oproep lotgenoten

/29 Reacties/in , /door

Hallo

 

Ik ben opzoek naar incest slachtoffers, die ongeveer hetzelfde hebben meegemaakt als ik. Om ervaringen uit te wisselen via email, elkaar zo te steunen.

 

Groet

erwin

mijn verhaal

/31 Reacties/in /door

Mijn verhaal.

Op dit moment ben ik 45 jaar. Ik ben vaak emotioneel, ik heb in mindere mate last van woede buien, vaak eetbuien, negatief zelfbeeld en depressieve klachten. Ik heb meerdere zelfmoordpogingen gedaan, wel al 20 jaar geleden en ben er op het moment niet mee bezig. Ik heb geen relatie, geen vrienden, alleen een moeder. Ik heb geen werk en ben een keer mijn huis kwijtgeraakt vanwege overlast. Nu staat bijna hetzelfde weer te gebeuren. De relatie met mijn moeder wisselt ook erg. Ze bagatelliseert veel wat er gebeurt is. Van ach zo erg was het toch niet. Hij was zelf ook nog maar een kind etc.
Ze schijnt maar niet te beseffen dat hij mijn seksualiteit heeft verpest. Wat toch wel een belangrijk onderdeel van het leven is.

Ik begin me steeds meer te beseffen dat ik zonder het misbruik te verwerken niet verder kom in mijn leven en dat de symptomen alleen maar zullen toenemen. Ik heb op het moment veel last van eetbuien, hoewel ik nog niet overgeef, dus nog geen boulimia heb.. Ik kan bijna niets in huis hebben. Eet zelfs lepels chocopasta en pindakaas. Koekjes en chips gaan altijd gelijk op dus kan ik beter niet kopen net als vleeswaren.
Hoewel ik andere symptomen van het seksueel misbruik wel heb verminderd/onderdrukt. Ik had ook last van seksuele verwarring/identiteit. Het zoeken van extreme, exhibitionisme, extreem seksueelgedrag en in mindere mate alcohol en drugs gebruik.

Ik ben jaren misbruikt door mijn broer, die homo is. Hij heeft zijn seksuele driften op mij uit geprobeerd. Hij is 3 jaar ouder. Ik ben op ongeveer 9/10 jarige leeftijd voor het eerst seksueel misbruikt.
Ik kon zelf nog geen stijve krijgen. De eerste keer weet ik ook nog. Het was bij opa thuis in Den haag. We beleven slapen , want wij waren verhuist naar een andere stad vanwege het werk van mijn vader.
Van de verhuizing had me al een hele klap gekregen. Ik was al mijn vriendjes kwijt. Wat er precies die nacht is gebeurt weet ik niet eens meer, maar waarschijnlijk heeft hij over me heen gespoten. Ik weet nog wel, dat ik zei dat moet eigenlijk in een kut moest of zoiets.

In die dagen speelde ik veel met een zacht balletje. Daar voetbalde ik veel mee. Dat begon hij in zijn broek te stoppen en ik moest het er uit pakken. Van dat soort spelletjes.
Iedere keer als hij klikte met het badkamer licht, dat was het teken dat ik moest komen om hem af te trekken. Of ik hem iedere keer moest pijpen weet ik niet en of hij mij ook pijpte weet ik ook niet. Ik heb kennelijk veel verdrongen en het is ook lang geleden. Jaren is dat doorgegaan.

Toen is alles begonnen en hij begon sekspelletjes met me te doen. Alles is er gebeurd van pijpen tot neuken en geneukt worden. Ik werd zo helemaal zijn homo wereldje ingezogen. Dat is jaren zo door gegaan. Ik heb wel signalen geven aan mijn ouders. Ik heb gezegd dat hij eruit moest. Maar er werd niet naar geluisterd. Nu ook nog wordt alles gebagatelliseerd. oh een beetje met elkaar gespeeld.

Nou daar denk ik dus heel anders over. Ik wil hem nooit meer zien en heb hem onterft. Ik heb er ook voor gezorgd dat er geen foto’s meer van hem hangen in de woonkamer bij mijn moeder. Eerst zat ik iedere keer naar die klote foto van hem te kijken. Hij heeft mijn seksualiteit verpest en een psychische wrak gemaakt van mij dat zich moeilijk kan staande houden in de maatschappij.

