Brief aan mijn dader – meneer Olivier
1 oktober 2017
Beste meneer Olivier,
Je hebt misbruik van me gemaakt, misbruik met me gepleegd. Wat bezielde je om seksuele toenadering te zoeken tot een jongen van twaalf? Je hebt toen mijn vertrouwen en dat van mijn ouders rauw geschonden. Eerst heb je me gelokt door aandacht te hebben voor wie ik was. Je gaf ruimte en stimuleerde mijn jongensachtige nieuwsgierigheid, intelligentie en creativiteit. Je bood me een plek weg van de chaos thuis waar ik helemaal mezelf kon zijn, waar ik me niet hoefde aan te passen of verantwoordelijkheid hoefde te dragen. Daarmee gaf je me iets moois maar door je zonde tegen de integriteit van mij als persoon en de schending van mijn lichamelijke grenzen heb je me juist vreselijk kapot gemaakt. De onbalans en verwarring die er al was in mijn leven en denken heb je nog veel verder verduisterd en verergerd. Dit heeft diepe sporen van pijn, verdriet en onzekerheid getrokken in mijn ontwikkeling als man. Vanuit die schade heb ik op mijn beurt mensen om me heen ernstig verwond door de giftige dingen die ik gezegd en gedaan heb in wanhopige pogingen om de kwelling en de wanhoop te ontlopen. De ravage die ik daarmee heb aangericht in de levens van anderen vind ik zo moeilijk te verkroppen. Maar jij was de bron door jouw ongezonde interesse in mijn lichaam! Dat maakt me zo boos!! Het stopt hier!!!
Wat er tussen ons gebeurd is heb ik lang weggestopt, klein gemaakt en weggeredeneerd door zelf de schuld voor onze ‘transactie’ op me te nemen. Daar kom ik als volwassene op terug. Het moment dat je voor het eerst op de rand van mijn bed kwam zitten was een zeer aangrijpende gebeurtenis in het verhaal van mijn bestaan. Het werd een geheim gehuld in schuld en schaamte maar ik zie nu dat het jouw geheim en jouw schuld en jouw schaamte waren. Ik heb erover verteld en geschreven, het is openbaar. In dat moment heeft de spanning me gegrepen en ben ik bevroren. Mijn wil werd weg gedrukt en ik trok me terug uit mezelf omdat ik in doodsangst niet wist wat ik moest doen. Mijn “ik wil dit niet” in gedachten had geen invloed, het gebeurde toch. De onmacht en shock uit dat moment kluwde samen in een bal van pijn, verwarring en angst die ik uit zelfbescherming alleen maar diep weg kon stoppen. Jij kwam als dader daarmee bij me binnen als machtige stoorzender in mijn persoonlijkheid, hoofd en hart raakten gescheiden, echt voelen kon ik niet meer. Delen van mij bleven kind en stopten met ontwikkelen, wachtend op een redder, een oplossing, een uitkomst die steeds maar niet kwam. Ik werd losgetrokken van mijn oorsprong, ontworteld uit mijn familie achter een ijzeren gordijn van het geheim. In mijn denken kwam ik steeds de door jou geplante dilemma’s tegen, wat me vertwijfelde en me eindeloos met mezelf in discussies bracht, steeds maar kringetjes draaiend ergens ver weg in het duister, ver van waar het echte leven zich afspeelde. Ik werd daardoor een toeschouwer, niet zichtbaar, vaag, een buitenstaander in mijn eigen leven. Mijn lichaam was niet langer mijn veilige thuis, ik nam er te pas en te onpas afstand van en vluchtte in mijn hoofd in stresssituaties, mijn agressie was gebroken en ik schoot bij conflicten snel in de misbruikstand, ik paste me aan. Tegelijk had ik een diepe onvervulde behoefte om gezien, erkend en gered te worden die ik uitte vanuit een afhankelijke slachtofferrol omdat ik te mank was om dit op een volwassen manier te doen. De zwarte gaten in mijn denken zogen alle energie uit me weg, de instabiliteit die de emotionele ballast veroorzaakte maakte me moedeloos. De zwaarmoedigheid als gevolg van het gevoel dat ik iets verloren was dat nooit meer terug zou komen was een zwarte sluier die ik overal met me meedroeg, die mijn leven ontnam van alle kleur en smaak, ik verlangde naar de dood. Zo strompelde ik het volwassen leven binnen als gewond kind die met allerlei maskers de schijn ophield. Ver weg van het bereiken van de mogelijkheden die mijn talenten me boden. Sportief geen winnaar, op het werk niet zichtbaar, in relaties onzeker en te vaak afwezig.
