Dirk de Gendt – gewiekste leugenaar?

Dirk de Gendt, de deken van Leuven (B), ontpopt zich steeds meer als het praatpaaltje van de Belgische bisschoppen in de media. Zo ook gisteravond bij Canvas/Terzake als expert uitgenodigd om het ‘grote nieuws’ van de nieuwe code tegen kindermisbruik van de bisschoppen in de media te verkopen.

Mensen die mijn schrijfsels al wat langer volgen weten dat het me eigenlijk geen ruk kan schelen wat de katholieke kerk allemaal voor ‘geweldigs’ in de wereld van de goedgelovigen zet, maar soms weten ze me toch zodanig te irriteren dat ik me niet kan inhouden. Vooral als ze de mensen, die iets verder van het kindermisbruikschandaal af staan en daardoor de fijne schijnbewegingen van deze mooie mijnheren niet zo makkelijk doorzien, bij de neus proberen te nemen.
Dan moet ik gaan schrijven. En zo dus ook nu…

Maar wie of veel meer ‘wat’ is deken Dirk de Gendt?
Een gewiekste leugenaar?
Een goedgelovige, door de Belgische bisschoppen misleide, sukkel?
Een doortrapte manipulator?
Vorm u eigen mening, lees verder… dan uw neus lang is.

Hoe het nou echt zit met deken de Gendt zullen we nooit zeker weten, want die kerkelijke heren zorgen er wel voor dat wij nooit helemaal kunnen doorzien wat er achter de hoge kerk- en kloostermuren gebeurt, maar het verhaal van de Gendt in het bewuste Terzake interview was toch wel wat heel erg doorzichtig of een zware onderschatting van de intelligentie van de kijkers.
(De katholieke kerk heeft hier wel meer last van, ingegeven door hun half-goddelijke arrogantie en narcisme.)

Op de vraag of hij tijdens zijn priesteropleiding ook al ‘ge-screend’ was antwoord deken de Gendt dat dat natuurlijk het geval geweest was.
Alsof dat de standaard procedure was bij de katholieke kerk!?!
Als de journalist hem er aan herinnert dat er onder de collega’s van de Gendt tóch en wel degelijk kindermisbruik voorgekomen is antwoord hij doodleuk in de trant van: bij de mensen die ik ken is dat niet voorgekomen?!?
Hallo, deken de Gendt: jullie hebben met z’n allen wél iets achtergelaten na al die mooie roomse jaren die (gelukkig) nooit meer terugkomen. Wereldwijd duizenden en nog eens duizenden kinderlevens vernietigd en jij doet alsof je neus bloed en er toch geen sprake is van een probleem…

Nee, het probleem zit ‘m in de pedofielen in ‘gezinsverhoudingen’ volgens deken de Gendt.
Dat zijn er namelijk veel en veel meer dan er in de kerk rondlopen.
Dat heet: naar buiten kijken als binnen de hele tent in de fik staat!
En terwijl de pedofiele burgervader, -oom, -opa of -broer zich er bewust van is een zeker risico te lopen, wisten en weten de priesters dat er over hun ‘verzetjes’ een geluidsdichte deken ligt van het kerkelijk recht en zwijgplicht van de biecht.
En daar wordt ik zooo kwaad van, he! Daar wordt ik des duivels van…
Iedere keer als de kerk aangevallen wordt is het iemand anders die eigenlijk veel erger is en daar zouden we toch eens naar moeten kijken! Dat is alsof je iemand doodrijd nadat je bezopen achter het stuur gekropen bent en je dan een preek gaat houden over hoe gevaarlijk roken wel is.

Blijkbaar heeft de z.g. ‘screening’, die volgens de Gendt toentertijd ook al van kracht was, niet gewerkt, maar het wordt nu toch zeker wel beter?
Verderop in het interview beleert hij ons dat die geplande ‘screening’ “niet echt een garantie is om kindermisbruik te voorkomen”.
Dus eigenlijk levert de nieuwe code, welke met veel bombarie in de wereld gezet wordt niks op! Bisschoppen: terug naar de kloostertafel… Waarom wordt het dan met persbericht, interviews an alle tamtam als ‘nieuws’ verkondigd, de Gendt?

Nee, er zijn ‘aanpassingen’ gemaakt, verteld hij ons, en nu geldt het ook voor iedereen. Dus nou komt het helemaal goed…kinderen gewoon naar katholieke scholen en internaten sturen. De priesters zijn ‘ge-screend’ en bovendien zijn de procedures veranderd: tegenwoordig zijn ze niet meer alleen met de kinderen; ze zorgen er altijd voor dat er nog iemand bij is.
Nou Dirk, ik moet er niet aan denken een van mijn kinderen met jou alleen te laten en voel me ook niks beter als jij samen met zo’n fijne collega van je met mijn kind alleen zou zijn. Daarvoor heb ik teveel getuigenissen van groepsverkrachtingen en gezamenlijke ‘grooming’ van slachtoffers gehoord!

