Kardinaal Eijk gaat diep door stof

/1 Reactie/in , , /door
29 juni 2016, 22:06
Piet H. de Jong
Het is nooit de bedoeling geweest om slachtoffers van seksueel misbruik in de Katholieke Kerk het recht op spreken te ontnemen. Dat zei kardinaal Wim Eijk woensdag. Hij ging diep door het stof.

Den Haag

‘Wij bieden nogmaals onze oprechte excuses aan voor het seksueel misbruik in de Rooms-Katholieke Kerk.’ Dat misbruik gebeurde op grote schaal en ging ten koste van kwetsbare groepen, veelal kinderen. Met deze woorden richtte kardinaal Wim Eijk zich woensdagavond tot de vaste commissie van Veiligheid en Justitie van de Tweede Kamer. Die commissie hield een hoorzitting over de afwikkeling van de klachten van seksueel misbruik. De kardinaal sprak namens de Bisschoppenconferentie en de Konferentie van Nederlandse Religieuzen (KNR); onder de KNR vallen tweehonderd ordes en congregaties.

De Tweede Kamerleden Madeleine van Toorenburg (CDA) en Sharon Gesthuizen (SP) toonden zich verrast door de ruiterlijke excuses van de kardinaal. De Kamerleden zeiden dat in 2013, toen de kardinaal ook bij de Kamer op bezoek was, de bewoordingen veel zuiniger waren.

Eijk ging ook in op de oproep van Wim Deetman, de voorzitter van de onderzoekscommissie naar seksueel misbruik in de RKK, om slachtoffers niet te binden aan een geheimhoudingsplicht. Deetman noemde een dergelijke afspraak ‘immoreel’. ‘Een slachtoffer heeft de vrijheid van alles te zeggen’, herhaalde Deetman zijn opvatting voor de Kamercommissie.

Kardinaal Eijk zei dat het ‘nooit de bedoeling is geweest slachtoffers het recht op spreken te ontnemen’. Hij beloofde dat de kerk slachtoffers van seksueel misbruik niet zal houden aan geheimhoudingsafspraken tussen dader en slachtoffer. ‘De keus al of niet te spreken is aan hen.’

Leo Klijn, van de stichting Triptiek, legde uit hoe die omstreden geheimhoudingsplicht tot stand is gekomen. Wanneer in een traject van ‘herstelbemiddeling’ (mediation) dader en slachtoffer een overeenkomst bereiken, wordt dat bezegeld met een geheimhoudingsplicht. Volgens Klijn is dat een standaardprocedure, bedoeld als ‘gelijkwaardige bescherming van alle partijen’. Terugblikkend op de kritiek die de geheimhoudingsplicht heeft teweeggebracht, zei Klijn dat hij dat in het vervolg anders zou doen.

Kardinaal Eijk erkende dat sommige ordes en congregaties zich star hebben opgesteld. Hij beloofde de Kamer dat wanneer zich nog nieuwe slachtoffers melden, deze gehoord en geholpen zullen worden.

Hij zegde de Kamer toe daarover ‘jaarlijks te rapporteren’.

Bron: https://www.nd.nl/nieuws/geloof/kardinaal-eijk-gaat-diep-door-stof.1839279.lynkx

Slotmonitor Commissie Deetman

/9 Reacties/in , , , /door

Voor mijn commentaar op de Slotmonitor van dhr. Deetman, vraag ik je heel even terug te denken aan waar het nou ook weer allemaal om ging. Wat was ook alweer het uitgangspunt van het onderzoek door de Commissie Deetman? Wie zou het ook alweer moeten dienen ? Voordat je de Slotmonitor leest is het goed die vragen weer even scherp te hebben…

Als ik het me nog goed herinner had het uitgangspunt iets te doen met “genoegdoening en erkenning voor de slachtoffers”. Zou “de laatste steen boven” komen en zou alles voor iedereen “op het dorpsplein” zichtbaar zijn. Prachtige uitspraken bedacht door  iemand die gewend is in één klap heel veel mensen te manipuleren en op het verkeerde been te zetten: dhr Wim Deetman.

