Dendermonde, wie ben ik?

Wie ben ik???Een vraag die ik met tot op heden nog regelmatig stel. Ik ben er nu 40 geworden…en nu pas begin ik sommige dingen te begrijpen.

Eerst en vooral kom ik uit een gezin waar er geen liefde was , mijn ouders hadden alleen tijd voor zichzelf. De kinderen werden allen verplicht op internaat gestuurd , ikzelf was na de lagere school liever bij m’n vrienden gebleven…maar dat mocht niet…ik moest helemaal alleen met de trein (ik was toen nog maar 11) naar Dendermonde. Het eerste jaar was een hel , ik kon me helemaal niet aanpassen , ik heb me er nooit thuisgevoeld . Thuis was dit allemaal onbespreekbaar , mijn vader was en is nog steeds een dictatoriale narcist en mijn moeder was en  is te laf om er tegen in te gaan .Nu nog vraag ik me af waarom ze mij hebben gemaakt…als een soort statussymbool?

In het derde middelbaar(ik was toen 13 a 14 jaar) is het allemaal begonnen. Ik was een timide beschaamde en uiterst gevoelige jongen. Ik was helemaal nog niet in m’n puberteit , ik was helemaal nog niet bezig met seks…en toen kwam I. , een jongen die lichamelijk veel verder stond dan ik …op een middag trok ie me mee naar zijn kleerkastje en toonde ie me een pornoboekje van de ergste soort…ik wist niet wat ik zag… Want naakte mensen had ik nog nooit gezien, seks was thuis NIET bespreekbaar! Laat staan porno. M’n ouders lieten zich niet naakt zien , wist ik veel wat er  die piemel van mij nog allemaal stond te gebeuren. Daarna vroeg ie me of ik ook al kon spuiten , hij zou me alles eens leren! ’s avonds kwam ie bij me op de kamer , hij deed z’n broek open en nadien ook de mijne , iets in mij zei me dat dit niet kon …maar ik liet begaan…want I. had aandacht voor mij…iets wat ik van niemand anders kreeg , ik was op zoek naar warmte , ik was zo eenzaam. Hij nam m’n penis in zijn mond en zoog er zo hard aan  dat m’n  voorhuid scheurde en dat heel m’n piemel blauw kleurde van de inwendige bloedingen…nu word ik nog elke dag geconfronteerd met de littekens die I. me die avond bezorgd heeft.Nadien moest ik hem pijpen…

Wat ik niet wist was dat I. ook met andere jongens sekste. Netwerken bestaan wel degelijk want plots kreeg ik meerdere jongens in mijn kamer. Ik ben er bijna zeker van dat ie me verhuurde ,  en ja , ik zweeg want ik genoot zijn bescherming , I. had aanzien bij alle andere jongens….

In het vierde middelbaar liep het echter heel erg fout … I.  veranderde  van school en ik was mijn beschermer kwijt , maar die andere jongens wisten me nog te vinden…M. kwam op de proppen  , ik moest hem pijpen …de dag nadien kwam ie me ’s morgens  opzoeken en zei dat ie was gaan biechten , dat ik hem verleid had en dat ik slecht was… het begin van het meest vreselijke jaar uit mijn leven , ik werd gepest,vernederd en gebruikt door denk ik de halve school…al m’n grenzen waren weg, ik ging de jongens zelf opzoeken en bevredigen in de hoop dat ze de dag nadien me zouden ontzien van pesterijen….alles werd alleen maar erger….in het laatste middelbaar heeft M. het zelfs aangedurfd me letterlijk te verkrachten in de klas na schooltijd , en ik ik mocht niet roepen omdat ze ons anders zouden betrappen…de pijn was onuitstaanbaar…Hij had me nog al anaal misbruikt maar deze keer was het anders…Hij was ernorm brutaal en gewelddadig…al die andere keren was ie schijnheilig lief voor mij geweest.

