Strijd voor openheid – Eijk

Eerder plaatsten wij hier de oproep aan de parochies van Frans en Joke Philipsen.
Zij proberen, door de verantwoordelijken in de kerk direct aan te spreken, meer openheid te krijgen en te zorgen dat de verantwoordelijken zich met dit onderwerp bezig houden.
Om die strijd te ondersteunen plaatsen wij de komende tijd de verschillende briefwisselingen met pastoors, bischop Simonis e.a.

Ondersteun hun strijd, spreek de katholiek geestelijken in jouw buurt ook aan!

Ton Leerschool
Stichting Mannenhulpverlening na seksueel misbruik

Briefwisseling met aartsbisschop Eijk
Brief verzonden 9 maart 2011

Zeddam, 9 maart 2011,

Betreft uw brief van 7 maart 2011
ref. 2011.01977

Geachte heer Eijk en geachte heer Hoogenboom,

De zeer kille inhoud van de brief van de heer Eijk heeft mij verbijsterd. Het gevoel voor de leiders van de katholieke kerk in Nederland is bij mij tot absolute 0-punt gedaald; 0 graden Kelvin of wel  -273 graden Celsius.  Dit had ik echt niet verwacht. De heer Eijk stelt hierin dat hij steeds was geïnformeerd over de correspondentie en dat er was geantwoord in overleg met hem. Ik lees hier niet uit dat u het er mee eens bent of dat met u slechts overleg is gevoerd. Ik kan hier niet mee uit de voeten.

Daarom wil ik mij nu niet meer richten tot de kerkelijke leiders maar tot de MENS Wim Eijk en de MENS Ed Hoogenboom. U weet wel MENS, een wezen met gevoel, passie, inlevingsvermogen, empathie en ook behulpzaam, begripvol, etc. etc. Alles wat een MENS tot MENS maakt. Ik kan en ik wil niet geloven dat u beiden, deze voor mensen zo essentiële gevoelens ontbeert. Ik moet het beste in de mens blijven zien, anders kan ik niet verder.
Ik vraag u dan ook voor de derde maal dringend, in het belang van mijn gemoedstoestand om mijn vragen gesteld in mijn brief van 20 februari 2011, gericht aan de heer E. Hoogenboom, serieus te beantwoorden en uw commentaar te geven op mijn geformuleerde gedachten in dezelfde brief. Ik smeek u hier nogmaals om.

Ik wil in deze ook verwijzen naar een citaat van de heer Eijk uit zijn laatste paasgroet aan de Utrechtse gelovigen.”De geloofsgemeenschap schaamt zich diep voor het seksueel misbruik . Ik beloof dat slachtoffers van misbruik vanuit de kerk geholpen kunnen worden met hun trauma’s. De gitzwarte bladzijden die in het nieuws zijn gekomen die moeten zeker erkend worden”.

Dat geldt toch ook voor u beiden!!.

Ik zoek naar hulp, genoegdoening, openbaarheid en transparantie.  Begrippen, die voorkomen in het Deetmanrapport over het functioneren van Hulp & Recht. De aanbevelingen uit het rapport zijn door de bisschoppenconferentie geheel overgenomen. U zult zich nu moeten verantwoorden voor uw daden. Doe dat dan!!
Kunt/wilt/mag/durft u dit niet aan papier toe te vertrouwen dan wil ik op korte termijn een gesprek met u beiden. Mijn man en ik willen heel graag een gesprek met u. Misschien wordt het wel net zo’n zinvol gesprek als mijn man en ik hebben gehad met de heer Simonis.
Deze brief gaat in afschrift aan de commissie Deetman.

Laat mij en vele anderen a.u.b. niet in de steek.

Met vriendelijke groet,
Joke Philipsen

Bericht verzonden 28 februari 2011

Goedenavond dames, heren

Zoals u weet heb ik een briefwisseling gehad met vicaris Hoogenboom.
Ik stuur u hierbij 3 bijlagen.
De tweede bijlage is het laatste antwoord wat ik van vicaris Hoogenboom heb ontvangen.
De derde brief van mijzelf heb ik vicaris Hoogenboom vandaag verstuurd.
Ik acht het noodzakelijk dat u hiervan op de hoogte blijft.
Zoals u in mijn laatste brief kunt lezen zijn mijn emoties hoog opgelopen.
Ik voelde me zo ontzettend door hem in de steek gelaten en alle gevoelens van vroeger van machteloosheid kwamen weer boven en ik voel me alleen.Het gevoel te moeten blijven zwijgen en jaknikken. Maar maakt u zich niet ongerust, ik zal verder gaan en de liefde voor mezelf zal me er weer doorheen helpen.
Ik heb mezelf bij de hand genomen en heb mijn verantwoordelijkheden genomen vandaar
deze brief. Ook aartsbisschop Eijk is hiervan in kennis gesteld. Van bisschop Eijk mocht ik nog geen bericht ontvangen. Deze laatste briefwisseling verstuur ik ook aan hem.
Tevens stel ik kardinaal Simonis op de hoogte, omdat hij graag op de hoogte wilde blijven.
Simonis heeft geen e-mail, daarom stuur ik het per post.