De journalist houd nog even vol: “het celibaat dat is toch de reden?”
Nee, volgens de Gendt, dat probleem bestaat niet meer sinds in de 70er en 80er jaren het taboe over seks en lichamelijkheid gelicht is.
Wanneer is de katholieke kerk, de meest seks gefrustreerde en tegelijkertijd meest daarvan geobsedeerde (vieze mannetjes) instelling ter wereld, veranderd in een organisatie die op een volwassen en natuurlijke manier over seksualiteit denkt, praat en daar insgelijks mee omgaat? Hebben wij iets gemist, de Gendt? Leven wij wel in de zelfde wereld? Was dit interview een toekomstdroom?

Dirk de Gendt: de gezalfde zeveraar…
Nog steeds probeert de katholieke kerk in België als ook op de rest van de Aarde af te leiden van de catastrofe die 2000 jaar katholieke kerk voor onze wereld betekent. Ook in België probeert de katholieke keer op keer af te leiden van waar het om gaat:
(1) gerechtigheid voor de slachtoffers uit het verleden
(2) effectieve maatregelen tegen toekomstig kindermisbruik
(3) soevereiniteit van de (niet-kerkelijke) rechterlijke macht
Ook in België zoekt de kerk geen enkele vrijwillige toenadering met de slachtoffers om het verleden goed te maken, frustreert het onderzoek naar de daders en verantwoordelijken van kindermisbruik en manipuleert de publieke opinie in interviews als dit.
Ook in België gaat een deken de Gendt met gemak voorbij aan het probleem van de, door de interne procedures van de katholieke kerk beschermde, pedo priesters.

Dus wat is Dirk de Gendt? Ik weet het nog steeds niet. Misschien een mengeling van al de hierboven beschreven eigenschappen en waarschijnlijk nog veel meer waarvoor een normaal mens zich zou schamen.
En liegen kan hij als de beste, want dat mogen ze volgens de kerkregels, mogen ze, nee moéten ze als het belang van de kerk in het gedrang komt. Dat hebben ze gezworen toen ze de priestereed van trouw aan de kerk afgelegd hebben. En dáárom gaat het ze zo ook zo goed af zonder blikken of blozen de meest flagrante leugens te verkondigen: ze dienen daarmee het grootste goed: het goed van de katholieke kerk! En krijgen er nog een onderscheiding voor ook of worden heilig verklaard…hier op aarde.

Hoe dat er in de hemel uitziet (als die echt zou bestaan, maar hij weet natuurlijk ook wel dat dat niet zo is)? Dat weet ik niet, maar als ik Dirk de Gendt zou zijn zou ik beginnen me ernstig zorgen te maken over het hiernamaals. Een warme deken voor de slachtoffers is van hem in elk geval niet te verwachten en dat is hij ook niet…

Crazy pope

Dirk de Gendt? Ik wordt gék van die man!

Link naar origineel interview

Blijf kritisch – geloof geen woord van ze!

Hans over misbruiker Br. Pancratius Eymard Ville Stevensbeek jaren 60

Zeer geachte lezers lotgenoten!

Het is me gelukt om steunbewijs te verkrijgen, na veel speurwerk en de volle medewerking van Ton Leerschool , Raymond Lelkens en Bert Smeets hebben we met drie steunverklaringen/bewijzen over hetgeen mij is overkomen op internaat Eymard Ville in de jaren 60 te Stevensbeek. Ik wil bij deze bovengenoemde heren bedanken voor hun medewerking.

Mochten er lotgenoten van misbruiker Pancratius om steunbewijs/verklaring zoeken , ik wil je dan zeker wel helpen.

Mvr.gr. Hans

P.S  de commissie zal binnen 6 weken een advies afgeven omtrent mijn hoorzitting van 15 september.

Ik zal jullie op de hoogte houden!!

Ondersteuning gevraagd: 1e Class Action in België

Ontvangen van Dammy Vermeersch

Op 16 september 2011 te Gent om 09.00h in zaal 2.2. van het Gentse gerechtsgebouw (Opgeëistenlaan 401, 9000 GENT). Dagvaarding tegen de kerkelijke autoriteiten – CLASS ACTION (CA) 741 – ingeleid voor de 16e kamer van de rechtbank van eerste aanleg.

De aanwezigheid van zoveel mogelijk slachtoffers/overlevers en steungroepen zou een uitstekend teken van solidariteit zijn en de buitenwereld tonen dat we het kerkelijk machtsmisbruik beu zijn.

