Lof der hunkering

lofderhunkeringBoek geschreven door Walter Bargenta

Is de hoofdpersoon verknipt geraakt door misbruik in zijn jeugd of speelt zijn aanleg hem parten? In de intieme omgeving van een sauna vertelt hij zijn levensverhaal. Vanuit het perspectief van een tienjarige komt het langdurig misbruik door een huisgenoot aan bod, waarbij geen detail de lezer bespaard blijft. Als volwassene kost het hem moeite contacten te leggen en daarom grijpt hij de kans om zich als notaris te vestigen op `het eiland . Daar voelt hij zich beter thuis door de warme relatie met zijn chef. Hier huwt hij een Colombiaanse prostituee, moeder van twee kinderen. Op den duur vlucht hij steeds meer in zijn fantasie, met groeiende twijfel over zijn seksuele geaardheid.

 

Recentie door Peter John Schouten:

Het klopt helemaal.

Ik heb “lof der hunkering” dit weekend gelezen en ik lees het leven van iemand
die traumaseksueel is en die lijdt aan een psychische dwarslaesie.
Ik lees mijn eigen theorie terug, mijn eigen ervaringen en over al de mannen in mijn praktijk.

De vraag aan het eind van het boek of zo’n leven te maken heeft met seksueel misbruik
is echter voor mij al jaren geen vraag meer. Ik heb in mijn praktijk al meer dan 500 mannen gezien
die een soortgelijk leven leiden. Met veel varianten, maar uiteindelijk blijven de thema’s hetzelfde.

Het boek beschrijft niet de gevolgen van een “gewoon trauma” (bijvoorbeeld invalide worden door een dronken automobilist)
maar van een seksueel trauma en die combinatie (seks+trauma) is duivels. Naar mijn idee een vijf sterren trauma.
Een schokkende ervaring met lustgevoelens die is binnengedrongen via al de zintuigen en die doorgaat tot op de bodem van het bestaan.
En direct daarna je bestaan gaat beïnvloeden. Deze website gaat daar helemaal over.

Gedurfd en waardevol
In zijn ervaringen is de hoofdpersoon dus helemaal niet de enige op de wereld. Maar het naar voren brengen van de details van de seksuele (indentiteits-)verwarring en de daarbij horende verlangens is gedurfd en waardevol.
Maar doordat het boek onder pseudoniem is geschreven en als fictie wordt gebracht kan de lezer nog ontsnappen aan de realiteit.
Ook worden we betrokken bij de geheimhouding. Dat is ook typisch een aspect van het misbruik: we moeten het voor onze heling met anderen delen
maar de consequenties houden ons tegen. We willen anderen beschermen, ook de dader en zijn familie.

Ik hoor deze geheimen, die mannen vaak in stilte met zich meedragen en enorm mee worstelen, dagelijks in mijn therapeutisch werk.
Er is trouwens wel iets aan te doen.

Als aanvulling op het boek zou ik willen zeggen dat de oorzaak van het verlangen naar een jongen of man zijn oorsprong heeft in de gespletenheid
die seksueel misbruik veroorzaakt. Een deel van het zelf (van de persoonlijkheid) gaat naar de achtergrond. Populair gezegd: “je raakt jezelf kwijt”.
daardoor ga je op halve kracht leven en ben je makkelijk „gebruikbaar” door anderen.
In de beschrijving van het seksueel misbruik van de tienjarige jongen komt dit goed naar voren. Ik wil het wel / ik wil het niet. Maar het gebeurde wel.
Ook de uitgestelde walging die zich na afloop ontlaadt en het organiseren van het geheim zijn prachtig beschreven.

Frozen kid kan wel ontdooien
Waar de hoofdpersoon naar zoekt en verlangt is het deel in zichzelf dat zich niet wilde laten aanraken, dat deel dat tijdens het misbruik naar de achtergrond verdween. Dit “frozen kid” deel zoeken seksueel misbruikte mannen vaak buiten zichzelf in jongens van de leeftijd waarin ze zelf misbruikt werden. Daar wordt het echter nooit gevonden. in deze zoektocht naar zichzelf kan een slachtoffer zelf als dader nog meer frozen kids. (de bijna-scene op de boot)

De oplossing is (o.a. in therapie) dit bevroren kind weer te laten ontdooien en de van innerlijke dubbelheid weer een eenheid te maken.

Dat kan en dat is hoopvol.

 