Ik dank u hartelijk voor uw aandacht.
met vriendelijke groeten
Joke Philipsen

Bericht verzonden 28 februari 2011
Goedenavond,

Graag de bijlagen en begeleidend schrijven overhandigen aan aartsbisschop Eijk.
Ook verneem ik graag van u of bisschop Eijk dit onvangen heeft.
Op mijn vorige verzoek mocht ik nog geen reactie ontvangen.
Ook graag daar een bevestiging van.

Met vriendelijke groet

Joke Philipsen

Strijd voor openheid – Hoogeboom

Eerder plaatsten wij hier de oproep aan de parochies van Frans en Joke Philipsen.
Zij proberen, door de verantwoordelijken in de kerk direct aan te spreken, meer openheid te krijgen en te zorgen dat de verantwoordelijken zich met dit onderwerp bezig houden.
Om die strijd te ondersteunen plaatsen wij de komende tijd de verschillende briefwisselingen met pastoors, bischop Simonis e.a.

Ondersteun hun strijd, spreek de katholiek geestelijken in jouw buurt ook aan!

Ton Leerschool
Stichting Mannenhulpverlening na seksueel misbruik

Briefwisseling met vicaris-generaal Hoogeboom – hulp bisschop van Utrecht
Brief van 20 februari 2011

Zeddam, 20 februari 2011.

Aan de heer Th.C.M.Hoogenboom
Postbus 14019
3508 SB Utrecht.

Geachte heer Hoogenboom,

Tot drie maal toe heb ik bij u een verzoek gedaan om kardinaal Simonis te mogen spreken in verband met de afhandeling van een klachtenprocedure van mij bij Hulp en Recht eind jaren 90. Tot drie maal toe hebt u geweigerd om een gesprek tussen mij en de kardinaal te arrangeren. Hierbij werd door u de gehele gang van zaken in de procedure weer aangehaald als argumenten om geen gesprek te arrangeren. Maar ik had behoefte aan een pastoraal gesprek met de kardinaal. Al uw aangedragen “argumenten” hebben mij echt niet overtuigd en op uw opmerking over de verklaring van de paus zit ik al helemaal niet te wachten.
Door bemiddeling van de heer W.Deetman heb ik onlangs een zeer goed gesprek gehad met de kardinaal. De kardinaal gaf te kennen dat hij nooit had aangegeven geen gesprek met mij te willen. De kardinaal gaf aan hierover nooit contact met u te hebben gehad.
Mijn vragen aan u:
a. Hebt u hierover contact gehad met de kardinaal?
b. Hebt u zelf besloten dat ik geen gesprek met de kardinaal mocht hebben? zo ja…
c. Kunt u mij dan uitleggen waarom u zo gehandeld heeft?
d. Hebt u, meneer Hoogenboom, dat allemaal op eigen houtje gedaan of is de heer Eijk (let even op de woordspeling!) hierbij betrokken geweest?
e. Was het niet netter geweest dat u mij gewoon een briefje had geschreven waarin u had vermeld dat u, om welke redenen dan ook, geen gesprek met de kardinaal wilde arrangeren, maar dat ik mij direct tot de kardinaal kon wenden adres Abdijlaan 8 Nieuwkuijk?
f. Ben ik misschien betrokken geraakt in een ordinaire ruzie tussen de voormalige kerkleider van het bisdom Utrecht en de huidige leiding van dit bisdom?

Deze hele gang van zaken en het gesprek met de kardinaal heeft mij aan het denken gezet. Hierbij komen bij mij de volgende gedachten op:
a. Waar het volgens mij aan ontbreekt in de top van de katholieke kerk in Nederland en over heel de wereld is de zeer gebrekkige onderlinge communicatie of misschien wel het geheel ontbreken hiervan. Het zijn allemaal kleine koninkrijkjes, die zich naar Rome schikken, met hun eigen leider behept met een groot ego. Men vindt dat iedereen maar zijn eigen zaakjes moet regelen en zijn eigen rotzooi moet opruimen. “Nee, niet verder vertellen, laten ze er zelf maar achter komen”. Doofpotten dus.
b. Hierdoor kan een wereldprobleem als het kindermisbruik in de kerk ook niet aangepakt worden. Dit zal in gezamenlijkheid moeten gebeuren in een open communicatie en een volledige verantwoording naar elkaar toe en naar de wereld.
c. Het niet communiceren binnen de top van de katholieke kerk is tot overlevingsstrategie verheven, want wat men niet weet hoeft men ook niet te verantwoorden naar elkaar en naar de buitenwereld. Een collectieve onwetendheid. Dan komen er kreten als ich habe es nicht gewusst/ik weet het niet/ de vicaris heeft het afgehandeld, is niet nagevraagd etc. etc. Waar kunnen wij ons dan in “Godsvredesnaam” melden?
d. Voor de bisdommen zijn de gelovigen maar moeilijke, vervelende en onrustveroorzakende mensen. Het geestelijk welzijn van de gelovigen, het pastorale werk naar de gelovigen scoort volgens mij niet echt hoog in het bisdom. Zie mijn geval dan maar als voorbeeld.
e. Veel meer is de leiding van de kerk bezig met euthanasie/ homoseksualiteit/ geboortebeperking/condoomgebruik/ aidsproblematiek. En hierbij is de kerk een meer remmende dan een oplossende factor.
f. De kerk ziet zichzelf als (mede)slachtoffer in het kindermisbruik, terwijl ze feitelijk (mede)dader is door de daders te faciliteren bij hun misdaden.

