Gisteren, 18 januari, namen wij deel aan een bijeenkomst met de commissie Veiligheid en Justitie van de 2e kamer.
Hieronder vind je onze bijdrage aan deze bijeenkomst. Deze werd vooraf aan de kamerleden toegezonden en naar hun eigen zeggen gelezen en begrepen.
Naast deze notitie hebben wij de mogelijkheid gehad in twee gespreksronden de punten die wij belangrijk vinden te verduidelijken. Punten waarvan wij vinden dat de Nederlandse overheid een rol te spelen heeft en welke niet aan de katholieke kerk overgelaten kan worden:
– oplossen van de situatie van de slachtoffers m.b.t. erkenning, genoegdoening en compensatie;
– uitbreiding van het onderzoek naar andere vormen van misbruik;
– inrichting van een, van de katholieke kerk onafhankelijk, meldpunt;
– investering in adequate hulpverlening;
– vergoeding van de maatschappelijke schade, veroorzaakt door de katholieke kerkorganisatie, door diezelfde;
– officiële en openbare veroordeling van de katholiek kerkorganisatie.
Achteraf hebben wij het gevoel heel dicht voor de “overwinning” te staan:
Er was geen sprake van partij-politiek.
De kamerleden, van alle partijen, lijken zich doordrongen te zijn van de noodzaak tot handelen.
Zij kozen gezamenlijk de kant van de slachtoffers, zoals eigenlijk ook verwacht mag worden van onze volksvertegenwoordiging. Tenslotte betreft het massaal leed en schade aangericht aan Nederlandse staatsburgers.
Wij kijken dan ook uit naar het plenaire debat dat binnenkort in de 2e kamer gevoerd gaat worden en waarbij de verschillende partijen hun standpunten, meningen en voorstellen zullen voorleggen. Wij houden jullie op de hoogte!
Peter John Schouten en Ton Leerschool
Met dank aan Raymond Lelkens van KLOKK:
Link naar de uitzending van “Met het Oog op Morgen” (van 17:40 t/m 27:07)
Gespreksnotitie
Aan de leden van de Vaste Commissie
voor Veiligheid en Justitie
der Tweede Kamer der Staten-Generaal
Onderwerp: Bijeenkomst n.a.v. eindrapport commissie Deetman
Utrecht, 12 januari 2012
Geachte leden van de Commissie Veiligheid en Justitie,
Hartelijk dank voor de uitnodiging de bijeenkomst van de commissie Veiligheid en Justitie van 18 januari bij te wonen. Hierbij treft u onze gespreksnotitie aan.
Eindrapport commissie Deetman
Het eindrapport van de commissie Deetman ligt nu op tafel. En hoewel het verre van compleet is en de getrokken conclusies daarom in hoge mate incorrect, is het rapport wel een feit en schokkend in al zijn onvolkomenheid.
Niemand kan meer om dit rapport heen en in die zin kunnen wij het werk van de commissie niet anders als een succes noemen.
Voor veel slachtoffers is het een bevestiging van wat zij altijd al gezegd hebben: de katholieke kerkorganisatie heeft altijd van het misbruik geweten en heeft niets ondernomen om hen te beschermen! Dit op zichzelf staand feit betekent voor velen een stukje in de “erkenning-puzzel” en ook dat verdient een compliment aan de commissie.
Maar daarmee is de kous niet af! Wij hebben nu mogelijk het puntje van de ijsberg in zicht, maar wie pakt het werk van de commissie verder op? Want alleen de constatering van de “feiten” en de kwantificering van het misbruik lost voor de slachtoffers niets op!
Wie gaat er voort te luisteren naar de honderden slachtoffers? Wie trekt de conclusies die uit het rapport te trekken zijn en roept de verantwoordelijken ter verantwoording?
Blijft ook dit een taak voor de rooms katholieke kerk?
Van hier voorwaarts
Seksueel misbruik van kinderen, ook buiten de katholieke kerk, neemt epidemische vormen aan. Daarbij past een gedegen en doortastende aanpak van de overheid. Het eindrapport van de commissie Deetman mag dan ook niet een einde zijn, maar moet het beginpunt zijn van sensibilisatie, preventie en zorg ter bescherming van onze kinderen.