Tegelijkertijd woekerde je seksuele imprint als onkruid in mijn eigen nog pas net ontluikende seksualiteit. Seksuele energie bij een volwassene is zo krachtig dat die van alles losmaakte bij mij als kind. Het was al te vroeg wakker geschud door een potloodventer maar jij droeg daar nog aan bij door het ook te introduceren in onze relatie en vervormde zo voor mij onbewust het beeld over hoe dat hoort te gaan tussen mensen. Je bracht daarmee tweestrijd in mijn seksualiteit, mijn eigen gezonde ontwikkeling tegen de indringer. Mijn eigen diepe authentiek verlangen naar heling en de onstuimige besmette seksuele dwang van jou als dader in mij culmineerden samen in herhalingsdrang op seksueel gebied. Aan een kant bedoeld om tegemoet te komen aan de tiran in mij, aan de andere kant met de hoop om mezelf terug te vinden in de seks, de plek waar ik mezelf was kwijtgeraakt. Het trauma toonde zich in eindeloos masturberen en partiële herhalingen als slachtoffer, dader of getuige. Mijn seksualiteit is door jou dus besmet met onmacht, angst en spanning. Ik ben daarin nooit helemaal man geworden maar altijd deels een ontredderd kind gebleven.
Vanuit een diep weggestopte herinnering hebben jouw daden alle aspecten van mijn leven dus aangetast en beschadigd, als brandnetels die overal opdoken in de tuin van mijn hart. Na het openbaar maken van de gebeurtenis en het vernietigen van het geheim is het nu ook tijd om af te rekenen met alle banden waarmee ik aan jou gebonden zit door de ervaring die we tegen mijn zin met elkaar deelden.
In het moment heb je mijn macht afgenomen, ik werd een slachtoffer in hulpeloze, ontredderde staat door de verlammende angst die me greep. Tijdens deze schokkende gebeurtenis brak mijn wil en dat is een patroon geworden in mijn leven. Maar nu ben ik als volwassene meester over mijn angst voor jou. Ik bescherm de jongen in mij die jij tot doodsangst hebt gebracht. Je kunt hem niet meer raken met je tentakels van angst en onmacht. Hij is veilig in mijn armen. Ik kan weer contact maken met mijn oorsprong, mijn ja en nee weer vrijelijk gebruiken en daardoor kunnen achtergebleven kindsdelen nu ook volwassen worden en mannelijkheid ontwikkelen. Ik heb daarvoor geen erkenning of aandacht van anderen nodig maar erken en vervul de sluimerende behoeftes uit mijn jeugd als volwassene zodat ik onbelast op zoek kan naar vervulling van mijn volwassen behoeftes in relatie met mijn vrouw, familie en vrienden. Ik doe daarmee afstand van de onmacht die jij in mij zaaide en ga in mijn eigen macht staan. Ik breek het door jou gebouwde bolwerk in mijn denken tot de grond toe af. De gevolgen van jouw misdaad hebben zo geen invloed meer op mijn heden. Daarmee is jouw macht als dader over mij onherroepelijk verbroken! Mijn wil en eigenheid zullen groeien en bloeien.