Er wordt vrij veel pers verwacht vermits een dergelijke gerechtelijke actie een unicum is en een eerste stap in de richting van rechtvaardigheid eisen.
Ikzelf ben b.v.b. geen lid van een groep en/of organisatie.
Ik wil een neutraal solidair signaal geven om gerechtigheid te eisen van een instituut dat zich boven de burgerlijke wet stelt.
Niet meer, niet minder.

Dammy Vermeersch

Initiatief ondersteund door:
survivors voice europe
stichting mannenhulpverlening na seksueel misbruik
secular europe campaign

Judoleraar aangehouden op verdenking van misbruik leerlingen

van blikopnieuws.nl 13 september  2011

Rotterdam – Rechercheurs van de jeugd- en zedenpolitie van het korps Rotterdam-Rijnmond hebben maandagochtend in zijn woning in Rotterdam een 58-jarige man aangehouden op verdenking van seksueel misbruik.

Foto: Archief fbf

Het misbruik zou hebben plaatsgevonden in de judoschool van de man en tijdens buitenlandse reizen van de wedstrijdselectie van de school.

Een paar weken geleden kreeg de politie een melding van een inmiddels 23-jarige jongeman dat hij door zijn toenmalige judoleraar zou zijn misbruikt vanaf zijn 14e. Volgens de jongeman waren er meer mogelijke slachtoffers. Sindsdien heeft de politie met enkele anderen, nu allemaal meerderjarig, gesproken.

Volgens de melders waren zij allemaal lid van de wedstrijdselectie van de judoschool. Het misbruik zou zijn begonnen toen zij een jaar of 12 waren. De man geeft overigens nu geen les meer.

Maandag is de man in zijn woning aangehouden. Bij doorzoekingen in zijn huis en in de sportschool zijn goederen in beslag genomen. De man wordt donderdag voorgeleid aan de rechter-commissaris. Het onderzoek wordt voortgezet.

De ouders van de huidige minderjarige selectieleden in de leeftijd van 12 tot 18 zijn dinsdag per brief uitgenodigd voor een besloten bijeenkomst dinsdagavond in het kantoor van de deelgemeente IJsselmonde. Daar zullen politie en openbaar ministerie een toelichting geven op de zaak.

2e Bijeenkomst Survivors Voice in Rome

Zoals sommigen van jullie misschien weten ben ik ook actief in een internationale organisatie: Survivors Voice Europe. Vorig jaar organiseerde ik samen met de Amerikanen Bernie McDaid en Gary Bergeron een bijeenkomst tegenover het St. Pietersplein. Voor een bericht over die bijeenkomst verwijs ik naar bericht op deze website of de uitzending van Uitgesproken (vanaf 12:30m)

Ter plekke besloten Sue Cox (GB) en ik een Europese organisatie op te richten vanuit het idee dat de situatie in Europa een andere aanpak nodig heeft dan in Amerika waar misbruik door de katholieke kerk al meer dan 10jaar onderwerp van discussie is.
Zie onze website: www.survivorsvoice-europe.org

Op zaterdag 29 october organiseren wij weer een bijeenkomst in Rome. Weer tegenover het Vaticaan, maar het uitgangspunt is dit jaar heel anders. Zochten wij vorig jaar de confrontatie met het Vaticaan, vieren wij dit jaar het feit dat wij OVERLEEFD hebben.
Ondanks dat de katholieke kerk nog steeds niets onderneemt om de in onze jeugd veroorzaakte schade te herstellen LEVEN WIJ NOG STEEDS!
En dat feit willen wij vieren en het Vaticaan is niet uitgenodigd op dit feest, want zij hebben er niets te zoeken; zij hebben niets bij te dragen aan de feestvreugde. Ik nodig iedereen uit dit feest samen met ons te komen vieren. Het definitieve programma zal ik later bekend maken.

Hierbij de Engelstalige poster van het evenement. Ik hoop jullie allemaal te zien op 29 october in Rome. Ton Leerschool

2nd Annual Survivors of Catholic Clergy Abuse Day in Rome

De geheimen van Sint Joep en van Sint An -deel1-

Het verhaal van Wimpje Osterop – door Jules Zollner

Dit is het verhaal van Wimpje Osterop.
Het is geen goed en mooi verhaal ik wijs er van tevoren op. Wimpje Osterop overleed in 1956.

Wimpje Osterop was de zoon van een bekende vleesverwerker in Maasniel en net als ik geboren in 1944.