Ik verwacht op korte termijn een antwoord van u op mijn vragen. Wellicht kunt mij nog bijsturen in mijn hierboven vermelde gedachten door uw visie hierover aan mij kenbaar te maken.

Deze brief gaat in afschrift/e-mail naar bisschop W.Eijk, kardinaal A.Simonis, onze pastoor B. Aarsen en naar de commissie Deetman.

Met vriendelijke groet,
Joke Philipsen
Oude Doetinchemseweg 73
7038 BG Zeddam

Antwoord ontvangen 24 februari 2011
Persoonlijk/vertrouwelijk
Aan mevrouw J. Philipsen
Oude Doetinchemseweg 73
7038BG Zeddam.

24 februari 2011 Uw brief d.d. 20 februari 2011.

Geachte mevrouw Philipsen,

Uw brief d.d. 20 februari heb ik in goede orde ontvangen.

In mijn antwoord op uw brief verwijs ik naar mijn brieven aan uw adres d.d. 14 oktober 2010, 1 november 2010 en 18 november 2010. Om de redenen die ik u bij herhaling heb genoemd ben ik niet ingegaan op uw verzoek om een afspraak met kardinaal Simonis te arrangeren.

In uw brief d.d. 20 februari 2011 suggereert u dat u van mij geen gesprek mocht hebben met kardinaal Simonis. Dit is onjuist. Ik heb nimmer geschreven dat u geen gesprek met kardinaal Simonis mocht hebben. Het staat en stond een ieder, dus ook u, vrij om contact te zoeken met kardinaal Simonis.

Hoogachtend
+Mgr.mr.drs. Th.C.M. Hoogenboom
Hulpbisschop van Utrecht
Vicaris-generaal.

Bericht verstuurd 24 februari 2011
Geachte heer Hoogenboom,

Uw brief van 24 februari heb ik ontvangen en ik kan u wel zeggen dat ik helemaal van slag ben geweest door uw opmerkingen en veronderstellingen en ontzettend kwaad op u bent, omdat u in mijn ogen iedere keer mijn doelstelling omzeilt en geen enkele medewerking aan mij verleent. Het valt mij steeds zwaarder om beleefd tegen u te blijven, houd u daar a.u.b. rekening mee.

U verwijst in uw laatste brief wederom naar die antwoorden die u mij gegeven heeft. U kunt van mij aannemen dat ik UW antwoorden en UW argumenten onderhand uit mijn hoofd ken en aan zulke antwoorden en argumenten van uw kant nog geen één keer ook maar even een positief gevoel aan over gehouden heb. Het tegenovergestelde vond juist plaats. Ik voel dat ik me iedere keer naar u moet schikken in plaats dat ik medewerking van het bisdom krijg. Bent u ergens bang voor??. Openheid is hier ver van huis.

Waarom begint u nu te wauwelen dat ik zou suggereren dat ik geen gesprek van U mocht hebben met kardinaal Simonis. Dit was van mij een vraag, en geen suggestie, aan u gesteld onder het kopje VRAGEN en wel vraag b en daar blijf ik bij. Ik heb, weet u nog, 3 verzoeken ingediend, daarna één brief vol met vragen en deze brief is nummer 5.

Mijn eerste verzoek d.d. 11-10-2010 was gericht aan het secretariaat met het briefhoofd: “Geachte dames en heren”.
Mijn eerste verzoek was in principe helemaal niet aan u gericht maar ik wilde op een nette open manier kenbaar maken dat ik de kardinaal wilde spreken. En u heeft zich er toen mee bemoeid, wel of niet in overleg met uw collega’s. Zelfs van aartsbisschop W. Eijk heb ik nog geen enkele reactie mogen ontvangen. Oorverdovend zwijgen. Niets geen verdieping. Ook het
Secretariaat heeft mij geen mededeling gedaan.

U weet toch ook dat de geestelijken er zijn voor de gelovigen en niet andersom.
U vond het nodig om mij in uw antwoord/brief dd 14-10-2010 te schrijven dat ik mij kon melden bij Abt Dom van den Heuvel. U heeft zelfs het totale adres en tel.nr. erbij gevoegd.
Daar vroeg ik u meneer Hoogenboom helemaal niet om. Ik vroeg om een gesprek met de kardinaal. Was toch onderhand wel duidelijk niet?