En mijn ouders, die hebben al die jaren niks gemerkt?????? M’n rapporten waren barslecht , Ik duikelde plots van 78 naar 52 % …niks aan de hand…Merde toch

Alles werd  nog erger toen na m’n schooltijd een leerling medeslachtoffer(een lotgenoot) zelfmoord pleegde. Z’n familie kwam bij me thuis op de zaterdagmiddag aanbellen met de vraag of ik soms wist wat er met D. gebeurd was… ik zweeg uit schrik dat alles zou uitkomen…En daarna aten we rustig verder aan tafel…er werden GEEN vragen  gesteld.Mijn hart bloedde….Nu nog denk ik vaak aan hem.

Ze hebben mijn seksualiteit afgenomen ,mijn puberteit, van de ene op de andere dag was ik volwassen. Iets wat me tot op de dag van vandaag parten speelt. Het heeft 20 jaar geduurd vooraleer ik hulp heb gezocht, ik volg nu al meer dan 6 jaar wekelijks therapie en moet ook medicijnen nemen. In al die tijd heb ik blijkbaar afgesplitst… K 1 en K 2 , K 1 is de lieve en gevoelige K , K 2 is de K die het mogelijk gemaakt heeft om te overleven in een wereld die niet de mijne was . Zelfs na m’n schooltijd liet ik me gebruiken in parken en cinema’s , ik prostitueerde mezelf telkens wanneer ik crashte , en niet eens voor geld , ze mochten me gratis nemen…om te overleven…Seksverslaafd was ik…Maar liefde kende ik niet. Laat staan genieten van en bij het vrijen… nog steeds is liefdevolle seks voor mij een grote hindernis om nemen.  Ik wou de pijn vergeten en wegduwen door een nog ergere pijn …nu weet ik gelukkig al beter …Ik heb een schat van een vrouw en 2 kindjes … zij hebben ervoor gezorgd dat ik er nu nog ben … En ook een pluim voor mijn psychologe,want ik maak het haar denk ik ook niet altijd makkelijk.De pijn zal blijven , maar ik ben beetje bij beetje aan het leren ermee te leven. We kunnen de tijd nu éénmaal niet terugdraaien.

En de daders????waren die zelf niet het slachtoffer van….die gedachte brengt me troost als het me allemaal wat te moeilijk wordt.

K.

Verkloot!!!

Hey lotgenoten,

Hier komt mijn verhaal dan. Het verhaal staat ook op een ander site over seksueel misbruik, maar ik wilde het ook hier zette, met het doel misschien lotgenoten te ontmoeten.

Het is jaren geleden dat het gebeurd is. Inmiddels ben ik een volwassen man. Ik was ongeveer tien jaar toen het gebeurde denk ik. Het was zomer en ik speelde met mijn vriendjes dan tot heel laat buiten. Een keer waren we bij een bouwterrein, veel zand. En we hadden ieder ons fiets als ik het me goed herinner. Dus zaten we over en weer te crossen. Ik had ook een BMX en een lekke band.

Maar goed, die dag kwam er ook een man bij en die voegde zich bij de groep. Hoe hij dat deed en wat zijn aandeel was in de groep weet ik niet meer. Veel details van die dag weet ik niet meer…maar goed. Het werd laat, de meeste van mijn vriendjes gingen naar huis en ik bleef met die man. Ik had een lekke band, dus hij zei dat hij dat wel kon fiksen als ik met hem mee ging. Je ouders vertellen je vaak dat je niet met vreemde mannen mee moet gaan, maar waarschijnlijk was ik te jong/onschuldig om het kwaad/de ziekte in de mensen te zien.

Dus ik ging met hem mee, onderweg kreeg ik twijfels, maar ik ging gewoon mee. Ik was ook bang om weg te gaan. Maar hij zocht onderweg naar plekken waar hij mij dus kon misbruiken. Dat zou ik jaren later begrijpen. Eerst onder een ophaalbrug, dat ging niet. Waarchijnlijk omdat dat niet goed geisoleerd was. Dus we kwamen dan bij een bouwterrein, waar ze een metrolijn aanlegden. Het was verlaten, omdat iedereen al naar huis was geegaan. In die tijd dacht ik dat hij op zoek was naar manieren om mijn band te plakken, maar dat was dus niet zo. Tussen twee van die wagens, je weet wel waar die werkers in lunchen, gebeurde alles.