Hij zat bij mij in de eerste klas basisschool Sint Jozef aan de Dyonisiusstraat tegenover de achterkant, de cellen van de gevangenis te Roermond in 1950. Ernaast in één en hetzelfde gebouw stond de St. Franciscusschool en op een steenworp afstand stond Huize Sint Jozef (“Pro Juventute” een internaat voor weeskinderen) aan de Betlehemstraat / Jesuitenstraat in de gebouwen waar thans het arrondissementsparket tegenover de gebouwen van het vroegere Groot Seminarie in is gevestigd. Om te spelen in het speelkwartier liepen de kinderen van de Sint Jozef School onder straffe leiding van de leerkrachten altijd naar de overkant van de straat de Betlehemstraat naar de veel grotere speelplaatsen van Huize Sint Jozef. Ik weet de kleur van de steentjes nog die loodgrijs was met ruitvormige groeven erin. Zoals ook op de bruggen van Luik boven de Maas.

Als de kinderen té lastig of onhandelbaar waren werden ze overgeplaatst van school Sint Jozef aan de Roermondse Dyonisiusstraat naar Huize Sint Jozef (Sint Joep) te Heel.

Wimpje Osterop was een bijzonder klein mens die opviel door zijn nietigheid en nietswaardigheid. Zijn kleren waren haveloos en gescheurd. Hij vond zelf al dat hij er niet had mogen zijn op aarde. Hij had niet geboren mogen worden. Hij keek je aan met ‘n dubbele, schrijnende betekenis. Hij had ‘n paar broertjes die veel sterker waren.

Hij werd later doodgeslagen.

Vermoord, zoals we dat nu in termen van hedendaags recht zouden kunnen noemen.

De Sint Jozef- en de Franciscusschool aan de Roermondse Dyonisiusstraat werden in 1950 gerund door de broeders van de Kleine Sint Jozef, die oorspronkelijk afkomstig waren uit Maastricht en die nog meer scholen runden vanuit hun klooster aan de bocht van de Willem II singel in Roermond, naast het huis en de tuin van dokter Bär. Het pand werd later Hotel Geurts en is herbouwd in seniorenflats met woonlagen.

Zolang de broeders (voor ons Norbertus in klas 1 en Fidentius in klas 2) de scholen runden waren het uitstekende scholen die kwa kwaliteit en leefbaarheid met kop en schouders uitstaken boven alle andere scholen voor basisonderwijs in Roermond en Limburg.

De broeders trokken weg en lieten hun klooster en de scholen in Roermond in de steek. Ze runden alleen nog Huize Sint Jozef in Heel. Het was 1952 en de Sint Jozef en Franciscusschool aan de Dyonisiusstraat vervielen ogenblikkelijk tot de ergste achterbuurtscholen die er bestonden. In de klassen en op de speelplaatsen heerste absolute constante terreur door diefjes en diefjesmaten en er werd keihard geslagen, door jongetjes met boksbeugels en ploertendoders. Het lekenpersoneel als onderwijzers en ook de hoofdonderwijzer, met namen als H…t en R…s (ik zal de namen niet voluit schrijven omdat ze nog in leven zijn) was niet bij machte om ook maar iets te doen. Ik zal nooit vergeten het geluid van de zwijgend hard tegen elkaar stompende en botsende hoofden vuisten voeten en lichamen van leerlingen en leerkrachten in de klassen en op de speelplaatsen in de onafgebroken en altijd voortdurende vechtpartijen op leven en dood die in en buiten school werden gehouden. We liepen naar en van school in grote omwegen.

Wimpje Osterop was een klein mager dun en vaalkleurig jongetje dat na geboorte de gevolgen van de hongerwinters nog maar nauwelijks of niet te boven was gekomen. Hij stond constant sprakeloos van verbijstering en onmacht. Hij zat ‘n paar plaatsen achter mij. Naast mij zat Sjakie L., een jongetje uit de onderwereld van de Kruisherenstraat (“Krententuin” in Roermond genoemd) die mij op de meest kritieke momenten om me het leven te redden nog een heel klein beetje ondersteuning gaf. Ik kom hem regelmatig tegen en samen zitten we urenlang te Roermond zwijgend op een bank. Sjakie vocht zich kapot, te barsten, maar hij overleefde. Hij staat hier ergens met foto in de blog. De doodsschrik staat nog in z’n ogen. Hij heeft het nooit verwerkt. Hij is 69 jaar en ik ben 67.

Zjwaere Ties
Wimpje Osterop was zwak, klein, tenger, mager en ziek, maar hij keek altijd vriendelijk, met hulpeloze kleine stamelende oogjes, zei niets. Op een dag verscheen hij met over z’n hele lichaam bloedende en etterende zweren. Sindsdien werd hij “zjwaere Ties”) genoemd, “zweren-Tijs”. De jeugd was bijzonder hard in het bedenken en onmiddellijk het hele leven lang gebruiken van scheldnamen. Eigenlijk heette hij Thijs.