U hebt mij nooit het adres of een telefoonnummer van de kardinaal gegeven zodat ikzelf contact met hem op kon nemen. Had u dat wel gedaan dan wist ik tenminste waar ik aan toe was.. Ik heb u uitgelegd hoe de vork in de steel zat en dat de eindprocedure van hulp en recht geen goede afloop kende. De bisschoppen hadden eind jaren negentig rijkelijk te kort geschoten. Ikzelf heb uiteindelijk het recht in handen moeten nemen wat de bisschoppen nalieten. Het ging om een priester/pater met een officiële door de bisschop benoemde functie. Ik wilde voor dit schuldig verzuim een verklaring. De enige bisschop die mij misschien helderheid kon geven in deze was kardinaal Simonis. Begrijp dat toch!!!
In uw brief d.d. 01-11-2010 wilde u ook zelf niet in een beoordeling treden van mijn redenen zoals u schreef. Dat hoefde ook helemaal niet! Ik wilde alleen maar een gesprek me Simonis. Punt uit.
Diverse keren hebt u mij geschreven dat u niet op mijn verzoek ingaat om een gesprek met de kardinaal te arrangeren. En nu schrijft u letterlijk aan mij: U suggereert dat u van mij geen gesprek mocht hebben met kardinaal Simonis. Waar bent u mee bezig??? (dit is ook een vraag!)
Misschien verval ik nu in herhalingen maar ik verwacht van u dat u zich een keer in MIJN materie verdiept en niet in de UWE.. Begrijpt u het nog niet dan kunt u mijn levensverhaal lezen en bestuderen, u mag mij bellen, u mag mij opzoeken. Helemaal geen probleem. Ik wil deze confrontatie voor u wel arrangeren als u mij daar naar vraagt, zal ik graag doen.. Ik zou dolgraag willen dat u daar ook eens behoefte aan zou hebben.

Meneer Hoogenboom, let wel, het gaat hier om KINDERMISBRUIK zowel in verleden, heden als toekomst. En daar dient u aan mee te werken en niet tegen te werken. De collectieve onwetendheid zal opgeheven moeten worden.
Mij gaat het om HULP, OPEN en EERLIJKHEID vanuit de bisdommen, daar hebben kinderen, slachtoffers en overlevers behoefte aan en niet aan juridisch gepraat.
Dit gaat om emotionele intelligentie naar elkaar toe en daar heeft niemand een jurist, advocaat of wie dan ook nodig. De mens zelf is hierbij nodig, U en ik, zonder titel.
Empathie zou een keer op zijn plaats zijn. En vergiffenis komt zoals ik u al eerder verteld heb later wanneer IK eraan toe ben. Vergiffenis kan niet opgelegd worden door wie dan ook, zelfs niet door u, de aartsbisschop of de paus. Vergiffenis is een geschenk. Je kun er hoogstens naar vragen.
.
Ik verzoek u dan ook met klem al mijn vragen in mijn brief d.d. 20 febr. 2011 a tm f serieus te beantwoorden en aansluitend commentaar te geven op mijn geformuleerde gedachten. Ook a tm f.
Verwijzing naar UW eigen herhaalde redenen kunt u achterwege laten, die doen namelijk niet ter zake. We dienen bij de vragen te blijven. Zodat er een antwoord gegeven kan worden zodat we in vrede verder kunnen leven..

Tevens zou ik het een zeer goede zaak vinden dat ik met u en bisschop Eijk in gesprek kom.

Ik ga er vanuit dat u dit gaat arrangeren en contact met de heer Eijk opneemt en een datum vastlegt. Wilt u dit niet arrangeren of wilt u geen gezamenlijk gesprek dan verwacht ik van u wel duidelijkheid en laat mij a.u.b. niet in het ongewisse. Hiermede voorkomen we heel veel ellende zodat het suggereren achterwege kan blijven.

Deze brief gaat in afschrift naar het secretariaat van het bisdom, aartsbisschop W. Eijk, commissie Deetman, pastoor B. Aarsen en naar kardinaal Simonis ,omdat kardinaal Simonis benieuwd was of u op mijn vragen ingaat zoals hij mij schreef.

In afwachting op uw spoedige reactie,

Met vriendelijke groet
Joke Philipsen

Strijd voor openheid – Al en Brouwers

Eerder plaatsten wij hier de oproep aan de parochies van Frans en Joke Philipsen.
Zij proberen, door de verantwoordelijken in de kerk direct aan te spreken, meer openheid te krijgen en te zorgen dat de verantwoordelijken zich met dit onderwerp bezig houden.
Om die strijd te ondersteunen plaatsen wij de komende tijd de verschillende briefwisselingen met pastoors, bischop Simonis e.a.

Ondersteun hun strijd, spreek de katholiek geestelijken in jouw buurt ook aan!

Ton Leerschool
Stichting Mannenhulpverlening na seksueel misbruik

Briefwisseling met pastoor Al en pastoor Brouwers
Bericht verzonden op 24 februari
Goedenavond pastoor Al en pastoor Brouwers,

Bijgaand doe ik u een brief die mijn man aan onze Gabriël-parochie gestuurd heeft.
Inmiddels is deze brief ook naar andere instanties gestuurd, o.a.Deetman, div kerkelijke instellingen e.d.
Op 14 februari hebben mijn man en ik een gesprek van 2,5uur gehad met kardinaal Simons, die ons verzocht deze brief aan de commissie Deetman te sturen.

Doel van dit alles is onze ervaringen te vertellen over seksueel misbruik binnen de kerk, 3 jaar lang een procedure bij hulp en recht en een brandend verlangen seksueel misbruik te stoppen over heel de wereld.

Ikzelf ben in Doetinchem geboren en mijn ervaringen waren seksueel misbruik met een Benedictijn kloosterling van de abdij de Slangenburg.