Ik weet dat ik niet kan verlangen dat mijn moeder, mijn vader is net overleden, moet kiezen tussen mij en hem. Ze wil hem blijven zien. Maar dat vind ik heel moeilijk. Hoe kan je omgaan met iemand die mijn leven heeft verpest. Gelukkig hebben we het goed geregeld zodat ik hem nooit tegen kwam bij mijn ouders. Maar omdat we in dezelfde stad wonen kom ik hem wel een paar keer per jaar tegen bij bv de supermarkt. Dan ben ik de rest van de dag van slag. Ook als ik iemand met zijn naam op televisie krijg ik zap neigingen. Ik heb moeite om iemand over zijn broer te horen praten.

Natuurlijk zijn er andere factoren die ook mijn leven sterk hebben beïnvloed, zoals die verhuizing op mijn 10e jaar en gepest worden op school. Ik heb veel verdriet gehad toen we gingen verhuizen. In die periode heeft hij toegeslagen.

Hij heeft mij heel veel pijn en verdriet aangedaan. Hij wil het niet erkennen, heeft zich nooit verontschuldigt. Ik ben bij de politie geweest om aangifte te doen,
De eerste keer heb ik het hele bureau onder gehuild, maar werd weggestuurd. Ik zou bericht krijgen wanneer ik aangifte kon doen. Dat kreeg ik maar uit het gesprek bleek dat het verjaard was. Terwijl mijn 1e psychiater had gezegd dat het nooit zou verjaren. Ik kwam hiertoe meer omdat ik hoorde dat hij vrijwilliger was geworden bij een kindercircus en ik wilde voorkomen dat andere kinderen slachtoffer van hem zouden worden. Hij had vroeger ook een schriftje waarin hij plaatjes die hij uit de reclames had geknipt had opgeplakt, hierin zaten plaatjes van hele jongen kinderen. Bv in onderbroek. Echt kleuters. De rechercheur ging hem uitnodigen voor een gesprek.

Ik kwam in een seksuele verwarring. Ik heb ook geëxperimenteerd met homoseks. Maar kwam er achter dat die wereld niet mijn wereld is. Alles draait om de seks en er is geen weinig liefde. Gewoon leuk een dvd samen met een homo te kijken lukt niet omdat ze toch altijd seks willen. Hier ben ik helemaal op afgeknapt, Ik kon ook alleen maar homoseks als ik had geblowd en gedronken of xtc had gebruikt. Hierna walgde ik van mezelf. Ik heb nog steeds wel homogedachten als ik mezelf bevredig, maar steeds minder en heb ook het gevoel dat ik seks met vrouwen niet genoeg heb ervaren en onderzocht. Ik ben wel vaak op vrouwen verliefd geweest.

Ik heb meerdere keren zelfmoordpogingen gedaan, een paar keer met medicijnen en drank. Ik ben 1 keer met de ambulance afgevoerd naar het ziekenhuis. Hier wilde ze mijn maag leegpompen maar dat weigerde ik. Hierdoor werd ik gedwongen opgenomen op de psychiatrische afdeling.

Ik ben nu met alles gestopt, ik rook niet meer, gebruik geen drugs en drinkt alleen in het weekend. Ik wil nog wel eens flink dronken worden, maar de laatste tijd, mede omdat ik al die zogenaamde vrienden die alleen maar veel zopen en blowden er uit heb gegooid, is het veel minder.

Hij heeft wel enkele dingen toegegeven aan mijn ouders, maar op de uitnodiging van de politie om eens te komen praten op het bureau is hij niet ingegaan. Verder zegt hij dat het enkele keren is gebeurt en dat het niks voorstelde. Ik wou het zelf heeft hij ook nog eens gezegd tegen mijn moeder.

Ik kan me wel dwang herinneren, maar ook heel vaag. Het gebeurde juist vaak. Meerdere keren per week. Ik mocht ook niks vertellen en dwang. Ik moest het doen. Hij is meerdere keren aan de drank geraakt en afgekickt. Ik ontken hem als ik nieuwe mensen tegenkom. Na verloop van tijd vertel ik er iets over. Hij heeft mijn seksualiteit verpest en mijn kind zijn. Ik deed dingen op een verkeerde leeftijd waar ik helemaal niet aan toe was.