Door de wol geverfd in politiek Den Haag en vanuit zijn christelijke geloofsovertuiging zowiezo aan de kant van de organisatie die hij moest onderzoeken, in opdracht van henzelf, wel te verstaan…

Als je dan de slotmonitor (of ‘snotmonitor’) leest, met in je achterhoofd het eindrapport van de 1ste Commissie Deetman, het Vervolgonderzoek en de eerdere Monitor rapportage, dan kan het bijna niet anders dan dat je op de zelfde conclusie komt als ik: “Wat zijn we toch prachtig ingepakt met z’n allen !”

Genoegdoening en erkenning ?
Op slinkse wijze zet de Commissie Deetman de verkrachting van duizenden kinderen in het licht van de seksuele revolutie en  het losbandige leven (mijn ouders denken daar heel anders over !!!) van die tijd. En dat lijfstraffen bij de standaard opvoeding van die tijd hoorden, dus ook genadeloos toegepast werden door de opvoedende geestelijken. Tegen die achtergrond is het dus net alsof het heel gewoon was voor die tijd om je aan kinderen te vergrijpen. Slachtoffers dubbel genaaid: toentertijd door die pater, priester, broeder of non en nu nog even dunnetjes over gedaan door Deetman. Dank u wel, meneer Deetman.

In de monitor lees ik dat dhr Deetman en dhr Kreemers beide de behandeling van een klacht door de Klachtencommissie van het Meldpunt bijgewoond hebben. Zij waren het er beide over eens dat de klagers met empathie en respect behandeld werden. Er was zelfs een overste van een kloosterorde aanwezig ! Prima werk gedaan Klachtencommissie…
Dat velen van ons een heel andere behandeling ‘genoten’ hebben. Dat manipulatie, intimidatie en respectloze omgang met de betrokkenen aan de orde van dag waren is daarmee van tafel geveegd. Dank u wel, meneer Deetman

Wat vond ik het fijn te lezen dat mevrouw dr. P.J. (Nel) Draijer op basis van de informatie verkregen van de melders een onderzoek heeft kunnen doen en zelfs in wel drie internationale tijdschriften heeft kunnen publiceren. Mooi voor mevrouw Draijer. Iets minder voor de betrokkenen, omdat het doel, en dus de uitkomst, van dit wetenschappelijk onderzoek was te bewijzen dat slachtoffers van seksueel misbruik altijd liegen. Ik dacht eigenlijk dat dhr Pieter Kalbfleisch (ander lid van de commissie Deetman die over dit zelfde onderwerp al internationale faam geoogst heeft) een patent had op deze stelling, maar vanwege de goede samenwerking in de commissie Deetman heeft hij even een stapje terug gedaan denk ik. Dank u wel, mevrouw Draijer. Dank u wel meneer Deetman.

Verder loopt ook deze monitor, net als eerdere rapportages van die z.g. onderzoekscommissie, weer over van het “onderzoek-snot” (vanuit het perspectief van de betrokkenen bekeken) en is er niets te vinden dat mij een gevoel van “genoegdoening” of ‘erkenning” geeft. Nou ben ik daarvoor gelukkig niet van de commissie Deetman afhankelijk, want daar heb ik zelf al voor gezorgd, maar niet iedereen is zo gelukkig ! Het zal dus wel allemaal niet gebeurd zijn, niet zo erg zijn, die kerkinstelling helemaal niet zo slecht zijn, de hulpverlening prima geregeld zijn en verdiend dit onderwerp ook van onze overheid geen extra aandacht… Dank u wel, meneer Deetman ! Mooi stukje op je CV geschreven, de katholieke kerk lacht u toe.

Ik lees niet meer verder, ga een teiltje zoeken en kijk ook niet uit naar de komende acties van onze overheid, want dit levert mij afgezien van negatieve energie helemaal niks op. Voor wie een sterkere maag heeft dan ik, hierbij het monitor rapport.

