ZEMBLA – Afrekenen met de kerk

/3 Reacties/in , /door

Woensdag 22 februari 2017 zond ZEMBLA de uitzending “Afrekenen met de kerk” uit.
Om deze terug te zien: ZEMBLA
 
Wat mij persoonlijk beviel aan de uitzending waren de sterke mensen die Zembla bereid gevonden had in de uitzending te praten over hun ervaringen met de katholieke kerk. Over hoe ze behandeld werden door het z.g. onafhankelijke meldpunt en de “managers” binnen de kerk (bisschoppen, hoofden van congregaties, e.d.). Sterke mensen, woedend, over hoe ze behandeld zijn. Hoe het misbruik zich herhaalde in de behandeling door het meldpunt en kerkelijk leiders. Over het belachelijke “menu” van de compensatiecommissie en over de nog steeds ongewillige katholieke kerk die de ellende die ze heeft laten gebeuren nog steeds niet echt wil opruimen.
Mijn bewondering en complimenten aan: Willem Thomas, Merapi Obermayer, Pascal Rademakers, Brigitte Kicken, Corrie van Nunen.
Wat zijn jullie een prachtmensen! Ik hoop dat jullie woede door heel veel mensen overgenomen wordt. Want het is tijd dat overheid én de mensen in de straat kwaad worden op die kerk. Heel kwaad !

Mooi ook het gesprek met Johan Verschueren, provinciaal overste van de Jezuïeten. Eindelijk een eerlijke geestelijke die open verteld over de hoe de slachtoffers door de vertegenwoordigers van de kerk gezien werden. Atheïsten, vijanden van de kerk, goudzoekers! En hoe hij, door het persoonlijke contact met de slachtoffers aan te gaan, tot inkeer kwam.
Hij heeft duidelijk meer innerlijke rust overgehouden aan zijn intensieve samenwerking met de slachtoffers. Omdat hij het goed gedaan heeft. Compliment !
Uit de persoonlijke verhalen van slachtoffers weet ik dat zij veel meer gerechtigheid en erkenning gevonden hebben in het mediatietraject met Verschueren dan ooit het geval geweest zou zijn als zij door de procedures van het meldpunt en compensatiecommissie waren gegaan.

Wat mij irriteerde?
In de inleiding wordt gezegd “Nederland nam maatregelen” na het rapport van Deetman. Dat is maar een halve waarheid.
Het zou moeten zijn “Nederland vroeg de kerk netjes om te gaan met de slachtoffers.” De overheid liet het over aan de kerk hun eigen ruïnes op te ruimen. Geloofde dat het (nogmaals: zogenaamde) onafhankelijke meldpunt tot de erkenning en gerechtigheid zouden leiden. Dan moet je naderhand niet teleurgesteld zijn als blijkt dat het misbruik zich daar herhaalde !

Kardinaal Eijk die wederom de slachtoffers misbruikt om niet te reageren in de uitzending. “Uit respect voor de slachtoffers” zoals hij aangeeft, want: “de ervaring is dat communicatie via de (massa)media als pijnlijk kan worden ervaren door de slachtoffers van seksueel misbruik”. Dat argument gebruiken ze voortdurend in de kerk, wereldwijd: om redenen van vertrouwelijkheid, de anonimiteit van de slachtoffers, reageren wij niet. Terwijl de slachtoffers niets liever willen dan dat er voortdurend en openhartig over ‘hun’ misbruik gesproken word, dat het uit de schaduw en in het volle licht komt !
Ik hoorde dat zelfde argument gebruikt worden door Gerard Dielessen van NOC NSF. Die hebben natuurlijk geleerd uit de ervaringen van de katholieke kerk dat je daar mee wegkomt…

Over leren. De woordvoerder van de bisschoppenconferentie: “bisschoppen en hogere oversten hebben de laatste jaren een leerproces doorgemaakt…”. Dit is klinkklare onzin en een leugen. Nog steeds worden mensen op hun weg naar erkenning door de kerk tegengewerkt en herhaald zich het misbruik. De verhalen van Pascal en Brigitte bevestigen dat ook.

Wereldwijd word er door de kerk naar buiten gecommuniceerd hoe men meevoelt met de slachtoffers en hoe alles beter word en tegelijkertijd verzandt iedere roep om gerechtigheid van de slachtoffers in een juridische strijd. Ik heb het al zo dikwijls gezegd, maar nog eens: de katholieke kerk wíl dit probleem niet netjes oplossen… Niet in Nederland en niet in heel de rest van de wereld. En dat gebeurt allemaal met de goedkeuring en in opdracht van die o toch zo goede en brave paus aan het hoofd !