Jongen door vrouw misbruikt

Hallo,

Blijkbaar was ik altijd op zoek naar mijn verleden en heb ik het nu eindelijk gevonden. Ik ben inmiddels 62 jaar en ben al jaren achtereen zoekende. Om een lang verhaal kort te maken ontmoete ik een vrouw op het internet waarmee ik chatte en niet veel later een afspraak mee maakte. Door mijn “date” met deze vrouw en de gevolgen ben ik “wakker” geworden wat mij is overkomen. Ik heb dit meer dan 45 jaar voor mijzelf verborgen, verstopt en er nooit met iemand over gesproken, eigenlijk onbegrijpelijk dat dat kan.  Ik ben jaren (van 12e tot mijn 16e) seksueel gebruikt, misbruikt? Door een buurvrouw die 10 jaar ouder was dan ik. Heeft ze mij gebruikt, misbruikt? heb ik haar gebruikt? Was ik haar speeltje om haar lusten te bevredigen? Het is allemaal heel onschuldig begonnen en ik was natuurlijk heel nieuwsgierig, ik was een (puber) die nog nooit enige seksuele ervaring had beleefd. Ze bouwde de spanning op, ze verleide mij met haar uiterlijk, haar kleding en gedrag, haar erotische vragen en zinspelen. Het ging steeds verder, ze nam me helemaal in haar bezit en had na een aantal weken de volledige controle over me. Ook dreigde ze altijd met allerlei zaken dat ik er niet over mocht spreken, met niemand. Zij heeft met mij de meest vreemde seksuele dingen gedaan, zij nam altijd het initiatief, het gebeurde vaak wekelijks en ik werkte daar aan mee. Ik vond het wel spannend en opwindend om met een mooie ervaren vrouw seks te hebben en ervaring op te doen.  Ik sprak er met niemand over, mijn vrienden wisten het ook niet. Zelfs als er over seks gesproken werd met mijn vrienden onder elkaar hield ik altijd mijn mond terwijl ik al heel veel (slechte) ervaringen had.  De vrouw die ik ontmoete tijdens mijn “date”  had dezelfde overeenkomsten als mijn buurvrouw, zij nam het initiatief, zij verleide mij, zij …….. ga maar door! Na die ontmoeting en belevenissen gingen mijn “ogen” open. Er was zoveel herkenning, de herinneringen stroomden bij me binnen. Ik ben met haar natuurlijk direct gestopt, daar wilde ik eigenlijk helemaal niets meer mee te maken hebben. Was dit wat ik altijd heb opgezocht? Was het met mijn buurvrouw een soort SM of een andere begeerte van haar dat weet ik nu niet maar wil er graag over praten. Is dit het grootste trauma in mijn leven? Heeft deze ervaring veel schade aangericht in mijn verdere leven? En waarom heb ik dit verzwegen en helemaal verbannen en uit mijn hoofd gezet? Ik heb nu een jaar  psychische hulp en volgens de deskundigen heb ik PTSS, of het seksueel misbruik daarvan alleen de oorzaak kan zijn is nog niet helemaal bekend, ik heb namelijk nog een paar traumatische gebeurtenissen meegemaakt toen ik 18 jaar oud was.  Ik vraag mij af of er “lotgenoten” zijn, mannen met eenzelfde ervaring, hoe hebben die dit beleefd en verwerkt in hun verdere leven. Na lang zoeken ben ik op dit forum terechtgekomen en schrijf het hier op omdat er veel te weinig bekend is over seksueel misbruik door vrouwen met jongens/meisjes. Naast dit is er ook heel weinig onderzoek gedaan of rapportage te vinden op internet of elders. Ik ben heel benieuwd naar reacties hier en wil graag ervaringen met mensen delen.

bezweringen van daders

UGy81udIk heb een nieuwe pagina toegevoegd bij “het moment” over hoe daders jongens bedreigen om het geheim niet te onthullen. Het zijn de toverformules waarmee daders hun slachtoffers voor jaren kunnen vastbinden. Ga naar alle Bezweringen.

Misbruik kerk gunstiger afgedaan

media_xl_958444Misbruikzaken tegen rooms-katholieke geestelijken werden vaak milder afgedaan dan bij andere verdachten. Dat zegt een commissie die het optreden van het Openbaar Ministerie bij seksueel misbruik in de jaren 1945-1980 heeft onderzocht.

Volgens de onderzoekers is het OM in het algemeen niet in gebreke gebleven bij de aanpak van misbruikzaken binnen de Rooms-Katholieke Kerk. Er zijn geen aanwijzingen dat er afspraken tussen de kerk en het OM bestonden over de afhandeling van zaken.

Overleg

Maar wel is gebleken dat er in de praktijk overleg was tussen het OM en de kerkelijke leiding, zegt de commissie. Volgens de onderzoekers werden misbruikzaken tegen geestelijken vaker dan bij niet-geestelijken gunstig afgehandeld. De commissie denkt dat de verschillen er niet zozeer mee te maken hebben dat de verdachte geestelijke was, maar dat ze te verklaren zijn uit zijn positie op de maatschappelijke ladder.

De commissie heeft enkele geruchtmakende zaken grondig geanalyseerd. Volgens de onderzoekers is in een enkel geval een genomen beslissing van het OM achteraf niet te begrijpen.

Minister Opstelten is blij dat er geen aanwijzingen zijn gevonden voor beleid over een milde afdoening van zedenzaken tegen geestelijken. Maar hij spreekt ook van feitelijke rechtsongelijkheid in de jaren 50 en 60, waardoor slachtoffers zich miskend kunnen voelen. Hij benadrukt het belang van een uniform vervolgingsbeleid bij misbruikzaken.

oproep lotgenoten

Hallo

 

Ik ben opzoek naar incest slachtoffers, die ongeveer hetzelfde hebben meegemaakt als ik. Om ervaringen uit te wisselen via email, elkaar zo te steunen.

 

Groet

erwin

mijn verhaal

Mijn verhaal.

Op dit moment ben ik 45 jaar. Ik ben vaak emotioneel, ik heb in mindere mate last van woede buien, vaak eetbuien, negatief zelfbeeld en depressieve klachten. Ik heb meerdere zelfmoordpogingen gedaan, wel al 20 jaar geleden en ben er op het moment niet mee bezig. Ik heb geen relatie, geen vrienden, alleen een moeder. Ik heb geen werk en ben een keer mijn huis kwijtgeraakt vanwege overlast. Nu staat bijna hetzelfde weer te gebeuren. De relatie met mijn moeder wisselt ook erg. Ze bagatelliseert veel wat er gebeurt is. Van ach zo erg was het toch niet. Hij was zelf ook nog maar een kind etc.
Ze schijnt maar niet te beseffen dat hij mijn seksualiteit heeft verpest. Wat toch wel een belangrijk onderdeel van het leven is.

Ik begin me steeds meer te beseffen dat ik zonder het misbruik te verwerken niet verder kom in mijn leven en dat de symptomen alleen maar zullen toenemen. Ik heb op het moment veel last van eetbuien, hoewel ik nog niet overgeef, dus nog geen boulimia heb.. Ik kan bijna niets in huis hebben. Eet zelfs lepels chocopasta en pindakaas. Koekjes en chips gaan altijd gelijk op dus kan ik beter niet kopen net als vleeswaren.
Hoewel ik andere symptomen van het seksueel misbruik wel heb verminderd/onderdrukt. Ik had ook last van seksuele verwarring/identiteit. Het zoeken van extreme, exhibitionisme, extreem seksueelgedrag en in mindere mate alcohol en drugs gebruik.

