou stellen en vrouwen iedere management functie in die kerk zou onthouden, dan kon ik me nergens meer vertonen!
Maar zij verwachten daarom “met respect” behandeld te worden.

On-geachte deken de Gendt: even te herinnering: respect verdien je en kan je niet opeisen!
En de manier waarop jullie met deze duizenden drama’s omgaan verdient geen respect: jullie zouden je dood moeten schamen!
Jezus heeft zich al aan stukken gedraaid in zijn graf over alles wat jullie in zijn naam op deze aarde uitgevreten hebben.
Schande! Schaam je! Maar verwacht zeker geen respect van ons.

Broeder Johannes (Oase, Eikenburg 68/69)

/6 Reacties/in , , /door

Ik ben op zoek naar de huidige of laatste woonplaats van Broeder Johannes van Pensionaat Eikenburg te Eindhoven. (Groepsleider van de Oase in de periode 68/69)

Verder wil ik graag weten of er iemand weet of Broeder Johannes nog in leven is of zo niet in welk jaar hij dan gestorven zou zijn.

Dit i.v.m.  2 bijzonder vervelende en intimiderende ontmoetingen met een onbekende (als twee druppels water) in de periode 2005/2008 in een filiaal van AH te Lelystad.

Verder zou ik graag de naam te weten komen van de mede groepsleider/studie begeleider (ik dacht dat deze priester was maar weet dit niet zeker)

mede lotgenoten Klein Borculo (Leo Stichting) gezocht.

/151 Reacties/in , /door

Wie is of kent er mannen, die in de periode 1963 t/m 1968 in dit tehuis hebben gezeten? Vooral mannen die toentertijd in ”Het Tuinhuisje” hebben gezeten. Kent U Frater Thomas ook?
Laat het mij s.v.p. weten via dit dashboard. Inmiddels is het april 2012 en heeft Fra Thomas bekend, mij te hebben misbruikt