Wimpje Osterop werd geslagen geschopt en geraakt waar ze hem maar raken konden. Het was afschuwelijk om te zien. Meer dood dan levend lag hij iedere dag te krimpen van de pijn en te bloeden uit zijn zwerende etterende wonden op de stenen en plavuizen van de speelplaats. Iedereen stond er omheen en niemand deed wat. Allen zwegen. Ook de leraar.
Huize Sint Jozef (Sint Joep) Heel.

Stiekum ging ik na afloop van de schooldag wel eens naast hem staan en sprak heel even vlug met hem. Hoe het hem ging. Hoe hij zich voelde. Een paar seconden. Niemand mocht het zien.

Hij bleef steeds vaker thuis. Doodziek kwam hij af en toe nog eens op school. De overige jongetjes van de klas en van de school, we waren 10 of 11 jaar, waren er niet veel beter aan toe. Roermond lag kapot, en aan opbouw was men nog niet begonnen. Bij de melkboer kon je alleen met water aangelengde melk krijgen.

Wimpje Osterop werd overgeplaatst naar Sint Jozef (Sint Joep) in Heel. Men zei ons dat er niets anders op zat, omdat er niets met hem te beginnen viel. Als jongetjes herinnerden we ons allemaal, dat er heel goed met Wimpje Osterop gesproken en geredeneerd kon worden. Maar we zeiden niets. Het was 1953.

Later hoorden we, dat Wimpje Osterop kort na zijn binnenkomst in Sint Jozef te Heel was vermoord. Het schokte ons. In de boeken en registers zal teruggevonden worden dat Wimpje Osterop is overleden aan longontsteking. Wij wisten en weten wel beter.

Zoals het met Wimpje Osterop is gegaan zo ging het met veel jongetjes. Het werd ons allemaal aan elkaar en onderling doorgegeven. Compleet met namen en omstandigheden erbij. Iedereen sloot het op in zijn eigen herinneringen- en geheugenkerker. Bijna iedereen nam de geheimen die er rond ontstonden mee in zijn graf. Van degenen die ervan weten en durven te vertellen zijn er niet veel over.

In Huize Sint Jozef te Heel (Sint Joep) werd door de broeders ongemeen hard fel en snel geslagen. Er heerste een dodelijk dictatoriaal angstwekkend beklemmend dril-regime. Er kwamen geen sexuele uitspattingen voor. Er heersten zware, ernstige ziekten en epidemiëen, waar volstrekt niets aan werd gedaan. Ouders van kinderen die er waren opgenomen zeiden het, en hun broertjes en zusjes. Alles onder strikt opgelegde en in stand gehouden bekrompen beperkte geheimhouding. Uit schaamte. En uit onmacht. Uit slaafse navolging van kerkelijke en wereldlijke autoriteiten. Schaamte, absolute corrumperende geheimhouding, krampachtig in stand gehouden gebrek aan toezicht en ingrijpen.

Onmacht en slaafse navolging lagen als een zwarte zware onbeweeglijke deken van verdoemenis over de provincie Limburg in en rond de vijftiger jaren van de vorige eeuw. Veel huidige oudere bewoners dragen er de getraumatiseerde gevolgen van. Zij spreken nooit. De leefgemeenschap Sint Joep was en bleef, blijft ook nu nog, absoluut hermetisch afgesloten en verkrampt.

Niemand in Limburg was en is bij machte, daaraan nog iets te doen.

De wantoestanden die voorkwamen in Huize Sint Joep en Huize Sint An, waar het voor meisjes nog veel gruwelijk erger en harder was, heersten ook en net zo dreigend-beangstigend op de andere Limburgse tehuizen voor opvang en begeleiding van intern geplaatste kinderen zoals De Kreppel in Heythuysen en Maria Roepaan te Venray-Ottersum, Pepijn te Echt en Watersley in Sittard. Kinderen van alle scholen gaven de informatie in het diepste geheim aan elkaar door. Hun ouders wisten het. Dat er veel ernstig geretardeerde en debiele kinderen in de tehuizen voorkwamen, was het gevolg van de grote mate van inteelt die tot in de beginjaren van deze eeuw in tal van dorpen en gemeenten te Limburg voorkwam en zelfs geboden leefstructuur was. ‘n Kind van het ene dorp mocht niet trouwen met ‘n kind van ‘n ander dorp. Men trouwde veelal binnen de directe familie. De gevolgen werden algemeen aanvaard.

Niettemin zullen geen aantoonbare sexueel aberrerende relaties kunnen worden gelegd tussen het overlijden van kinderen in de tehuizen en het gedrag van hun begeleiders.

Wel kwam het voor dat broeders en begeleiders in de tehuizen een soort van medemenselijke, rechtschapen en gerechtvaardigde euthanasie pleegden. Soms in consensus met de ouders.