Ik ben jaren misbruikt door mijn broer, die homo is. Hij heeft zijn seksuele driften op mij uit geprobeerd. Hij is 3 jaar ouder. Ik ben op ongeveer 9/10 jarige leeftijd voor het eerst seksueel misbruikt.
Ik kon zelf nog geen stijve krijgen. De eerste keer weet ik ook nog. Het was bij opa thuis in Den haag. We beleven slapen , want wij waren verhuist naar een andere stad vanwege het werk van mijn vader.
Van de verhuizing had me al een hele klap gekregen. Ik was al mijn vriendjes kwijt. Wat er precies die nacht is gebeurt weet ik niet eens meer, maar waarschijnlijk heeft hij over me heen gespoten. Ik weet nog wel, dat ik zei dat moet eigenlijk in een kut moest of zoiets.

In die dagen speelde ik veel met een zacht balletje. Daar voetbalde ik veel mee. Dat begon hij in zijn broek te stoppen en ik moest het er uit pakken. Van dat soort spelletjes.
Iedere keer als hij klikte met het badkamer licht, dat was het teken dat ik moest komen om hem af te trekken. Of ik hem iedere keer moest pijpen weet ik niet en of hij mij ook pijpte weet ik ook niet. Ik heb kennelijk veel verdrongen en het is ook lang geleden. Jaren is dat doorgegaan.

Toen is alles begonnen en hij begon sekspelletjes met me te doen. Alles is er gebeurd van pijpen tot neuken en geneukt worden. Ik werd zo helemaal zijn homo wereldje ingezogen. Dat is jaren zo door gegaan. Ik heb wel signalen geven aan mijn ouders. Ik heb gezegd dat hij eruit moest. Maar er werd niet naar geluisterd. Nu ook nog wordt alles gebagatelliseerd. oh een beetje met elkaar gespeeld.

Nou daar denk ik dus heel anders over. Ik wil hem nooit meer zien en heb hem onterft. Ik heb er ook voor gezorgd dat er geen foto’s meer van hem hangen in de woonkamer bij mijn moeder. Eerst zat ik iedere keer naar die klote foto van hem te kijken. Hij heeft mijn seksualiteit verpest en een psychische wrak gemaakt van mij dat zich moeilijk kan staande houden in de maatschappij.

Ik weet dat ik niet kan verlangen dat mijn moeder, mijn vader is net overleden, moet kiezen tussen mij en hem. Ze wil hem blijven zien. Maar dat vind ik heel moeilijk. Hoe kan je omgaan met iemand die mijn leven heeft verpest. Gelukkig hebben we het goed geregeld zodat ik hem nooit tegen kwam bij mijn ouders. Maar omdat we in dezelfde stad wonen kom ik hem wel een paar keer per jaar tegen bij bv de supermarkt. Dan ben ik de rest van de dag van slag. Ook als ik iemand met zijn naam op televisie krijg ik zap neigingen. Ik heb moeite om iemand over zijn broer te horen praten.

Natuurlijk zijn er andere factoren die ook mijn leven sterk hebben beïnvloed, zoals die verhuizing op mijn 10e jaar en gepest worden op school. Ik heb veel verdriet gehad toen we gingen verhuizen. In die periode heeft hij toegeslagen.

Hij heeft mij heel veel pijn en verdriet aangedaan. Hij wil het niet erkennen, heeft zich nooit verontschuldigt. Ik ben bij de politie geweest om aangifte te doen,
De eerste keer heb ik het hele bureau onder gehuild, maar werd weggestuurd. Ik zou bericht krijgen wanneer ik aangifte kon doen. Dat kreeg ik maar uit het gesprek bleek dat het verjaard was. Terwijl mijn 1e psychiater had gezegd dat het nooit zou verjaren. Ik kwam hiertoe meer omdat ik hoorde dat hij vrijwilliger was geworden bij een kindercircus en ik wilde voorkomen dat andere kinderen slachtoffer van hem zouden worden. Hij had vroeger ook een schriftje waarin hij plaatjes die hij uit de reclames had geknipt had opgeplakt, hierin zaten plaatjes van hele jongen kinderen. Bv in onderbroek. Echt kleuters. De rechercheur ging hem uitnodigen voor een gesprek.

Ik kwam in een seksuele verwarring. Ik heb ook geëxperimenteerd met homoseks. Maar kwam er achter dat die wereld niet mijn wereld is. Alles draait om de seks en er is geen weinig liefde. Gewoon leuk een dvd samen met een homo te kijken lukt niet omdat ze toch altijd seks willen. Hier ben ik helemaal op afgeknapt, Ik kon ook alleen maar homoseks als ik had geblowd en gedronken of xtc had gebruikt. Hierna walgde ik van mezelf. Ik heb nog steeds wel homogedachten als ik mezelf bevredig, maar steeds minder en heb ook het gevoel dat ik seks met vrouwen niet genoeg heb ervaren en onderzocht. Ik ben wel vaak op vrouwen verliefd geweest.

Ik heb meerdere keren zelfmoordpogingen gedaan, een paar keer met medicijnen en drank. Ik ben 1 keer met de ambulance afgevoerd naar het ziekenhuis. Hier wilde ze mijn maag leegpompen maar dat weigerde ik. Hierdoor werd ik gedwongen opgenomen op de psychiatrische afdeling.

Ik ben nu met alles gestopt, ik rook niet meer, gebruik geen drugs en drinkt alleen in het weekend. Ik wil nog wel eens flink dronken worden, maar de laatste tijd, mede omdat ik al die zogenaamde vrienden die alleen maar veel zopen en blowden er uit heb gegooid, is het veel minder.

