Presentator nog erger seksueel roofdier dan al bekend was

De in 2011 overleden BBC-presentator Jimmy Savile verkrachtte niet alleen honderden kinderen, hij zou ook seks hebben gehad met lijken in een mortuarium. Ook misbruikte hij ouderen in ziekenhuizen. Dat blijkt uit een groot onderzoek.
De beschuldigingen van necrofilie (seks met een lijk) zijn niet te verifiëren, staat in het onderzoeksrapport, al werd wel slecht gecontroleerd op wie toegang had tot het mortuarium van het ziekenhuis. Dat schrijft de BBC.

Misbruik in 28 ziekenhuizen
De befaamde en inmiddels vooral beruchte presentator van onder meer Top Of The Pops misbruikte zijn slachtoffers in hun ziekenhuisbed, in gangen en op kantoortjes. Het onderzoek omvatte 28 ziekenhuizen. Savile vergreep zich aan patiënten, bezoekers en ziekenhuismedewerkers, kortom aan vrijwel alles en iedereen, al dan niet met een hartslag.

Zeker 500 slachtoffers
In totaal heeft de politie nu weet van 500 gevallen van seksueel misbruik, waarbij het vooral gaat om vrouwen en minderjarigen. Er zijn echter ook mannelijke en veel oudere slachtoffers bekend. De kans dat Savile nog meer slachtoffers heeft gemaakt, wordt groot geacht. Waarschijnlijk begon Savile al met het misbruik in 1955 en zou er mee doorgegaan zijn tot vlak voor zijn dood.

Savile stierf in 2011 op 84-jarige leeftijd, een jaar voordat de beschuldigingen aan zijn adres openbaar werden.

Ingezonden brief Trouw 5 juni 2014

Na het zoveelste onderzoek over seksueel misbruik is voor therapeut Peter John Schouten de maat vol. ‘Er is veel onvermogen en onwetendheid rond dit onderwerp.’

trouw 5 juni 2014 kopieDe Nationaal Rapporteur Mensen- handel Corinne Dettmeijer publiceerde een vuistdik rapport over seksueel misbruik (Trouw, 28 mei). Weer een onderzoek naar het vóórkomen van seksueel misbruik, denk ik dan. Wat is het omvangrijk (352 pagina’s) en heel erg allemaal. Maar dat weten we al sinds het onderzoek van Nel Draijer in de jaren tachtig.
Mijn oproep is vanaf nu geen geld meer uit te geven aan kwantitatief onderzoek maar diepgaand onderzoek te doen naar de schade die sek- sueel misbruik aanricht bij een kind en hoe we met elkaar die schade kunnen herstellen.
Ik zou wensen dat in ons collectieve weten een besef ontstaat dat je door seksueel misbruik een psychische dwarslaesie oploopt en traumaseksueel wordt en dat iedereen weet wat dat inhoudt.
“Seksueel geweld is heel ernstig” roept minister Opstelten (Justitie). Maar wat is dan zo ernstig en wat is de schade? En wat zijn de gevolgen van die schade dan? Vraag het rond en zelfs hulpverleners zeggen maar wat en strooien met DSM-diagnoses.

Onwetendheid
Er is veel onvermogen en onwetendheid rond dit onderwerp en er is een collectieve beweging om er vanaf te gaan, er omheen te praten en naar een ander onderwerp over te gaan. De huisarts die tegen je zegt “Stop je misbruikervaring in een imaginaire doos, doe er een deksel op en ga je richten op de leuke dingen van het leven’. Of de GGZ, die werkt met mindfulness om de ‘ervaringen in het hieren-nu’ te bezweren. De kortdurende EMDR-therapie is het standaard antwoord geworden op klachten rondom seksueel misbruik. Maar vraag het maar eens rond aan de mensen die het meegemaakt hebben: het helpt maar een beetje of helemaal niet en de directe of indirecte ontkenning maakt het nog erger.
Wat weinigen zich realiseren is dat een te woege seksuele ervaring – ook al wordt je niet aangeraakÍ – een inbreuk is in je jonge persoonlijkheid die je ten diepste eigendom maakt van degene die je vanuit een machtspositie confronteert met zijn/haar seksualiteit.
Diegene dringt als een splitsende parasiet bij je naar binnen en gaat bepalen hoe je leven en je seksualiteit er uit gaan zien.
Doordat je tijdens seksueel misbruik in een shocktoestand raakt ontstaat een enorme behoefte aan een getuige. Iemand die het zag toen je hulpeloos werd en je ging doen wat er gezegd werd om te overleven. Maar ook dat de shock aantrekkelijk werd om naar terug te keren omdat er een seksueel gevoel in zat. Daarom is het zo ingewikkeld om eruit te komen. Een seksueel trauma is daarmee een aantrekkelijk trauma, vol met innerlijke paradoxen.

lnbreker
Onze minister zal de politie verder goed moeten instrueren om de aangiftes allemaal correct te behandelen. Maar net zoals er in je huis wordt ingebroken, komt de politie pas als de inbreker al weg is. Maar voor je gevoel is hij nog niet weg. Er begint een verwerkingsproces om je huis weervan jezelf te maken. Waar heeft die inbreker allemaal aangezeten in mijn privédomein? Aangifte doen helpt, maar is een klein onderdeel van de heling.
Na seksueel misbruik is aangifte doen bij een instantie een groot goed. Vooral het serieus nemen van de ervaring is dan van groot belang. Maar dan moet je geholpen worden om de verlamming op te heffen en de dader uit je te krijgen en die uit te bannen uit je privédomein.
Dat is wat er moet gebeuren: de dader moet uit jou en de gehele gemeenschap moet zich er niet aflatend mee bemoeien. De ervaring moet in het volle licht gezet worden.