En wie dat nog niet doorziet en nog steeds achter deze organisatie blijft staan als kerkganger, pastoraal medewerker of op andere manier zich direct verbind aan deze instelling is medeplichtig aan de instandhouding van een door en door corrupte en misleidende organisatie.

Australische bisschop zelf ook seksueel misbruikt

/in , , /door

Hendro Munsterman

De Australische bisschop Vincent Long Van Nguyen is zelf ook door katholieke geestelijken seksueel misbruikt. Dat getuigde hij voor de Australische Royal Commission die onderzoek doet naar de omvang van seksueel misbruik in het land, onder meer in de Rooms-Katholieke Kerk.

Sydney

‘Ik was zelf ook slachtoffer van seksueel misbruik door geestelijken toen ik net in Australië kwam’, zei Long die als jong-volwassene per boot uit Vietnam vluchtte. ‘Het had een grote impact op me en op hoe ik … [korte stilte] … in de voetstappen wil treden van andere slachtoffers en er werkelijk alles aan wil doen om gerechtigheid te bereiken en hen hun waardigheid terug te geven’, zei Long. Sinds zijn aantreden ontmoette hij in zijn bisdom negen slachtoffers. ‘Ik kan hen in de ogen kijken en zeggen: ik deel je pijn en je lijden’

Long klaagde bovendien over de hiërarchische machtsstructuur van de kerk die misbruik en toedekking ervan in de hand werkt. De kerk is volgens hem nog te veel een koninkrijk met een aan de koning onderdanig volk en met hiërarchische graden en gesacraliseerde werkelijkheden. Deze kerk kende hij uit Vietnam, maar zij is volgens Long ook in Australië nog volop aanwezig. Hij noemde het een kerk van ‘titels en privileges, en met klerikaal superioriteitsgevoel en elitisme’.

‘Als gelovigen me ontmoeten, kussen ze mijn ring’, zei Long die in deze praktijken een ‘infantilisering van de gelovigen’ ziet. Deze machtsstructuren leiden er volgens hem toe dat iemand slechts verantwoording schuldig is tegenover degene boven hem in de hiërarchie. Volgens Long moeten gelovigen meer inspraak krijgen. Ook is hij voorvoor de afschaffing van het voor priesters verplichte celibaat, want ‘dat schept te veel scheiding tussen priesters en gelovigen’.

Long pleitte voor een kerk die zichzelf meer gaat zien als gemeenschap met een geordend netwerk van relaties die het volk helpen om het evangelie te verkondigen. Tijdens zijn getuigenis kreeg Long een paar keer applaus en nadien kwamen slachtoffers in tranen naar hem toe om te praten.

Bron: https://www.nd.nl/nieuws/geloof/australische-bisschop-zelf-ook-seksueel-misbruikt.2512011.lynkx

Paus schrijft voorwoord in boek over misbruik van ex-priester

/1 Reactie/in , , /door
Het boek van Daniel Pittet
Het boek van Daniel Pittet | beeld nd
De Zwitser Daniel Pittet (58) werd als kind vier jaar lang, in totaal meer dan 200 keer, seksueel misbruikt door een katholieke pater. Hij vergaf hem, schreef er een boek over – met een voorwoord van paus Franciscus en een verslag van het gesprek met de kapucijn die hem misbruikte.

Fribourg

Hij twijfelde lang of hij zijn verhaal aan het papier en de buitenwereld zou toevertrouwen. Maar een ontmoeting met paus Franciscus in 2015 trok hem over de streep. ‘Een noodzakelijk, waardevol en moedig getuigenis’ noemt de paus het boek van Pittet, die in 1979 zelf benedictijnermonnik werd, maar later uittrad, huwde en zes kinderen kreeg, en inmiddels als bibliothecaris werkt.

Het misbruik vond plaats tussen 1968 en 1972, in het klooster zelf en tijdens vakantiekampen. Pittet was tussen de 9 en 13 jaar en leefde in een gezin zonder vader.

De dader wordt in het boek met naam en voornaam genoemd. Pater Joël Allaz woonde in het kapucijnenklooster in Fribourg. Toen de eerste klachten kwamen, werd hij overgeplaatst naar het Franse Grenoble.

Volgens Pittet maakte Allaz meer dan honderd slachtoffers. Slechts 24 daarvan zijn bekend, maar vanwege verjaringstermijnen in Zwitserland en Frankrijk werd de pater slechts voor twee ervan veroordeeld. De Franse rechter legde hem in 2012 twee jaar voorwaardelijke gevangenisstraf op.