Hij heeft wel enkele dingen toegegeven aan mijn ouders, maar op de uitnodiging van de politie om eens te komen praten op het bureau is hij niet ingegaan. Verder zegt hij dat het enkele keren is gebeurt en dat het niks voorstelde. Ik wou het zelf heeft hij ook nog eens gezegd tegen mijn moeder.

Ik kan me wel dwang herinneren, maar ook heel vaag. Het gebeurde juist vaak. Meerdere keren per week. Ik mocht ook niks vertellen en dwang. Ik moest het doen. Hij is meerdere keren aan de drank geraakt en afgekickt. Ik ontken hem als ik nieuwe mensen tegenkom. Na verloop van tijd vertel ik er iets over. Hij heeft mijn seksualiteit verpest en mijn kind zijn. Ik deed dingen op een verkeerde leeftijd waar ik helemaal niet aan toe was.

Mijn huidige hulpverlening is van alles op de hoogte maar kiest ervoor om het verleden te laten rusten en mij vol te stoppen met medicijnen. Natuurlijk ben ik inmiddels wel weer verslaafd aan de medicijnen. Ik vind dit geen oplossing te meer omdat de klachten blijven en ik mij maatschappelijk zo ook niet kan handhaven. Ik dreig weer mijn woning te verliezen, hoewel ik mij er nu minder druk om maak.

Momenteel ben ik vooral veel alleen en eenzaam. Ik doe veel dingen voor mijn moeder. Die ik nu veel meer zie, maar we hebben veel ruzie of ergernis. Vroeger toen mijn vader nog leefde kwam ik alleen op zondag even koffiedrinken. Nu doe we eens per week boodschappen en kom nog wel een paar keer om bv het gras te maaien.
Ik heb wel de neiging nu ik met dit verhaal bezig ben om alcohol te gaan kopen. Tot nu toe heb ik dat bewust niet gedaan. Ik weet dat het niet goed is om mijn verdriet weg te drinken, bovendien komt het verhaal ook niet ten goede als je het dronken opschrijft.

Het liefst zou ik verhuizen uit deze plaats, maar vanwege mijn moeder doe ik dat nog niet. Een nieuwe plaats een nieuw begin en dan hoef ik hem ook niet meer tegen te komen. Ik zie er ook tegen op om als mijn moeder dood is contact met hem te hebben om het huis te verkopen of erfenis te verdelen. Misschien kan ik daarvoor een notaris of zo regelen.

Seksueel misbruikt in Kaapstad

Mijn ouders vertrokken naar Kaapstad van uit Nederland. Mijn vader werd ziek en werd geholpen een eigen bedrijf op te richten. Om de huur van onze woning te helpen betalen logeerde er weleens een huurder in de extra slaapkamer op de bovenste etage van deze ruime woning aan de Burnside weg in de wijk Tamboerskloof. Ik was in 1968 vier jaar toen Henry bij ons kwam logeren. Hij was een lange man met donker haar en met een getint huid. Hij was gek op motoren, repareerde en verkocht ook later motoren in Groenpunt en Seepunt bij Kaapstad.

Mijn ouders gingen regelmatig op een zondag naar de avonddienst om 19:00 in Kaapstad. Ik lag dan al op bed, en één van de andere twee kinderen bleef thuis. Ik lag alleen boven met Henry een paar meter verderop als huurder. Op een zondagavond maakte hij mij wakker. Hij beloofde mij een cadeautje als ik met hem naar zijn kamer zou gaan. Hij tilde mij op zijn schouders. Later realiseerde ik mij dat hij dat deed zodat mijn broer of zus beneden mij niet zouden horen lopen. Dit is een paar keer gebeurd. Ik moest hem aftrekken (wist niet wat het voorstelde) en hij speelde met mij.

Elke keer bood hij een cadeautje aan. Als ik dan de andere ochtend tegen mijn moeder zei dat er een cadeautje zou liggen maakte zij dat af als dat ik dat gedroomd zou hebben. Mijn moeder vertelde ooit eens dat deze man de lakens zo had besmeerd met sperma dat het niet meer schoon te krijgen was. Maar zij weet niet wat Henry gedaan heeft. Ik vind het heel erg dat ik dat haar niet kan vertellen op haar hoge leeftijd. Het kleine jongetje in mij hunkert daar zo naar.

Op de ene avond mocht ik van  Henry zijn helm opzetten. Wij zouden gaan motorrijden zei hij. Ik kreeg de dreigement dat ik niet mocht huilen want dan…! Ik begreep het allemaal niet. Ik moest met mijn handen op het bed leunen en ik voelde een pijn. Ik had geen benul wat er allemaal gebeurde maar bleef op mijn handen leunen. Na afloop veegde hij in de badkamer het bloed weg. Ook deze handeling begreep ik niet. Daar hielp mijn moeder  mij toch mee toen ik leerde naar het toilet te gaan. Henry knielde en keek mij heel boos aan. Hij waarschuwde mij dat als ik iets zou zeggen tegen mij moeder hij mij zou komen halen. Er zou iets erg gebeuren. Hij klonk boos en hield mijn arm vast waar tijdens hij mij heen en weer schudde. Toen mijn ouders uit de kerk kwamen riep ik hen. Er was iets ergs gebeurd. Maar waarom ik het niet vertelde weet ik niet. Ach het was allemaal een nare droom vertelde mij ouders mij. Ik mocht even in de woonkamer zitten. Mijn haar werd gekamd want dat zat door elkaar. De parkiet mocht op mijn schouder en er werd een foto gemaakt.

