Bijna 50

/1 Reactie/in /door

Op mijn veertiende jaar, in 1980, ben ik voor het eerst seksueel misbruikt. Op uitnodiging van schoolvriendje E. ging ik een dag mee rijden in een Cadillac Seville van een kennis van E. Het bleek een vooropgezet plan te zijn, en na de rit belandden we met z’n drieën in bed. Ik was verlamd en liet het over me heenkomen. Nu, 35 jaar later, ben ik soms nog steeds verlamd. Mijn vermogen om onvoorwaardelijk lief te hebben is verdampt. Mijn lichamelijke integriteit is geschonden en ik kan soms geen intimiteit verdragen. Ik worstel met homoseksuele gevoelens en fantasiën. Voor ik trouwde heb ik twee lange relaties gehad met mannen. Uiteindelijk heb ik rust en liefde gevonden bij mijn vrouw.

 

Ook de partner lijdt door misbruik

/7 Reacties/in , /door

Niet alleen het slachtoffer lijdt onder seksueel misbruik, ook zijn of haar partner. Dat zien therapeuten te weinig, betoogt psycholoog Brigitte van Birgelen.

De laatste maanden is er in de media steeds meer aandacht voor slachtoffers van seksueel misbruik. Dat is ook nodig, want de groep is groot en de gevolgen van seksueel misbruik zijn ernstig. Bijna de helft van de vrouwen die nu boven de zeventig zijn, heeft in haar leven een seksueel trauma opgelopen. De cijfers voor mannen liggen lager, maar duidelijk is dat ook deze groep groot is.
Dit betekent dat er veel mannen en wouwen zijn die een partner hebben die ooit misbruikt is. Die partners staan echter niet op de agenda, terwijl zij in het dagelijkse leven vaak enorm lijden onder de gevolgen van het misbruik dat hun geliefde is overkomen.

Driehoeksverhouding
bedAls een kind of jongere misbruikt wordt door een volwassene, ontstaat er een splitsing binnen dat kind. De dader dringt zijn of haar seksualiteit op aan het slachtoffer, dat vaak nog geen eigen seksualiteit heeft ontwikkeld.
Het gevolg daarvan is dat het kind als het ware de seksualiteit van de dader overneemt. Je zou kunnen zeggen dat je als partner van iemand die jong misbruikt is, in een driehoek- verhouding terechtkomt.
Je hebt een relatie met dat binnengedrongen deel van de dader en een relatie met het ‘eigen’ deel, dat onbevangen was tot het moment van het eerste misbruik. Het deel dat de dader vertegenwoordigt, is hard, dwingend en manipulerend. Het eigen deel, zwakker en op de achtergrond, is bang, maar ook speels en nieuws- gierig.
Een relatie met een slachtoffer van seksueel misbruik is moeilijk, omdat die gespletenheid in alles terugkomt. Het slachtoffer verlangt naar intimiteit, maar de dader in hem of haar stoot die af. Het slachtoffer wil het geheim delen, van het daderdeel mag dit niet. Het slachtoffer wil de eigen seksualiteit vormgeven, het daderdeel dringt dat van hem op.
Seksverslaafd
Misbruikte mannen zijn, vanwege dat daderdeel, vaak seksueel overactief of seksverslaafd. Misbruikte mannen gaan vaak vreemd, experimenteren met allerlei vormen van seks en zijn dikwijls verslaafd aan porno..
Misbruikte wouwen zijn vaak frigide: ze verwerpen die opgedrongen seksualiteit, maar hebben geen kans gekregen een eigen seksualiteit te ontwikkelen, dus hebben eigenlijk geen seksualiteit. Voor partners betekent dit dat ze in hun relatie nooit weten waar ze aan toe zijn: heb ik te maken met mijn lief of heb ik te maken met de dader? Ernstige relatieproblemen zijn het gevolg. Er is sprake van ontrouw, jaloezie, twijfel, argwaan, pijn en verdriet.
Therapie
Wat partners willen is die problemen oplossen. Zij gaan samen in relatietherapie, waarin zij hopen handvatten te krijgen om hun partner te helpen. Of ze gaan zelf in therapie met hetzelfde doel: help mij mijn partner te helpen. Maar er zijn nauwelijks (relatie)therapeuten die snappen dat er sprake is van een driehoeksverhouding! In behalve dat therapeuten niet snappen dat ze moeten dealen met die dader, zien ze partners meestal niet als cliënten, omdat ze, ogenschijnlijk, geen eigen diagnose en hulpvraag hebben.
En om het nog erger te maken vinden veel therapeuten het moeilijk en onsmakelijk om met hun cliënten te praten over afwijkende seks. Ze praten liever over koetjes en kalfjes. Geen wonder dat partners snel afknappen in therapie en denken: ik zal dan wel zo gek zijn dat ik niet geholpen kan worden.

Gaat er nu eindelijk eens iemand zorgen dat ook de partners ergens terecht kunnen?

Ingezonden bericht in TROUW donderdag 9 april 2015

Hanny Lynch zoekt (volwassen) kinderen van misbruikte vaders voor boek

/in /door

Hanny Lynch is op zoek naar (volwassen) kinderen van seksueel misbruikte vaders.
Zij schrijft een boek over de gevolgen op het leven van deze kinderen.

Hoe was het om op te groeien bij, en opgevoed te worden door deze vader?
Wat heeft het trauma van deze ouder voor effect gehad op hun leven?