Jongensinternaat Steyl
Waar wél zeer regelmatig, bij herhaling en in zeer ernstige vorm verboden sexuele handelingen en misbruik door begeleiders, leerkrachten en geestelijken op jongens werden gepleegd, tot ver in de jaren van de vorige eeuw toe, was het Jongensinternaat van de zusters te Steyl. Regelmatig werden daarvan mannelijke begeleiders en geestelijken door de rechtbank in Roermond veroordeeld, -waarover werd gepubliceerd-, wegens sexueel misbruik en verkrachting van deze jongens. Het leek er daarbij tijdens de behandelingen ter zitting in de verklaringen soms op, dat sexuele wandaden in het klooster van Steyl door een deel van de plaatselijke bevolking in bepaalde mate wellicht op enige wijze werden getolereerd. Niettemin waren er geen dodelijke slachtoffers.

-.-
Verzorgers en verplegers van de genoemde tehuizen woonden en spraken met mij in de dorpen rond Heel waarin ik zelf woonde en werkte. Zij waren lid van dezelfde verenigingen als ik, en zaten vroeger bij mij in de klas.

Veel bladzijden uit boeken die altijd gesloten bleven, waaruit de schande van de provincie spreekt, zullen thans in de toekomstige tijd worden geopend. Omdat de waarheid, hoe goed verborgen ook, altijd aan het licht komt.

Buiten deze publicaties worden door mij geen verklaringen afgelegd of uitspraken gedaan.
Wordt vervolgd.

Jules Zollner

OM bekijkt dood 34 jongens

Geschokt heb ik vanmorgen kennis genomen van onderstaand artikel in De Limburger.

Wij kennen de verhalen al van mishandeling, eenzame opsluiting, sadisme en seksueel misbruik. Wij hoorden al langer over ‘verdwijning’ van kinderen geboren als gevolg van seksueel misbruik en uit seksuele relaties van nonnen. Helemaal onverwacht komt dit nieuws dus niet, maar niets kan je voorbereiden voor een dergelijke openbaring… Deze keer gaat het over mensenlevens die beëindigt zijn, niet “alleen maar” vernietigt! Deze keer zijn de verhalen onderbouwd door archieven-onderzoek en, neem ik aan, dat er voldoende bewijzen zijn om de ogen te openen van de Nederlandse overheid, die zich tot nog toe angstvallig afzijdig houd van het onderzoek naar gebeurtenissen in de katholieke instellingen. De overheid moet nu snel handelen:

Het OM zou nu, onmiddellijk, en zonder enige vertraging, in navolging van Justitie in België, invallen moeten doen bij alle bisdommen, congregaties, kloosters en instellingen en alle archieven in beslag nemen. Voordat er waardevolle informatie vernietigd word! Want dat gaat er gebeuren als ze niet heel erg snel reageren…

Dit bericht voegt een nieuwe dimensie toe, een ander zwart stukje in de pikzwarte puzzle die rooms-katholieke kerk heet.
Ton Leerschool
Stichting Mannenhulpverlening na seksueel misbruik

OM bekijkt dood 34 jongens

De Limburger – 16 augustus 2011 – door Hans Goossen en Theo Sniekers

Het Openbaar Ministerie onderzoekt de dood van 34 jongens begin jaren vijftig van de vorige eeuw in de toenmalige zwakzinnigeninstelling Sint Joseph in Heel. De verdachte sterfgevallen zijn gemeld door de commissie-Deetman, die onderzoek verricht naar seksueel misbruik van minderjarigen in de rooms-katholieke kerk.

In Sint Joseph in Heel waren de kleine broeders van de heilige Joseph tot 1969 verantwoordelijk voor de opvang en verzorging van zwakzinnigen. Uit archiefmateriaal dat de commissie-Deetman onder ogen kreeg, bleek dat in de jaren 1952, 1953 en 1954 het aantal sterfgevallen aanzienlijk hoger lag dan gemiddeld in de Heelse instelling. Dat was eind jaren vijftig ook bekend bij onder meer het bisdom Roermond, de Arbeidsinspectie, het toenmalige Katholieke Verbond van de kinderbescherming en mogelijk een inspecteur van de volksgezondheid.

Het Openbaar Ministerie (OM) bevestigt het strafrechtelijk feitenonderzoek, maar kan nog niets zeggen over de doodsoorzaak van de 34 minderjarigen. “We zijn begonnen met het benaderen van de nabestaanden. Het feitenonderzoek moet meer duidelijkheid bieden over de sterfgevallen. Op dit moment kan ik er niet meer over zeggen”, stelt landelijk OM-woordvoerder Erwin Schieving. Als sprake is van misdrijven, zal geen vervolging plaatsvinden, omdat ze zijn verjaard. “Toch doen wij onderzoek. Wij hebben als OM ook een maatschappelijke verantwoordelijkheid. Gelet op de impact en omvang van de zaak willen we precies weten wat zich heeft afgespeeld.”