in 2009 kwam op een avond de herinneringen terug. Ik had het verdrongen. Het verdriet dat volgde…de beerput ging open. Antwoorden kwamen op vragen. Nu wist ik waarom ik na de misbruik van ‘Cock Cocks’ droomde. Henry sprak Engels en ‘lul’ is ‘cock’ in het Engels. Mijn zelfbeeld was kapot. Elke keer wanneer iemand boos naar mij keek was het alsof iemand mij mij aan mijn borst greep. Ik ging conflict uit de weg. Ik maakte het iedereen naar hun zin. Ik had geen vrienden, en kon geen relaties beginnen. Besluiten nemen kon ik niet. Ik voelde altijd eenzaam en down. Ik wist nooit wie ik was en wat ik wilde. Aanraking vermeed ik altijd. Nachtmerries volgde mij en eindigde vaak met een rauwe kreet. Mijn studie later aan de universiteit kon ik niet afmaken. Ik verlangde ontzettend naar huis omdat ik 1 200 km van huis was.  Altijd maar dat zwartgalligheid en eenzaamheid. Op school viel het op dat ik altijd alleen tijdens de pauze liep. Ik had geen zelfvertrouwen en ik moest naar de school psycholoog. Ik voelde altijd anders…ik hoor nergens bij. Ook bij mij eigen gezinsleden heb ik tot op heden altijd het gevoel dat ik niet vanzelfsprekend bij hoor. Vaak werd ik buitengesloten door leeftijdsgenoten. Dit gebeurde soms overduidelijk. Ook momenteel nog gebeurt het nog…het gaat gewoon zo. Kerst 2012 zat ik alleen. Maar buitenlandse bezoekers uit de kerk mochten wel bij familie aanschuiven op kerstdag… voor mij was er geen plaats. Dit alles maakt zo ontzettend zeer.

Dat dit allemaal heeft kunnen gebeuren, dat niemand acht heeft geslagen op mijn signalen, dat ik mijn hele leven door het allemaal alleen moest doormaken, schrijnt heel erg. Dit ondanks hele goede therapie dat ik heb: psychotherapie en EMDR. Alle verdriet en verloren kansen in mijn leven is allemaal te danken aan Henry die zijn handen niet thuis kon houden. The English speaking tall and blass man Henry who lives in Green Point or Sea Point near Cape Town repairs and sells motorbikes. I want to tell Henry what he did to me with him abusing me sexually in 1968. Ik wil dat ik Henry kan vertellen wat hij mij heeft aangedaan.

In Cothen bij psychodrama leerde ik dat ik ook met de dader kan praten als iemand die rol wil spelen. Mijn therapeute heeft deze rol op haar genomen. Ik kon de dader vertellen wat hij mij heeft aangedaan. Woede, heel veel woede kwam er bij mij naar boven. Maar ik heb het gedaan. Ik ben naar het huis gegaan in Kaapstad, ik heb alles wat ik in het begin heb opgeschreven verbrand en het as  in de tegenwoordigheid van mijn zus over de stad later uitwaaien. Ik wil verder, ik wen en Henry is een ‘big loser’.  Ik mocht iemand helpen die dit in zijn familie had gezien. Ik heb veel aan het geloof gehad ook al was ik vaak boos op God die dit heeft toegelaten. Ik was slachtoffer. Ik ben nu een man waar Henry niets meer over te vertellen heeft. Hij is als een regisseur uit mijn leven en denken verdreven.

 

Misbruik door E.H. schoolhoofd Sint Annaschool te Hilversum

E.H.