Hopende dat u in deze wat kunt betekenen om te helpen meer openheid te geven aan de kant van de katholieke kerk.

Met vriendelijke groeten
Joke Philipsen

Antwoord ontvangen 26 februari 2011
Beste fam. Philipsen,
U stuurde mij uw zeer bewogen brief over seksueel misbruik in de kerk.

Met u vind ik afschuwelijk wat op dat gebied allemaal is gebeurd en steeds meer bekend wordt. En via mijn beroepsvereniging VPW (Vereniging voor Pastoraal Werkenden) zijn we intens met deze toestanden bezig.
U spreekt over een monnik van de abdij in Doetinchem. Ik ben geen lid van de benedictijner gemeenschap in de abdij maar als (gepensioneerd, 72jr) pastor (van het bisdom Haarlem) een paar dagen in de week actief voor de gasten in Kasteel Slangenburg.
Wel ben ik zo vrij geweest uw mail en brief door te sturen naar de abt (Rien v.d.Heuvel) van de abdij.
Ik wens u veel sterkte met uw verdere actie.

Met vriendelijke groet,
Wim Al, gasten-pastor van Kasteel Slangenburg

Bericht verzonden 26 februari 2011
Beste pastor Al en pastoor Bouwer

Ik word onderhand dood en dood moe van de roep om ondersteuning en hulp te vragen aan pastoors, bisschoppen kardinalen en paus om misbruik te gaan stoppen in de rk kerk en over heel de wereld. Iedereen is of met pensioen, heeft geen functie meer in het bisdom, is geen lid van de orde etc etc etc etc.. Hebben ze dit wel dan is het antwoord `hier kan ik niet over oordelen want ik was er niet bij betrokken. Niemand wil door het stof en zijn eigen verantwoordelijkheid nemen en niemand weet ergens van. Alleen de slachtoffers hebben verantwoordelijkheidsgevoel om hun medemens te beschermen.

Het enige lichtpuntje was het gesprek met kardinaal Simonis. Kardinaal Simons schreef mij dat hij benieuwd was of Hoogenboom op mijn indringende vragen in zou gaan. NIET DUS.
Iedere keer krijg ik antwoord van `ik wens u sterkte`, om vergiffenis vragen enz.
We stoppen uw brieven netjes in het archief, we sturen het door. Vier brieven van vicaris Hoogenboom ontvangen met een antwoord waar de honden geen brood van lusten en ieder vorm van intellectuele emotie ontbreekt.
Ik ben zo kwaad, zo kwaad, zo kwaad,zo ontzettend KWAAD dat ik nu ter plekke mij wil gaan bezatten. Heeft de kerkleiding wel in de gaten dat wij de plegers en kerkleiding wel WILLEN VERGEVEN maar zij het niet toestaan door alles maar naar een ander te schuiven en zij nergens van wisten. Kom, wordt het niet eens tijd dat we gaan praten met elkaar zodat we elkaar kunnen gaan begrijpen.

Indien u dat wenst dan kunt u al mijn briefwisselingen hierover toegezonden krijgen maar alleen als er actie gaat komen.
U bent van harte welkom in mijn huis, de deur staat altijd open. Maar doe iets!!!!!!!!!!!!!!!
Neem van mij aan dat ik ten einde raad ben. Ik ben dan wel pas 59 jaar, maar heb heel wat achter de kiezen en wil mijn nazaten beschermen tegen zo´n kwaad iets. En ik heb het nog niet eens over de beleving in al die jaren van mijn man, kinderen, broers, zussen, mijn moeder, vader, vienden etc.etc.

Nederlandse bisschop beschuldigd van misbruik

Volkskrant – Peter de Graaf − 01/03/11

DEN BOSCH – De 69-jarige Nederlandse missionaris Cor S., die tot 2009 bisschop was in Kenia, is beschuldigd van seksueel misbruik van minderjarigen. Nadat de beschuldigingen bekend werden, is hij door het Vaticaan met vervroegd emeritaat gestuurd, officieel om gezondheidsredenen.
Dat bevestigt Fons Eppink, overste van de Nederlandse regio van de congregatie van Mill Hill in Oosterbeek. Cor S., lid van de congregatie, woont in het rusthuis van Mill Hill in Oosterbeek. Hij werd in januari 2003 tot bisschop van het diocees Ngong in Kenia gewijd.

Eppink heeft de beschuldigingen van seksueel misbruik tegen de bisschop twee jaar geleden aanhangig gemaakt bij de kerkelijke autoriteiten in Nairobi. Hij was destijds regionaal overste van Mill Hill in Kenia. ‘Ik heb de beschuldigingen eerst aan de pauselijke nuntius gemeld en die heeft me doorverwezen naar de aartsbisschop in Kenia’, zegt Eppink. Hij wil niet zeggen om welke beschuldigingen het gaat.

Naar Rome
De regionaal overste zegt niet zelf onderzoek te hebben verricht. ‘Het is naar Rome gegaan.’ Eppink heeft, ook tot zijn eigen verbazing, verder niets meer vernomen van het kerkelijk onderzoek: ‘Ik had daar graag iets over gehoord.’

