Lof der hunkering

lofderhunkeringBoek geschreven door Walter Bargenta

Is de hoofdpersoon verknipt geraakt door misbruik in zijn jeugd of speelt zijn aanleg hem parten? In de intieme omgeving van een sauna vertelt hij zijn levensverhaal. Vanuit het perspectief van een tienjarige komt het langdurig misbruik door een huisgenoot aan bod, waarbij geen detail de lezer bespaard blijft. Als volwassene kost het hem moeite contacten te leggen en daarom grijpt hij de kans om zich als notaris te vestigen op `het eiland . Daar voelt hij zich beter thuis door de warme relatie met zijn chef. Hier huwt hij een Colombiaanse prostituee, moeder van twee kinderen. Op den duur vlucht hij steeds meer in zijn fantasie, met groeiende twijfel over zijn seksuele geaardheid.

 

Recentie door Peter John Schouten:

Het klopt helemaal.

Ik heb “lof der hunkering” dit weekend gelezen en ik lees het leven van iemand
die traumaseksueel is en die lijdt aan een psychische dwarslaesie.
Ik lees mijn eigen theorie terug, mijn eigen ervaringen en over al de mannen in mijn praktijk.

De vraag aan het eind van het boek of zo’n leven te maken heeft met seksueel misbruik
is echter voor mij al jaren geen vraag meer. Ik heb in mijn praktijk al meer dan 500 mannen gezien
die een soortgelijk leven leiden. Met veel varianten, maar uiteindelijk blijven de thema’s hetzelfde.

Het boek beschrijft niet de gevolgen van een “gewoon trauma” (bijvoorbeeld invalide worden door een dronken automobilist)
maar van een seksueel trauma en die combinatie (seks+trauma) is duivels. Naar mijn idee een vijf sterren trauma.
Een schokkende ervaring met lustgevoelens die is binnengedrongen via al de zintuigen en die doorgaat tot op de bodem van het bestaan.
En direct daarna je bestaan gaat beïnvloeden. Deze website gaat daar helemaal over.

Gedurfd en waardevol
In zijn ervaringen is de hoofdpersoon dus helemaal niet de enige op de wereld. Maar het naar voren brengen van de details van de seksuele (indentiteits-)verwarring en de daarbij horende verlangens is gedurfd en waardevol.
Maar doordat het boek onder pseudoniem is geschreven en als fictie wordt gebracht kan de lezer nog ontsnappen aan de realiteit.
Ook worden we betrokken bij de geheimhouding. Dat is ook typisch een aspect van het misbruik: we moeten het voor onze heling met anderen delen
maar de consequenties houden ons tegen. We willen anderen beschermen, ook de dader en zijn familie.

Ik hoor deze geheimen, die mannen vaak in stilte met zich meedragen en enorm mee worstelen, dagelijks in mijn therapeutisch werk.
Er is trouwens wel iets aan te doen.

Als aanvulling op het boek zou ik willen zeggen dat de oorzaak van het verlangen naar een jongen of man zijn oorsprong heeft in de gespletenheid
die seksueel misbruik veroorzaakt. Een deel van het zelf (van de persoonlijkheid) gaat naar de achtergrond. Populair gezegd: “je raakt jezelf kwijt”.
daardoor ga je op halve kracht leven en ben je makkelijk „gebruikbaar” door anderen.
In de beschrijving van het seksueel misbruik van de tienjarige jongen komt dit goed naar voren. Ik wil het wel / ik wil het niet. Maar het gebeurde wel.
Ook de uitgestelde walging die zich na afloop ontlaadt en het organiseren van het geheim zijn prachtig beschreven.

Frozen kid kan wel ontdooien
Waar de hoofdpersoon naar zoekt en verlangt is het deel in zichzelf dat zich niet wilde laten aanraken, dat deel dat tijdens het misbruik naar de achtergrond verdween. Dit “frozen kid” deel zoeken seksueel misbruikte mannen vaak buiten zichzelf in jongens van de leeftijd waarin ze zelf misbruikt werden. Daar wordt het echter nooit gevonden. in deze zoektocht naar zichzelf kan een slachtoffer zelf als dader nog meer frozen kids. (de bijna-scene op de boot)

De oplossing is (o.a. in therapie) dit bevroren kind weer te laten ontdooien en de van innerlijke dubbelheid weer een eenheid te maken.

