Oranje kazerne: Defensie liet steken vallen

/in , , /door

Defensie liet steken vallen bij de interne aanpak van misstanden op de kazerne

Gebrekkige hulpverlening, interne onderzoekcommissie die niet onafhankelijk was (ik had niet anders verwacht van een interne onderzoekcommissie), documentatie die niet compleet is, sommige klachten die niet onderzocht zijn, etc. etc. zo bericht de commissie Giebels. Deze doet onderzoek naar de sociale veiligheid in die kazerne na klachten van seksueel misbruik.

Ik denk dan: weer een meldpunt, weer een onderzoekcommissie, weer een “onafhankelijk” onderzoek, weer beschadigende aanpak van slachtoffers, weer een doofpot van misbruik. Het ene onderzoek na het andere.

Uit welke hoek komt de volgende klapper? Leger des Heils ? Daar kondigde zich al iets aan. Scouting? Moet je je niet over verbazen. Zeilscholen of zomerkampen? Goed mogelijk. Al weet je het nog niet precies waar het vandaan komt: je weet dat er weer een komt !

En wat doen we ermee? Nog maar een meldpuntje en doe maar weer een commissietje? Met aan het hoofd weer een prima opgeleid wetenschappertje die zich dat onderzoekje op zijn cv-tje kan schrijven?

Of gaan we het nu eindelijk eens aanpakken alsof we echt de onderste steen boven willen halen over wat er toch in onze maatschappij aan de hand is. Naar het voorbeeld van Australië misschien? Waar de overheid het besluit nam een samenleving-breed onderzoek te starten en daarin niemand te ontzien. Ook zichzelf niet.

Wijsheid van de dag:

“De onderste steen komt niet boven, want dan stort de hele Nederlandse overheid in”

Honderden aangiften tegen blauwhelmen om seksueel geweld Congo

/in /door

blauwhelmenHet lukt de Verenigde Naties maar niet om een einde te maken aan seksuele misdragingen van het eigen personeel in Congo, concludeert het Amerikaanse persbureau AP na eigen onderzoek. Sinds 2005 zijn er 700 aangiften gedaan tegen blauwhelmen en ander VN-personeel op missie in het Afrikaanse land, op een totaal van 2000 aangiften wereldwijd. Dit jaar is VN-personeel tot nu toe 43 keer beschuldigd en een derde van de aangiftes komt uit Congo.

Ondanks eerdere beloftes om het probleem aan te pakken, verdwijnen nog steeds veel gevallen van seksueel misbruik in de bureaucratische molen. En als er wel werk wordt gemaakt van een beschuldiging komt het volgens AP niet vaak tot een rechtszaak. Op dit moment is er geen sprake van samenwerking tussen de verschillende lidstaten omdat elk land, in overeenstemming met de VN-regels, zelf onderzoek kan doen en straffen kan opleggen.

Grootste missie

In Congo zijn meer dan 16.000 VN-militairen gestationeerd en daarmee is het de grootste missie van de Verenigde Naties. Blauwhelmen beschermen de bevolking tegen milities en criminele bendes in grote delen van het land waar de regering weinig tot niets te zeggen heeft. Etnische verschillen, een slecht functionerende overheid en de slechte infrastructuur bemoeilijken die taak.

Persbureau AP sprak met verschillende slachtoffers van seksueel geweld. Een van hen is een jonge vrouw die twee keer verkracht is door blauwhelmen en op haar veertiende twee kinderen van hen had. Veel vrouwen in deze situatie worden verstoten uit hun familie, uit schaamte of omdat hun kinderen niet helemaal donker zijn.

Verkeersongelukken

In Congo krijgen slachtoffers van verkeersongelukken die zijn veroorzaakt door blauwhelmen eerder een schadevergoeding dan slachtoffers van seksueel geweld. Verkeersongelukken gebeuren vooral tijdens kantooruren en VN-personeel dat zich misdraagt, doet dat dat meestal ’s avonds. Dat zou verklaren waarom de VN er niets mee doet, concludeert AP.

Het persbureau zegt dat de Verenigde Naties beschuldigingen van seksueel geweld niet goed registreren. Opeenvolgende VN-leiders hebben beterschap beloofd, maar de administratie is volgens AP nog steeds een puinhoop. Vorig jaar kwamen bijvoorbeeld wereldwijd maar 145 beschuldigingen binnen, terwijl er meer dan driehonderd slachtoffers in de boeken stonden.

Het lukte AP niet om een reactie te krijgen van landen die blauwhelmen leveren aan de Congo-missie MONUSCO. De meeste troepen komen uit India en Bangladesh, gevolgd door Afrikaanse landen als Egypte, Zuid-Afrika, Marokko en Tanzania.

Misbruikt door een Marist?