Wel ging bisschop Cor S. in 2009 vervroegd met emeritaat. ‘De officiële lezing was dat hij om gezondheidsredenen naar Nederland is gestuurd’, zegt Eppink. Hij betwijfelt of justitie in Kenia onderzoek heeft verricht naar de zaak. Cor S. was gisteren niet bereikbaar voor commentaar.

Priester
Volgens het Keniaanse dagblad Daily Nation zou het misbruik hebben plaatsgevonden voordat Cor S. in 2003 tot bisschop werd gewijd. Hij was toen priester in Ngong. In de krant verklaart de generaal overste Thony Chantry dat de congregatie meewerkt aan een onderzoek: ‘In het belang van de bescherming van kinderen en kwetsbare volwassenen’.

Volgens het parket-generaal van het Openbaar Ministerie is het mogelijk dat justitie in Nederland tot vervolging overgaat, ook al heeft het misbruik in het buitenland plaatsgevonden. ‘Dan moeten we wel een melding of aangifte hebben om een oriënterend onderzoek te kunnen beginnen’, zegt woordvoerder Evert Boerstra.

Sri Lanka
Vorig jaar deed het bisdom Rotterdam aangifte bij het OM van misbruik door een geestelijke in Sri Lanka; die werd hangende het onderzoek door de rooms-katholieke kerk op non-actief gesteld als pastoor in Leidschendam en Voorburg.

Het bisdom Ngong in Kenya is ongeveer 40 duizend vierkante kilometer groot en heeft een bevolking van bijna 1 miljoen mensen. Er zijn zo’n 73 duizend katholieken. Veel van de inwoners behoren tot de Masai.

De congregatie van Mill Hill herbergt vooral missionarissen die in ontwikkelingslanden actief zijn.

Ierse aartsbisschop wast voeten slachtoffers

DUBLIN (ANP) – De aartsbisschop van Dublin, Diarmuid Martin, heeft zondag tijdens een speciale mis de voeten gewassen van acht slachtoffers van (seksueel) misbruik in de Ierse katholieke kerk. Slachtoffers noemden het de meest duidelijke excuses van de kerk tot nu toe.

Het wassen van voeten is in de katholieke kerk een traditionele handeling om nederigheid uit te drukken. Darren McGavin (39) die als kind door een priester werd misbruikt, zei het moeilijk te vinden te vergeven. ,,Maar vandaag vond ik een klein stukje afsluiting.”

In 2009 bleek uit een onderzoek dat het misbruik in de Ierse kerk wijdverspreid was en dat de leiding van de kerk het ,,obsessief” probeerde te verhullen. De aartsbisschop zei dat het aartsbisdom van Dublin nooit meer hetzelfde zal zijn. ,,We zullen deze wond altijd bij ons dragen. Voor het verzwijgen van het misbruik en hiermee het misbruik van nog meer kinderen te veroorzaken, vragen we Gods vergeving.”

Gezocht voor documentaire

Als filmmaker wil ik graag een documentaire maken voor én over mannen die als kind seksueel zijn misbruikt. Daarmee wil ik een bijdrage leveren aan het actueel maatschappelijk debat.

Uit nabijheid en ingrijpende verhalen uit mijn omgeving toen ik als groepsleider werkte in de jeugdhulpverlening (1978-1983) weet ik welk een impact het op een mensenleven heeft als je in je kindertijd misbruikt bent. Later toen ik zelf was opgenomen in een kliniek (1995) om met gevoeligheid voor alcoholverslaving te leren omgaan kwam ik opnieuw in aanraking met afgrijselijke en schrijnende verhalen van mannen en vrouwen die een dergelijk lot hadden getroffen.
In gesprekken werd mij duidelijk dat het leven voor hen die als kind misbruikt zijn een worsteling is. En vooral voor mannen is het nog erger om er over te praten. Gelukkig wordt dat taboe de laatste tijd doorbroken en wordt er steeds meer openlijk over gesproken hoe mensenlevens te vroeg vernield zijn.

En wat kan ik doen, vroeg ik mijzelf af?

Voor hen die het wel redden en met vallen en opstaan het leven weten te leiden op een redelijk normale manier wil ik als filmmaker een monument oprichten waarin ze getuigenis kunnen afleggen. Dat monument is niet alleen voor de levenden maar ook voor hen die het niet hebben gered.
Momenteel zijn we in de research- en fondsenwervingfase maar ook zijn we al bezig om mannen te benaderen die willen meewerken. Inmiddels hebben enkele mannen na gesprekken met mij hun medewerking toegezegd.

Mocht je een bijdrage aan de documentaire kunnen leveren op welke manier dan ook dan hoor ik graag van je. Mail: documentaire@ceesfranke.com

Mocht je meer over mij willen weten kun je dat vinden op www.ceesfranke.nl

OM wil meer informatie van slachtoffers RK-kerk

door Ward Wijndelts – NRC

Het Openbaar Ministerie wil via zedenrechercheurs in contact komen met slachtoffers van misbruik binnen de katholieke kerk. Het gaat om zeker zes van de zeven zaken die de commissie-Deetman bij het OM onder de aandacht heeft gebracht.