Dat kan en dat is hoopvol.

 

Jongen door vrouw misbruikt

Hallo,

Blijkbaar was ik altijd op zoek naar mijn verleden en heb ik het nu eindelijk gevonden. Ik ben inmiddels 62 jaar en ben al jaren achtereen zoekende. Om een lang verhaal kort te maken ontmoete ik een vrouw op het internet waarmee ik chatte en niet veel later een afspraak mee maakte. Door mijn “date” met deze vrouw en de gevolgen ben ik “wakker” geworden wat mij is overkomen. Ik heb dit meer dan 45 jaar voor mijzelf verborgen, verstopt en er nooit met iemand over gesproken, eigenlijk onbegrijpelijk dat dat kan.  Ik ben jaren (van 12e tot mijn 16e) seksueel gebruikt, misbruikt? Door een buurvrouw die 10 jaar ouder was dan ik. Heeft ze mij gebruikt, misbruikt? heb ik haar gebruikt? Was ik haar speeltje om haar lusten te bevredigen? Het is allemaal heel onschuldig begonnen en ik was natuurlijk heel nieuwsgierig, ik was een (puber) die nog nooit enige seksuele ervaring had beleefd. Ze bouwde de spanning op, ze verleide mij met haar uiterlijk, haar kleding en gedrag, haar erotische vragen en zinspelen. Het ging steeds verder, ze nam me helemaal in haar bezit en had na een aantal weken de volledige controle over me. Ook dreigde ze altijd met allerlei zaken dat ik er niet over mocht spreken, met niemand. Zij heeft met mij de meest vreemde seksuele dingen gedaan, zij nam altijd het initiatief, het gebeurde vaak wekelijks en ik werkte daar aan mee. Ik vond het wel spannend en opwindend om met een mooie ervaren vrouw seks te hebben en ervaring op te doen.  Ik sprak er met niemand over, mijn vrienden wisten het ook niet. Zelfs als er over seks gesproken werd met mijn vrienden onder elkaar hield ik altijd mijn mond terwijl ik al heel veel (slechte) ervaringen had.  De vrouw die ik ontmoete tijdens mijn “date”  had dezelfde overeenkomsten als mijn buurvrouw, zij nam het initiatief, zij verleide mij, zij …….. ga maar door! Na die ontmoeting en belevenissen gingen mijn “ogen” open. Er was zoveel herkenning, de herinneringen stroomden bij me binnen. Ik ben met haar natuurlijk direct gestopt, daar wilde ik eigenlijk helemaal niets meer mee te maken hebben. Was dit wat ik altijd heb opgezocht? Was het met mijn buurvrouw een soort SM of een andere begeerte van haar dat weet ik nu niet maar wil er graag over praten. Is dit het grootste trauma in mijn leven? Heeft deze ervaring veel schade aangericht in mijn verdere leven? En waarom heb ik dit verzwegen en helemaal verbannen en uit mijn hoofd gezet? Ik heb nu een jaar  psychische hulp en volgens de deskundigen heb ik PTSS, of het seksueel misbruik daarvan alleen de oorzaak kan zijn is nog niet helemaal bekend, ik heb namelijk nog een paar traumatische gebeurtenissen meegemaakt toen ik 18 jaar oud was.  Ik vraag mij af of er “lotgenoten” zijn, mannen met eenzelfde ervaring, hoe hebben die dit beleefd en verwerkt in hun verdere leven. Na lang zoeken ben ik op dit forum terechtgekomen en schrijf het hier op omdat er veel te weinig bekend is over seksueel misbruik door vrouwen met jongens/meisjes. Naast dit is er ook heel weinig onderzoek gedaan of rapportage te vinden op internet of elders. Ik ben heel benieuwd naar reacties hier en wil graag ervaringen met mensen delen.