Hier zat oorspronkelijk meteeen al een scheld kanonnade.:-/

Eigenlijk te veel eer om je naam voluit te gebruiken, daarom zal ik je hier gewoon kortweg E. noemen.
In jouw, denk ik, eigen zoektocht naar je homoseksualiteit, heb je gemeend mij (onder anderen) ook mee te moeten nemen op je tocht.
Ik herinner mij veel leuke dingen die we hebben ondernomen, altijd samen met mia en evt anderen die er dan toevallig ook waren. Schiphol, flevohof, varen op het eemmeer naar de opera destijds allemaal leuke dingen die ik vaak nog niet eerder had gedaan. Logeerpartijtjes, met je neefjes en nichtjes bij jullie thuis, waarvan ik nu denk, mijn god heb je die ook gebruikt?
Aan de andere kant herinner ik me ook de vele keren dat je me mee hebt gesleept in seksuele handelingen waar ik op dat moment nog heleaaal niet klaar voor was. Op 7 jaar toen het in mijn herinnering begon, zonder enige seksuele ervaring uiteraard en dat had ook nog even zo moeten blijven. Idiote perverseling.
 Een greep uit de lokaties.
-tesselschadelaan
-bazelstraat
-roggeveenstraat
-olivier van noortstraat
-woerden in de lift
-annaschool
-buiten in de openlucht
Thuis in het huis van jou en mia gebeurde het meeste. Op de bazelstraat en daarvoor de tesselschadelaan.
In het huis waar ik woonde op de de roggeveen straat en de olivier van noort.
In lift in woerden in de flat waar mijn zus els woonde .
In het veld bij het corversbos in hilversum. Op de annaschool, de houtbouw en het stenen gebouw aan de overkant. En waarschijnlijk nog meerdere locaties die ik ben vergeten.
Ook herinner ik me vreemde dingen die je me vroeg of vertelde.  Of ik vaak een erectie had en of ik wist waarom dat gebeurde. Ik wist op dat moment nog van niks, laat staan waarom een jongentje van 7, 8 jaar een erectie zou krijgen. Daar val je zo’n joch toch niet mee lastig. Je gaf me seksboekjes met fotoos van mannen met stijve piemels en die van alles met elkaar deden, waar ik nog nooit een fotoo van had gezien. Nu denk ik , was dat om me voor te bereiden wat er komen ging? Wat er allemaal mogelijk was? Wat was jij toch een perverse pedo.  Een klootzak,dat was je…E
Wat later vertelde je me over avonturen in een sauna in amsterdam, waar jij in die tijd naar toe ging en waar je seks had met mannen. Wat moest ik er in vredesnaam mee met die kennis? Verder vertellen? Aan wie dan in vredesnaam? Je liet me kijken naar pornofilmpjes op de projector op zolder van de bazelstraat. Deed een buis in je stijve pik en deed die helemaal erin tot onderaan. Wat was daar dan toch in vredesnaam de bedoeling van?
Je deed me ook geloven dat er niks raars aan was wat er gebeurde , maar dat ik het toch maar niet moest vertellen aan iemand wat je bij me deed. Als het niet raar was, waarom voelde het dan wel zo, waaarom had ik dan het idee dat er iets niet klopte. Nu weet ik dat de dreiging van jou dat wanneer ik  het wel aan iemand vertellen zou, loos was. Toen echter, was ik daar door geïntimideerd en heb dan dus ook, helaas, mijn mond over gehouden. Had ik maar iemand verteld wat er gaande was. Had ik maar, toen het bijna uitkwam en mn moeder die seksboekjes, die ik van jou had gekregen, had gevonden, mn poot stijf gehouden. Maar ik voelde me alleen maar verraden, door jou aan de telefoon, tijdens het gesprek wat mijn pa en ma met jou wilde hebben nav die seks boekjes en door mn ouders die mij niet hadden geloofd. Wat zou ik je nu, toen graag ten onder hebben zien gaan.
De seksboekjes.
Die had je mij gegeven, wanneer weet ik niet meer. Ik weet nog dat ik ze verstopte onder de zitting van een luie stoel, waarin zich een holle ruimte bevond. Het waren volgens mij duitse boekjes.
Op een dag vond mijn moeder die boekjes. Ik had ze bekeken en ik had ze niet goed terug gestopt op de verstopplek, dus das was bingo. Wat voelde ik me door de grond gaan toen ik thuis kwam en de boekjes beneden op tafel zag liggen. Of ik daar iets van wist en van wie ik die gekregen had. Ik loog dat ik die gekregen had van een vriendje die ze weer in een container bij de annaschool had gevonden. Daar veegden wij samen de vloer van het speelterrein en verdienden daar wat mee. Mijn moeder belde meteen de moeder van vriendje en het kwam dus uit dat ik gelogen had. In mijn beleving zat er niks anders op dan te vertellen dat ik ze van E. had gekregen. Toen die thuis was belde mijn moeder meteen op met de vraag of zij iets konden komen verifiëren. ‘S avonds gingen ze en ik bleef achter kapot gaand van de spanning.
Na enige tijd ging de telefoon 02150 10114 zwart bakeliet.
Het was E. Hoe ik het in mijn hoofd had durven halen om te zeggen dat ik die boekjes van hem had gekregen. BAF! Dat kwam aan. Dat had ik niet zien aankomen. Wederom voelde ik me door de grond zakken. Ik wist niet anders te doen dan hoorn erop gooien en ik begon vreselijk te huilen. Wat voelde ik me verraden. Door E. maar ook door mn vader en moeder, die dus niet mij geloofden, maar E.
Hun thuis komst terug van het gesprek en wat er daarna gebeurde ben ik kwijt. Kan ik me niets meer van herinneren. Ook niet of ik straf heb gekregen, hoewel me daar wel iets van bijstaat, vaag.
Wel weet ik nog dat wij met zijn tweeen het er nog wel over gehad hebben en in wat voor een lastig parket ik jou had gebracht, so what? Ik zou wensen dat ze mij wel geloofd hadden en dat jij giga van je voetstuk zou zijn gevallen. BAM! Zo het ravijn in. Je verdiende loon!
Wat een ongelofelijke klootzak en hufter ben je toch geweest hop!
Van de week ’s ochtends op de fiets naar mn werk valt me opeens iets in. Ik zit te overdenken wat ik geschreven heb , met name over het gedeelte leuke dingen wat we ook hebben gedaan. Daar wringt wat. het klopt niet in eens. Plots valt me binnen dat datwaarschijnlijk helemaal niet was om mij een plezier te doen, maar om me monddood te maken als ik er ooit iets van zou zeggen. Dan zou ik een ondankbaar jongentje zijn geweest en zou voor jou op dat moment de kous af zijn geweest en klaar. Dit is invullen van mijn kant, maar ik denk wel dat het zo zat. Toen pas op de fiets op weg naar mn werk, voel ik me pas vies en zo ontzettend gebruikt door jou. ongelofelijke vuil stuk vreten!  ik walg er steeds meer van. Ik zou je zo graag op je smoel willen rammen op dit moment.
Ik dacht dat de boosheid en de wrok een beetje verdwenen waren, maar het is er nog volop. Ik was zelfs bezig om een beetje compassie te proberen te vinden in mezelf, maar is denk ik pas later aan de orde..
Wat je met me deed.
Het begon, zo herinner ik het mij in ieder geval, met vragen van jou, aan mij. Of ik wel eens een erectie had, of ik wist wanneer dat gebeurde.of ik me al wel eens aftrok. Vragen waar ik me op het moment geen raad wist. En ik wist niet waarom mijn piemel af en toe wel eens hard werd. Ik dacht dat dat te maken had met boosheid. Ik herinner me het suizende gevoel in mn hoofd wanneer dat gebeurde en dat relateerde ik aan boosheid. In ieder geval wist ik me geen raad met de vragen en wist er ook niet de antwoorden op. Rare vragen vond ik het maar.
Later begon het lichamelijke contact en ik herinner me dat dat altijd eenrichtingsverkeer was. Jij raakte mij aan. Wreef over mn broek, pakte mn piemel beet kneep erin. Later ging je hand in mn broek en raakte je hem echt aan. Ik kan me niet meer gerinneren of ik er opgewonden van raakte in dat stadium. Ik weet nog wel dat ik het zeer vond doen wanneer je mn eikel aanrakte wat dus ook gebeurde. Ik zal zelf ook vast al eens gemerkt heben dat die plek erg gevoelig was, maar was nog niet zo ver dat ik er zelf mee speelde. Pffff zucht shit. Wat een rare eikel was je toch, om maar in de gebezigde termen te spreken…