Het OM kan op grond van de verstrekte informatie niet beoordelen of er tot vervolging over kan worden gegaan, meldt een woordvoerder van het Generaal Parket. “In een gesprek met een zedenrechercheur kan er aanvullende informatie worden vergaard, zodat het OM beter kan inschatten of we justitieel kunnen optreden, of dat de zaak bijvoorbeeld verjaard is.”

De geanonimiseerde casussen die de commissie-Deetman aan het OM verstrekte bevatten te weinig informatie, maar dat komt volgens de woordvoerder van die commissie niet doordat er selectie op is toegepast bij de overdracht aan het OM. “We hebben de casussen geanonimiseerd, maar we hebben verder alle informatie die wij beschikbaar hadden doorgegeven. Het is vervolgens aan het OM, en niet aan de commissie-Deetman, om verder recherche werk te doen.”

Het is nu aan de slachtoffers om te besluiten of ze in contact willen treden met een zedenrechercheur.

NRC-redacteur Joep Dohmen, die de zaak vorig jaar aan het licht bracht, vermoedt dat veel zaken bij de commissie Deetman verjaard zijn. “Wat betreft potentiële vervolging is het interessanter om de rapportage van de commissie-Samson af te wachten. Dat zijn recentere zaken.

Vijftig jaar misbruik in jezuïtencollege Bonn

Uit: De Telegraaf – di 15 feb 2011, 17:23

BONN – Op het jezuïetengymnasium Aloisius College in de Duitse stad Bonn zijn jongens vijftig jaar lang seksueel misbruikt en mishandeld. Een pater kon zelfs veertig jaar lang zijn gang gaan zonder in moeilijkheden te komen. De man werd later rector.

Dat staat in een onderzoeksrapport dat dinsdag bekend is gemaakt. De jezuïeten hebben niet geprobeerd de misstanden te verdoezelen, ze hebben ze gewoon niet gezien: er was geen schuldbesef, oordeelde het onderzoeksteam onder leiding van de juriste Julia Zinsmeister. Het rapport beschrijft 58 gevallen van misbruik en mishandeling.

Het Aloisiuscollege is een eliteschool met een internaat. Veel leerlingen zijn nu prominenten, zoals minister Thomas de Maizière (Binnenlandse Zaken). De gewraakte rector, pater Georg, die ook duizenden foto’s nam van naakte en halfnaakte jongens, is inmiddels overleden.

In totaal maken de onderzoekers verwijten aan 23 voormalige medewerkers, onder wie achttien jezuïeten. De meeste gevallen dateren uit de jaren vijftig en zestig. Het gaat daarbij niet alleen om seksueel misbruik, maar ook om geweld en psychologische terreur. Scholieren werden bloedig geslagen en diep ontmoedigd. Enkele oud-leerlingen zeiden dat ze het gevoel hadden dat het Aloisius College hun huid had afgestroopt. Anderen verdedigden de school en stelden dat de misstanden slechts enkelingen betroffen.

De cultuur binnen de jezuïetenorde is mede oorzaak van het grootschalige misbruik, stelde de onderzoeksleidster Zinsmeister. „De organisatie moet zich openstellen voor kritiek.”

Het was ook een jezuïetenorde die in januari 2010 de golf aan misbruikzaken in de Duitse katholieke kerk aan het rollen bracht. Dat was het Canisius College in Berlijn.

Het hoofd van de Duitse jezuïeten zei in een reactie dinsdag „verbijsterd en beschaamd” te zijn. De orde heeft slachtoffers 5000 euro vergoeding geboden.

DWDD: Antoine Bodar wordt doorgedraaid…

Debat: Vaticaanknecht Antoine Bodar vs. advcaat Jan Boone
‘De Wereld Draait Door’ – 14 februari 2011
Door: Ton Leerschool – Stichting Mannenhulpverlening na seksueel misbruik

Voor wie het gemist heeft, hier is de link

Wat een geniale opening van het debat door Jan Boone!
Op de vraag wat het jongetje van 8/9jaar vond van het misbruik antwoord deze:
“…dat het zo’n pijn deed aan zijn kont…”
Met het aanhalen van die paar simpele woorden zet Jan Boone de stemming voor het debat precies neer waar die hoort:
Geen bullshit, geen ontwijken, geen gedraai, geen huichelachtige glijerij…een kind is pijn gedaan!
Eerst lichamelijk en in de gevolgen geestelijk.
Tekenend voor de wereldwijd duizenden vernietigde levens die de lustende, verkrachtende, priesters achter zich hebben gelaten.

Bodar probeert te pareren met de al ontelbare malen opgegraven quote van een misselijkmakende pedofiel in het programma bij Kees Postema. Dit moest de tijdgeest documenteren waarin de priesters tot zedenmisdadigers werden en dat moest begrip bij ons opwekken?!?
Kotsmissellijk werd ik ervan en met mij veel van de toeschouwers én Jan Mulders in de studio.

Nou ben ik helemaal geen fan van Jan Mulders. Ik vind zijn sarcasme dikwijls flauw, narcistisch en vergezocht, maar hier liet hij zich van zijn beste kant zien: zichtbaar geraakt! Hij valt naamgenoot Boone bij en deelt rake klappen uit aan Bodar die in de touwen hangt…
Niets is meer over van die arrogante, verkilde, mediageile Bodar die zijn goedgevulde stoel in Rome even inruilde met een koud, hard, strafbankje van de DWDD studio.

