Het ministerie tegen seksueel geweld

Het is dringend noodzakelijk dat de overheid de regie en coördinatie van alle zaken betreft seksueel msibruik op zich neemt.

Het is duidelijk dat seksueel misbruik epidemische vormen heeft. Overal waar machtsverhoudingen zijn, behoort seksueel misbruik tot de mogelijkheden. Dat kan al beginnen in je gezin.
Het is nu wel bekend waar nog meer: kinderdagverblijf, kinder-porno industrie, sport, topsport, scouting, internaten, sektes, rk-kerk, entertainment-wereld, onderwijs, hulpverlening, leger,  ngo’s (o.a. rode kruis).

Alle misbruik wordt door de overheid zelf onderzocht.In welke vorm, wanneer, waar en door wie dan ook.

Zo krijgt de overheid het echte zicht op wat er aan seksueel geweld plaatsvindt in Nederlands gebied.

Seksueel misbruik wordt niet meer verdeeld in soorten slachtoffers. Een algemeen beleid geldt hiervoor.

De complexiteit van seksueel misbruik brengt een diversiteit aan onderwerpen met zich mee. Onder algemene zaken zal een minister of staatssecretaris zich bezig kunnen houden met de integratie van de juridische, onderwijskundige, de medische en de welzijns-aspecten.

Oproep tot aanklacht tegen nalatige overheid

De staat wordt aangeklaagd wegens het niet nakomen van artikel 34 van het kinderrechten verdrag. Dit artikel is bekrachtigd door de Nederlandse regering op 18 maart 1995.

de kern is: voorkomen misbruik en prostitutie

De huidige wet-en regelgeving is niet aansluitend op dit kinderrechten verdrag. Nederland heeft dit verdrag ondertekend maar handelt niet naar de inhoud ervan.

Het vereist namelijke bijzondere zorg voor slachtoffers voor herstel in veilige omgeving. Een voorwaarde van het artikel is dat in de wet en regelgeving concreet wordt vastgelegd en daarna toegepast.

We willen de staat aanklagen op nalatigheid in bodemprocedure.

Crowdfunding en een groep aanklagers vormen is daartoe noodzakelijk.

Waar moet je je melden

als het gaat over seksueel misbruik?

Natuurlijk op één plek en bij de hoogste instantie: de overheid.

• als dader
• als getuige
• als slachtoffer
• als instantie

verplichte meldplicht voor alle instanties
zowel verenigingen, stichtingen, kerken.

Strafrecht aanpassen

Verantwoordelijkheid vastleggen in de wet van instellingen die de gelegenheid tot misbruik geven.
Zodat het beleid en ook schuld en verantwoording is en aansprakelijk gesteld kunnen worden (in het strafrecht)

En hier geen uitzondering posities religieuze instituten

Statement over de kerk

Vooraf moeten we onderkennen dat er een wezenlijk verschil is in cultuur tussen de Protestantse Kerken (PKN) en de Rooms Katholieke Kerk (RKK).

Binnen de RKK was het in de vorige eeuw redelijk gebruikelijk dat jongelui/tieners op een zeker moment naar een kostschool of internaat ging. Meestal waren dat internaten waar Rooms Katholieke geestelijken (m/v) leidinggaven waarbij ze lesgaven op de school en/of leiders waren in het internaat. Binnen de protestantse wereld kent men het gebruik van naar een kostschool of internaat gaan niet in de mate waarin dit in de roomse wereld wel voorkwam.
Juist binnen de RKK (en de roomse wereld met haar kostscholen en internaten) komt het seksueel misbruik voor waar we de afgelopen jaren over hoorden.

Tijdens de “actiedag” op 2e Paasdag in de Geertekerk waren veel slachtoffers van seksueel misbruik in en door de RKK aanwezig. Dat velen van de aanwezige slachtoffers bij het kiezen van een werkgroep (met als doel adviezen te geven aan de kerk, justitie, overheid, hulpverlening e.d.) tijdens de dag niet kozen voor de “werkgroep adviezen aan de kerk” heeft misschien wel te maken met de aanhoudende pijn die gevoeld werd bij het falen van de kerk in de afgelopen jaren.

