Archief voor categorie: Algemeen

WERKHOVEN Het prachtige kasteel Beverweerd is inmiddels bekend geraakt als de duistere plek waar in het verleden, gedurende tientallen jaren, leraren en huisvaders van de Internationale school, jongens seksueel hebben misbruikt. Terugblikkend op zijn ervaring van 39 jaar geleden, zegt Arno: ,,Hillybilly heb ik op mijn instinct weten te ontwijken. Bij Nico trapte ik er totaal in. Ik was eenzaam en daardoor een makkelijk slachtoffer. Deze mannen zochten duidelijk een prooi.” 

door Kuun Jenniskens

Dat Arno zijn verhaal aan BunniksNieuws.nl wil vertellen, heeft ermee te maken dat er op sites voor oud-leerlingen van de internationale kostschool Beverweerd leerlingen zijn die het misbruik van Hilsley niet serieus nemen. ,,Alsof het niet waar was”, zegt Arno. ,,Jullie moesten eens weten, dacht ik toen.” Toen Arno op zo’n site zijn verhaal begon te vertellen, viel het gesprek daar volledig stil – niemand reageerde nog.

Met Arno – musicus, componist, inmiddels 51 jaar oud – blikken we terug op november 1981. Arno komt als mannetje van 13 jaar, midden in het schooljaar, terecht op de Internationale School Beverweerd in Werkhoven. De lessen worden in het kasteel gehouden, ook een deel van de zaterdagen zitten de leerlingen in de schoolbankjes. De kinderen slapen in de internaatsgebouwen op het terrein – ze mogen niet elk weekend naar huis.

SADISTJES In de klas zijn de groepjes inmiddels gevormd en Arno voelt zich alleen. ,,Dat was pittig voor me. Het was me altijd gelukt vriendjes te maken, en hier ging dat moeilijk.” In het begin moest hij flink vechten voor een beetje respect: ,,Onderling kon het er keihard aan toegaan. Er liepen veel jongens rond, sadistjes, die zich veel permitteerden. In het begin werd ik af en toe ontzettend getreiterd. Sommige pestkoppen konden heel ver gaan en daar werd niet tegen opgetreden. Toen ik er net was, wilden ze me in een beerput stoppen, dat deden ze vaker. Met keihard knokken wist ik te ontsnappen. Later kreeg ik te horen dat ze daar respect voor hadden.”

Deze heftige sfeer maakt Arno gevoelig voor de aandacht van mannen zoals Hilsley (die Arno hierboven Hillybilly noemt) en huisvader Nico, die beiden uitermate aardig voor hem zijn. Muziekleraar Hilsley, die bijna 44 jaar in de toren van Beverweerd heeft gewoond en gewerkt, is inmiddels door meerdere jongens aangewezen als pleger van seksueel misbruik. Hoe Hilsley zijn prooi zocht, leest u in Misbruik muziekleraar Hilsley op Beverweerd onderdeel van groter systeem en Slachtoffer Paul Visser wil seksueel misbruik muziekleraar Hilsley uit de doofpot trekken

GRENSOVERSCHRIJDEND Voor Arno blijft het lastig te bevatten wat hem is overkomen: ,,In mijn naïviteit heb ik altijd gedacht, dat Hilsley een eenzame oude zielige man was die af en toe een knuffel nodig had.” Die omhelzing volgde steevast na elke privé pianoles in het torenkamertje. ,,Dat vond ik heel onprettig, maar ik durfde geen nee te zeggen. Hilsley kneep me zowat fijn, wreef over mijn schouders en drukte me tegen zich aan. Die knuffel duurde echt te lang. Ik stond daar en dacht: ‘Lets get it over with’. Ik was 13 jaar en wist nog van niks. Dacht dat het aan mij lag. Pas toen ik recent de misbruikverhalen over Hilsley las, begreep ik wat daar gebeurde. En dat dit grensoverschrijdend was.” 

‘DE OUDE VIESPEUK’ Op school gonst het van de geruchten over William Hilsley. ,,Jongens spraken over hem als ‘de oude viespeuk op het torenkamertje’. Als ik hem in het gebouw tegenkwam, was Hilsley afstandelijk, maar eenmaal op zijn zolderkamertje was hij aardig en lief. Vaak nodigde hij me uit om s’avonds een kopje thee te komen drinken, maar omdat ik die knuffels onprettig vond, ging ik daar niet op in. Hilsley vroeg me ook om op zijn kamer voor anderen piano te komen spelen. Omdat ik zo mooi speelde, wilde hij mensen met me laten kennismaken.”

Ook die uitnodiging accepteert Arno niet. ,,Hilsley was een oude man met een slechte adem. Naast hem op het pianokrukje kon ik kotsmisselijk worden. Zeker als hij, waarschijnlijk vanwege een droge mond, ook nog eens zat te smakken.” 

