Eindelijk

Nooit heb ik vermoed dat sexueel misbruik zoveel gevolgen zou hebben.  Natuurlijk wist ik dat de meester iets gedaan had wat niet mocht. Niet voor niets deed hij altijd de deur van het klaslokaal op slot en de gordijnen dicht. Maar eigenlijk vond ik het best wel fijn dat juist ík na afloop van de les het bord weer mocht uitvegen. Thuis moest ik vechten voor wat aandacht, we waren met twaalf kinderen en dan was het niet altijd gemakkelijk om aan de beurt te komen. Voordat we naar bed gingen vroeg ik altijd nog eens nadrukkelijk aan mijn moeder, of ze me lief vond. En mijn lieve maar o zo drukke moeder zei dan steeds dat dat zo was en dat ik maar gauw moest gaan slapen. En na enkele bevestigingen dat ze écht van mij hield, ging ik dan maar naar boven, want ons moeder had het nog druk genoeg. Mijn vader was altijd aan het werk. Hij draaide een aantal jaren zelfs een dubbele ploegendienst. Er moest geld verdiend worden.  Op de fabriek verdiende hij te weinig om een gezin met twaalf kinderen te voeden en daarom deed hij ook tuinierswerk. Er waren nogal wat welgestelden in het nabije Oss die een tuinman het werk lieten doen en dat kwam voor mijn vader goed uit. Hij had wel een beetje verstand van tuinen.

Nee, dan die aandacht van de meester! Juist ík mocht van hem het bord vaak uitvegen. Als de klas uit was. Dat hij met zijn hand dan ik mijn korte broekje zat vond ik wel raar, maar goed, hij was de meester, dat zou zo wel horen.

En – jaren later- wist ik natuurlijk ook dat het niet goed was wat er daarna gebeurde met mijn broer. Hoe hij ’s nachts aan mijn bed kwam en me dan wakker maakte. Dat ik in het begin helemaal niet wilde, maar na verloop van tijd met spanning wachtte of hij toch maar aan mijn bed kwam. Omdat ik het toch wel lekker vond. Ja, mijn broer had gelijk als hij iedere keer zei dat het gewoon lekker was en dat het niks gaf. Maar waarom voelde ik me dan altijd zo bedroefd na afloop. En schuldig. En smerig. En waarom vluchtte hij dan steeds weg als er iemand naar boven kwam. En moesten we heel zachtjes doen?

En waarom was ik altijd zo bang dat mijn moeder of mijn broers en zussen iets aan mij zagen als ik de volgende morgen beneden kwam. Hadden ze iets gezien? Of iets gehoord? Kreeg ik een rode kop? Als er nu op de radio of de televisie maar niet over sex gesproken werd, want dan wist ik zeker dat ik een rode kop zou krijgen. En dan had ik me verraden…

Och, het was gebeurd. Het hoorde bij het leven.  Zoals de pater die mijn chambretje binnen kwam en mijn lichaam streelde voordat ik ging slapen. En de harde stoppels van een oudere priesterstudent, die me vaak op zijn schoot nam en me liefkoosde. Het enige wat ik niet begreep was dat zij niet in mijn broek hoefden te zijn…

En nu ben ik 57 jaar. Ik heb best wel een leuk leven gehad.  Ik heb een hele mooie, lieve , verstandige vrouw en drie prachtige zonen. Ze zijn niet onverschillig, maar sociaal betrokken en dat doet me goed. Ook met mijn werk is het goed gegaan. Ik heb een goede baan gehad en nader nu het pensioen. We hebben geen geldzorgen en kunnen veel leuke dingen doen. Over mijn sexuele leven wil ik het niet hebben. Met de kinderen gaat het best wel goed, ze hebben werk en eentje studeert nog. Soms zit er wel eens iets tegen, maar daar leren ze van. Kortom, het gaat allemaal best wel goed.

Waarom ik het niet over mijn sexuele leven wil hebben? Omdat ik daar droevig van wordt. Somber en gespannen. Nee, daar wil ik het niet over hebben. 

Inmiddels heb ik twee rotte jaren achter de rug. En niet alleen ik, maar vooral ook mijn lieve vrouw en kinderen. Zwarte jaren, met veel wanhoop, verdriet en uitzichtloosheid. Nogal eens heb ik gedacht dat ik er niet uit zou komen, dat de put te diep was. Maar mijn o zo trouwe vrouw hield me dan overeind door me bijvoorbeeld te wijzen op een website waarin alles zo duidelijk herkenbaar te lezen was. De website van P.J. Schouten bijvoorbeeld. Hoeveel meer begrepen we nu wat er allemaal aan de hand was. Dat de gevoelens en gedachten te verklaren waren.  Door de tranen heen zagen we wat de gevolgen konden zijn van sexueel misbruik. Goh, dat dat zoveel gevolgen kon hebben…..