Sindsdien woont de pater afgezonderd in een Zwitsers klooster. Nadat Pittet zijn boek klaar had, zocht hij hem in de zomer van 2016 op. En schonk hem vergeving.

Pittet wilde niet alleen een relaas van de dramatische feiten schrijven, zonder omwegen of verhullend taalgebruik, maar ook van de weg van vergeving die hij is gegaan. Dankzij het geloof dat hij nooit verlaten heeft. Of beter: dat hem nooit heeft verlaten.

pijn

Paus Franciscus schrijft in zijn voorwoord dat ‘sommige slachtoffers zelfdoding pleegden’: ‘deze overledenen drukken op mijn hart en mijn geweten, en op die van de hele kerk. Aan hun families bied ik mijn gevoelens van liefde en pijn aan, en vraag ik nederig om vergeving.’

Volgens de paus zijn getuigenissen zoals deze nodig omdat ze ‘de beerput openen waarin het lijden verstikt’. De kerk is volgens hem inmiddels ‘uiterst streng voor priesters die hun zending misbruiken, evenals hun bisschoppen of kardinalen die hen beschermden, zoals dat in vroegere tijden gebeurde’.

Pittet verheugt zich over de vooruitgang die de Rooms-Katholieke Kerk onder Benedictus XVI en Franciscus gemaakt heeft in het bestrijden en voorkomen van misbruik: ‘Als iedereen evenveel zou doen als de katholieke kerk nu, zou er veel leed voorkomen worden.’

15 februari 2017, 20:12
Hendro Munsterman

Zembla – Afrekenen met de kerk

/1 Reactie/in , /door

Na decennia van zwijgen hebben de afgelopen jaren duizenden slachtoffers van seksueel geweld hun verhaal gedaan bij het Meldpunt Seksueel Misbruik Rooms Katholieke Kerk. Als kind werden ze vaak niet geloofd en nu hopen ze eindelijk op gerechtigdheid.

Zembla spreekt slachtoffers die vertellen dat ze door toedoen van de kerk opnieuw zijn getraumatiseerd. In plaats van een luisterend oor trok de kerk hun verhaal weer in twijfel en kregen de slachtoffers het gevoel dat zij in de beklaagdenbank zaten, in plaats van de daders. Zembla onderzoekt of de slachtoffers recht is gedaan.

ZEMBLA – Afrekenen met de kerk, woensdag 22 februari 2017 om 21:20 uur bij de VARA op NPO 2

 

Presentatie van de documentaire Onze stem, onze kracht

/8 Reacties/in , /door

Vanmiddag was ik aanwezig bij de presentatie van de documentaire die ik hier in de titel noem. De film is gemaakt met en gaat over het Kim-team. Zo noemen de vijf jonge vrouwen zich die samen de kracht opbrengen om voorlichting te geven over de gevolgen van misbruik en mishandeling aan hulpverleners en onderwijsmensen. Eigenlijk aan iedereen die kan bijdragen aan het opvangen van die gevolgen. Ik was diep onder de indruk van hun grote betrokkenheid bij elkaar waardoor ze zo ver zijn gekomen. Was ik maar zo jong zo ver gekomen… Maar het is nooit te laat. Maar wat ik echt belangrijk vind om op deze site te vertellen: er zat dus geen één man bij. Da’s niet helemaal waar. Er was wel een jonge man. Die was even in de film te zien en hij zat ook voor in de zaal. Maar voor hem en ook niet voor de andere jonge mannen die zich in de marge van het Kim-team bewogen was het mogelijk zelf ook zo uit te komen voor wat met hen is gebeurd en wat er nodig was om te overleven. Zo jammer!
Kunnen we niet er aan gaan werken, misschien via deze website, dat er volgende jaar of over twee jaar ook vijf mannen staan die voorlichting kunnen en durven geven over het misbruik waarvan zij als kind slachtoffer waren en hoe dat voor hen heeft uitgewerkt en wat er voor jongens die misbruikt worden nodig is?
Wie wil hier over praten?

Schokkende cijfers over misbruik Australië

/1 Reactie/in , , /door

De Australische onderzoekscommissie naar seksueel misbruik heeft schokkende cijfers gepubliceerd over de praktijken in de Rooms-Katholieke Kerk. Tussen 1980 en 2015 zouden 4444 kinderen misbruikt zijn door priesters of andere religieuzen.