Weer daarna moest ik je ook aftrekken en jij deed dat bij mij. Ik kan me niet erinneren of er dwang bij kwam kijken. Ik deed het omdat je het vroeg en omdat er zo’n ongelijkheid in het spel was kon ik ook op dat moment niet anders. Vervolgens begon je met pijpen, hoewel dat later in de tijd is volgens mij. Jij deed dat altijd bij mij en een keer staat me nog heel erg bij. Dat was in de houtbouw van de Annaschool op een zaterdag dat ik bezig was met het schoonmaken van het schoolplein. Een klusje waarvooor ik door jou ook betaald werd. Ook weer een slimmigheidje van je verdorven geest. Me betalen voor iets waardoor ik mn mond wel zou houden.
Op de annaschool had ik op dat moment net pauze en was even wat aan het eten. Ik moest uit dat hok komen omdat daar de achterburen vrij zicht hadden. Dat risico wilde je niet lopen. Dus je vroeg me in de hal te komen en daar begon je weer met aanraken en met als doel dit keer om mij af te zuigen. Ik zie je nog door je knieen gaan en mn broek losmaken en ik weet zelfs nog welke broek ik aanhad, een donkerrode  corduroybroek. En toen nam je gewoon mn piemel in je mond en begon erop te sabbelen. Ik had je ter plekker in je bek moeten pissen, lulhannes. Maar dat deed ik niet. Ik liet het gebeuren en ik geloof dat ik het helemaal net onaangenaam vond, maar raar vond ik het wel. Yek, als dit schrijf en weer nalees walg ik van je, E!
Wat me ook nog steeds achtervolgt is dat je na een logeer partijtje bij jullie me vertelde dat je me anaal gepenetreerd zou hebben. Nu denk ik dat dat onmogelijk is. Dat had destijds zo pijnlijk moeten zijn geweest dat ik daar wakker van had moeten zijn geworden. Kan niet anders. Het heeft me zo lang achtervolgd omdat ik later heb gedacht dat ik misschien wel geinfecteerd zou kunne zijn geweest door jou, omdat het in de periode is geweest dat je volgens jou veel in de sekssauna kwam. Ik heb me door de huisarts destijds laten verwijzen naar het ziekenhuis om me daarvoor te laten testen.
Ook heel vreemd is het kunstje wat je me toonde waarbij je een glazen thermometer in je lul drukte. Via je eikel duwde je dat ding een heel eind naar binnen en met enoge trots liet je zien hoe dat aan de onderkant zichtbaar was als je het doorduwde. Dan verscheen er inderdaad een uitstulping wat dan die thermometer moest zijn. Goochelen kon je niet dus het zal wel zo zijn geweest.
Een van de keren tegen het eind van de periode waarin je me hebt ge/misbruikt staat me nog een scene bij van ons in de slaapkamer op zolder. De slaapkamer van jou en mia nota bene. Ik weet nog dat ik op het bed lag en dat jij over me heen naar boven kwam kruipen eigenlijk. In boze dromen heb ik dat beeld nog wel eens teruggezien…
Maar hoe dan ook, ik zag je op me af komen en vooral zag ik je stijve lul op me af komen en ik begreep wat er aan zat te komen. Op jou uitnodiging om die lul van jou in mn mond te nemen of er aan te likken ben ik toen niet in gegaan en heb toen voor het eerst laten weten dat me het te ver ging en ik heb toen mn hoofd afgewend, zonder verder iets te zeggen in mijn herinnering was de lol er toen voor jou af en ben je van me afgekropen en heeft zich verder ook niets meer voorgedaan.
Dat het achteraf zo simpel was had ik eerdermoeten weten, maar neem ik mezelf niet kwalijk. Maar ik denk dat ik op de juiste leeftijd was om er afwijzend op te reageren. Voor de eerste keer YEAH!!!
Er zijn ongetwijfeld nog vele keren geweest. Ik heb het idee dat je nooit een gelegenheid voorbij liet gaan, maar het leek wel of de gelegenheden zich minder vanzelf aandienden. Of het nou was dat ik alerter was om noet alleen meer met je ergens te zijn, of dat at een andere reden had,dat weet ik niet meer.
Wat heeft het mèt mij gedaan.
Die laatste keer, toen was ik denk ik  13-14 jaar. Ik heb toen met mezelf afgesproken dat ik me nooit meer door een man zou laten aanraken. Niet zo letterlijk denk ik, maar er is wel een knop omgegaan in mn hoofd toen die me ervan heeft weerhouden dat ik zowiezo seks had met iemand. Man noch vrouw.
Ik keerde me geheel daarvan af. Seks was voor mij raar en klopte niet als het gebeurde, dat is wat ik in ieder geval met jou heb ervaren. Ik durfde ook nooit grapjes en moppen over seks te maken. als ik dat zou doen dacht ik dat iedereen zich zou afvragen hoe ik aan die moppen op opmerkingen zou komen en dat meteen zouden koppelen aan mijn “fijne ervaringen” met jou. Alsof het op mn voorhoofd stond geschreven. Wat je je in je hoofd kan halen.
Ik heb mezelf aangeleerd om me onzichtbaar te maken. Onder het maaiveld blijven. Niet opvallen! Niet al te goed je best doen bij sport of anderszins op school. Dat zet je alleen maar in de spotlight en moet je zeggen wat je ervan vindt of hoe je tot een conclusie bijvoorbeeld gekomen bent. Altijd de angst dat bij dat wat ik zou zeggen ik altijd meteen door de mand zou vallen en overduidelijk zou zijn dat ik op jonge leeftijd al zeks had gehad en me dat meteen een vuilak zou maken. Angst angst angst….
Ik heb jarenlang gevochten tegen mn homoseksualiteit. Achteraf gezien wist ik dat uiteraard al tijden, maar ik bleef het ijzerenheinig ontkennen naar mezelf en naar anderen. Het werd me sporadisch wel eens gevraagd. Ook in berlijn destijds met karsten werd het gefluisterd in de bar van de camping waar we verbleven op zoek maar zijn familie. Ik hoorde twee mannen smoezen over “schwule” en ik wist genoeg, dat ging over mij. Hoe mis hadden zij het en ik had weer een deukje in mn ziel. Iedereen kon het zien, zie je wel, dus moest ik het harnas nog maar weer eens verstevigen.
Ik werd op straat in Hilversum aangesproken door een, denk ik , oostblok jongen, die me vroeg of ik ook met mannen sliep, hij was op zoek naar een slaapplaats. NEE blafte ik hem toe. En weer er met mn neus opgedrukt. En ik maar vechten tegen mezelf en het fort rondom me weer versterkt.
Het besef dat ik homo ben drong zich steeds verder op en de druk werd groot. Ik moest het uit die kast, maar dat kon niet, dat zou niet kloppen met mn afspraak met mezelf.
Op mn opleiding SPH ben ik gestrand in het derde jaar omdat in mn supervisie me steeds meer in de hoek drukte van het moeten vertellen. Men voelde aan dat er iets aan de hand was en ik weigerde te vertellen wat. Het gevolg: supervisie niet gehaald en gezakt. Maar liever dat dan uit de kast…
Kortom, ik heb me jarenlang laten weerhouden van dat wat ik ben, homo. Het duurde nog jaren voordat ik dat eindelijk voor mezelf en anderen durfde te bekennen, ik val op mannen.
Tegen een collega kon ik op gegeven moment niet meer voor me houden dat ik voor hem viel als een blok. Onno, laapershonk collega, vertelde ik dat op een vakantie met zn tweeen in Frankrijk. Hij schrok zich rot! Dat had hij niet zien aankomen…arme onno
E. H., kuttekop.
Ik haat je voor wat je mij, mia, bas en fem, eigenlijk de hele famile hebt aangedaan. Daarnaast ook nog al de anderen die je hebt misbruikt. Hoeveel dat er nog zijn kan ik alleen maar gissen. Je hebt geen idee hoeveel levens je overhoop hebt gehaald met je misselijke streken. Hufter.
En toch,merk ik, dat mn boosheid afneemt en soms weer opplaait.
Ik hoop dat ik ooit nog eens iets van vergeving richting jou in me kan vinden. Door dit alles op te schrijven merk ik dat het me minder in zijn greep heeft allemaal. En zo hoort het ook. Je hebt me een aandenken voor het leven gegeven, maar de tijden dat het mijn leven beheerst zijn voorbij.
Paul.