Ik weet niet hoe het er precies aan toe ging. Maar op een gegeven moment was er een worsteling, omdat ik weg wilde den ik, en hij had een touw bij zich waarmee hij mijn handen achter mn rug om vasbond. Ik weet nog dat ik om hulp schreeuwde, maar dat hiel hij tegen door zijn hand op mijn mond te houden. Er was in de buurt een fietspad, dus misschien konden langsfietsende fietsers mij helpen. Maar er was niemand en er kwam ook niemand. En hij sloeg op mijn slaap met een beugel. Zo eentje die in trams zitten waaraan je vasthoudt als je een zitplaats hebt in de tram. Die had hij de hele tijd bij zich den ik. Door die klappen, meerder malen, verloor ik een beetje controle. Maar ik was niet bewusteloos. Dus ik lag daar op mijn buik, met mijn handen achter mijn rug vastgebonden, met een betraand gezicht, bang wat zou gaan volgen.

Ik weet nog dat ik ook een klap kreeg toen ik al lag en hij checkde ook of ik helemaat OUT was, maar ik was de hele tijd bij kennis. Niet 100%, maar ik weet nog wat er gebeurde. Hij trok mijn kleren uit, mijn broek. Ik weet nog ook dat hij mij kuste. ALS IK DIT SCHRIJF DENK IK BIJ MEZELF HOE ZIEK KAN JE ZIJN? SEX ALS MAN ZIJNDE MET EEN 10-JARIG JONGETJE! Hij deed zijn vinger meerdere malen in mijn anus, waarschijnlijk omdat zijn penis er niet in paste. WAT EEN ZIEKE TERINGLIJER! Na deze handelingen ging hij achter een andere wagen staan en waarschijnlijk zat hij zichzelf te rukken. Maar die conclusie trek ik nu. MAAR WAT ZOU HIJ ANDERS ZITTEN DOEN?! Echter welke volgorde hij aanhield, dus eerst rukken en dan aan mij zitten of andersom dat weet ik niet meer zeker.

Maar goed. Ik weet nog veel details en ik begin mij steeds meer te herinneren. Ik weet ook nog dat ik een stijfe kreeg, maar dat zou later blijken een natuurlijke reactie zijn. Daar kan ik nog steeds niet goed mee leven. Hij kwam ook naast mij liggen. In ieder geval zo werd ik ook wakker. Inmiddels was het donker en ik weet nog dat ik tegen hem zei dat ik naar huis moest omdat mijn ouders ongerust zouden zijn of zo…en dat ik terug zou komen of zo…Maar ik mocht gaan en toen ik effe van hem was verwijderd, stapte ik op mijn fiets en ik fietste voor mijn leven. Ik was weg en ik was in leven.

In mijn buurt aangekomen was de politie inmiddels naar mij op zoek. Ze lieten een foto van mezelf zien aan mij of ik dat was. En ja dat was ik. Ze hadden me gevonden. Ik werd naar huis gebracht. Iedereen was geschrokken, mijn ouders, broers,zus…Maar ik was thuis en veilig. Die nacht nog moest ik alles uitleggen aan de politie, ik werd naar een dokter/onderzoeker gebracht en die onderzocht mij. Daar werd bewezen dat ik verkracht was, waarschijnlijk werd sperma gevonden. De dader werd ook die dag opgepakt, ik moest hem identificeren de volgende dag…denk ik. Mijn vader ging mee en ik weet nog dat mijn vader die cel wilde binnenstormen om die PEDOFIEL goed in elkaar te rammen, maar hij werd tegengehouden door de politieagenten.