Arno stopt met pianoles. Zonder het zijn ouders te vertellen.

Als mooie muzikale jongen met halflang haar, was Arno precies het type waar de mannen van de sekte Castrum Peregrini, waar Hilsley onderdeel van uitmaakte, op vielen. En die ze onder de verheven noemer van ‘pedagogische eros’ seksueel wilden inwijden – wat uiteindelijk ook resulteerde in verkrachtingen. Achteraf gezien prijst Arno zich gelukkig dat hij Hilsley intuïtief heeft afgewezen.

HEFTIGE HERINNERING Tijdens ons gesprek haalt Arno, als het moeilijk wordt, zijn handen door zijn halflange haar terwijl hij zijn hoofd naar achter brengt. Zeker nu hij over huisvader Nico begint. Ook na 39 jaar is dat een heftige herinnering om opnieuw voor de geest te halen. 

,,Op een gegeven moment vertrok een huisvader en in zijn plaats kwam Nico. Die vond ik hartstikke tof. Na schooltijd sportten we vaak met de huisvaders. Nico was voetbalcoach en stelde voor om mij privé keeperstraining te geven – in de weekenden, als we toch op Beverweerd moesten blijven.”

In korte tijd maakt Arno twee vreemde situaties met huisvader Nico mee. Huisvaders zorgen in het internaatsgebouw voor de jongens. Bij de avondronde controleren ze of iedereen in bed ligt en ‘s ochtends zorgen ze dat iedereen op tijd onder de douche gaat. Arno deelt een slaapzaal met drie andere jongens. ,,Op een avond vertelde Nico dat hij ook masseur was, hij stelde voor ons te masseren.” Arno zoomt nu helemaal in: ,,We lagen alle vier in bed en het licht was aan. Ik lag in mijn onderbroek op mijn buik en Nico masseerde mijn rug. Toen hij dat had gedaan zei hij: nou ook de andere kant. Nico zat meteen ‘daar’.” 

Arno wijst naar zijn kruis. Hij herinnert zich dat Nico op een gegeven moment snel van de één naar de andere jongen ging. ,,In een snel rondje langs onze bedden raakte hij onze piemels aan. Met een houding alsof dat erbij hoorde.” Nico riep met luide stem: ,,Hier, dit is wat jullie lekker vinden. Hier, je zal hem krijgen!’ Opgewonden en hyper verlaat Nico de slaapzaal, de vier jongens verbouwereerd achterlatend. Eén van hen krijgt van de zenuwen de slappe lach. Arno: ,,Sjeezus, we konden het niet bevatten. Op dat moment had ik goed door dat ‘ie over mijn grens was gegaan. What the hell, waarom? Zeker omdat je met zijn vieren bent, dat was awkward. We hebben het er denk ik 10 minuten over gehad, en daarna nooit meer.”

DOUCHEHOKJE Na dit incident zegt Arno de keeperstraining met Nico af. Maar Nico dringt erop aan dat die doorgaat. Het is zaterdagmiddag en er zijn nauwelijks mensen op het terrein. ,,Na de training stond Nico erop dat ik ging douchen. Nico trok zijn kleren uit en ging als eerste onder de douche. Dat deed hij vaker als wij gingen douchen. Hij had echt een schrikbarend grote lul – dat was al iets om bang van te worden. Nico zei dat ik mijn haar moest wassen. Toen ik dat niet wilde, kwam hij naar mijn douchehokje. Nico liet zich niet tegenhouden en smeerde shampoo in mijn haar. Op een gegeven moment drukt hij zich van achter tegen mij aan en slaat zijn armen om me heen. Ik verkramp en sta in de hoek gedrukt. Zijn greep wordt steviger en steviger.” Op dat angstige moment gaat de deur open en komt een leerling binnen. Sorry zeggend maakt die snel rechtsomkeer. Nico laat Arno los en vertrekt, Arno voelt zich doodsbang: ,,Ik was als verlamd. Niks in mijn lijf deed het nog en ik zat helemaal in elkaar gedoken.” 

EROGENE ZONE BunniksNieuws.nl spreekt ook met twee kamergenoten. Eén van hen herinnert zich dat Nico een paar keer naakt bij hen onder de douche heeft gestaan. De avond van het masseren herinnert hij zich ook, maar het masseren zelf niet: ,,Maar ik weet in elk geval zeker dat ik toen door Nico onder de dekens ben aangeraakt.” 

De tweede kamergenoot kan zich de avond met de massage goed herinneren. ,,Dat was met alle jongens erbij. Nico zat op de rand van mijn bed en masseerde mijn buik. Ik weet voor 99 procent zeker dat Nico me niet in mijn kruis heeft aangeraakt. Maar hij ging wel richting mijn onderbroek, net met zijn vingers onder de rand, in de erogene zone.” 

