België: Commissie Seksueel Misbruik trekt conclusies

door Ton Leerschool
Stichting Mannenhulpverlening na Seksueel Misbruik

In België keurt de parlementaire Commissie Seksueel Misbruik in de kerk het eindrapport anoniem goed en de retoriek van medewerkers van de kerk begint weer als vanouds. Een aantal zaken komen steeds weer terug en zitten mij dan ook steeds weer dwars.

Ik geef hieronder graag een aantal links weer van bijdragen van het programma Terzake en VRT zodat iedereen zijn eigen mening kan vormen, maar een paar zaken wil ik voorweg kwijt.
Bericht Terzake: Commissie Seksueel Misbruik trekt conclusies

Geval 1 – verontschuldigen
Interview Toon Osaer, woordvoerder bisschoppenconferentie in Terzake
Vraag: “Moet de kerk zich nu expliciet verontschuldigen?”
Antwoord Osaer: “Dat hebben de bisschoppen al meermaals gedaan en ik denk dat ik dan ook kan zeggen dat zij dat zullen doen.”

Wat mij stoort is het gemak waarmee Osaer dit soort dingen over zijn lippen krijgt.
Nog nooit heeft de kerk zich echt verdiept in het aangedaan leed.
Hoe kan je dan excuses aanbieden? Voor wat vraag je dan veontschuldigingen? Vraag je oprecht vergeving als je je niet in het leven van het slachtoffer verdiept?
Nee, wij moeten allemaal onder de indruk raken van het feit dat een bisschop tot op het wereldse niveau afdaalt en ‘sorry’ zegt.

Als iemand je been afhakt en dan sorry zegt, blijft nog steeds het feit dat jij niet meer normaal kan lopen! En dan ga je je misschien heel even iets beter voelen, maar valt naderhand weer net zo hard op je gezicht.
Overdreven? Is het afhakken van een been toch veel erger dan een kind zijn onschuld, zijn jeugd en zijn leven te ontnemen? Ik dacht toch van niet…overigens met alle respect voor iedereen die ooit een been afgehakt heeft gekregen.
Als iemand je been afhakt, daar spijt van krijgt en betuigt en zich in jouw leven verdiept om te begrijpen hoe die verminking jouw leven veranderd heeft en je dan, in alle nederigheid, vraagt wat hij ‘in godsnaam’ zou mogen doen om jou het leven toch weer wat draaglijker te maken, dan ga je je een stuk beter voelen met wat je aangedaan is en kan je misschien zelfs tot een soort vergeving komen.
En dan nog blijft het feit dat je nooit meer zult kunnen lopen als voorheen…je leert ermee om te gaan, maar het probleem gaat nooit meer helemaal weg. En zo is het met misbruik ook…

Geval 2 – schadevergoeding
Uit het zelfde interview.
Vraag: “Kan de kerk in Belgie het wel betalen? Bijvoorbeeld zoals in Oostenrijk een bedrag van 5000 tot 25000 Euro per slachtoffer?”
Antwoord: “De ‘kerk’ als zodanig bestaat niet in België Er zijn orden, religieuzen, bisdommen…er is geen overkoepelende organisatie.”

Wat me daar dwarszit?
Er bestaat wel degelijke een overkoepeling…en die staat in Rome. Allen, de religieuze orden en bisdommen, volgden de regels en voorschriften van die zelfde kerk, namelijk het Vaticaan. Het Vaticaan dus, het hoofdkwartier van het machtsbolwerk van de katholieke kerk, heeft altijd met harde hand geregeerd over de ter bekering uitgezonden religieuzen of die nou in orden of bisdommen georganiseerd waren of zijn. Hield je je niet aan de canonieke regels dat werd je geëxcommuniceerd, uit je functie verwijderd.
Veel van die door het Vaticaan uitgevaardigde regels hadden betrekking op het nu in opspraak geraakte misbruik en dus laat die club in Rome het maar betalen. Eerlijk gezegd interesseert het me ook helemaal niet of ze het kunnen betalen of niet…daar wil ik me als slachtoffer toch helemaal niet mee bezig houden.
Maar eerst zal er, wederom, heel goed gekeken moeten worden naar de opgelopen schade (en als je dat gedaan hebt kan je toch echt niet met zo’n belachelijk bedrag komen als in Oostenrijk) en aan het slachtoffer over moeten laten wat er nodig is om zijn of haar leven weer op de rit te krijgen.

Maar wat me vooral stoort in het antwoord van Osaer is het gemak waarmee de kerk van wereldse macht naar ondoorgrondelijk kerkelijk instituut met de exclusieve directe verbinding met God wisselt. Net hoe het ze uit komt…en daar wordt ik verschrikkelijk kwaad van; ook omdat ze die mogelijkheid aan een van de laatste dictators van Europa overgehouden hebben (Berlusconi niet meegeteld) namelijk: Mussolini! Die gaf ze het staatje in de Italiaanse staat in 1929.
Ondertussen weten wij allemaal dat Benito een goed vriendje van Hitler was tijdens de 2e wereldoorlog oorlog en dat vergeven wij hem nooit, maar wij vergeten wel dat hij het was die het Vaticaan die uitzonderlijke status toebedeeld heeft waar zij zich nu achter kunnen verschuilen!

Geval 3 – respect
Radio interview met Dirk de Gent – deken in Leuven
Vraag: “Was deze commissie geen afrekening met de kerk?”
Antwoord: “Ik had het gevoel, in de ondervragingsperiode, hier gaat men zonder respect om met de bisschoppen.”

Die typische rooms-katholieke arrogantie maakt mij (sorry voor de woordkeuze) des duivels!
Zij meten zich door hun zelf-bedachte hiërarchie en plaatsbewijzen verkoop voor het hiernamaals een plek aan op deze wereld, alleen en uitsluitend door het feit dat zij een bepaalde functie in het bedrijf vervullen. (Halloooo!… Deze kerk is door mensen bedacht en heeft absoluut niets meer van de wijze lessen van die eenvoudige timmerman uit Judea heel gelaten).
Als ik vandaag het waanzinnige idee zou hebben een kerk te stichten, rare hoofddeksels, jurken en rode designer-schoentjes verplicht zou stellen en vrouwen iedere management functie in die kerk zou onthouden, dan kon ik me nergens meer vertonen!
Maar zij verwachten daarom “met respect” behandeld te worden.

On-geachte deken de Gendt: even te herinnering: respect verdien je en kan je niet opeisen!
En de manier waarop jullie met deze duizenden drama’s omgaan verdient geen respect: jullie zouden je dood moeten schamen!
Jezus heeft zich al aan stukken gedraaid in zijn graf over alles wat jullie in zijn naam op deze aarde uitgevreten hebben.
Schande! Schaam je! Maar verwacht zeker geen respect van ons.