Bij de wel aanwezige deelnemers in de werkgroep “adviezen aan de kerk” hadden 3 een roomse en 3 een protestantse achtergrond, dit maakte dat er merkbaar een cultuurverschil was.

Conclusies algemeen:

Bij het spreken over adviezen aan de kerk -in het algemeen- was de conclusie:

• We verlangen naar een veilige kerk waarin er openheid en transparantie is over seksualiteit in al haar facetten.

• We verlangen naar een kerk waar mensen ongeacht hun geaardheid een welkome plek kunnen vinden.

• We verlangen naar een kerk waar in de geloofsopvoeding/catechese en dus ook in de leer ruimte is voor de schoonheid en levenskracht van seksualiteit. Het gesprek hierover moet open door alle leeftijden kunnen worden gevoerd.

• We verlangen naar een kerk die open is over de schade en de gevolgen van seksueel misbruik, een kerk waar het slachtoffer van seksueel misbruik een open en warme plaats mag vinden, waar hij/zij gehoord zal worden én medeleven zal ondervinden.

• De medewerkers binnen de kerk hebben allen een VOG (verklaring omtrent gedrag) zodat deze kerk in principe een veilige plaats kan zijn voor wie er komt en/of meeviert. De overheid zal een actief beleid moeten initiëren om te komen tot een veiligheidskeurmerk voor kerken waarin geëist wordt dat kinderwerkers en andere medewerkers van de kerk vanaf 18 jaar een VOG hebben, gewerkt wordt volgens gedragscodes en het aanstellen van onafhankelijke vertrouwenspersonen. De overheid zal erop moeten toezien dat dit veiligheidskeurmerk funcioneert. Een eventueel vertrouwenspersoon kan en zal nooit als een filter fungeren maar alle zaken open en transparant behandelen.

• In het onderwijs van alle opleidingen van/voor kerkelijk werkers én in de nascholingsprogramma’s van de diverse kerken moet er aandacht komen voor de schade en de gevolgen van seksueel misbruik. Het niet hebben gevolgd van deze modulen (met herhalingen) moet leiden tot het niet mogen functioneren binnen de kerk.

• Tijdens ontmoetingen met visitatoren (geregelde visitaties door landelijke kerk) zal het onderwerp seksueel misbruik als vast onderdeel ter sprake moeten komen.

• Iedere kerk/parochie moet beschikken over een vertrouwenspersoon (zowel een man als een vrouw) die kennis heeft over de thematiek.

Conclusies specifiek gericht op de Rooms Katholieke Kerk:

• Wij doen een dringende oproep om alsnog de stem van de niet gehoorde slachtoffers te horen. De 75% afgewezen indieners van klachten (cie. Deetman) moet alsnog ruimte geboden worden zich uit te spreken.

• We roepen de kerkleiding op om in persoonlijke ontmoetingen de verhalen van pijn, woede en verdriet aan te horen opdat de slachtoffers zich uit kunnen spreken over de verloren jaren die zij hebben ervaren.

• We roepen de RKK-kerkleiding op om schuld te bekennen over het verleden en de eventueel overgeplaatste daders (priesters, kerkleiding e.d.) alsnog op non-actief te stellen. Genoemde personen moeten alsnog worden aangegeven aan justitie.

• We roepen de kerkleiding op om de geloofwaardigheid te hernemen en indien nodig terug te treden.

Conclusies en adviezen algemeen:
• De overheid roepen wij op om het voorbeeld van Australië na te volgen. Een door de overheid geleide onderzoekscommissie. Niet de slager keurt zijn eigen vlees maar een externe instantie doet dat.

• We roepen de Nederlandse regering op om te komen tot een nationaal meldpunt seksueel misbruik; zoals mr. Pieter van Vollenhoven onlangs voorstelde. Een nationaal meldpunt voorkomt dat iedere organisatie zelf het wiel moet uitvinden.