OPROEP: WIE WEET MEER OVER MISBRUIK OP INTERNAAT DON BOSCO IN ROTTERDAM?
Ik ben als kind door een broeder misbruikt in het internaat Don Bosco op de Statenlaan in Rotterdam.
Ik ben op zoek naar mensen die ook iets weten over misbruik bij Don Bosco in Rotterdam in de periode 1952-1957.
NOS Nieuws – woensdag 22 juni 2011
De commissie-Samson heeft geschokt gereageerd op de aard, duur en frequentie van gevallen van seksueel misbruik binnen de jeugdzorg. De ruim 500 meldingen die tot nu toe bij de commissie zijn binnengekomen, zijn geanalyseerd.
Voorzitter Rieke Samson sprak op een persconferentie van “zeer ernstige gevallen van seksueel misbruik die vaak jarenlang aanhielden”.
Langdurig misbruik
De meldingen betreffen bijna geen eenmalig misbruik of misbruik dat een paar weken duurde. In ruim 65 procent van de gevallen ging het seksueel misbruik minimaal één jaar door. In circa eenderde van de gevallen betrof het kinderen tussen drie en tien jaar oud.
Ruim een op de zeven kinderen werd dagelijks misbruikt, 44 procent overkwam dat wekelijks of een aantal keren per week. Bij ruim 40 procent van de kinderen was sprake van ‘penetratie met een penis’, 36 procent had te maken met ‘ander genitaal contact’, zoals aftrekken of orale seks en 13 procent werd ‘alleen’ betast.
De daders
De daders zijn in bijna alle gevallen mannen, niet alleen leidinggevenden en pleegouders, maar in veel gevallen ook minderjarigen die andere kinderen misbruikten. De commissie ziet het misbruik verschuiven; vroeger werden vooral jongens misbruikt in instellingen, nu zijn het vooral meisjes in pleeggezinnen.
Aangifte
De commissie concludeert verder dat in tweederde van de gevallen waarin kinderen het misbruik hebben gemeld, daar niets mee is gedaan.
Alle slachtoffers met wie de commissie heeft gesproken, zijn doorverwezen naar Slachtofferhulp Nederland. Dat heeft een speciaal team dat deze mensen opvangt.
Van de webmaster
Link naar radio interview met voorzitter Rieke Samson: “de levens van slachtoffers zijn verwoest”
Mevrouw Samson is ‘geraakt’ door het directe contact met de slachtoffers.
Een voorbeeld voor de katholieke kerk.
Een niet te missen interview!
De commissie-Samson doet in opdracht van de regering onderzoek naar seksueel misbruik in (rijks)instellingen en pleeggezinnen, vanaf 1945 tot nu. In juli 2012 komt de commissie met haar eindrapport. Vandaag werd de vierde tussenrapportage gepresenteerd.
Graag kom ik in contact met studenten van dit college uit de periode 1958 – 1962. Ik was daar toen intern in opleiding voor priester en ben sexueel misbruikt.
Ik heb er lang over nagedacht, maar roep nu toch alle slachtoffers van seksueel- of ander misbruik op het internaat Eymard Ville, DS en De La Salle in Stevensbeek op zich aan te sluiten bij een op te richten lotgenoten contactgroep.
Reden is dat ik hoorde van iemand die heeft gesproken met de oud-overste van de Orde van het Allerheiligste Sacrament, pater Verhoeven, en dat deze geshockeerd reageerde alsof hij het zich niet voor kon stellen dat iets dergelijks gebeurd was. Dit is standaard procedure weten wij ondertussen. Als iemand over deze zaken komt klagen: doe eerst alsof je neus bloedt!
Als wij gezamenlijk optrekken tegen de daders en dader organisatie kan niemand meer beweren dat wat jou gebeurd is een uitzondering was en toch zeker geen langjarig en diepgewortelde traditie op ons ‘geliefd internaat’.
Ik heb de afgelopen jaren zo’n 15 slachtoffers van Stevensbeek (Eymard Ville, DS en De La Salle) hun verhalen, welke zich uitstrekken over meer dan 15jaar, horen vertellen. Dat IS tekenend voor een traditie en een diepgeworteld systeem van misachting van de toevertrouwde kinderen.