De Slotmonitor

Rondetafel bij commissie Veiligheid en Justitie

/in /door

Vanmiddag, 29 juni vanaf 16:30 uur, vind een hoorzitting/rondetafelgesprek over het Seksueel Misbruik in de katholieke kerk plaats bij de Vaste commissie voor Veiligheid en Justitie. Aanleiding is het Rebel Group rapport, de radiouitzending bij ARGOS, het aan de uitzending gerelateerde artikel in NRC en de Slotmonitor van de Commissie Deetman. Deze zitting is openbaar.

Lees hier de agenda

Lees hieronder de ingezonden documenten:

Position paper MCU

Position paper Stichting KLOKK

Position paper VPKK

Position paper Bisschoppenconferentie en KNR

Lees hier de Slotmonitor van de Commissie Deetman:

Slotmonitor

Regeling misbruik jeugdzorg nodig

/1 Reactie/in , , /door

Aaldert van Soest

Geloof

Slachtoffers van seksueel misbruik in de jeugd- en pleegzorg moeten voor genoegdoening dezelfde mogelijkheden krijgen als gedupeerden in de Rooms-Katholieke Kerk.

Den Haag

Dat staat in de slotmonitor van de commissie-Deetman, die het misbruik in de Rooms-Katholieke Kerk onderzocht. Na de verschijning van zijn onderzoeksrapport in 2011 bleef commissievoorzitter Wim Deetman toezicht houden op de afhandeling van misbruikklachten. Dinsdag verscheen zijn laatste rapportage daarover en vandaag spreekt de Tweede Kamer met Deetman over het misbruik in de Rooms-Katholieke Kerk.

In zijn slotmonitor schrijft Deetman onder meer over misbruikklachten die aanvankelijk werden afgewezen vanwege gebrek aan bewijs. Veel van die verhalen waren echter wel authentiek en geloofwaardig. In een ‘slotactie’ liet de kerk 249 van deze zaken opnieuw bekijken en werden er 144 alsnog gehonoreerd. De klagers kregen gemiddeld 5000 euro.

Iets dergelijks moet ook buiten de kerk gebeuren, vindt Deetman. In 2012 verscheen een rapport over grootschalig seksueel misbruik in de jeugd- en pleegzorg. Het percentage klachten dat daar wordt afgewezen vanwege gebrek aan bewijs, ligt hoger dan in de Rooms-Katholieke Kerk en de financiële tegemoetkomingen zijn beduidend lager. Deetman vindt dat de ‘slotactie’ in de Rooms-Katholieke Kerk navolging verdient. ‘Naar de maatstaf van rechtvaardigheid is te hopen dat afgewezen slachtoffers van seksueel misbruik in de jeugd- en pleegzorg ook zo’n mogelijkheid voor erkenning en genoegdoening krijgen’, stelt hij.

Bron: Nederlands Dagblad: https://www.nd.nl/nieuws/geloof/regeling-misbruik-jeugdzorg-nodig.1835381.lynkx

Lees meer

‘Hef geheimhouding over misbruik op’

/1 Reactie/in , /door
Wim Deetman publiceerde dinsdag zijn laatste rapportage over de afwikkeling van de misbruikklachten in de Rooms-Katholieke Kerk. Geloof
Wim Deetman publiceerde dinsdag zijn laatste rapportage over de afwikkeling van de misbruikklachten in de Rooms-Katholieke Kerk. | beeld anp / Martijn Beekman
29 juni 2016, 03:00
Aaldert van Soest
In zijn laatste rapport over misbruik in de Rooms-Katholieke Kerk kraakt Wim Deetman nog een paar harde noten. Schikkingen die geheimhouding eisen, deugen niet, vindt hij. En sommige congregaties werkten met hangen en wurgen mee.

