Utrechts Nieuwsblad / AD

/in , , , , , /door

UTRECHT – De Remonstrantse Geertekerk in Utrecht opent tweede paasdag haar deuren voor slachtoffers van seksueel misbruik binnen katholieke instellingen. De initiatiefnemer, Pieter Schouten van de stichting mannenhulpverlening na seksueel misbruik, bevestigt vrijdag een bericht van RTV Utrecht daarover.

De bijeenkomst is geen kerkdienst maar een samenkomst waarin mannen hun ervaringen kunnen delen. Psychodramatherapeut Schouten begeleidt die gesprekken. ,,Ik begeleid al 25 jaar lang mannelijke misbruikslachtoffers. Maar nu is er echt iets bijzonders aan de hand. Onze site wordt volgeschreven met verhalen, ook van vrouwen trouwens. De kerk heeft ons geholpen om het op de kaart te zetten. Het is een soort inktvlek die alle kanten opgaat.”,,Delen werkt helend voor mensen.”, zegt Schouten. ,,Volgens mij is het de eerste keer dat slachtoffers bij elkaar worden gehaald. En dat is werk dat de kerk eigenlijk had moeten doen.”Hij is niet te spreken over de katholieke instelling Hulp & Recht waar slachtoffers van seksueel misbruik hun melding kunnen doen. ,,Eerst mag je een pijnlijk verhaal vertellen en dan beslissen zij wat daarmee wordt gedaan. Uit therapeutisch oogpunt is dat funest.”Volgens Schouten vinden met name mannen het ,,heel moeilijk” om een verhaal ,,dat diep verborgen zit” naar buiten te brengen. ,,Dat zullen we maandag ook wel merken. Sommigen vertellen heel gemakkelijk. Anderen aarzelen of zeggen zelfs: ik kom wel maar kan het nog niet uitspreken.” (ANP)

aanmelden voor 5 april

/in , , /door

Geef je op via dit formulier voor de bijeenkomst op vijf april.

Er zijn veel vragen binnengekomen.

de antwoorden:

  1. De bijeenkomst is besloten en alleen toegankelijk voor mensen die zich eerst hebben aangemeld via onze website.
  2. de uitnodiging die je krijgt geldt als toegangsbewijs.
  3. wij zijn niet verbonden aan een kerk /kerkgenootschap
  4. wij doen wat Hulp en Recht en de RK-kerk niet doen: slachtoffers /lotgenoten bij elkaar brengen
  5. ook vrouwen zijn welkom met hun verhaal.
  6. wij hebben geen zakelijke belangen.
  7. de bijeenkomst is gratis.
  8. eventuele video- en/of geluidsopnamen gebeuren alleen na toestemming van degenen die iets vertellen
  9. we zijn gericht op de kracht van de verbinding die zal ontstaan tussen de mensen
  10. we zijn een stichting met statuten. Die kun je hier bekijken.
  11. we steken onze nek uit. We doen iets anders dan gangbaar. Denk met ons mee om de bijeenkomst een succes te maken.
  12. wil je hulp bij het voorbereiden van je verhaal dat kan ook (gratis)
  13. voor vragen kun je mailen (peterjohn@seksueelmisbruik.info) of bel 030-7116187 (Peter John Schouten)

Verkracht door pastoor

/in , , /door

Geachte heren,

Betreft: vijftig manen met seksueel misbruik binnen de Rkkerk.

Oprechte dank om het probleem aan de kaak te stellen.

Uiteindelijk had dit veel vroeger moeten gebeuren, maar de meeste kinderen misbruikt rond de jaren 50-60-70 en dan vooral in ons land (B) droegen dit heel hun leven mee.

Er was zo iets van ‘Hoe durf je zo iets zeggen van een geestelijke’. Vanaf dat ogenblik was je een leugenaar, bedrieger, niemand geloofde je.

In het kort,

Mijn moeder (15 a 16  jaar) was verkracht door de pastoor van de stad.

Ik was zijn kind en moest metéén naar een weeshuis om schande te mijden, daar mijn moeder een kind had en niet gehuwd was.

In het wees huis van de stad werd ik dan op mijn beurt misbruik door een priester.