Deze drie jongens – die dus een tijdje kamergenoten waren op Beverweerd – hebben het plan opgevat binnenkort samen een biertje te gaan drinken. Ook al varieert de herinnering, alledrie weten ze zeker dat Nico hen op deze avond heeft betast. Eén van hen denkt achteraf dat de massage op de slaapzaal voor Nico een manier kan zijn geweest om te kijken wie makkelijk slachtoffer kon worden gemaakt.

ONTZETTEND BOOS Binnen een paar dagen na het seksueel grensoverschrijdend gedrag onder de douche, verdwijnt Nico plots en zonder opgaaf van reden voorgoed van school. Arno: ,,Dat kwam niet door mij, want ik durfde vanwege schaamte niks te zeggen.” Over het waarom van Nico’s vertrek kreeg Arno van de schoolleiding toen geen antwoord. Tot op de dag van vandaag vraagt Arno zich af, wie of wat ervoor zorgde dat Nico zo plots zijn werkzaamheden als huisvader op Beverweerd staakte. Of hij daartoe gedwongen werd? Het maakt hem ontzettend boos dat hij zijn achternaam niet meer weet, want Arno was graag de confrontatie met hem aangegaan. 

Arno weet precies hoe verloren en eenzaam hij zich na deze incidenten voelt. Hij loopt een paar keer weg van school en slentert vaak alleen door de naburige bossen. Van zijn ouders moet hij tot het eind van het schooljaar blijven. Arno vertelt niemand wat er in de douches is gebeurd. ,,Ik schaamde me kapot.” Ook de volgende dag niet, wanneer de leerling die het haren wassen had verstoord, vraagt wat er onder de douche met Nico eigenlijk aan de hand was. 

GEHEIME AGENDA Dit zwijgen houdt Arno negen jaar vol. Tot hij als 22-jarige op kamers gaat: ,,Toen kwam het ineens naar boven. In die tijd heb ik de school gebeld met de vraag waarom Nico was ontslagen en wat zijn achternaam was. De persoon van de school zei dat hij hier geen antwoord op kon geven, omdat het te lang geleden was.” In die periode vertelt Arno dit geheim aan zijn moeder: ,,Ik was ervan in de war en ben dat af en toe nog.” Arno vindt het lastig mensen te vertrouwen: ,,Zeker met mensen die van nature zachtaardig zijn heb ik moeite. Ik ben bang dat ze een geheime agenda hebben.”

Inmiddels heeft Arno een fijn gezin met drie kinderen. Met zijn vrouw deelt hij dit geheim als ze elkaar drie jaar kennen, en op 42 jarige leeftijd vertelt Arno het zijn vader. ,,Dat ging in nooit meer dan een paar zinnen. Ik praatte met een slot erop”, zegt Arno. ,,Nu voor het eerst kan ik er helemaal bij, zie ik de beelden voor me en kan ik de verlamming van het moment weer voelen.” Na het interview komt er een razende woede vrij. ,,Dat was erg heftig, maar het ruimde ook op – in die zin was het een opluchting. Ik ben blij dat ik het zo uitgebreid heb kunnen vertellen.”

BunniksNieuws.nl heeft al het mogelijke gedaan om Nico voor hoor en wederhoor op te sporen. Probleem is dat er geen achternaam van hem bekend is. BunniksNieuws.nl heeft tevergeefs mensen en instanties benaderd. Zoals het bestuur van de Quakers (de oprichters van de school), dat laat weten dat archieven verloren zijn gegaan. Nico was in 1981 tussen de 35 en 40 jaar, had een lang en dun postuur en droeg een baard of snor. Hij werkte waarschijnlijk maar een week of acht als huisvader van het B-huis. Weet u meer? Neem dan contact op met bunniksnieuws@bdu.nl.

Naar aanleiding van de documentaire Anoniem Intiem van Maarten Dallinga die voorgedragen is voor een prijs heb ik hem gesproken. De documentaire gaat over mannen die anonieme seks zoeken op cruising-lokaties. Ik vroeg hem waarom er in die documentaire niks gezegd wordt over seksueel misbruik van jongens en traumaseksualiteit, iets wat volgens mij voor een groot deel van de bezoekers van die plekken een belangrijk gegeven is. Hij antwoordde dat hij daar niks over had gehoord en dat een deskundige van Movisie hem had bevestigd dat er geen connectie is tussen die anonieme seks en seksueel misbruik van jongens. Ik denk daar anders over, onder andere vanuit mijn eigen ervaring. Hoe denken jullie hier over en wat vinden jullie van deze deskundige van Movisie?

Dit interview met Paul van Dam verscheen in Groei Magazine.

Het artikel kun je hier downloaden