Autobiografische roman

Jarenlang heb ik het misbruik door mijn hoofdonderwijzer verzwegen. Zoals bijna iedereen. Na mijn gesprekken met Peter John zocht ik een manier om iets te doen om potentiële slachtoffers in de toekomst te voorkomen, al is het er maar  één. Maar liefst zo veel als mogelijk natuurlijk. Maanden heeft het in mijn hoofd gezeten en na het lezen van Steven van der Hoeven zijn boek wist ik het: ik ga een autobiografische roman schrijven. Met de hoop natuurlijk dat de roman ooit wordt uitgegeven en vervolgens ‘verplichte’ lectuur wordt voor iedereen die een opleiding gaat volgen die iets te maken heeft met het opvoeden, begeleiden of onderwijzen van kinderen. Dat zou fantastisch zijn, wanneer ik dat voor elkaar zou krijgen. Natuurlijk heb ik de mazzel dat ik in mijn arbeidsleven al erg veel heb moeten en mogen  schrijven en dat ik zelf een lezer ben van boeken die iets met me doen. Al die kennis en ervaring kan ik mooi gebruiken voor mijn roman. Persoonlijk vind ik het schrijven het slotstuk om een punt achter het misbruik te zetten. Simpel gezegd: ik ben er klaar mee. Klaar met mijn dader (die toch al jaren dood is) en klaar met het slachtoffer zijn. Ik kijk uit naar de rest van mijn leven!

Wel heb ik besloten onder mijn pseudoniem, Johan Bastiaans, de roman te publiceren. Misschien flauw, maar ik wil mijn dierbare familieleden op deze manier in bescherming nemen. En was mijn oudste broer blijven leven dan had ik echt zo geheten. Dus zo’n sterk pseudoniem is het ook weer niet.

Wie mij wil volgen tijdens het schrijfproces: kijk even op mijn facebook pagina

https://www.facebook.com/pages/Johan-Bastiaans/310289115648380

Wanneer je op de ‘vind ik leuk’ knop klikt, krijg je in het vervolg op jouw facebook pagina automatisch mijn bericht. Daarnaast plaats ik artikelen die iets te maken hebben met het misbruiken van kinderen. In welke vorm dan ook. Voor mijzelf een overzicht wat er op dit moment allemaal mis gaat. Helaas een hoop!

groet, Johan