Ik was onhandelbaar, fantaseerde, loog, vertelde verhalen om in de belangstelling te komen, kort om alles was goed om de waarheid weg te moffelen.

Het is pas toen ik 62 jaar was, dat ik het durfde naar buiten brengen (nu 63 jaar)

Ik heb ook goed priesters gekent, doch durfde de verhalen niet vertellen uit vrees dat ik hun steun zou verliezen.

Mijn moeder en (vader?) heb ik nooit nog gezien.

De liefde voor God en het geloof werd in ons geslagen.

Niemand kan dit begrijpen, de gevolgen draag je mee. Je vrouw en kinderen begrepen je argwaan tegenover de kerk niet, tot ik het verleden jaar vertelden.

Graag had ik naar de vergadering gekomen, doch de afstand is wat ver.

Beleefde groeten, en dank voor het lezen.

J. H.

Persbericht van onze stichting

/3 Reacties/in , , , , , /door

PERSBERICHT
Utrecht, 23 maart 2010

Gezocht: Vijftig mannen met seksueel misbruik binnen RKkerk

De Stichting Mannenhulpverlening na Seksueel Misbruik (MSM) organiseert op maandag 5 april 2010 (tweede paasdag) een bijeenkomst in de Geertekerk te Utrecht voor mannen die in hun jeugd te maken hebben gehad met seksueel misbruik binnen de Rooms Katholieke Kerk.

De laatste weken worden overal in de media door slachtoffers individuele getuigenissen afgelegd over misbruik in pastorale relaties. In tegenstelling tot deze op zich zelf staande verhalen, biedt deze bijeenkomst de gelegenheid de ervaringen met elkaar te verbinden en zodoende het eenzame aspect van seksueel misbruik te doorbreken. Door het maken van verbindingen zal duidelijk worden welke impact seksueel misbruik heeft op een leven en welke ingrijpende gevolgen er het resultaat van zijn.

WE ZOEKEN 50 MANNEN die hun verhaal voor de microfoon willen vertellen. Wij willen zo een ketting van verhalen maken die indruk maakt en de waarde en aandacht krijgt die het verdient.

Bekennen, herkennen, erkennen:
Wij vinden het nu noodzakelijk dat alle individuele verhalen worden gebundeld zodat het een collectief en maatschappelijk probleem wordt. Voor heling van slachtoffers is het nodig om de ervaringen met veel anderen te delen. Als je dat niet doet dan blijf je er zelf mee zitten.

De Rooms Katholieke Kerk begint inmiddels te vragen om vergeving. Vergeving is echter alleen zinvol als ten volle in kaart is gebracht wat er vergeven moet worden. Op deze dag maken we daartoe een begin.

De bijeenkomst is niet bedoeld om claims of aanklachten naar de
Rooms Katholieke Kerk te formuleren, wel zullen de getuigenissen op video worden vastgelegd om zo een documentatie te vormen over de gebeurtenissen en de gevolgen daarvan.

Voor verdere informatie en inschrijving zie de website van de Stichting op www.seksueelmisbruik.info

Uitnodiging voor 5 april 2010

/11 Reacties/in , , , /door

Uitnodiging bijeenkomst 5 april (tweede paasdag)

in de Geertekerk, Geertekerkhof 23, 3511 XC te Utrecht.

Tijd: van 10:30 tot 16:00. (binnenloop en koffie vanaf 10:00 uur)

Hierbij nodigen wij alle mannen uit die in hun jeugd te maken hebben gehad met seksueel misbruik binnen de Rooms Katholieke Kerk, te komen vertellen wat ze hebben meegemaakt.

We zoeken vijftig mannen die iets willen zeggen.

Ook partners en andere betrokkenen zijn welkom.

De tijd is rijp, het lijkt nu of nooit te zijn.

De steeds weer opdoemende verhalen over seksueel misbruik in de RKK van over de hele wereld lijken Nederland nu echt iets te doen.

Op onze tienjarige website www.seksueelmisbruik.info zijn de laatste weken meer reacties en verhalen geschreven dan eerder daarvoor. In de media zijn ook vele onthullingen gedaan en getuigenissen afgelegd.