Het is mogelijk dat de sterfgevallen verband houden met seksueel misbruik. Zowel het OM als de commissie-Deetman wil daarover niets kwijt. De commissie-Deetman geeft wel aan relevante informatie te betrekken bij haar eindrapportage, die eind dit jaar wordt verwacht. Over de wijze waarop de verdachte sterfgevallen destijds aan het licht kwamen, zwijgen alle partijen. Ook over mogelijke verdachten doen ze geen mededeling. Daarnaast blijft onduidelijk waarom na 1954 de sterftecijfers weer daalden. Het bisdom Roermond was gisteravond niet bereikbaar voor commentaar. Het bisdom heeft volgens de commissie-Deetman wel laten weten achter het inschakelen van het OM te staan. De OM-woordvoerder zegt dat de informatie over de mogelijk verdachte dood van 34 kinderen niet eerder bekend was bij justitie. Of eind jaren vijftig sprake was van bewust in de doofpot stoppen door het bisdom en andere instanties, is niet bekend.

Sint Joseph in Heel maakt tegenwoordig deel uit van de overkoepelende stichting Daelzicht. Die stichting nam in 1969 de zorg voor verstandelijk gehandicapten over van de broeders van de Heilige Joseph. Een woordvoerster van Daelzicht wilde gisteren nog niet reageren. “Wij wachten af tot de commissie-Deetman officieel met informatie naar buiten komt.”

helpppp ik heb jullie raad nodig

Ik heb sinds vorig jaar april een relatie met mijn ex vriend. Na enkele maanden begon ik te merken dat hij zich steeds voor me afsloot lichamelijk de woorden ik hou van je kwamen met moeite uit zijn mond. ik vroeg hem dat ik het vreemd vond zijn manier van doen en hoe hij me behandelde, hij zei vaak er is niets aan de hand. vanaf het begin had ik hem duidelijk gemaakt dat ik geen lat-relatie wil, maar mijn doel is hem leren kennen en dan te trouwen vanwege mijn geloofovertuiging. hij stemde mee eens ik vertelde hem open en eerlijk waarom mijn huwelijk is geeindigt en dat ik van hem respect, eerlijkheid en liefde verwachte als hij mij niet die dingen kon geven moest hij me met een week of 2 zeggen en dan kon ik de relatie beeindigen. Maar hij wou verder met me hij was verliefd op me en het was geen probleem mijn eisen. zo stelde ik mn hart voor hem open. begin dit jaar raakte ik in verwachting tot mijn schrik en de drama begon, hij wou geen kinderen meer hij had me verteld dat hij al 3 kinderen had uit zn eerste relatie en 1 bij zn laatste, we hadden ook de afspraak gemaakt geen kinderen. Ik twijfelde om een abortus te doen vanwege mijn geloofsovertuiging was het zwaar, maar de druk van hem was te zwaar. In februari had ik bij hem zoals we ieder week deden bij hem geslapen. ik moest nog een mail versturen dus opende de bovenste balk om de geschiedenis te openen, daar zag ik de site relatie planet. Ik schrok en dacht wat moet hij op deze site. ik opende zijn mailbox en zag tot mijn schrik dat hij zich had aangemeld op die site, en betaald lid was van al 4 weken. ik belde hem op en confronteerde hem ermee hij gaf te kennen dat het gewoon nieuwsgierigheid was. Ik was boos,teleurgesteld en in mijn vrouwelijkheid aangetast. ik ging naar huis en heb hem toen 4 weken niet meer gezien, intussentijd kreeg ik een miskraam en we zetten ons relatie verder. De intimiteit werd steeds minder en ik argwanend dat ik in zijn spullen ben gaan snuffelen om meer te weten. en vond daar dat zijn 2de dochter een ander moeder had en zijn eerste en zan tweede verschilden maar 2 mnd van elkaar ik kwam ook erachter dat hij nog 1 kind had. na weken dit voor mezelf gehouden te hebben en ik zag ons relatie aftakelen kon ik niet meer en confronteerde ik hem met de waarheid, hij wilde het gelijk uitmaken en werd boos dat hij me dat niet aan kon doen zo makkelijk weg rennen. later die middag belde ik hem op en hij bood zijn verontschuldiging aan en vertelde mij waarom hij is op zijn 6 misbruikt en heeft moeite mee als iemand te dichtbij hem komt. hij zegt vandaar dat ik met verschillende vrouwen een kind hebt steeds probeer ik het en dan ren ik weg. hij heeft het een keer geprobeerd therapie maar was er nog zieker van geworden dat hij aan zelfmoord dacht. ik vond ook tussen zijn papieren een verwijsbrief van de huisarts. waarin stond dat hij al sinds 2000 een  erectie stoornis heeft en dit met de jaren verergert. uroloog geweest niets hielp zag ik in zijn medische verklaring.angststoornissen, hartklachten, depressie …..Oh wat kreeg ik een medelijden met hem en het kwartje viel heb hem gezegt dat hij geen struisvogel politiek meer kan spelen ik zei je bent al 47jr je ziet er prachtig uit en weet dat je ondanks al deze dingen en wat je me ook heb aangedaan een prachtig mens bent. je hebt recht om gelukkig te zijn en het meest trieste wat hij tegen me zei dat hij geen vader gevoelens heeft voor zijn kinderen hij komt zijn verplichtingen na en dat is alles. hij wil met rust gelaten worden wat heb ik een verdriet hem niet meer zien bij hem zijn zelf zijn stem niet meer horen ik kan hem niet opgegeven heb nog nooit van zo iemand gehouden snap mezelf niet wil niet weglopen wil hem helpen. heb hem afgelopen donderdag gesproken hij huilde toen ik zei dat ik van hem hou en hij het verdient om gelukkig te zijn maar hij moet wel hulp inschakkelen. hij noemde me na lange tijd schat, zaterdag gebeld en hem gevraagt om een keer persoonlijk te praten hij zei laat ik je nog weten. hoe kan ik hem helpen zonder mezelf te schaden