We zitten nu in 2011. Enkele sessies heb ik mogen hebben van Peter John Schouten en ik heb er meer aan dan aan twee jaar eerdere hulpverlening. Ik begrijp nu veel beter hoe het allemaal komt. Dat ik geen enkele schuld heb aan het gebeuren, maar dat ze mij als kind gewoon gebruikt hebben. Gebruikt en weggegooid. Ik zie mezelf weer een beetje en het eerste begin van zelfrespect is gemaakt. Als ik in de spiegel kijk voel ik weer iets en ik durf nu zelfs weer naar mijn lichaam te kijken. Langzaamaan ben ik mijn lichaam weer aan het terugveroveren. Het is MIJN lichaam en een ander blijft daarvan af! Soms val ik nog wel wat terug en soms twijfel ik weer, maar dat hoort er bij. Het gaat nu eindelijk de goede kant op. Dankzij de de Tovenaar van Zeist. Want zo noem ik hem altijd tegen mijn vrouw als ik op therapie ga.   

Nu, achteraf, denk ik vaak dat ik veel eerder naar hem had moeten gaan. Maar goed, het is nu eenmaal niet zo gegaan. Wat ik aan u, lezer, kan meegeven, is dat u niet moet wachten met het zoeken naar hulp. Al hoop ik wel dat u even wacht met aanmelden bij Peter John totdat ik mijn therapie bij hem heb afgemaakt. Hij moet het nog even niet te druk krijgen, anders kan ik er niet meer terecht….

een slachtoffer

Deelnemers gezocht voor onderzoek 'ouderschap na seksueel misbruik in het verleden'

DIT ONDERZOEK IS NU AFGESLOTEN – IEDEREEN DIE HIER AAN MEEGEWERKT HEEFT: HARTELIJK DANK!
Geïnteresseerd in de publicatie over de onderzoeksresultaten, dan kan deze besteld worden bij de VSK: vsk@movisie.nl.
Het boekje kost 7,50.
namens Marijke Naezer en de VSK

In opdracht van de VSK (Vereniging tegen Seksuele Kindermishandeling binnen gezin, familie en andere vertrouwensrelaties) doe ik onderzoek naar de vraag:

Welke invloed heeft seksueel misbruik in het verleden op ouderschap in het latere leven?

Uit ervaringen van de VSK en uit buitenlands onderzoek blijkt dat seksueel misbruik in de jeugd een rol speelt in de manier waarop iemand zijn of haar ouderschap vormgeeft. Het misbruik kan verschillende gevolgen hebben, zoals onzekerheid over de fysieke omgang met de eigen kinderen of moeite hebben met het opbouwen van een emotionele band.

De vraag is nu, of deze uitkomsten ook in Nederland gelden, en hoe ouders dit ervaren. Daarnaast richt bestaand onderzoek zich vaak op vrouwen, dus een tweede vraag is of de ervaringen van mannen verschillen van de ervaringen van vrouwen. Tot slot vraagt de VSK zich af of er naast de negatieve gevolgen wellicht ook positieve effecten te benoemen zijn.

Het resultaat van het onderzoek is een onderzoeksverslag over de ervaringen van ouders die vroeger seksueel misbruikt zijn. Deze publicatie is bedoeld als ondersteuning voor andere ouders die in hun jeugd te maken hebben gehad met seksuele kindermishandeling. De onderzoeksresultaten zijn bovendien van belang voor de VSK, hulpverleners, politici en andere beleidsmakers.

De genoemde onderzoeksvragen wil ik onder andere beantwoorden middels focusgroepen: groepsdiscussies met ouders die zelf in het verleden seksueel misbruikt zijn. In de discussie zullen we aan de hand van een aantal basisvragen ingaan op het thema. Deelnemers kunnen ook vragen aan elkaar stellen, of reageren op ervaringen van anderen. Er zal één focusgroep georganiseerd worden voor vaders en één voor moeders. Een bijeenkomst duurt ongeveer twee uur. Om de veiligheid binnen de groep te waarborgen worden voorafgaand aan het gesprek afspraken gemaakt over privacy, omgang met elkaar en het verloop van het gesprek.