Het boek bestaat uit levensverhalen van deze kinderen die verkregen zijn door hen te interviewen.
De interviews die tot nu toe zijn gedaan zijn meestal kinderen van misbruikte moeders. Voor een goede balans zou het mooi zijn om ook een aantal verhalen van kinderen van vaders toe te voegen.
Zou je mee willen werken ( kan ook anoniem) d.m.v. een interview voor dit boek neem dan contact op met :

info@dreamwolf.nl
www.dreamwolf.nl

Hanny Lynch is incest overlever en werkt als ervaringsdeskundige hulpverlener voor vrouwen met een traumaverleden door seksueel misbruik. Zij heeft in 2011 het boek ‘Als het hek van de dam is….over dromen en incest’ uitgebracht.

Door Mijn Schuld: Seksueel Misbruik in de Kerk – Machteld Libert (2015)

/in , , , , /door

Vandaag 9 april uitgekomen:

Door Mijn Schuld: Seksueel Misbruik in de Kerk – Machteld Libert (2015)

Nederlands
Sociaal / Waargebeurd
320 pagina’s
Eerste druk: Manteau, Antwerpen (België)

In 2010 treedt bisschop Roger Vangheluwe af, nadat bekend is geraakt dat hij zijn neef jarenlang seksueel heeft misbruikt. Kort daarop leggen honderden slachtoffers bij de commissie Adriaenssens getuigenissen af over hoe ze als kind door een geestelijke werden misbruikt. Een gitzwarte bladzijde in de geschiedenis van de Kerk in België.
Gerechtsjournaliste Machteld Libert bijt zich vast in de zaak en spreekt vijf jaar lang met betrokkenen, slachtoffers en experts. Hoe dieper ze in het verleden graaft, hoe meer ze wil weten over de daders. Wat heeft die priesters ‘in godsnaam’ bezield? Drie daders doen voor het eerst hun verhaal , over schuld en schuldgevoel.
Maar ook de slachtoffers wil ze een stem geven. Hoe is het zover kunnen komen? Waarom hebben zij zo lang gezwegen? Waar komt schuldgevoel vandaan? En wat met het schuldbesef van ieder van ons? Zijn we niet met zijn allen mee verantwoordelijk, omdat we lang niet hebben willen zien wat er zich afspeelde in slaapzalen en priesterkamers? Ook experts en kerkelijke leiders komen aan het woord.
Door mijn schuld brengt getuigenissen die pijn doen, maar die ook verhelderend kunnen zijn en misschien zelfs helend voor wie er van dichtbij of veraf mee te maken heeft gehad.

Bron: http://www.boekmeter.nl/book/49367

De auteur was te horen op donderdagmorgen in het Radio 1 journaal:
Verhalen van slachtoffers van misbruik in de katholieke kerk zijn bekend, maar nu komen ook de daders aan het woord. VRT-journaliste Machteld Libert sprak uitvoerig met drie van hen. “Ze zeggen dat ze zich schuldig voelen. De een meer dan de ander.”
De zoektocht naar priesters die bereid waren te praten over het misbruik duurde bijna drie jaar. Uiteindelijk klopte Libert aan bij de Belgische bisdommen met de vraag om pastoors voor haar te zoeken die wilden meewerken. “Ik wilde een beeld krijgen van wat er leeft in het hoofd van zo’n pedofiele priester.” De gesprekken bundelde ze in het boek Door mijn schuld.

Moeilijk
Het was niet altijd makkelijk om de verhalen aan te horen. “Soms was het moeilijk. Ze waren heel openhartig, en soms hoorde ik details waar ik dagen niet goed van was.” Libert respecteert de openheid van de daders. “Want welk voordeel ze daar zelf van hebben, is voor mij een vraagteken.” Alle drie zijn ondertussen niet meer actief als pastoor.
Ook al hebben de drie allemaal een ander verhaal, geen van hen heeft in haar ogen een pedofiele geaardheid. Ze noemt de priesters “situationele pedofielen”. “Een belangrijk element daarin is een onderontwikkelde seksualiteit in de puberteit. Dat verklaart deels waarom ze teruggrijpen op grensoverschrijdend gedrag met kinderen van die leeftijd.”

Geborgenheid
Een gebrek aan geborgenheid en een leven in isolement spelen ook een rol. “Vroeger kenden we in België de meid die pastoors bijstond. Dat was misschien wel een gezondere situatie omdat er een normale thuissituatie was.” Ook de hiërarchie van de kerk in de jaren 60 en 70 speelde mee, zegt Libert.
“Een van de daders vertelde dat hij niet eens door de bisschop op het matje werd geroepen nadat hij was opgepakt. Hij moest een paar maanden naar Frankrijk en kon later weer terugkeren naar een parochie aan de andere kant van België.” Binnen de kerk werd er niet over het misbruik gesproken. “Dat maakte het voor hen bijna een verlossing om er met de politie over te praten toen ze werden opgepakt. Ze werden eindelijk bevrijd van het juk dat al jaren op hun schouders rustte.”

Gevoel
De priesters waren er wel van doordrongen dat wat ze deden niet kon, zegt Libert. “Ze namen zich telkens voor: dit mag niet meer gebeuren. Maar dan kwam het moment dat het gevoel te sterk werd om te onderdrukken en dan gebeurde het weer.” Uiteindelijk werd een van de daders door de kerk uit zijn ambt gezet.
Alle drie beleven ze het schuldgevoel dat ze met zich meedragen op een andere manier. “Een van hen heeft lichamelijke klachten. Volgens hem is dat het schuldgevoel dat die uitwerking heeft. Er is ook een pater die leeft met de vraag wat de gevolgen van zijn daden zijn voor de slachtoffers: zijn er mensen die door mijn daden nu niet normaal kunnen functioneren?”

Bron: http://nos.nl/artikel/2029314-soms-hoorde-ik-details-waar-ik-dagen-niet-goed-van-was.html