Maar vanaf dat moment heb ik er met niemand over gepraat, ook niet met mijn ouders, broers, zussen. Dit omdat ik het toen zelf niet begreep wat mij was overkomen, ik me schaamde, ik uit een islamitische cultuur kom waar dit taboe was/is. En ook omdat ik een man ben speelt trots/macho/eer ook een belangrijke rol. De jaren daarop merkte ik niks van de gevolgen. Pas op de middelbare school, toen ik 17, 18 was kwamen de gevolgen. Ik kreeg concentratieproblemen, werd bang voor aanrakingen van mannen, was homofoob geworden, kreeg twijfels over mijn geaardheid (nu nog steeds), kon mensen niet lang aankijken, was veels te veel bezig met wat ze over me dachten, ik hoorde/zag alleen negatieve dingen, het meest waar ik bang voor ben is als mensen me een homo vinden of dat ze drachter komen dat ik verkracht ben. Maar ik begin daar steeds schijt aan te hebben…kortom ik was lichamelijk, emotioneel en geestelijk verkloot door die mishandeling. Ik ben veranderd van iemand die heel zeker/niet angstig was naar iemand die voor bijna alles bang is. Soms denk ik bij mezelf, maak er gewoon een einde aan. Dan is alles opgelost. Ook kon/kan ik geen relaties aangaan. De vrouwen met wie ik naar bed ben gegaan was alleen zo dat ik dronken was. Tot nu toe ben ik geen 1 keer nuchter met een vrouw naar bed geweest. Mijn enige serieuze relatie met een vrouw duurde 4 dagen. En dit vind ik het meeste klote. Ik bedoel ik wil later vader worden en kinderen krijgen…huisje/boompje..je weet wel. Maar goed, des te meer ik besef wat er met mij is gebeurd, de gevolgen en wat ik heb moeten missen, des te boos ik word en ik geen zin heb in alles.

Ik heb ook later professionele hulp gezocht maar daar kwam ik niet meer omdat ik niet geloofde dat hij mij kon helpen. Waarschijlijk kan niemand me helpen.

Dat was dus mijn verhaal. Heftig, veel details! Maar ik moest t effe kwijt.

Wie kan of wil mij helpen???

Hallo allemaal! Zag gisteren de reportage over seksueel misbruik in de katholieke kerk! En ben dankzij deze reportage op deze site gekomen! Ik ben een man van 42 en werd (vermoedelijk) door mijn moeder misbruikt! Ik schrijf vermoedelijk omdat ik hier geen duidelijke beelden meer van heb! Het moet tussen mijn geboorte en zes jaar zijn geweest! Vage herinneringen heb ik hier wel nog van! Toen ik studeerde was eens een vriendin bij mij thuis, en mijn moeder pakte me vast in mijn kruis! Ik merkte dat niet eens, maar de vriendin was er helemaal door geshockeerd! Enkele uren later vroeg ze mij waarom mijn moeder me in mijn kruis pakte, en ik wist het niet eens meer! Vanaf dat moment ben ik gaan nadenken en zijn er steeds meer (vage) beelden naar boven gekomen! Verleden jaar bezocht ik een nicht die 10 jaar ouder is, en ik vertelde mijn vermoeden! Ik viel van mijn stoel toen ze vertelde dat ze zélf had gezien dat mijn moeder met me speelde! Ze was toen nog jong, en dacht dat het de “moderne” opvoeding was! Ik was helemaal van de kaart! Mijn moeder is nu vier jaar dood en vlak voor haar dood vertelde ze me dat ze jarenlang door haar vader werd misbruikt! Iets ongelofelijks voor mij, omdat mijn moeder van zeer rijke en chique komaf is! Maar mijn vermoeden werd steeds duidelijker! Ik heb het haar zelf nooit gevraagd, of durven vragen!