In Stevensbeek zat een nest van pedofielen en als seminariestudenten deze perverse lessen, daar geleerd, mee over de hele wereld meegenomen hebben, heeft de bovengenoemde orde mogelijk heel wat uit te leggen.
En daarvan moeten nu maar eens alle feiten op tafel komen.
Het is mooi geweest…ik heb er genoeg van!
Doel van de contactgroep is, als groep:
(1) de orde (of mogelijk orden) en daders aan te spreken op hun verantwoordelijkheid voor de misdrijven tegen ons als kind gepleegd, voor de misleiding en misachting van het door onze ouders aan hen gegeven vertrouwen, voor de door ons voor het leven opgelopen verminkingen fysiek en/of psychisch en als gevolg daarvan: de schade berokkent aan onze ouders, familie, partners, kinderen.
(2) afdwingen van mediatie met daders en dader organisatie
(3) afdwingen van schadeloosstelling voor de in de mediatie vastgestelde opgelopen schade
(4) afdwingen van maatwerk hulpverlening voor diegenen die dat wensen
Wie zich aan wil sluiten kan mij direct contacteren op: ton.leerschool@gmail.com
Iedere aanmelding zal met de nodige discretie behandeld worden.
Tot spoedig!
Ton Leerschool
Stichting Mannenhulpverlening na seksueel misbruik
Ik heb nog zoveel vragen. Ik heb van 1990 tot 1992 in de klas gezeten bij, wat ik nu weet, een pedofiel. Ik was helemaal dol op hem, hij was een mooie vervanger van mijn vader die geen oog voor me had. Mijn ouders vonden het ook altijd prima als ik bij hem thuis sliep “want ik wilde dat toch zelf”. Natuurlijk wilde ik dat zelf, er was eindelijk iemand die me zag staan en aandacht voor me had. Tot die ene keer dat het vriendje waarmee ik altijd samen was een keer niet kon blijven slapen. Mijn shirtje ging uit en mijn broek ging uit. Er was wel een matrasje neergelegd naast het bed voor mij (we sliepen bij zijn moeder thuis na een dag werken in de tuin), maar die heb ik niet gebruikt. Of misschien ook wel, maar ik weet een groot deel van de nacht niet meer. Wat ik nog wel weet is dat hij mij masseerde, ik blijf de rest van mijn leven walgen van de geur van tijgerbalsem. “Dat is goed voor je spieren” zei hij “smeer jij nu mij maar in”. En dat deed ik.
Deze nacht heeft mijn leven bepaald, zoveel is zeker. En die twee jaar dat ik bij hem in bed sliep en bij hem onder de douche ging zeker ook. Ik heb het heel lang als normaal weg gezet (terwijl het in mijn gevoel totaal niet klopte) en mijn ouders ook:”Dat was de cultuur van die tijd, vrij en open”. Deze tweestrijd tussen mijn gevoel en de buitenwereld heeft me een borderlinestoornis en psychose opgeleverd. Ruim een jaar terug, na jaren harde strijd had ik besloten dat het mooi was geweest en ben naar een vertrouwenspersoon gestapt om in ieder geval niet meer het gewicht van de verantwoordelijkheid (die natuurlijk nooit van mij is geweest: in mijn hoofd weet ik het, mijn lijf wil nog niet mee) met me mee te dragen. Een half jaar heb ik rust gehad toe bleek dat de vertrouwenspersoon nooit naar de school is gegaan om vragen te stellen. Sterker nog, na een enorme zoektocht blijkt er een doofpot gaande op de school in samenwerking met de controlerende instantie. Walgelijk. De leraar blijkt in ieder geval in twee andere gevallen ver over de schreef te zijn gegaan. Hij heeft daar echter 30 jaar gewerkt.
En daar zijn de vragen: Hoeveel meer kinderen zijn er slachtoffer? En voor mij persoonlijk: Hoeveel verder is hij gegaan met mij? Ik weet alles tot een bepaald punt en dan wordt het een zwarte vlek…
Ik wil er zo graag klaar mee zijn, ben al 20 jaar in gevecht, ben nu 31, iedereen gaat vooruit en ik ben maar bezig met deze teringzooi die anderen veroorzaakt hebben.
Het is wat het is.