Den Haag

Voor Wim Deetman zitten de onderzoeken naar seksueel misbruik in de Rooms-Katholieke Kerk erop. Ruim zes jaar geleden begon hij op verzoek van die kerk met een onafhankelijk onderzoek naar het misbruik in de kerk. Anderhalf jaar later verschenen zijn schokkende conclusies: duizenden kinderen zijn tussen 1945 en 1985 misbruikt, bijna 1800 personen hadden zich met een klacht gemeld bij de commissie. De onderzoekscommissie bleef daarna in de gaten houden hoe de kerk de klachten afhandelde. In september 2012 verscheen een eerste monitorrapportage en dinsdag – bijna vier jaar later – maakte hij in een tweede en laatste rapportage de balans op.

driedubbele last

In een persoonlijke slotbeschouwing blikt Deetman terug op zijn werk in de afgelopen jaren. Hij bedankt de slachtoffers die de moed hadden om hun geschiedenis te delen. ‘Hun verhalen laten me niet meer los’, schrijft hij. ‘Wat ze hebben meegemaakt, zijn ervaringen die op elkaar gestapeld liggen als vaak een dubbele of zelfs driedubbele zware last. Toevertrouwd door hun ouders aan een omgeving waar ze eerst uiterst gekwetst werden en vervolgens niet geloofd, als ze over hun eigen, zo kwetsbare positie het vertrouwen van hun ouders vroegen. Vervolgens schaamte en stilzwijgen. Totdat de werkelijke omvang en aard van het seksueel misbruik en de inwerking van excessief geweld aan de orde kwamen.’ Volgens de cijfers van 1 juni hebben inmiddels ruim tweeduizend slachtoffers genoegdoening gekregen voor seksueel misbruik of excessief geweld. Deetman roept de kerk op hulp te blijven bieden en contact te blijven houden met al de slachtoffers die daartoe de behoefte gevoelen. Naast een persoonlijk woord kraakt Deetman in zijn slotmonitor nog een paar harde noten. De afgelopen periode deed zijn commissie onderzoek naar 354 bemiddeling- en schikkingsovereenkomsten die tot stand kwamen. De meeste blijken geheimhoudingsbepalingen te bevatten en dat is Deetman een doorn in het oog. Vanaf zijn allereerste onderzoeksrapport riep hij op tot transparantie en openbaarheid. Clausules voor geheimhouding passen daar niet bij en daarom roept hij de kerk op die ongedaan te maken. ‘Het slachtoffer moet van de geheimhoudingsverplichting – in welke bewoordingen die ook mag zijn gesteld – worden ontheven’, concludeert hij.

gefragmenteerd

Deetman heeft ook kritiek op een aantal ordes en congregaties. Die zijn zelfstandig en hoeven daarom niet de lijn van de bisschoppen te volgen. Terwijl de Rooms-Katholieke Kerk in het algemeen zich sterk bewust was van de noodzaak van genoegdoening en hulp, liet de opstelling van sommige congregaties en ordes volgens Deetman zeer te wensen over. Zo wilden de Broeders van Maastricht, de salesianen en de jezuïeten slechts gedeeltelijk meewerken aan zijn onderzoek. ‘Toen ik in maart 2010 begon, wist ik niet dat de Rooms-Katholieke Kerk zo gefragmenteerd was’, schrijft de protestantse Deetman in zijn slotbeschouwing. ‘Mijn klemmend advies om te blijven doen wat nodig is, betekent ook een dringende aansporing om dat gezamenlijk te doen.’

Deetman raadt ten slotte de Bisschoppenconferentie en de KNR (de koepel van ordes en congregaties) aan, de rapportage te delen met zusterorganisaties in andere landen en met ‘de hoogste leidinggevenden in het Vaticaan’.

Geplaatst in het Nederlands Dagblad: https://www.nd.nl/nieuws/geloof/hef-geheimhouding-over-misbruik-op.1835433.lynkx

Overheid kijkt de verkeerde kant op

/5 Reacties/in , , /door

Overheid kijkt de verkeerde kant op en zwijgt…
premier Rutte

“Meneer ! Hallo ! Meneer… Meneer de premier !?! Hallo… meneer Rutte…”

Ik herhaal mijn roep nog een paar keer in de hoop de aandacht te trekken van onze minister-president. Omringd door een groep sterke mannen beweegt hij zich in mijn richting, maar kan mij blijkbaar nog niet horen. Ik word door zijn begeleiding min of meer in de gevel van een winkelpand gedrukt. Ik herhaal mijn oproep nog een keer, harder nu, bang dat het anders te laat is…