We organiseren op maandag 5 april een bijeenkomst in Utrecht omdat het nu de tijd is om schoon schip te maken. De bijeenkomst is bedoeld om gelegenheid alle ervaringen met elkaar te verbinden en het eenzame aspect van seksueel misbruik te doorbreken. Door het maken van verbindingen zal duidelijk worden welke impact seksueel misbruik kan hebben in een leven en hoeveel schade erdoor gemaakt is.

Elke man krijgt drie minuten de gelegenheid om voor de microfoon te vertellen wat er in het verleden heeft plaatsgevonden. We willen zo een ketting van verhalen maken die indruk maakt en de waarde en aandacht krijgt die het verdient.

Het deelnemen aan deze dag kan een belangrijke stap zijn in het verwerkingsproces en /of het kan bijdragen het misbruik een plek te geven in je leven.

Deze dag is niet bedoeld om claims of aanklachten naar de Katholieke Kerk te formuleren. Wel is er in het programma gelegenheid om elkaar te ontmoeten en indien gewenst, vervolg activiteiten af te spreken.

Geef je op via dit formulier

Organisatie gebeurt door de Stichting Mannenhulpverlening na Seksueelmisbruik. De onafhankelijke, slapende stichting is wakker geworden om dit te organiseren. Bestuur: Ton Leerschool (ondernemer), Mathieu Wakim (jurist), Peter John Schouten (psychotherapist), Wil van de Coer (lichaamsgericht-therapeut), Ron Broere (ict-ondernemer)

“bijeenkomst is mede mogelijk gemaakt door de Remonstrantse Gemeente Utrecht, die haar kerkruimte hiervoor beschikbaar stelt”.

Misbruik op St Louis in Oudenbosch

/132 Reacties/in , , , /door

In de jaren 60 zat ik op het internaat St Louis in Oudenbosch. Hier waren paters of monniken maar broeders.

Zoals zoveel jongens in die tijd sloot ik me aan bij de verkenners. Geleid door broeder Ligorius.

Tijdens zomerkampen trokken we vaak naar Boslust inde buurt van Bergen op Zoom waar de congregatie een landgoed bezat. Tijdens deze kampen heeft Ligorius zich meerdere malen aan mij vergrepen. Dat ging als volgt. Meestal kampeerden we in een tentenkamp en op een van die kampen werd ik bij hem geroepen in de eerste hulp tent. Daar moest ik mij ontkleden en op een veldbeld gaan liggen. Daar wed ik dan over mijn hele lijf door hem betast, ook op de intiemste plaatsen.

Omdat ik na de eerste en ook tweede keer geen tekenen van opwinding vertoonde heeft hij me daarna met rust gelaten. (althans dat vermoed ik)

Als kleine wist ik niet wat me overkwam, maar ik was vreselijk bang. Na afloop prentte hij me heel duidelijk in hier nooit over te praten, zeker niet tegen mijn ouders want ik zou ze daar vreselijk verdriet mee doen. Nooit heb ik er met iemand over durven te praten, ik dacht dat ik de enige was en schaamde me zelf diep en voelde me vreselijk schuldig dat dit is gebeurd.

Inmiddels ben ik 56, heb 2 dochters en ben voor de 4e keer in mijn leven in therapie na een depressie. De angst die ik destijds voelde komt regelmatig en zeer heftig terug. Ik heb het gevoel mijn hele leven door deze gebeurtenissen te zijn getekend, voel me vaak  niet compleet.Nu het zo wijdverbreid blijkt zijn, krijg ook ik behoefte aan erkenning en wil ook mijn verhaal aan de verantwoordelijke instanties, de kerk, kwijt.

Ik ga er alles aan doen dat dit gebeurd en zoek lotgenoten om hier samen iets mee te gaan doen.

Herken je dit en zou je een keer met mij hier over willen praten laat dit dan op deze site weten en we zoeken contact.

Sexueel misbruik op Eymard Ville in Stevensbeek in 1960

/10 Reacties/in , , , /door

Zeer geachte L.S.