Hallo,
Ik ben net nieuw ingeschreven op deze site. Op advies van mijn advocate. Ik loop helemaal vast in mijn leven. Ook staat nu mijn 2e huwelijk op springen door mijn ervaringen in mijn tienerjaren. Van mijn 13e tot mijn 17e misbruikt door een pater uit Mook. Het Gabriel College/Klooster. wie kent er meer mensen uit dit klooster…. wat zou het fijn zijn om te kunnen delen… om vrijuit te kunnen spreken…..
Groet, Peter
EenVandaag – 26 januari 2011
Vandaag komt de commissie Samson met tussentijdse cijfers over het seksueel misbruik van kinderen die van overheidswege in de jeugdzorg zijn geplaatst. Dit kunnen pleeggezinnen of bijvoorbeeld kindertehuizen zijn. In Eenvandaag het verhaal van Ruud van Dragt die bijna zijn hele jeugd als wees doorbracht in het Rooms Katholieke Jongensweeshuis aan de Lauriergracht in Amsterdam. Pas na 65 jaar gaat hij terug naar de plek die zijn jeugd heeft gevormd en vergald.
Sommige meldingen die binnenkomen zijn zeer recent, maar sommige mensen melden zich pas na vele tientallen jaren.
Ruud van Dragt over rk Jongensweeshuis op de Lauriersgracht in Amsterdam
Wie is of kent er mannen, die in de periode 1963 t/m 1968 in dit tehuis hebben gezeten? Vooral mannen die toentertijd in ”Het Tuinhuisje” hebben gezeten. Kent U Frater Thomas ook?
Laat het mij s.v.p. weten via dit dashboard. Inmiddels is het april 2012 en heeft Fra Thomas bekend, mij te hebben misbruikt
Wie weet de naam van de broeder die bij de kleintjes /(pimmen)
op de slaapzaal werkte en de naam van de ziekenbroeder? ik zat op het internaat van 61 tot 64
Ik heb wel een idee maar wil niemand aan de schandpaal nagelen voordat ik het zeker weet.
Uit: De Telegraaf – di 15 feb 2011, 17:23
BONN – Op het jezuïetengymnasium Aloisius College in de Duitse stad Bonn zijn jongens vijftig jaar lang seksueel misbruikt en mishandeld. Een pater kon zelfs veertig jaar lang zijn gang gaan zonder in moeilijkheden te komen. De man werd later rector.
Dat staat in een onderzoeksrapport dat dinsdag bekend is gemaakt. De jezuïeten hebben niet geprobeerd de misstanden te verdoezelen, ze hebben ze gewoon niet gezien: er was geen schuldbesef, oordeelde het onderzoeksteam onder leiding van de juriste Julia Zinsmeister. Het rapport beschrijft 58 gevallen van misbruik en mishandeling.
Het Aloisiuscollege is een eliteschool met een internaat. Veel leerlingen zijn nu prominenten, zoals minister Thomas de Maizière (Binnenlandse Zaken). De gewraakte rector, pater Georg, die ook duizenden foto’s nam van naakte en halfnaakte jongens, is inmiddels overleden.
In totaal maken de onderzoekers verwijten aan 23 voormalige medewerkers, onder wie achttien jezuïeten. De meeste gevallen dateren uit de jaren vijftig en zestig. Het gaat daarbij niet alleen om seksueel misbruik, maar ook om geweld en psychologische terreur. Scholieren werden bloedig geslagen en diep ontmoedigd. Enkele oud-leerlingen zeiden dat ze het gevoel hadden dat het Aloisius College hun huid had afgestroopt. Anderen verdedigden de school en stelden dat de misstanden slechts enkelingen betroffen.
De cultuur binnen de jezuïetenorde is mede oorzaak van het grootschalige misbruik, stelde de onderzoeksleidster Zinsmeister. „De organisatie moet zich openstellen voor kritiek.”
Het was ook een jezuïetenorde die in januari 2010 de golf aan misbruikzaken in de Duitse katholieke kerk aan het rollen bracht. Dat was het Canisius College in Berlijn.
Het hoofd van de Duitse jezuïeten zei in een reactie dinsdag „verbijsterd en beschaamd” te zijn. De orde heeft slachtoffers 5000 euro vergoeding geboden.