“Meneer ! Hallooo, meneer… Meneer de premier !?! Meneer Rutte…”

De groep is nu vlakbij me, ik kijk Rutte strak aan en dan opeens is het zover. Hij hoort mijn roepen en kijkt mijn kant op. Even twijfel ik. Dan stap ik naar voren. Met uitgestrekte hand. Als vanzelf, een automatisme bijna, pakt hij mijn hand vast. De ‘spieren’ sluiten meteen de ring om onze hoogste volksvertegenwoordiger en ik sta daar, mijn uitgestrekte arm tussen de beschermers door, de hand van Rutte vasthoudend. Hij maakt een vaag gebaar naar ze en ze wijken uiteen om mij door te laten in hun kring…

“Menner Rutte, mag ik u iets vragen ? Één vraag maar. Ik ben geen journalist en zeker geen terrorist, maar ik wil u al heel lang iets vragen. Één vraag, mag dat ?” Ik praat snel, ratel het af om het moment niet te verliezen.

Hij knikt, een beetje verward, weet niet goed wat hij er van moet denken. Ik heb hem blijkbaar verrast met mijn spontane actie.

“Ga u gang.” zegt hij, nog steeds een beetje overdonderd.

“Nou, het zit zo, meneer Rutte, volgens mij weet u toch best wel wat er in de wereld gebeurt. En in Nederland helemaal.”

“In 2011 is er een rapport gepubliceerd door de heer Deetman. Dat rapport sprak van 10 tot 20-duizend slachtoffers, Nederlandse kinderen, die door katholiek geestelijken seksueel misbruikt waren. Met de kennis van vandaag weten u en ik dat dat betekent dat er 10 tot 20-duizend levens verwoest zijn. Dat is een afschuwelijk gegeven. En dat rapport heeft nog nauwelijks of geen aandacht geschonken aan het fysieke en psychologische geweld tegen kinderen. Dan waren het er nog veel meer geweest…”

Hij knikt, twijfelend, opent de mond om te gaan spreken, maar ik ga meteen door…

“Dat betekent dat vandaag 10 tot 20 duizend mensen niet in staat zijn een normaal leven te leiden, te kampen hebben met verslavingen, levensbedreigende ziekten, hun carrière af hebben moeten breken en zich zorgen maken om hun oude dag voorziening, niet in staat zijn tot een harmonische relatie met hun partner, in de criminaliteit terecht gekomen zijn.”

Hij knikt, bijna onzichtbaar, wordt een beetje ongeduldig…

“U weet ook dat de situatie in Nederland niet op zichzelf staat. U weet van de gebeurtenissen in onze buurlanden, België en Duitsland. Dat daar het zelfde is gebeurt. En wat verder weg, in Frankrijk, Ierland, Oostenrijk, Zwitserland, Spanje, Portugal en Italië. Of nog verder, in Amerika, Canada en Australië. En dat in sommige landen binnen Europa de deksel nog niet eens van de doofpot is. Dat het zelfde nieuws begint te komen uit Polen, Litouwen en Estland. Uit ieder land waar de katholieke kerk ooit een rol van enige betekenis heeft gespeeld komen verhalen van seksueel en fysiek geweld tegen kinderen.”

Hij kijkt mij alleen maar aan. Met stomheid geslagen.

“U en ik horen de verhalen uit Afrika, Zuid-Amerika en Zuid-oost Azië, de laatste steunpunten van grenzeloos vertrouwen en geloof in de katholieke kerk. Dat daar het verhaal gewoon verder gaat. Dat daar het misbruik van kinderen gewoon doorgaat. Dat daar iedere dag nog kinderlevens vernietigd worden om de lusten van katholieke priesters en nonnen te bevredigen.”