Ik wil even ook iets kwijt zeker nu alle wonden weer worden opengereten door de berichten die er de laatste tijd in de kranten verschijnen, Ik heet Hans en ben 61 jaar jong , heb in 1960 op de DSS gezeten en woonde toen op het internaat intern. OOK ik ben een slachtoffer van sexueel misbruik en ik denk nog veel meer studenten.

Ik vind het erg moeilijk ook al heb ik veel therapie gehad omtrent het gebeurde. Het gebeurde al meteen de eerst avond tijdens het naar bed gaan in die chambrettes met oranje of rode gordijntjes, een broeder had zijn supervisie op ons , ik beschrijf hem als klein en een gezet persoon hij was geen pater maar een frater met weinig haar en hij reed een brommer. Ik denk dat ik heel duidelijk ben , hij had ook een kantoortje onder in de kelder tegenover het winkeltje.

Maar het begon dus al op de slaapzaal meteen de eerste avond, hij kwam me een nachtkus geven want zo zei hij , hij was nu mijn verzorger en had de taak van mijn ouders overgenomen en dan hoorde dat erbij, ja hij had een scherpe neus voor jonge ventjes die erg onzeker en verlegen waren., dat kwam hem goed uit kon hij zijn lusten botvieren. Verschillende keren mocht ik op zijn kantoor komen dat was een privilege en dat moest ik koesteren. Ik moet bijna overgeven nu ik eraan denk maar ik ga verder, hij kuste me en streelde me, hij aaide en wreef zijn lid tegen me aan en zo kan ik nog wel meer kwijt, maar vind het na jaren nog erg genant dus stop ik maar , het roept teveel kwaadheid op , ik wil best erover praten maar hier niet meer. Schamen en verdriet is mijn diep geheim. Een huwelijk kapot , mijn tweede vrouw overleden, ben vader van 5 kinderen en een opa van bijna twee keinkinderen. Je wilt rust maar nu dit weer opgerakeld wordt voel ik de pijn weer opkomen en wil ik genoegdoening voor wat mij is aangedaan,

Gegroet en ook voor die velen anderen die dit meegemaakt hebben sterkte. Hans

Wie herkent dit ?

/1 Reactie/in , /door

Dag iedereen ,

Vorig jaar heb ik op deze site mijn verhaal (een beetje) gedaan , en ik moet zeggen dat het mij heeft geholpen in mijn verwerkingsproces…naarmate ik er geestelijk op vooruit ga kom ik wel tot de conclusie dat ik ook lichamelijke schade heb opgelopen….dit jaar heb ik via laser littekens op mijn penis en omstreken laten wegnemen…de dermatologe heeft dit gedaan onder algemene verdoving opdat ik er psychisch niet zou onderdoor gaan…nu echter besef ik ook dat ik al jaren moeite heb bij het plassen…Het lijkt misschien onnozel maar ik weet niet meer hoe het moet…door het misbruik zijn toiletten voor mij een plaats van mogelijk gevaar geworden…rechtstaand plassen lukt enkel in allerhoogste nood en dan mogen er geen andere mensen(zeker mannen) in de buurt zijn. Zelfs zittend lukt het me niet om mijn blaas volledig te legen .
Een uitgebreid onderzoek bij de urologe heeft niets lichamelijks naar voor gebracht , ook mijn medicatie kan er niet verantwoordelijk voor zijn…Feit is dat er iets aan de situatie moet gebeuren want anders kunnen zowel mijn blaas als nieren eraan kapot gaan…Volgende week moet ik naar een kinesiste die gespecialiseerd is in deze problematiek en over enkele weken moet ik ook naar een psychologe die plasproblemen door seksueel misbruik aanpakt. Als deze mensen me niet kunnen helpen zal ik verplicht worden om mezelf dagelijks 2x te sonderen…als man kijk ik daar niet naar uit!!! Zijn er nog mannen met gelijkaardige problematiek??? Laat het me weten…

K.      

Geestelijk en lichamelijk misbruikt

/1 Reactie/in , , /door

Is een vrij grote stap voor mij om dit te schrijven.

Ik ben 30 jaar en loop al z’n 20 jaar met iets waar ik met geen andere heb over kunnen praten. Merk gewoon dat dit niet langer kan.
Probeer het van me af te schrijven. Hoop dat iemand me begrijpt en misschien een oplossing heeft voor mijn problemen.

