Oproep aan andere mannen of getuigen

Enquete

Ik ben Jeanette Heemsbergen en ik zit in mijn 4e jaar bij de SPSO en moet een scriptie maken. Mijn scriptie gaat over het leven na seksueel misbruik en ik heb daar een online anonieme enquête voor gemaakt. Ik ben van mening dat je bepaalde fases moet hebben doorlopen wil je weer plezier in je leven kunnen hebben en dat wil ik toetsen d.m.v. mijn enquête.  Wilt u mijn enquete invullen?

Alvast hartelijk dank voor uw medewerking.

http://www.enquetemaken.be/toonenquete.php?id=199233

Met vriendelijke groet,
Jeanette Heemsbergen
mob: 06-53928648

Advertentie verlengde openstelling klachtenprocedure Seksueel misbruik binnen de RK kerk

 

Op vrijdag 31 oktober heeft het bestuur van de Stichting Beheer & Toezicht inzake Seksueel Misbruik in de RK Kerk (Meldpunt Seksueel Misbruik RKK) via een advertentie in vier landelijke dagbladen bekendgemaakt, dat de termijn waarbinnen het mogelijk is om klachten in te dienen betreffende verjaarde zaken en tegen overleden personen is verlengd en wel tot en met 30 april 2015.

De advertentie werd geplaatst in De Telegraaf, De Volkskrant, het AD en dagblad Trouw.

De bekendmaking wordt gedaan met het oog op de uitvoering van het rechterlijk vonnis van 1 oktober 2014, gewezen tegen de Bisschoppenconferentie en de Konferentie Nederlandse Religieuzen in het kort geding dat diende op donderdag 18 september 2014. Dit kort geding was aangespannen door het Vrouwenplatform Kerkelijk Kindermisbruik (VPKK www.vpkk.nl) tegen de RK Kerk in Nederland inzake de sluitingsdatum van 1 juli 2014 voor het indienen van klachten over verjaarde gevallen van seksueel misbruik en tegen overleden personen. Op woensdag 1 oktober 2014 deed de rechter uitspraak in dit kort geding.

De uitspraak van de voorzieningenrechter van de rechtbank Midden-Nederland luidde dat de Katholieke Kerk het indienen van klachten over seksueel misbruik langer mogelijk moet maken. Het moet tot 1 mei 2015 mogelijk zijn om klachten in te dienen tegen overledenen en inzake verjaard misbruik.

Lees hier de advertentie

De klachtenprocedure is per 30 oktober aangepast.

Op dit moment zijn we nog aan het kijken of de voorliggende regeling inhoudelijk afwijkt van de oorspronkelijke klachtenprocedure.

Hieronder de meest recente versies

Procedure Klachtencommissie

Procedure Compensatiecommissie

Internet melding van seksueel misbruik

Vragen?. Mail mij gerust ; raymond.lelkens@gmail.com

De commissies Deetman en Samson….Hoe zat dat ook alweer?

De commissies Deetman en Samson….Hoe zat dat ook alweer?

Inmiddels is het alweer 4 jaar geleden dat de Commissie Deetman is gestart met haar onderzoek naar seksueel misbruik binnen de rk kerk. Tal van subcommissies (Bandell, Lindenbergh, klachtencommissie, compensatiecommissie, contactgroep, voorzittersoverleg enz.) werden in het leven geroepen en het ene rapport volgde het ander op. Tussenrapportages, eindrapportage, monitorrapportage, vervolgonderzoek etc.

Wat is de stand van zaken per 10  oktober 2014?

Commissie Deetman

De vaste commissie Veiligheid en Justitie zou de minister behoren te toetsen op de voortgang van de afhandeling van het kerkelijk misbruikdossier. Voor de laatste stand van zaken is bijgesloten document te raadplegen: Tweede Kamer behandeling kerkelijk misbruik (verslag schriftelijk overleg 17 juni 2014)

De Bisschoppenconferentie (BC), Konferentie Nederlands Religieuzen  (KNR) en Koepel Landelijk Overleg Kerkelijk Kindermisbruik (KLOKK) hebben naar aanleiding van de eindrapportage met betrekking tot de nul meting een agenda opgesteld waarin de adviezen van deze eindrapportage zouden moeten worden uitgevoerd: Eindrapportage Nul-meting (zie agendapunt 6.3).

De voorzieningen rechter heeft in kort geding, aangespannen door het Vrouwen Platform Kerkelijk Kindermisbruik (VPKK), uitgesproken dat de sluitingsdatum van 1 juli 2014 moet worden opgeheven en moet worden verlengd tot 1 mei 2015.

Goed nieuws dus maar … wat is er nog meer?