Voor elke groep zoek ik 7 personen. Ik zoek mensen die misbruikt zijn door hun eigen vader of moeder, vanuit de veronderstelling dat dit een specifieke invloed heeft op het eigen ouderschap. Het onderzoek richt zich op ouderschap na gewenst seksueel contact in het latere leven, dus niet op ouderschap door seksueel geweld.

Behoor je tot deze doelgroep en wil je meewerken aan dit onderzoek? Laat het me voor 7 november weten via vsk@movisie.nl. Na 7 november wordt in overleg de datum voor de focusgroep vastgesteld. Reiskosten worden vergoed en deelnemers ontvangen het uiteindelijke onderzoeksrapport.

Wil je meewerken, maar niet door deelname aan een focusgroep? Dan is een individueel interview ook mogelijk. Ik bespreek graag de mogelijkheden; ik ben te bereiken via vsk@movisie.nl.

Hartelijke groet,

Marijke Naezer

10 juni lezing Sietske Dijkstra: Uit de doofpot en dan?

Uit de doofpot en dan? De zoektocht van als kind seksueel misbruikte mannen naar hulp

Over de bijeenkomst georganiseerd door de stichting VSK op 10  juni 2010 van 19:30 tot 22.00
Groenestraat 294, 6531 JC in Nijmegen. Kosten: 10 euro.
Er is plaats voor 60 mensen, opgave mogelijk tot 8 juni via mail  naar info@hulpnaseksueelmisbruik.nl

Dagelijks komen er nieuwe zaken aan het licht van seksueel misbruik door paters, fraters, in tehuizen en op internaten, nationaal en internationaal. Mannen van vijftig, zestig vertellen soms met piepstem over het misbruik van toen, als misdienaar, hoe je je slapend probeerde te houden, hoe eenzaam en onveilig ze zich sindsdien voelden. Zo lang stil gehouden, ontkend en verzwegen, wat doet dat met een mensenleven?

In mijn lezing ga ik in op het specifieke van misbruik voor mannen, ik sta stil bij overeenkomsten en verschillen tussen mannen en vrouwen en tussen mannen en vrouwen onderling. Welke voorwaarden zijn er nodig om voor dit onzichtbare leed een solide en solidaire context te scheppen voor goede hulpverlening?
Wat is er eigenlijk echt nodig om seksueel misbruik van jongens en mannen echt uit de doofpot te krijgen?

Sietske Dijkstra leidt sinds 1998 haar eigen bureau Dijkstra. Ze is daarnaast sinds 2007 lector vrouwenopvang en huiselijk geweld bij Avans Hogeschool. Ze publiceerde in 1996 Bij stukjes en beetjes over seksueel misbruik van mannen als jongens en hun ervaringen met hulp, verkrijgbaar bij Movisie. In 2000 borduurde ze voort op deze eerdere studie met haar proefschrift Met vallen en opstaan. Hoe vrouwen en mannen betekenis geven aan geweld uit hun kindertijd.
Peter John Schouten begeleidt sinds 1986 mannen bij het verwerken van seksueel misbruik uit hun jeugd. Hij ontwikkelde een speciale hulpverleningsmethodiek voor deze groep.Hij maakte een website over dit onderwerp: seksueelmisbruik.info. Hij is bestuurslid van de stichting Mannenhulpverlening na seksueel misbruik en organiseerde recentelijk een landelijke bijeenkomst voor mannen die als kind binnen de Rkkerk zijn misbruikt.
 Hij is directeur van het (opleidings-) Instituut voor Psychodrama.

wens curriculum vitae op te sturen

Graag, mocht daar behoeften aan zijn, zou ik mijn c.v. van hulpverlener aan slachtoffers van seksueel geweld naar u willen toesturen.

Wilt u mij een adres sturen waar ik zo nodig mijn c.v. kan toesturen?

Bedankt.
drs. Willy Motmans

Brief aan Deetman

Geachte heer Deetman,

Ik ben Peter John Schouten en werk sinds 1986 met mannen die in hun jeugd seksueel zijn misbruikt.  Ik heb als therapeut honderden mannen (en betrokkenen) begeleid in het verwerken van dit jeugdtrauma, individueel en in groepen.

Een deel van mijn clientengroep is misbruikt door een functionaris van de RK kerk.

MISBRUIK IS EEN SPLIJTZWAM

Je kan vanuit verschillende richtingen naar seksueel misbruik te kijken.