“U weet dat de katholieke kerkorganisatie jarenlang misbruik heeft toegestaan, er vanaf wist en het eigen heil gekozen heeft boven de veiligheid van de kinderen. U weet dat en toch liet u die zelfde organisatie een onderzoek leiden, weliswaar met de heer Deetman een bekend politicus, maar u bleef zelf langs de zijlijn toekijken. Tot op de dag van vandaag laat u uw ministers met die zelfde organisatie afspraken maken om het misbruik boven tafel te krijgen en zij mogen zelf bepalen hoe zij met de slachtoffers omgaan. U staat toe dat er met die organisatie overlegt word, steeds weer opnieuw, nadat er weer een ander aspect van het misbruik naar boven komt.”

Hij wordt nu echt onrustig en ongeduldig… zijn gezicht verkrampt..

“Ja, ik kom zo tot mijn vraag, meneer Rutte, nog heel even…” en ik ga gauw door…

“Terwijl u dat alles weet en toch als volksvertegenwoordiger de plicht heeft de bevolking, de kinderen, te beschermen en te zorgen dat hen recht gedaan word voor geleden schade en onrecht.”

“Ik weet natuurlijk ook wel dat u toen niet verantwoordelijk was voor het toezicht op door katholieken geleidde scholen, in zorginstellingen, opvangcentra, op internaten. Maar vandaag bent u dat wel en in uw huidige positie bent u toch verplicht fouten die in het verleden gemaakt zijn door onze overheid in het volle licht te brengen.”

Hij wordt nu echt onrustig en probeert in te breken…

“Ja, ik kom nu tot mijn vraag. dank u voor uw geduld.”

“Wat ik u wilde vragen: bent u, in alle eerlijkheid, van mening dat die kinderen hier in Nederland recht gedaan is? Dat er echt het alles mogelijke gedaan is om het leed te verzachten? Dat u als vertegenwoordiger van die zelfde kinderen, vandaag volwassen mensen, rustig kan slapen omdat u weet dat er goed voor hen gezorgd word?”

“Of kunt u zich voorstellen, bij nader inzien, dat al die deelonderzoeken die de een na de ander gestart worden en waardoor de betrokkene mensen steeds maar weer opnieuw beschadigd worden en hun aangedaan leed niet erkend word, niet de juiste weg is? Dat het nu echt tijd wordt, hoogste tijd, om een onafhankelijk parlementair onderzoek te starten? Voor eens en voor altijd alle vuiligheid aan het licht te brengen of de Nederlandse katholieke kerk dat nu fijn vind of niet? Uw solidariteit met de getroffen Nederlanders voorrang te geven boven de goede relatie met de katholieke kerk?”

“Wat vind u, meneer Rutte, wordt het niet tijd om niet meer toe te kijken en zelf een rol te gaan spelen deze ellende te beëindigen? Gaat u nu eindelijk zorgen dat er een onafhankelijk onderzoek komt, meneer Rutte?”

Ik word wakker, badend in het zweet. Zoals zo dikwijls de laatste tijd.

Ik had de hoop, na het optreden van minister Opstelten in de kamer begin 2012, opgegeven dat de Nederlandse overheid zijn verantwoordelijkheid neemt in deze onverkwikkelijke zaak. Had mijn activiteiten verlegd naar de Verenigde Naties in Genève. Misschien dat die wel echt begaan zijn met het lot van duizenden kinderen…

Door de uitzending van Argos en het daarbij behorende artikel in NRC ben ik weer terug gezogen in het gebeuren in Nederland en ook ik kan mijn verantwoordelijkheid niet langer ontkennen. Ik moet hierover blijven schrijven en praten. De betroffen mensen mogen niet vergeten worden. Misschien kan ik dan ook weer beter slapen… of blijft dit allemaal alleen een droom waarin ik eindelijk het probleem kan neerleggen bij wie het hoort?

De benoeming van Corinne Dettmeijer als Nationaal Rapporteur Mensenhandel en Seksueel Geweld tegen Kinderen is een prima initiatief voor de toekomst. Maar het verleden, ook mijn verleden, wordt alleen gediend met een onafhankelijk parlementair onderzoek en een schaakmat stelling van de Nederlandse katholieke kerkorganisatie.

“Wat zegt u ervan, meneer Rutte? Gaan we het aanpakken?”