/1 Reactie/in , , /door

Ik ben als kind seksueel misbruikt door een Pater Marist en ik zoek andere mannen en vrouwen die ook door leden van deze orde misbruikt zijn.
Sinds ik mijn ervaringen gemeld heb bij de commissie Deetman (1-10-2010) en mijn klaagschrift naar Hulp & Recht heb laten gaan, vraag ik mij steeds af of er nog meer mensen zijn die seksueel misbruik ervaringen hebben die gepleegd zijn door degene die mij misbruikt heeft of slachtoffer zijn van een andere Marist.
Ook behoefte aan contact met lotgenoten?
Verder zou ik graag een groep gevormd zien worden om gebundeld onze belangen te behartigen en als groep een gesprekspartner te zijn in de komende periode.

Ik ben per mail bereikbaar marielouise.amaruq@gmail.com
Mijn persoonlijke verhaal staat binnenkort op de website www.klokk.nl (Koepel Landelijk Overleg Kerkelijk Kindermisbruik) onder Groep Maristen.

Marine droom werd bijna zelfmoord

/3 Reacties/in , /door

“Dat ik geen seks had bij de hoeren was voor die gasten voldoende om te denken dat ik homo was”

marinepetten.jpg“Ik voelde me heel erg bang. Om mijn moeder en vader achter te laten, om wat die klootzakken hadden gedaan.” Het is november 1992 en Pascal van der Wielen wil springen. Strop om de nek, eenzaam in een park in Schagen. Het is de eerste van vele zelfmoordpogingen die de matroos zal ondernemen. Weg van de marine maten die hem hebben bedreigd, mishandeld, aangerand en verkracht. Veertien jaar na dato zijn de daders nog nooit gepakt, is er nooit vervolging ingesteld en zijn de strafbare feiten bijna verjaard.

pascal1.jpg“De marine was mijn grote droom. Ik wilde varen. Na mijn diensttijd bijtekenen en de zee op” vertelt de oud-matroos op de bank in zijn kleine woning. Hij zag de afgelopen dagen zijn ervaringen bij de marine veelvuldig langskomen in nachtmerries en flash backs. Hij wordt al jaren behandeld, met wisselend succes.

In 1992 is Pascal een rustige maar enthousiaste jongen.De training voor de dienstplichtige matrozen is zwaar, maar hij geniet.Dit is wat hij altijd heeft gewild.Overdag hard werken ‘s-avonds met maten naar de kroeg. In een cafe in Den Helder komt Pascal vier marine maten tegen. Ze drinken veel en scheppen op over hun veroveringen. “Later geloofden ze mij niet meer, omdat ik sterk begon te overdrijven.”
De vier besluiten dat matroos van der wielen nodig naar de hoeren moet. onder de bedreiging van een stiletto gat Pascal mee naar Amsterdam. “Ik heb toen geen seks gehad, en dat was voor die gasten voldoende om te denken dat ik homo was. Enkele dagen later slaan de vier in het centrum van Den Helder de matroos in elkaar. De dag erop vallen drie van hen de kamer van Pascal op het marine-terrein binnen. Ze slaan hem in elkaar, kleden zichzelf en Pascal uit en randen hem aan.

Pascal van der Wielen werd gegijzeld, aangerand, en verkracht door zijn “maten” bij de marine in Den Helder.
Veertien jaar later is de zaak nog niet verjaard, maar zijn dossier met aangifte zou zijn verdwenen.

Ten einde raad zoekt Pascal hulp. vergeefs. De huisarts bleek een marineman, de wijkagent van de marechaussee was ziek. Die avond besluit de jonge matroos op het laatste moment geen einde aan zijn leven te maken, niet wetende dat het ergste nog moet komen.
Op 3 december 1992 snijden de vier militairen hem de pas af. Ze slepen hem in de auto en in de duinen misbruiken ze hem. Hij wordt inelkaar getrapt en terwijl een pistool tegen zijn hoofd staat moet hij een van de mannen pijpen.
Pas twee jaar later durft Pascal aangifte te doen. Hij is dan al langdurig ziek, wordt psychiatrisch behandeld en woont begeleidt. De marine droom is voorbij. Zelfs een opleiding voor matroos bij de binnenvaart is te zwaar. Zeilen tijdens de vakantie gaat nog net.
vervolging van de daders is vandaag de dag nog mogelijk. de verkrachting en de vrijheidsberoving zijn nog niet verjaard. van der wielen verwacht er weining van. Twee jaar geleden hoorde ik dat mijn dossier in Den Helder is verdwenen.