Seksueel misbruik splijt mensen in delen die niet met elkaar te verenigen zijn. Niet alleen slachtoffers raken innerlijk verdeeld en verward. Ook gezinnen, families, daders, leidingevenden, teams en organisaties en uiteindelijk de kerk en de maatschappij raken verdeeld als zij geconfronteerd worden met seksueel misbruik. Het is razend moeilijk om goede en adequate oplossingen te vinden.

Bovendien is het schrikbarend om te merken dat er nauwelijks kennis aanwezig is over de gevolgen van seksueel misbruik van jongens en mannen. Ook niet in de hulpverlening.

Meestal is het antwoord op onthullingen: ongeloof, ontkenning, zwijgen, de doofpot, bagatelliseren, de schuld aan het slachtoffer geven. Oplossingen zijn vaak uitsluiting van een van de partijen: dat kan de dader zijn maar voor hetzelfde geld ook het slachtoffer.

Onder de oppervlakte blijft het onderwerp echter aanwezig. Iedere keer laait een onderhuidse veenbrand even op om daarna weer voor langere tijd te smeulen.

Het wordt echter steeds duidelijker dat de RKKerk en seksueel misbruik met elkaar verbonden zijn. Niet alleen in Nederland maar over de hele wereld.

HULP EN RECHT

Bij enkele mannen ben ik getuige geweest van de procedure die Hulp en Recht aanbiedt. Vanuit therapeutisch oogpunt is deze procedure een ramp en het maakt de zaak vaak alleen maar erger en slachtoffers hopelozer.

Ook vanuit juridisch oogpunt kloppen er zaken niet en wordt er gemeten naar kerkelijk recht dat erop gericht is niet de betrokkene te beschermen maar het instituut.

MISDRIJVEN

Hoewel bijna alle zaken verjaard zijn, zie ik het toch als noodzaak dat alle seksuele misdrijven waarvan Hulp en Recht dossiers heeft aangelegd, bij justitie gemeld zouden moeten worden.

In mijn vragen aan Hulp en Recht daarover en mijn verzoek om meer naar de therapeutische kant van de zaken te kijken, ben ik niet  gehoord.

Door afwijzing van slachtoffers (bij gebrek aan bewijs!) , zag ik dat zij het trauma met de slachtoffers herhaalden door middel van deze procedure.

WWW.SEKSUEELMISBRUIK.INFO

Ik heb tien jaar geleden een website over dit onderwerp gemaakt (www.seksueelmisbruik.info) met een apart gedeelte over de katholieke kerk.

Het was mijn bedoeling om mannen die hetzelfde hebben meegemaakt met elkaar in contact te brengen. Omdat mannen heel moeilijk met hun verhaal naar voren durven komen, “druppelden” de verhalen binnen. De laatste weken is de website echter “ontploft” en volgeschreven met de verhalen van vroeger.

Ik heb altijd vermoed dat er geen honderden maar duizenden jongens zijn misbruikt in de internaten van de RK kerk en binnen de kerk als misdienaar.

SCHOONSCHIP AKTIE

Het lijkt nu of de tijd rijp is om schoon schip te maken en te zoeken naar mogelijkheden om alle gevoelens die dit oproept te kanaliseren en een plek te geven.

Ik zou graag eens met u praten omdat ik ideeën heb over wat er moet gebeuren door de kerk, de daders en de leidinggevenden.

Excuus aanbieden is niet genoeg. Wat er moet gebeuren is een “helende actie” waarbij elke betrokkene een taak heeft om uit te voeren.

De meest ideale situatie is als de kerk echt zijn verantwoording hierin zou nemen.

Ik denk zelf aan bijeenkomsten zoals na het apartheidsregime in Zuid-Afrika.

De omvang van het misbruik rechtvaardigt m.i. deze aanpak.

Mijn  ideeen zijn vanuit een therapeutisch perspectief, gericht op helende activiteiten die gedaan moeten worden. Heling van vaak ernstige levenstrauma’s bij slachtoffers, werkelijke zorg van de kerk hiervoor, bekentenissen van daders.

Uitrijken naar slachtoffers, functionarissen dringend verzoeken om actief hun daden onder ogen te zien en de verantwoordelijkheid hiervoor op zich te nemen. Ik kijk daarbij niet zozeer naar schadevergoedingen maar wel naar erkenning van wat seksueel misbruik teweeg kan brengen in iemands leven en naar herstel van relaties.

Mijn ervaring is dat erkenning en bekenning door de dader alleen al, wonderen kan verricht
en.

Ik ben ervan overtuigd dat dit voor alle betrokkenen, inclusief de RKKerk, zeer goed kan uitpakken.