De commissie Deetman  was voornemens om in september jl. met een 2e (afsluitende) monitorreportage te komen. Bij navraag in de 2e Kamer  bleek dat op 10 september 2014 de commissie van Veiligheid & Justitie het “Verkennend onderzoek naar de handelwijze van de politie bij seksueel misbruik van minderjarigen in de Rooms-Katholieke Kerk” heeft aangehouden en daarmee dus nog niet officieel heeft besloten wat ze ermee wil. Dit mede in verband met het nog te verwachten monitorrapport van de commissie-Deetman. Als deze naar de Kamer wordt gestuurd zal op basis van dit verkennend onderzoek én het monitorrapport een debat (algemeen overleg) aangevraagd kunnen worden.

De griffie wist, m.b.t. de verwachte toezending van het monitorrapport, alleen te melden dat de heer Deetman in de maand oktober 2014 met betrokken organisaties gaat overleggen over het rapport, maar dat het, door de uitspraak van de rechtbank in Utrecht over het openhouden van het meldpunt, nog onzeker is of dit tijdspad gehaald zal worden. De griffie wordt wel op de hoogte gehouden over de mogelijke ontwikkelingen op dit vlak.

Wellicht zal het wederom vlak voor het kerstreces van de Kamer gepresenteerd worden en daardoor aan aandacht en kracht inboeten.

Voorzittersoverleg

Volgens de 0-meting vindt er maandelijks een voorzittersoverleg ( BC+KNR+ KLOKK) plaats.  Agenda’s en verslagen worden om onbegrijpelijk redenen niet gepubliceerd. Daardoor blijft het onduidelijk wat er in zo’n overleg besproken wordt en, nog belangrijker, besloten is. Indien de kerk wordt aangesproken op haar verantwoordelijkheid refereert men willekeurig aan een voorzittersoverleg waarvan de inhoud in schimmigheid gehuld blijft. Het instellen van de sluitingsdatum is daar een sprekend voorbeeld van (Reactie RK op kort geding)

Ook wordt er gesproken over een zogenaamde slot- of veegactie om, in zaken waarbij de klachtencommissie het misbruik aannemelijk achtte maar er feitelijk geen steunbewijzen aanwezig waren, deze zaken alsnog gegrond te verklaren. Dit zou dan ook een uniform bedrag moeten zijn (€5000). Deze actie zou vervolgens  aan het eind van het hele proces zijn beslag moeten krijgen. Nu de einddatum weer verschoven is, is dit op zijn minst teleurstellend te noemen. Juist deze lotgenoten hebben al een (jaren)lange procedure achter de rug, waarbij hun klacht is afgewezen, waarbij in veel gevallen bezwaar of beroep is aangetekend maar zonder resultaat.  Zij moeten hierdoor wederom achteraan aansluiten. Deze terging trekt een uitzonderlijke wissel op deze groep slachtoffers.

Contactgroep

De contactgroep is in het leven geroepen om probleem situaties te inventariseren en zorg te dragen voor een oplossing. Gebleken is dat er in de praktijk of wel geen mandaat was dan wel een gebrek aan bereidheid om zaken op te lossen. Het blijft onduidelijk of de contactgroep überhaupt nog in functie is, waarmee niet gezegd is dat er geen probleemsituaties meer bestaan.

Adviesraad

Begin 2014 is eveneens n.a.v. de Eindrapportage 0-meting de Adviesraad van start gegaan. Onder voorzitterschap van een onafhankelijke voorzitter, vertegenwoordigers van slachtoffergroepen en professionals zou worden getracht de kwaliteit van de hulpverlening te borgen. In oktober 2014 is er nog geen enkele voortgang geboekt of zijn er resultaten gepubliceerd. Grote zorgen zijn er voor wat betreft de zorg en nazorg tijdens een klachtenprocedure maar ook na de beëindiging van de gehele procedure. Naast het inventariseren van de zorgvraag en het zorgaanbod  zou het realiseren van een sociale kaart essentieel behoren te zijn.

Het monitoren van álle lotgenoten is eigenlijk van zeer groot belang. Het is voor slachtoffers, waarvan het misbruik aannemelijk is geacht maar die wederom met een ongegrondverklaring worden heengezonden, traumatisch. Tal van lotgenoten vallen na afronding van de compensatieprocedure terug in ellende terwijl het tegenovergestelde de bedoeling zou moeten zijn. Waar blijft hulpverlening voor hen?. Wie neemt verantwoordelijkheid?

Stichting Beheer en Toezicht (B&T)

B&T is verantwoordelijk voor optimaal functioneren van de verschillende organisatieonderdelen. De voorzitster Mevr.Karla Peijs is om onduidelijke redenen geruisloos teruggetreden. Het bestuur heeft haar eigen plan getrokken. Er werd een Klachtenregeling Bejegening en Mediation via het Meldpunt door B&T uitgevaardigd zonder adviezen van slachtoffergroepen ter harte te nemen.