Ik neem ook afscheid van alle ziekmakende aspecten van onze seksuele relatie. Jouw seksuele imprint krijg je terug en ook de vreemde, vijandige elementen die jij in mijn seksualiteit implanteerde zal ik uitrukken en verbranden. Ik breek met jou en jouw rol in mijn seksuele identiteit en beleving. Ik breng mijn seksualiteit vervolgens in het stralend licht van de liefde van Jezus volgens zijn oorspronkelijke plan met mijn mannelijkheid. Zijn zegen neem ik aan als vruchtbare regen die dit terrein in mijn leven tot wasdom zal brengen.
Door jouw daden die samenvloeiden in mijn geheim dat gepaard ging met schuld en schaamte ben ik alleen komen te staan. Eenzaam te midden van vrienden en familie, een verlorene, een afgewezene, een onbegrepene. De verbinding gesaboteerd, vluchtend in mijn hoofd maar ook vals om me heen klauwend vanuit de pijn van een diep tekort aan koestering en bevestiging. Ik geef je de verantwoording terug over het geheim dat je me mij creëerde. Ik maak me bij deze vrij om te zeggen wat ik wil en waar ik wil over het seksueel misbruik dat jij met mij pleegde. Door wat jij met mij deed ben je tussen mij en mijn familie gekomen en tussen mij en mijn vader en moeder. Met het doorbreken van het geheim keer ik terug in mijn eigen familie.
Jij was mijn voorbeeld hoe je een man kon zijn. Ik heb gekeken hoe je deed en heb je nagedaan. Door jouw seksuele imprint heb je mij in de war gebracht. Je hebt daardoor je voorbeeldrol verziekt en bij deze ook verloren. Al het waardevolle dat ik aangenomen heb is nu van mij en niet meer van jou. Wat ik afwijs, plakt aan jou. Mijn identiteit en daarmee mannelijkheid en seksualiteit bestaat in Christus en mag vrucht dragen onder zijn zegen. Gelouterd! Dat wat leeft zal nooit sterven maar dat wat dood is zal volledig weggebrand worden.
Je droeg een groot probleem in je. Dat maakte dat je seksuele toenadering zocht tot een kind. Dat kind was ik. Je hebt mijn onschuld tot je genomen en mij belast met je eigen geschonden zijn. Ik heb dat heel lang in mij gedragen en dat heeft mijn leven vergiftigd. Ik ben verantwoordelijk voor mijn eigen probleem en zorg dat dat geheeld wordt. Jouw probleem geef ik aan je terug, ik wil er niets meer mee te maken hebben! Ik wens je het beste ermee, zoek hulp ofzo.
Ik heb van je gehouden en voelde me verbonden met je. Jouw seksualiteit heeft mij van je verwijderd en de voor mij belangrijke band die we hadden sterk vertroebeld. Ik wil me niet meer bezighouden met de verwarring die jouw dubbelrol mij heeft gegeven. Ik ontvang de goede uitingen van liefde die jij me hebt gegeven en sluit die in mijn hart. Maar ik neem afscheid van onze relatie. Vaarwel!
Daarmee is alles benoemd en heb ik alles begrepen. Ik verwacht niets meer van je en laat je los. Daar hoort ook bij dat ik je met heel mijn hart en heel mijn verstand vergeef voor wat je mij hebt aangedaan. Wat begon als wilsbesluit is nu doorvoeld en doorleeft, ik vergeef je voor wat je in mijn leven hebt aangericht. Ik heb je de deur gewezen, jouw invloed op mijn leven stopt nu.
In vrijheid ga ik door naar een nieuw volgend hoofdstuk in mijn bestaan. Vol goede moed en in vrede. Ik accepteer dat misbruik is voorgevallen in mijn jeugd en dat dat grote gevolgen heeft gehad in mijn leven en dat van degenen die dicht bij me stonden. Nu is het tijd om de geleerde lessen te gebruiken om herstel en levenskracht te brengen in mijn eigen doen en denken en dat van zoveel mogelijk anderen door op een evenwichtige en volwassen manier om te gaan met de tekorten en verwondingen die ik tegenkom in mijn hart of dat van mensen om me heen. Om zo een kanaal van Gods liefde te kunnen zijn.
Met levendige groet,
Bas