Wade Robson over misbruik door Michael Jackson

Choreographer Wade Robson reportedly suffered a “nervous breakdown” in 2011, before alleging for the first time that he was abused by Michael Jackson for seven years, during therapy, according to a new report.

The child star, who stayed at the Thriller star’s Neverland ranch several times during the late eighties and early ninties, claimed in court documents last week he had been molested by the star. Multiple sources are claiming the abuse only came to light after Wade suffered a “complete mental breakdown,” in 2011, TMZ claims,having “repressed” the seven years of alleged abuse until then.

Insiders reportedly claimed Robson was struggling in 2010, with problems coming to a head in March 2011, with the choreographer, who has worked with the likes of Britney Spears and Demi Lovato experiencing a “deliberating nervous breakdown,” which led his career to take a sudden turn for the worse as he struggled to fulfill work commitments.

Following the breakdown the Australian reportedly went to a psychiatrist for several weeks, the source revealed, in which time he alleged that Jackson had abused him from the age of 7 to 14.

The sources, close to Robson’s family claim he decided to file the lawsuit shortly afterwards. While he has not been working since the breakdown, the close sources insist money is not the motivation for filing the suit, claiming he has “substantial savings”.

Jackson with Wade Robson when the alleged abuse took place (Splash News)

Robson filed the suit last Wednesday in Los Angeles, under the seal, which means details of the lawsut will not be made public. In it, sources claim, the 30 year-old reportedly revealed in detail the alleged abuse he suffered at the hands of the star, described as an “unfiled complaint for childhood sexual abuse,” as well as details of a psychiatrist who has since treated him, TMZ reported.

Responding to the recently filed suit Jackon’s lawyer Howard Weitzman told the website: “Mr. Robson’s claim is outrageous and pathetic. This is a young man who has testified at least twice under oath over the past 20 years and said in numerous interviews that Michael Jackson never did anything inappropriate to him or with him.”

“Now, nearly 4 years after Michael has passed, this sad and less than credible claim has been made.” Adding: “We are confident that the court will see this for what it is.”

Lotgenoten

Hallo,

Ik ben bezig met een leuke avond of dag te organiseren voor misbruikte jongeren en wil hiervoor in contact komen met leeftijdsgenoten die ongeveer hetzelfde meegemaakt hebben om te brainstormen en uiteindelijk naar die dag of avond te komen. Zelf ben ik misbruikt van mijn 3e tot mijn 10e en ik zou graag ervaringen willen delen. Aangezien niemand het openlijk erover heeft, ken ik niet veel lotgenoten, en al helemaal geen lotgenoten van mijn leeftijd. Ik ben wel naar lotgenotendagen geweest, maar die waren met allemaal oude vrouwen waarmee je dan ging ‘knutselen’. Ik wil een heel andere aanpak nemen, namelijk echt plezier helpen. Zoals een klein festival met alleen misbruikte jongeren tussen de 13-25 en hen directe omgeving. Zo wil ik een veilige haven creëren en ons van daaruit sterk maken. Graag zou ik willen brainstormen hierover, en aangezien deze organisatie speciaal gericht is op jongens, stuur ik hier een berichtje, want ik wil die groep niet vergeten, wat vaak wel gebeurd. Als je geïnteresseerd bent, stuur dan een mailtje of reageer hierop. Dat zou ik heel erg op prijs stellen.

Alvast bedankt,
Willianne