Wij vragen de Tweede Kamer der Staten-Generaal daarom een expertise-centrum seksueel misbruik in te richten en, op een zo kort mogelijke termijn, invulling te geven aan de in de hier bijlage opgesomde tekortkomingen. De samenwerking met de ervaringsdeskundigen: de slachtoffers, moet daarbij een belangrijke rol spelen.
namens Stichting Mannenhulpverlening na seksueel misbruik
Peter John Schouten
voorzitter
Ton Leerschool
secretaris
Bijlage: Wat er nog ontbreekt
Er ligt nu een, letterlijk en figuurlijk, loodzwaar rapport, maar er ontbreekt nog veel:
Er ontbreekt vaststelling van de enorme geleden schade (wel omvang in cijfers, maar geen informatie over schade):
– persoonlijke: emotionele, geestelijke en financiële.
– maatschappelijke: van slachtoffers, partners, familie, gemeenschappen, etc. etc.
De commissie spreekt nog steeds van “licht” en “zwaar” misbruik, waaruit blijkt dat het aspect van de geleden schade nog onvoldoende onderzocht en begrepen is. Wat voor de een als “licht” ervaren wordt, kan voor een ander zeer zwaarwegende gevolgen gehad hebben. Deze kwalificering is “handig” voor de media en het publiek, maar doet afbreuk aan het daadwerkelijk en dagelijks lijden van de mensen. En dus ontbreekt ook een goede basis voor te nemen actie.
Er ontbreekt onderzoek naar stelselmatige lichamelijke en geestelijke mishandeling in katholieke instellingen.
Er ontbreekt onderzoek naar de specifieke rol en verantwoording van OM, politie, toezicht, etc.
Er ontbreekt een investering in specifieke hulpverlening voor slachtoffers van seksueel misbruik.
Er was in Nederland kennis, kunde en ervaring in de reguliere zorgverlening aanwezig, maar sinds begin 2000 heeft deze moeten wijken voor hulpverlening na huiselijk geweld. Nu, en zeker ook nog in de toekomst bestaat er een grote behoefte aan deze specifieke zorg. Uit ervaringen van slachtoffers blijkt de reguliere zorgverlening niet voldoende uitgerust om met deze problematiek om te gaan.
Er ontbreekt een onafhankelijk meldpunt van seksueel misbruik.
De behandeling van klachten m.b.t. seksueel misbruik in de rooms katholieke kerk mag niet langer overgelaten worden aan de instelling die dergelijk misbruik jarenlang bewust onder het tapijt gekeerd heeft.
Er ontbreekt de overname door de overheid van alle katholieke onderwijs- en zorginstellingen in Nederland.
De rooms katholieke kerkorganisatie heeft herhaaldelijk blijk gegeven niet in staat te zijn geweest de kinderen de bescherming te kunnen bieden welke zij, onder alle omstandigheden moeten krijgen. Weliswaar wil diezelfde organisatie ons nu doen geloven dit in de toekomst beter te zullen gaan doen; wij mogen echter met een dergelijke organisatie geen enkel risico meer lopen. Vertrouwen is ernstig geschaad en alleen een goed voornemen mag niet als afdoende beschouwd worden.
Er ontbreekt een krachtige en openbare veroordeling van het Vaticaan:
10% van de Nederlandse bevolking is stelselmatig seksueel misbruikt door rooms katholiek geestelijken. Bovendien liggen de gebeurtenissen in Nederland volledig in lijn met de gebeurtenissen in andere landen, Dit zijn geen incidenten, maar het bewust toestaan van wereldwijd stelselmatig misbruik. Dit moet leiden tot een veroordeling en ter verantwoording roepen van die andere soevereine staat waarmee de Nederlandse staat op vriendschappelijke voet staat.
Er ontbreekt het opleggen van een enorme schadeclaim aan de katholieke kerk voor geleden maatschappelijke schade.
Er heeft enorm misbruik plaats gevonden, daardoor is enorme schade opgelopen en daarom moet een enorme schadeclaim opgelegd worden!
De claim voor persoonlijk geleden schade is een zaak tussen slachtoffer en dader/daderorganisatie, maar de enorme maatschappelijke schade is een zaak voor de overheid. De investeringen in de hulpverlening, informatievoorziening en preventie van seksueel misbruik, kunnen uit deze fondsen gefinancieerd worden.
Er ontbreekt de intrekking van alle voorrechten van en subsidies aan de katholieke kerk
De rooms katholieke kerk houdt zich het recht voor, intern, naar haar eigen rechtssysteem te handelen en te beoordelen. Dit recht is haar gegund in de afspraken m.b.t. de scheiding van kerk en staat. Dan dient die scheiding echter ook volledig zijn en moeten haar alle speciale, “wereldse”, voorrechten ontnomen worden.
***Einde bijlage***