Waarom schrijf ik dit verhaal??? Omdat ik mijn leven lang al met bepaalde zaken zit waar maar geen verbetering in komt! Heb zeer veel moeite om mijn intimiteit te tonen (speel liever de clown, dan bij mijn gevoelens te komen), wil het iedereen naar de zin maken zonder naar mijn eigen gevoel te luisteren, weet niet eens wat mijn gevoelens zijn en krijg er geen contact mee! Voel me verschrikkelijk vies en lelijk, terwijl mensen mij knap vinden! Kan niet van mezelf houden, ondanks de honderden boeken die ik heb gelezen over Eigenwaarde, en Zelfliefde! Heb jaren een vreselijke afstand gevoeld naar mannen, en heb ook alleen maar vrouwelijke vrienden gehad! Kan een vrouw niet penetreren! Kan super sex hebben met een vrouw, maar op het moment dat een vrouw “geneukt” wil worden, verslapt alles! Dit is wel eens een probleem, terwijl mijn vriendinnen dit nog echt erg vonden! Maar voel me daar soms toch wel schuldig voor!

Ben verleden jaar gescheiden omdat ik een vriendin had! Een “foute vrouw” die volgens mijn ex mijn vervangingsmoeder was! Aantrekken en afstoten! Maar ik was blindelings verliefd op haar, en kon dat gewoon niet zien! Maar begrijp het verhaal van mijn ex wel!

Het bizarre is dat ik geen domme gast ben, en dat ik precies weet hoe het allemaal in elkaar zit! Ik weet precies waarom ik me zo voel, hoe ik regaeer en waarom ik zo regaeer! Maar toch… kom er niet vanaf! Heb een super baan, heb alles wat ik wil, maar mijn zelfzorg en gevoelsleven is één grote puinhoop! Weet dat het 3 voor twaalf is, maar kom er niet uit! Is alsof je met de auto blijft door rijden terwijl je olielampje fel rood op het dashboard schijnt!!!

Ben nu bij een psychologe die zegt dat ik een hoop te kort heb gehad, en dat ik moet leren om mijn eigen gevoel te volgen! (En volgens haar is er wel duidelijk seksueel misbruik geweest! Ondanks het feit dat ik me er weinig van herinner! Volgens haar weet ik het wel, maar heb ik het “afgesloten” voor mezelf, om niet met de werkelijkheid geconfronteerd te hoeven worden!) Een gevoel dat er wel zit! Maar nooit iets mee is gedaan! Zou graag mensen ontmoeten die me hiermee kunnen bijstaan! Die eventueel advies kunnen geven! De een zegt dat je alles moet “herleven” terwijl de ander zeg dat je “het oude zeer” niet moet oprakelen! Wordt er soms gek van en slinger tussen de diverse visies! Ben een fijne gast die veel op een rijtje heeft, een goede baan heeft, leuke vrienden, maar achter zijn “clownsgezicht” eens in contact wil komen met “de ware ik”.

Weet niet of ik op deze site juist zit? Zijn in ieder geval mensen met gelijkaardige verhalen! Zou het fijn vinden om mensen te ontmoeten waar ik eens kan janken!!!

Groetjes R.

Wantrouwen

Hoi Peter, ik ben sinds kort onder behandeling bij de Sxxxxx in Tilburg. Sinds een antal maanden weet ik dat ik misbruikt ben (24 jaar geleden). Gelukkig geen penetratie. Dankzij mijn huidige vriendin is dit naar boven gekomen. Daarvoor heb ik jarenlang elk kontakt, zowel emotioneel als fysiek, met mensen geschuwd. Het heeft mijn hele leven overhoop gegooid, en aan de andere kant vallen er stukjes van mijn persoonlijke puzzel op zijn plaats. Waarom ik zoveel jaren alles en iedereen heb gewantrouwd.

Ik ben blij dat deze site er is. En wens je veel succes met deze site. Eigenlijk ben ik op zoek naar een site met lotgenoten of een soort forum.
In Duitsland ken ik er al een paar: Survivors Ark.
Ik hoop dat je mij kan helpen met een internetadres en wens je succes met deze site.
Stephan