Ik hoop dat deze e-mail een aanleiding is voor u om mij uit te nodigen voor een gesprek.

Met hoogachting,

Peter John Schouten

Psychotherapist ER / Psychodramatherapeut CP

de grootste ramp bij seksueel misbruik: het instituut kerk

Het hogere doel gaat voor het persoonlijke. Geheimhouding in naam van God.

De kerk blijft een gesloten geheel als het gaat over affaires rondom seksueel misbruik. Waarom kan er toch geen openheid komen en rechtgedaan worden aan mensen die aan den lijve zijn geraakt door dienaren van God?Wat iedereen al weet, daar blijft de kerk geheimzinnig over doen.

De stichting Hulp en Recht
De katholieke kerk heeft de stichting hulp en recht opgericht om de krachten die los kunnen komen na seksueel misbruik te kanaliseren. Het is een slim opgezet systeem waarbij zeer zorgvuldig en behoedzaam klachten worden afgehandeld.(De beste psychologen en sociologen zitten bij de kerk!)De kerk onderzoekt, de klager moet zich bekennen tot in alle details, daarna wordt de dader/pleger geinterviewd en daarna besluit een kerkelijke commissie of er voldoende bewijs is om de klacht gegrond te verklaren.

In de laatste zes jaar werden van de 196 aanmeldingen er slechts 40 gegrond verklaard. Dat is maar heel weinig.
Ik zou graag willen spreken met de 156 afgewezenen. Waarom werd hun zaak ongegrond verklaard? Hoe voelen zij zich na deze afwijzing?

In het kerkelijk recht is het toegestaan voor functionarissen niet de waarheid te spreken als het instituut kerk in het geding is. Kunnen de plegers/daders zich daardoor zo makkelijk niets meer herinneren?

Stichting heeft verkeerde naam
De naam Hulp en Recht is misleidendhet gaat namelijk om pastorale, niet onafhankelijke hulp, het gaat niet om recht maar om kerkelijk recht. De correcte naam zou dus zijn:Pastorale hulp en kerkelijk recht na seksueel misbruik.

Er ontbreken een aantal belangrijke zaken m.i. die echt recht doen aan mensen die zijn misbruikt door een kerkelijke functionaris.Er zijn naar schatting duizenden mensen die in het verleden zijn misbruikt. De kerk zou actief naar hen moeten uitreiken, hen moeten uitnodigen voor gesprekken, hen opsporen. Groepen en bijeenkomsten organiseren, actief uitreiken omdat er iets recht gezet moet worden en heling moet plaatsvinden.
De kerk moet de geheimen die er zijn onthullen, niet de slachtoffers (en daar weer een meerderheid van afwijzen).
De kerk moet kijken naar het systeem van macht en bekennen dat er heel veel in de doofpot is gestopt, dat iedere laag die macht had daaraan meegedaan heeft. Er is gezien, er is gezwegen, de verkeerden beschuldigd, er is ontkent, er is gelogen, er is afgedekt, er is geheimhouding afgesproken.

Er is genoegzaam bekend wie er over grenzen zijn gegaan in hun functie. De namen zijn bekend.
De kerk zou de daders moeten verplichten tot bekentenissen om het helende werk te kunnen doen en hen uit naam van God moeten aanroepen om het machtsmisbruik te erkennen en genoegdoening te creeeren.

Vierdubbele macht
Vier machten moeten door slachtoffers worden bestreden bij kerkelijk misbruik: De macht van de oudere, opvoeder of vertrouwenspersoon, de macht van de kerk, de macht van God, de macht van het Bijbelse woord.
Misbruik binnen de kerk is zo veel erger omdat de schuld aan de zijde van het slachtoffer zo moeizaam te bewerken is. Het gaat niet alleen over iets tussen jou en iemand die je iets aandoet, maar die ander is een functionaris die dicht staat bij God, zelfs plaatsvervanger van God en gedekt werd/wordt door een grote kerkelijke organisatie waar de gemeenschap ontzag voor heeft. Dat aantasten is ondoenlijk zonder de kerk te verlaten en het geloof achter je te laten. Dan is het ook nog het geloof in God die seksuele relaties tussen mannen een gruwel vind.Daarom zijn er weinig aanmelding bij hulp en recht, daarom kan hulp en recht zich veroorloven zoveel klachten af te wijzen.