Vroeger ging ik vaak lang logeren bij kennissen van me ouders. Ik moest hun oom en tante noemen. Omdat me ouders wel eens naar het buitenland moesten en familie was geen optie om daar heen te gaan. Want die wonen aan de andere kant van Nederland. En ik moest gewoon naar school en dat was dicht in de buurt.

Vond het fijn in het begin daar. Mocht lekker mee helpen met de koeien en mocht vaak mee op de trekker het land op. Maar snel kwam er een eind aan dat ik het fijn vond. Als ik iets verkeerds deed volgens hun. Dan kreeg ik straf van mij oom. Moest ik bij hem bloot over de knie. Kon vaak niet meer daarna zitten. En snapte niet wat ik verkeerd deed was gewoon het  minst of het geringste dat ik iets deed. Ik heb er nog steeds last van. Denk vaak dat ik niks goed kan doen. Had een ongelukje omdat ik de wc niet meer haalde en had in me broek geplast. Heb daar ook straf van gekregen. Me tante heeft me toen me genomen naar een apotheek om luiers te halen voor me. Schaamde me zo.Kreeg gewoon ze om. Kreeg weer een x straf en me tante was er niet bij en toen misbruikte hij me. En als hij klaar was dan kreeg ik een luier weer om. En op den duur begon ik het fijn te vinden als ik een luier om gedaan kreeg want had dan geen pijn meer en alles was dan gestopt. Voelde me wel vies en klein. Maar het was gestopt en daar was ik blij van dan.

Durfde met niemand er over praten anders zou er wat met mijn hond gebeuren had me oom gezegt. Is zo jaren door gegaan tot dat ik alleen thuis mocht zijn als me ouders er niet waren en dat was denk ik tot me 16de. Toen is het ook gestopt nooit weer daar geweest. Kom ze wel tegen op verjaardagen van me ouders maar ben dan snel vertrokken. Wil mijn ouders het vertellen maar ze zullen me nu nooit meer geloven is al zo lang geleden. Maar kon toen niks zeggen omdat mijn hond dan dood zou gaan.

Denk heel veel aan wat er gebeurd is vroeger en dat word steeds erger daarom schrijf ik dat van me af maar.
Ik ben sinds ik alleen woon luiers gaan dragen. Raar he! Dat vind ik ook maar voel me er veilig in. En dat voelt prettig als ik z’n ding om heb. Ze noemen dat wel fetisch of daiperlovers. Is niet normaal vind ik maar kan er niks aan doen. En ik zal heel heel graag willen dat ik van die luiers af kom en dat ik niet zo vaak na hoeven denken wat er gebeurd is vroeger op de boederij. Maar hoe?

WIE HEEFT EEN OPLOSSING VOOR MIJN PROBLEEM!

Wil uit deze hel.

Onderuit gehaald worden en opstaan…

/in , /door

Tjah… Waar zal ik beginnen… Ik ben net als veele op deze website ook sexueel misbruikt…hoe moejlek dat ook is om toe te geven of hier te typen..