Mijn huidige hulpverlening is van alles op de hoogte maar kiest ervoor om het verleden te laten rusten en mij vol te stoppen met medicijnen. Natuurlijk ben ik inmiddels wel weer verslaafd aan de medicijnen. Ik vind dit geen oplossing te meer omdat de klachten blijven en ik mij maatschappelijk zo ook niet kan handhaven. Ik dreig weer mijn woning te verliezen, hoewel ik mij er nu minder druk om maak.

Momenteel ben ik vooral veel alleen en eenzaam. Ik doe veel dingen voor mijn moeder. Die ik nu veel meer zie, maar we hebben veel ruzie of ergernis. Vroeger toen mijn vader nog leefde kwam ik alleen op zondag even koffiedrinken. Nu doe we eens per week boodschappen en kom nog wel een paar keer om bv het gras te maaien.
Ik heb wel de neiging nu ik met dit verhaal bezig ben om alcohol te gaan kopen. Tot nu toe heb ik dat bewust niet gedaan. Ik weet dat het niet goed is om mijn verdriet weg te drinken, bovendien komt het verhaal ook niet ten goede als je het dronken opschrijft.

Het liefst zou ik verhuizen uit deze plaats, maar vanwege mijn moeder doe ik dat nog niet. Een nieuwe plaats een nieuw begin en dan hoef ik hem ook niet meer tegen te komen. Ik zie er ook tegen op om als mijn moeder dood is contact met hem te hebben om het huis te verkopen of erfenis te verdelen. Misschien kan ik daarvoor een notaris of zo regelen.

Seksueel misbruikt in Kaapstad

/3 Reacties/in /door

Mijn ouders vertrokken naar Kaapstad van uit Nederland. Mijn vader werd ziek en werd geholpen een eigen bedrijf op te richten. Om de huur van onze woning te helpen betalen logeerde er weleens een huurder in de extra slaapkamer op de bovenste etage van deze ruime woning aan de Burnside weg in de wijk Tamboerskloof. Ik was in 1968 vier jaar toen Henry bij ons kwam logeren. Hij was een lange man met donker haar en met een getint huid. Hij was gek op motoren, repareerde en verkocht ook later motoren in Groenpunt en Seepunt bij Kaapstad.

Mijn ouders gingen regelmatig op een zondag naar de avonddienst om 19:00 in Kaapstad. Ik lag dan al op bed, en één van de andere twee kinderen bleef thuis. Ik lag alleen boven met Henry een paar meter verderop als huurder. Op een zondagavond maakte hij mij wakker. Hij beloofde mij een cadeautje als ik met hem naar zijn kamer zou gaan. Hij tilde mij op zijn schouders. Later realiseerde ik mij dat hij dat deed zodat mijn broer of zus beneden mij niet zouden horen lopen. Dit is een paar keer gebeurd. Ik moest hem aftrekken (wist niet wat het voorstelde) en hij speelde met mij.

Elke keer bood hij een cadeautje aan. Als ik dan de andere ochtend tegen mijn moeder zei dat er een cadeautje zou liggen maakte zij dat af als dat ik dat gedroomd zou hebben. Mijn moeder vertelde ooit eens dat deze man de lakens zo had besmeerd met sperma dat het niet meer schoon te krijgen was. Maar zij weet niet wat Henry gedaan heeft. Ik vind het heel erg dat ik dat haar niet kan vertellen op haar hoge leeftijd. Het kleine jongetje in mij hunkert daar zo naar.