Sydney

Hoewel de commissie ook onderzoek doet naar seksueel misbruik in scholen, sportclubs, gezondheidsinstellingen en andere kerken, krijgt het misbruik in de katholieke kerk de meeste aandacht. Rond de 60 procent van alle seksueel misbruik van minderjarigen blijkt in geloofsgemeenschappen te hebben plaatsgevonden. En het overgrote deel (tweederde) daarvan gebeurde in de katholieke kerk, terwijl bij die kerk slechts een kwart van de bevolking is aangesloten.

Aan het begin van deze slotakte van een vier jaar durend onderzoek, publiceerde de commissie confronterende resultaten. Daaruit blijkt dat 7 procent van alle katholieke geestelijken tussen 1950 en 2010 kinderen zou hebben misbruikt, en in sommige bisdommen zelfs 15 procent. Tussen 1980 en 2015 zouden 4444 kinderen van gemiddeld 11 jaar slachtoffer zijn geworden van seksueel misbruik door priesters of religieuzen. Zo’n 90 procent van de in totaal 1880 vermoedelijke daders was man.

Volgens slachtofferorganisaties zijn de werkelijke cijfers zonder twijfel nog hoger, omdat veel slachtoffers uit schaamte hun verhaal niet durven te doen of inmiddels zijn overleden.

Verder blijkt uit het onderzoek hoe kinderen die misbruik meldden, werden genegeerd en soms zelfs gestraft, terwijl geestelijken veelal ongestraft en onbehandeld overgeplaatst werden. Bovendien werd bewijs veelvuldig vernietigd.

schaamte

Francis Sullivan, het hoofd van de Truth, Justice and Healing Council, opgezet door de Australische bisschoppen om de zaken rond misbruik te coördineren, noemde de getallen tegenover de commissie ‘schokkend’. Geëmotioneerd gaf hij ‘massale fouten’ bij het beschermen van kinderen toe. ‘Als katholieken buigen we onze hoofden in schaamte.’

Met spanning wordt nu uitgekeken hoe de commissie de getuigenverklaringen van kardinaal George Pell, naaste medewerker van paus Franciscus en beschuldigd van het toedekken van misbruik, waardeert.

Een hele stoet bisschoppen moet de komende drie weken voor de Royal Commission into Institutional Responses to Child Sexual Abuse opdraven, evenals hoofden van religieuze ordes en congregaties. Mgr. Denis Hart, aartsbisschop van Melbourne en voorzitter van de Australische bisschoppen waarschuwde vooraf voor een zware tijd, voor slachtoffers, voor katholieken en voor velen in de Australische samenleving.

biechtgeheim

Eén van de pijnpunten is de vraag naar het biechtgeheim. Een deel van het misbruik vond in biechtstoelen plaats.

En anderzijds: wanneer daders het in de biecht toegaven (en vergeving ontvingen), mocht de biechtvader het niet melden. Het eindrapport van de commissie wordt aan het eind van 2017 verwacht.

Bron: https://www.nd.nl/nieuws/geloof/schokkende-cijfers-over-misbruik-australie.2494686.lynkx

Jehova’s onderzocht: houden ze misbruik onder de pet?

/in , /door

Jehova’s getuigen

Nederland, Utrecht,10-08-2013. Foto Maarten Hartman. Jaarbeurs.

Houden Jehova’s Getuigen de ontuchtplegers in hun gelederen de hand boven het hoofd? Na twee jaar juridisch geworstel kan een Britse onderzoekscommissie op zoek naar het antwoord op die vraag. Hoog tijd, vinden uittreders. Volgens hen ontmoedigt de kerk misbruikslachtoffers om naar de rechter te stappen.

De commissie in kwestie, de federale waakhond voor liefdadigheidsinstellingen, wil weten wat er klopt van de aantijgingen van uittreders en slachtoffers dat het kerkgenootschap zwaar tekortschiet in de manier waarop het misbruikkwesties afhandelt. Word je als Jehova’s Getuige oneerbaar betast door een kerkgenoot, dan heeft aangifte doen niet altijd de hoogste prioriteit, claimen de uittreders.

Eerst en vooral klop je volgens hen aan bij een ‘gerechtelijk comité’, een kerkelijk arbitrage-orgaan dat geschillen tussen kerkleden probeert te slechten. Daar beslissen ouderlingen over hoe het verder moet met de betrokken partijen. Of de aantijgingen kloppen en zo ja, of vergeving een optie is, of dat de dader uit de kerk moet worden gezet. De bewijslast is hoog: het gerechtelijk comité zou alleen zaken behandelen als er twee getuigen zijn – een vereiste waar bij seksueel misbruik zelden aan kan worden voldaan. Lees meer