Burgerinitiatief tegen pedovereniging succesvol

NRC.nl – 13 juli 2011 – door Bart Hinke

voor het leven verminkt door pedofiel

voor 't leven verminkt...

De bekende Hagenaar Henk Bres heeft voldoende handtekeningen verzameld voor een debat in de Tweede Kamer over een verbod van pedofielenvereniging Martijn.

Bres: “Seks met kinderen is niet normaal, en wij willen niet leven in een land waar een pedofielenvereniging zoals ‘Martijn’ wordt getolereerd”

Volgens de NOS is het hem in 15 dagen gelukt om voldoende handtekeningen te krijgen.

Vorig weekend was er in Hengelo een demonstratie voor het huis van Marthijn Uittenbogaard, een van de bestuursleden van de pedofielenvereniging die zich daar heeft gevestigd.

Het Openbaar Ministerie in Rotterdam doet onderzoek naar de pedofielenvereniging. Leden van de vereniging zouden steun hebben betuigd aan Robert M., hoofdverdachte in de Amsterdamse zedenzaak. De vereniging zou mogelijk ook tips hebben gegeven aan de veroordeelde pedoseksueel Geert B. over het uitwissen van sporen na misbruik bij kinderen.

Volgens bestuurslid Uittenbogaard zijn er nooit tips gegeven. “In elk geval niet sinds ik actief ben voor Martijn,” zei hij eerder in NRC Handelsblad.

Klik hier voor de uitzending van Hollandse Zaken over dit onderwerp.

Geschiedenis24

Op 19 maart 2011 zond Geschiedenis24 een terugblik uit over het onderwerp pedofilie in Nederland.
Bekijk de uitzending en lees het artikel hier.

Belangrijke uitspraak in dit programma vind ik dat, eind ’80er jaren bleek dat de positie en uitwerkingen op het kind totaal onderbelicht waren gebleven tijdens de eerdere discussie over dit onderwerp en intitiatieven (minister van justitie Korthals Altes) de leeftijdsgrens voor seks met kinderen te verlagen naar 12jaar.
Dat lijkt ook nu weer vergeten te worden in de discussie over de pedovereniging Martijn:
Het gaat niet alleen over mannen met (lust)gevoelens voor kinderen, maar het gaat over de levens van kinderen die ernstig beschadigd worden! En bij alle overwegingen zou altijd de bescherming van de kinderen op de voorgrond moeten staan.

Het tegendeel is waar bij pedovereniging Martijn en dus moet een dergelijke club bij de wet verboden worden.

Dat er tegelijkertijd gepleit wordt voor een betere behandeling en begeleiding van pedofielen onderstreep ik. Maar dan zullen dezen in moeten zien dat zij behandeling nodig hebben; bij de meesten ontbreekt dat inzicht!

Slachtoffers andere kerken gezocht

Nu eens even niet over de katholieke kerk…

Voor een journalistieke en gerechercheerde documentaire zoekt TV journalist Nanette Zonneberg contact met slachtoffers binnen pastorale relaties van andere kerken. Ik ken Nanette al een aantal jaren en bewonder haar om haar betrokkenheid en doortastendheid en help haar daarom graag d.m.v. deze oproep.
Ben je bereid mee te werken aan deze documentaire dan kan je haar bellen op: 06 2040 3567

Bij voorbaat dank,
Ton Leerschool