Ik vind dat de katholieke kerk verplicht is meer te doen.
In de Verenigde Staten gaat de kerk bijna failliet aan de schadevergoedingen die uitbetaald moeten worden aan slachtoffers.
Iedereen vraagt zich natuurlijk af hoe dat hier bij ons in Nederland zit. Is het hier niet gebeurd? Wat zegt de kerk, wat is de reactie?

De kerk moet zich schamen!
Zich schamen over dat dit allemaal kon gebeuren. Deze schaamte voorbijgaan en bekennen wat er precies is gebeurt in totale openheid van zaken. De verantwoording nemen. Door campagnes mensen te vragen zich te melden en de drempel laag maken.

Celibaat als een van de oorzaken
Door het celibaat, een voor veel mensen niet te hanteren onderdrukking van seksuele energie, moet er een enorme waakzaamheid gelden voor mensen die werken in nabije relaties. We weten dat onderdrukte seksualiteit zich soms oncontroleerbaar een weg baant. Mensen hebben zo’n behoefte. De kerk is verantwoordelijk door het celibaat te eisen en maakt daarmee een voedingsbodem voor geheime seksuele relaties.

Hulp en Recht moet zichzelf verplichten om te melden bij justitie
Bij hulp en recht moet er – ze onderzoeken strafbare feiten- meldingsplicht komen naar justitie en het wereldlijke recht.
Ook al zijn vele zaken verjaard, de politie heeft een archief van aangiften en meldingen waar zaken van dezelfde dader kunnen “matchen”

Incestueuze hulp
De hulpverlening die hulp en recht geeft is “incestueuze” hulpverlening. Hulpverlening door de bij het systeem betrokken instituut en functionarissen dat kan niet helemaal gezond zijn. De daders en medeplichtigen geven zelf de therapie wel. Maar wie is nog geloofwaardig en schoon in een orgnanisatie die daders gewoon verplaatst naar een andere plek zonder verdere gevolgen? De kerk moet buitenstaanders inhuren, betalen en volop de gelegenheid geven waarlijk hulp te bieden.

Peter John Schouten

Let op met Hulp en Recht

LET OP!
Hulp en Recht is een stichting die zorgvuldig onderzoekt wat er in het verleden door kerkelijke functionarissen is misgedaan.
Iedere betrokkene wordt gedetailleerd ondervraagd over wat er is voorgevallen in het verleden. Hier wordt verslaglegging van gedaan, die ter inzage is voor betrokkenen. Er wordt gemeten naar Kerkelijk Recht, door mensen die zijn aangesteld door de Katholieke Kerk. Er moet voldoende bewijs zijn voor wat er is gebeurd. Getuigen en lotgenoten die door dezelfde persoon zijn misbruikt zijn nodig als de pleger zijn geheugen hapert.
Verwacht geen onvoorwaardelijke hulpverlening bij je verwerkingsproces van de kant van de kerk. Zij hebben belang bij de doofpot. Bij bewezen feiten is een financiele schadevergoeding mogelijk, of disciplinaire maatregelen tegen de pleger.
(Peter John Schouten)

Hulp en Recht

hulpenrechtStichting hulp en recht: bij klachten van seksueel misbruik binnen de RK kerk voor hulp en klachten
bel het meldpunt(meldpuntfunctionaris Elisabeth)
Postbus 56
5070 AB Udenhout

Folders over de stichting en over de te volgen procedure bij klachten van seksueel misbruik binnen de RK kerk (nr 12):

Secretariaat Hulp en Recht
0900-8998411

benoeming stoornissen

Ik heb eerder telefonisch contact gehad vanwege (vermeend) misbruik. Bij de anamnese bij de psychotheraeut kwam het volgende naar voren: obsessief-compulsieve en afhankelijkheids persoonlijkheidsstoornis; een lichte depressie en kenmerken van borderline. Ik zie dat veel zaken overeenkomen met de door genoemde gevolgen. Ik ga voor bovenstaande in dagtherapie. Het misbruik op zich is dermate vaag dat niemand er iets mee kan. Toch ben ik nu een stap verder door de anamnese en vervolg een stp verder ben. Ik werk aan de stoornissen dmv ook creatieve therapie etc. Ik denk ook op die manier dichter bij mijn gevoel te komen. Ik denk vanzelf wel bij de oorzaak te komen al dan niet veroorzaakt door misbruik. Is mijn denkwijze realistisch? Dus dat (on)bewuste herinneringen bij therapie gericht.

dader tevens slachtoffer

Waar is er informatie te vinden over hulpverlening voor daders waarin ook het slachtofferschap wordt behandeld om zo aan een lager recidive-risico te komen voor daders…?