ik denk tussen mijn 6de leeftijd tot mijn 12 ofso was het paar keer voorgevallen.. door verschillende mensen.. vroeger begreep ik mezelf nooit… ondanks veele dingen die ik in me leven mee had gemaakt ondanks mijn jonge leeftijd ( nu ben ik 22) kon ik niet begrijpen waarom ik mezelf haate, waarom ik van me zelf waalgde..ondanks dat ik wel hier en daar vrouwen aantrek…en aan die aandacht nooit tekort kwam…maar tog voelde ik me onzeker en dat ik bepaalde dingen niet waard was…In mijn puber-tijd was ik ongeloofelijk onzeker…maar ik moest mezelf beschermen, maar de vraag was hoe? Want eigenlijk was ik kwetsbaar.. Na een bepaalde tijd onbewust heb ik een ‘muur’ gevormd, om bepaalde mensen op afstand te houden.. Want niemaand mocht mijn kwetsbarheid merken, want wie weet hoe t dan zou afloopen.. (dacht ik toen) Dus heb ik een soort blik in me ogen ‘ontworpen’ die ik als een wapen gebruikte.. Als ik me bedreigd/onzeker voelde dan zette ik die ‘masker’ op..en zag je dat mensen me bijna niet durfden aan te spreken of aan te kijken..en zo kon ik ongewenste sietuaties voorkomen…tenminste dat is wat ik dacht..en eerlijk gezegd het heeft vaak gewerkt..zelfs nu nog onbewust heb ik die blik in me ogen, ik ben een tijd heleden op een belangrijke solicitatie gesprek geweest…een werk waar je nie zomaar bij kan komen…De gast die toen die sollicitatie gesprek met mij voerde, was positief over de gesprek, maar zei wel dat mijn ‘eerste indruk’ overkwam van, wie durft mij nou wat te maken…zo kwam ik binnen aangelopen…maar opdat moment voelde ik me nie echt zo…die ‘masker’ begient een gewoonte te worden…tenminste als ik niet oppas.. laaste tijd heb ik weer zitten denken over verleden…ben bang voor toekomst…hoop ooit een vader te kunnen zijn, maar dat maakt me ook beetje zeenuwachtig…maar aan andere kant ben ik juist niet bang van toekomst…en om eerlijk te zijn heb ik s*ijt aan of ik wel iets engs of ergs zal meemaken of niet…want ik geef er niks om…maar ik heb ook momenten dat ik me wat minder zeker voel…bijvoorbeeld gevoel dat iemaand achter mij aanloopt, of dat ik bos sleutels in me hand vast hou…dat ik op me best probeer te zijn….denk dat dit meerde zullen herkenen…ik heb hier en daar wat gelezen over sexuele misbruik…ik ben het wel mee eens dat het een moejleke en zwaare stijd is…maar ik geloof wel dat je de ‘angst/onzekerheden’ of een van andere sympthomen kunt vooraltijd overwinnen…vergeeten kan je nooit, maar overwinnen en verdergaan met je leven wel… Ik vind dat ik wel ben vooruitgegaan en dat ik nog steeds op me voeten sta, en sexuele misbruik is niet de eenige wat ik mee gemaakt heb in me leven, maar denk wel dat het de grooste gevolg heeft gehad…want mijn ziel was gebroken, mijn hart voelde ik opgegeven moment niet meer…ik was jong ik was onschuldig en ik heb er niet voor gekozen! Maar ik kies er bewust voor om hiervan te winnen en geloof in mezelf, en weet dat ik het kan, WANT IK VERDIEN HET, het wordt tijd dat binnen in me weer de zon gaat schijnen…

p.s. wat de rest betreft die zelfde ‘lot’ meegemaakt hebben? voor de gennen die nog moeite mee hebben en aan veel dingen nog twijfelen en bepaalde vragen hebben, zou ik zeggen.. JE BENT DE SLEUTEL TOT JE EIGEN SUCCES, JE EIGEN GELUK, EN JE BEPAALD ZELF WAANER JE DIE SLEUTEL OMGAAT DRAAIEN EN DE DEUR GEWOON OPEN DOET WETEND DAT HET VEILIG IS VOOR JE GEVOEL… Hoop dat iedereen zich realiseert.. Dat niet al1 ik dit niet verdient heb, maar IEDEREEN DIE HET ZELFDE MEEGEMAAKT HEEFT…niemaand verdient zoiets… Het eeinge wat iemaand verdient die da meegemaakt heeft is: Liefde, VREUGDE EN GELUK… Geniet van je leven, je hebt lang genoeg in pijn vedriet en schaamte geleefd.. Je verdient MEER en BETER.. Je hebt mschn bepaalde dingen velooren? Maar geloof me, je zult er ook wat voor terug krijgen…Wat? Dat moet je zelf ontdeken…Het is opzich laat nu, en ben vroeg opgestaan..ik zou willen dat ik nu beter na kon denken maar mijn hersens hebben rust nodig…dus ik ben slaapen… GELOOF IN JE ZELF WANT IK GELOOF IN JOU…Maak nie uit wie je bent..Als ik vooruitgang kan boeken met deze sitauatie, dan kan JIJ het ook…Zet je zelf nooit op laaste plaats… Veel Geluk En Sterkte…

* Peace