Op de ene avond mocht ik van  Henry zijn helm opzetten. Wij zouden gaan motorrijden zei hij. Ik kreeg de dreigement dat ik niet mocht huilen want dan…! Ik begreep het allemaal niet. Ik moest met mijn handen op het bed leunen en ik voelde een pijn. Ik had geen benul wat er allemaal gebeurde maar bleef op mijn handen leunen. Na afloop veegde hij in de badkamer het bloed weg. Ook deze handeling begreep ik niet. Daar hielp mijn moeder  mij toch mee toen ik leerde naar het toilet te gaan. Henry knielde en keek mij heel boos aan. Hij waarschuwde mij dat als ik iets zou zeggen tegen mij moeder hij mij zou komen halen. Er zou iets erg gebeuren. Hij klonk boos en hield mijn arm vast waar tijdens hij mij heen en weer schudde. Toen mijn ouders uit de kerk kwamen riep ik hen. Er was iets ergs gebeurd. Maar waarom ik het niet vertelde weet ik niet. Ach het was allemaal een nare droom vertelde mij ouders mij. Ik mocht even in de woonkamer zitten. Mijn haar werd gekamd want dat zat door elkaar. De parkiet mocht op mijn schouder en er werd een foto gemaakt.

in 2009 kwam op een avond de herinneringen terug. Ik had het verdrongen. Het verdriet dat volgde…de beerput ging open. Antwoorden kwamen op vragen. Nu wist ik waarom ik na de misbruik van ‘Cock Cocks’ droomde. Henry sprak Engels en ‘lul’ is ‘cock’ in het Engels. Mijn zelfbeeld was kapot. Elke keer wanneer iemand boos naar mij keek was het alsof iemand mij mij aan mijn borst greep. Ik ging conflict uit de weg. Ik maakte het iedereen naar hun zin. Ik had geen vrienden, en kon geen relaties beginnen. Besluiten nemen kon ik niet. Ik voelde altijd eenzaam en down. Ik wist nooit wie ik was en wat ik wilde. Aanraking vermeed ik altijd. Nachtmerries volgde mij en eindigde vaak met een rauwe kreet. Mijn studie later aan de universiteit kon ik niet afmaken. Ik verlangde ontzettend naar huis omdat ik 1 200 km van huis was.  Altijd maar dat zwartgalligheid en eenzaamheid. Op school viel het op dat ik altijd alleen tijdens de pauze liep. Ik had geen zelfvertrouwen en ik moest naar de school psycholoog. Ik voelde altijd anders…ik hoor nergens bij. Ook bij mij eigen gezinsleden heb ik tot op heden altijd het gevoel dat ik niet vanzelfsprekend bij hoor. Vaak werd ik buitengesloten door leeftijdsgenoten. Dit gebeurde soms overduidelijk. Ook momenteel nog gebeurt het nog…het gaat gewoon zo. Kerst 2012 zat ik alleen. Maar buitenlandse bezoekers uit de kerk mochten wel bij familie aanschuiven op kerstdag… voor mij was er geen plaats. Dit alles maakt zo ontzettend zeer.

Dat dit allemaal heeft kunnen gebeuren, dat niemand acht heeft geslagen op mijn signalen, dat ik mijn hele leven door het allemaal alleen moest doormaken, schrijnt heel erg. Dit ondanks hele goede therapie dat ik heb: psychotherapie en EMDR. Alle verdriet en verloren kansen in mijn leven is allemaal te danken aan Henry die zijn handen niet thuis kon houden. The English speaking tall and blass man Henry who lives in Green Point or Sea Point near Cape Town repairs and sells motorbikes. I want to tell Henry what he did to me with him abusing me sexually in 1968. Ik wil dat ik Henry kan vertellen wat hij mij heeft aangedaan.

In Cothen bij psychodrama leerde ik dat ik ook met de dader kan praten als iemand die rol wil spelen. Mijn therapeute heeft deze rol op haar genomen. Ik kon de dader vertellen wat hij mij heeft aangedaan. Woede, heel veel woede kwam er bij mij naar boven. Maar ik heb het gedaan. Ik ben naar het huis gegaan in Kaapstad, ik heb alles wat ik in het begin heb opgeschreven verbrand en het as  in de tegenwoordigheid van mijn zus over de stad later uitwaaien. Ik wil verder, ik wen en Henry is een ‘big loser’.  Ik mocht iemand helpen die dit in zijn familie had gezien. Ik heb veel aan het geloof gehad ook al was ik vaak boos op God die dit heeft toegelaten. Ik was slachtoffer. Ik ben nu een man waar Henry niets meer over te vertellen heeft. Hij is als een regisseur uit mijn leven en denken verdreven.