Stotterend, stamelend probeert hij ons te overtuigen van “context”, “tijdgeest”, “afglijdende moraal in die periode”…
Fout meneer Bodar! Fout, heel erg fout, er klopt namelijk helemaal niets van!
Ten eerste zijn pedofiele priesters al lang voor de seksuele revolutie begonnen hun vleselijke lusten op kinderen bot te vieren; lees daar de geschiedenis maar eens op na. Ten tweede, als het al zo geweest was, geeft dat de kerk nog niet de verontschuldiging voor het mishandelen en misbruiken van aan hen door beminde gelovigen toevertrouwde kinderen!

Natuurlijk moet het recht zege vieren, zoals Bodar over zijn woorden struikelend steeds maar weer herhaald…
Maar daar gaat deze kerk niet voor zorgen, dat zullen mensen als Jan Boone moeten doen, want de kerk doet het niet uit zichzelf.
Nee, volgens Bodar wordt “dat nu onderzocht” en “een leven is niet in geld uit te drukken”.
Er is nog geen schijn van een gebaar gemaakt door de kerk in de richting van de slachtoffers!
Als er geen mensen als Boone waren kregen we de kerk nooit op zijn knieën…
Vergeving vragen staat gelijk aan een schuldbekentenis, waarom zou je anders vergeving vragen als je geen schuld hebt aan waar je van beschuldigd wordt, maar daarna komt…bij de katholieke kerk? Helemaal niks!
En Boone weet dat en verdoet geen tijd meer aan mooie advocatenpraatjes. Hij knalt het Bodar keihard voor z’n kop; zo, dat mag hij mee naar Rome nemen als hij daar nog welkom is tenminste.

Bodar zwiert en zwalkt over de discussietafel en laat zich uitspraken ontlokken die hij nog wel even bij de heilige vader uit zal moeten gaan leggen. Zo classificeert hij collega Simonis, Ohne Rücksicht auf Verluste, als “onhandige” en “niet slimme” prater; en staat hij, naar zijn zeggen, nog steeds vierkant “achter zijn gemeenschap met Christus, maar niet achter het instituut (Vaticaan) dat zich aan het misbruik schuldig gemaakt heeft”.
Jij hebt helemaal niks van die eenvoudige timmerman uit Galilea, Antoine, en je kan die staf en mijter wel vergeten: dat wordt de roe!

Mijn held in dit debat is Boone. Na de opening had ik al mijn geld al op hem gezet en hij wint, met een paar rake klappen van een van frust bibberende Bodar. Toen die ook nog even liet merken hoezeer hij genoeg heeft van die verschrikkelijke journalisten die maar doorgaan artikelen in het NRC te schrijven (gefeliciteerd Joep), die maar “…dóór blijven gaan; dat ze toch alles in één keer op tafel gooien…” was het gevecht beslist: K.O.!

Nee, meneer Bodar, die rol van openbaring was weggelegd voor het instituut waar u zo langzamerhand behoorlijk last van begint te krijgen. Dat had de katholieke kerk al jaren geleden moeten doen! Dan waren de kerken nu voller en het respect van de mensen binnen en buiten de kerk nu heel wat hoger geweest, dat had jullie vege kerklijf nog weleens kunnen redden. Nu zijn jullie alleen voor radelozen en voor de verdoemenis benauwden nog “geloofwaardig”. En ik gebruik dat woord heel bewust: jullie zijn het geloof van de mensen niet meer waardig.

Wij geloven jullie gedraai niet meer; wij hebben geen greintje vertrouwen in jullie zelf-ingestelde commissies, wij vestigen onze hoop op heling allang niet meer op een zichzelf zuiverende kerk. Die kerk die komt er niet…niet vanzelf tenminste…daarvoor zijn de heren in Rome teveel gehecht aan hun warme zachte stoeltjes dicht bij het pauselijk vuur waar zij hun rood-geslofte voetjes kunnen warmen.

Meermalen beleed u schuld in het debat, meneer Bodar, direct of indirect.
Op een schuldbelijdenis hoort een absolutie te volgen, volgens goede kerkelijke tradities.
Alleen moet deze keer de absolutie komen van de slachtoffers…en die hebben al een leven lang last van wat ze aangedaan is en nog steeds wordt aangedaan door de leugens, de tijd trekkerij, de commissies, én…van die huichelachtige schuldbelijdenissen.
Wat denkt u, meneer Bodar, dat komt wel goed?

Advocaat Jan Boone zal het druk krijgen de komende tijd denk ik (en hoop ik voor hem), want hij heeft laten zien te begrijpen waar het hier in essentie om gaat en deelt de verontwaardiging die wij slachtoffers al jarenlang voelen en die ons voedt en sterkt deze strijd niet zomaar op te geven. Het gaat om duizenden kinderen die verminkt zijn en kinderlevens die vernietigt zijn…niet om een paar duizend oude mannen en vrouwen die zitten zeuren!

Bodar wordt doorgedraaid…absoluut onverkoopbaar product…de houdbaarheidsdatum allang overschreden!