‘Twee jaar geleden hoorde ik dat mijn dossier weg was’
Op 17 februari 1994 deed Pascal van der Wielen uiteindelijk aangifte van aanrandlng, verkrachting en mishandeling. De aangifte bij de Koninklijke Marechaussee in Eindhoven is in bezit van het AD. De twee verbalisanten, destijds wachtmeesters van de marechaussee, kunnen zich de zaak nog herinneren. Volgens een woordvoerder hebben ze zich de affaire erg aangetrokken. Nagaan wat er met de aangifte is gedaan, kan de marechaussee vanwege een verhuizing niet. Volgens Van der Wielen hoort hij na de aangifte wekenlang niets. Als hij navraag doet, blijkt dat het dossier is doorgestuurd naar de marine in Den Helder. “Korte tijd erna hoorde ik uit Den Helder dat een onderzoek niets heeft opgeleverd”. Vervolging van de daders is veertien jaar na dato nog mogelijk. De verkrachting en de vrijheidsberoving zijn nog niet verjaard. Van der Wielen verwacht er weinig van. “Twee jaar geleden hoorde ik dat mijn dossier in Den Helder was verdwenen,” ook het Openbaar Ministerie in Arnhem, dat militaire strafzaken behandelt, moet het antwoord schuldig blijven. Duidelijk is wel dat nooit vervolging is ingesteld. Navraag doen is volgens een woordvoerder niet mogelijk. “We kunnen bij oude dossiers alleen zoeken naar namen van verdachten.” Die namen zijn er niet, zoals in de meeste verkrachtingszaken.

Hij is voorgoed weg bij de marine. Jaren geleden ben ik eens gaan praten, tja, zeiden ze, dit soort zaken gebeurt vaker.
Van der Wielen schreef over zijn misbruik “Winter” uitgegeven via www.gigaboek.nl

Pascal van der Wielen: Matroos door het leven getekend

/in /door

pascal.jpgDe vier daders lopen nog vrij rond

De vier mishandelaars, aanranders en verkrachters van oud-matroos pascal van der Wielen moeten nog ergens rondlopen in Nedereland. Getrouwd misschien, mogelijk trotse vaders.
Maar de oud-marinemensen Jeroen, Bolle, Boerke en Remi zijn ook de mannen die in het najaar van 1992 in de duinen van Den Helder en op het terrein van de Koninklijke Marine de dienstplichtige Van der Wielen seksueek misbruiken. De aanleiding? De 18-jarige matroos Van der Wielen had nooit seks gehad, hij zou dus wel homo zijn, was de -onterechte- conclusie van zijn belagers. Genoeg redenen voor een lesje mannelijkheid. Twee wachtmeesters van de Koninklijke Marechaussee hebben in 1994 een gedetailleerde aangifte opgenomen. Ze kunnen zich de zaak nog altijd herinneren. Het proces verbaal is in bezit van het AD. De aangifte leidde detijds tot een kort onderzoek in Den Helder, maar enig resultaat is nooit gemeld. Ook vervolging van de daders bleef uit. Zijn leven is voor altijd getekend door de gebeurtenissen, weet Van der Wielen na zelfmoordpogingen en jarenlange behandelingen. Mijn droom om te varen is voor altijd vernietigd. Volgens een officier is het een vervelende zaak, maar tja, het gebeurde vaker volgens hem.

uit AD door Jeroen de Vreede

Tientallen doden in leger Rusland bij ontgroening

/1 Reactie/in /door

MOSKOU – Bij ontgroeningsrituelen en systematische mishandelingen in het Russische leger komen jaarlijks nog altijd tientallen jonge dienstplichtigen om het leven. Ook drijven de vernederingen door oudere militairen honderden rekruten tot zelfmoord. De mensenrechtenorganisatie Human Rights Watch riep woensdag in Moskou de Russische autoriteiten op zo snel mogelijk deze praktijken te beÎindigen.

De eerstejaars krijgen weinig te eten en krijgen geen medische zorg. Ook fysiek geweld, als marteling met ijzeren staven en seksueel misbruik, komt vaak voor, vooral als er alcohol in het spel is.

‘Dit is een van de grootste mensenrechtenproblemen in Rusland van dit moment’, zei HRW-medewerker Diederik Lohman. De organisatie deed drie jaar onderzoek naar het hiÎrarchische systeem van Djedovsjina (de heerschappij van de grootvaders) in het leger, waarbij tweedejaars soldaten rekruten dwingen voor hen als slaven te werken. Ze moeten alcohol en sigaretten kopen, schoenen poetsen, bedden opmaken en geld afstaan.

De eerstejaars krijgen weinig te eten en krijgen geen medische zorg. Ook fysiek geweld, als marteling met ijzeren staven en seksueel misbruik, komt vaak voor, vooral als er alcohol in het spel is.

Volgens de Russische militaire procureur Aleksander Savenkov zijn er in de eerste helft van dit jaar 25 soldaten overleden tijdens ontgroeningen, en vielen er twaalf doden door buitensporig geweld toegediend door officieren. In dezelfde periode pleegden 109 rekruten zelfmoord, zestig daarvan na of tijdens de ontgroening. Volgens experts ligt het werkelijke aantal veel hoger, omdat lang niet alle zaken voor de rechter komen.

Human Rights Watch spreekt van een spiraal van wraak en geweld. Soldaten die in hun eerste jaar zijn mishandeld, veranderen in hun tweede jaar in fanatieke beulen. Het systeem blijft in stand omdat de slecht betaalde officieren meestal niet ingrijpen. Uit onverschilligheid, meent HRW, maar vaak ook omdat ze menen dat de vernederingen bijdragen aan de discipline in het leger.

—–