Commissie Hulp Erkenning en Genoegdoening

“De regeling heeft betrekking op alle melders (vrouwen én mannen) over – fysiek en

Psychisch – geweld die zich bij het Meldpunt Seksueel Misbruik Rooms-Katholieke

Kerk en/of de heer Deetman hebben gemeld”.

Helaas beschikt deze commissie niet over een website waar informatie wordt verstrekt over de procedure en de voortgang van te behandelen zaken. Sommigen lotgenoten zijn uitgenodigd voor een gesprek en anderen weer niet zo blijkt uit reacties. De ervaringen zijn dus wisselend en het is daarom jammer dat enige vorm van transparantie ontbreekt. De toepassing van een toegekende hardheidsclausule voor schrijnende gevallen blijft eveneens in schimmigheid gehuld.

Commissie Samson

Het is stil rond de commissie Samson en de slachtoffers van seksueel misbruik binnen Instellingen en Pleeggezinnen. De overheid heeft nauwlettend gevolgd hoe de RK met dit dossier is omgesprongen en heeft hier gekozen voor een vergelijkbare procedure. Aanbevelingen van slachtoffers werden aangehoord maar niet geïmplementeerd. Er werd voor hen een Hulplijn seksueel misbruik en een Financiële Regeling in het leven geroepen

Financiële tegemoetkoming seksueel misbruik in jeugdzorg of pleeggezin

In een aantal gevallen kunnen slachtoffers van seksueel misbruik in jeugdzorginstellingen of pleeggezinnen een financiële tegemoetkoming krijgen. Voorwaarde is dat het misbruik plaatsvond van 1 januari 1945 tot en met 31 december 2012. Er zijn 2 regelingen.

Wat de overheid niet van de RK kerk regeling heeft overgenomen is de aanvullende regeling Psychisch en Fysiek Geweld.  Melders die een klacht wensten in te dienen met betrekking tot fysiek- maar ook psychisch geweld  werden niet in behandeling genomen. Dit is bevestigd door een aantal vrijwilligers van Slachtofferhulp Nederland die als taak hadden om melders te ondersteunen bij het indienen van een aanvraag Tijdelijke Regeling of Statuut. Genoemde vrijwilligers schatten dat 60% van alle meldingen binnen instellingen en pleeggezinnen fysiek geweld betrof. Aan feitelijke hulpverlening bleef het ontbreken. De hulplijn wordt beheerd door Slachtofferhulp Nederland  die enkel doorverwijzen.

Er zijn 2 organisaties van lotgenoten die in dit domein min of meer actief zijn:

–          Nederland Heelt

–          Stichting SKIP.

Er is naar buiten weinig informatie verschenen over hun activiteiten en het zou goed zijn geweest als zij zich sterk hadden gemaakt voor uitbreiding van de regeling met Fysiek en Psychisch geweld. Het zou slachtoffers ook goed hebben gedaan indien SKIP en NH zich kritischer hadden getoond over de gemankeerde compensatievormen en de opgelegde einddatum van 31 december 2015.

 

Politiek:

Er zijn de afgelopen jaren tal van overlegmomenten geweest met de Vaste Commissies V&J en VWS er zijn VAO’s geweest, plenair debat met de minister, gesprekken met werkgroepen van de ministeries en dergelijke. Helaas zijn er maar een beperkt aantal Kamerleden, die zich daadwerkelijk betrokken hebben getoond.

Al die gesprekken en bijeenkomsten hebben uiteindelijk geleid tot subsidiëring van KLOKK binnen het Deetman domein en SKIP binnen het Samson domein voor een gezamenlijk bedrag van meer dan 2.5 miljoen euro (waarmee de overheid het probleem van zich af lijkt te willen schuiven).

Het is onduidelijk wat slachtoffers effectief aan deze subsidieverstrekking hebben.

 

Raymond Lelkens

e-mail: raymond.lelkens@gmail.com

Misbruik in de kerk – moeten we het hier echt over hebben?

Van verschillende kanten wordt mij de vraag gesteld of ik niet eens zou stoppen met het bloggen en twitteren over seksueel misbruik binnen de kerkelijke context. Sommigen wijzen mij erop dat het schrijven over misbruik de kerk in een negatief daglicht stelt. De pers zit er immers direct bovenop als er weer een verhaal binnen de kerkelijke context bekend wordt. Wat win je ermee om die negatieve berichten te versterken? Anderen vragen zich af of het niet tijd wordt om deze episode achter ons te laten. Er is al zoveel veranderd in de verschillende kerken. Het is tijd om vooruit te kijken. Weer anderen merken op dat het beter zou zijn om de kerk niet in een uitzonderingspositie te plaatsen. Misbruik komt ook voor bij hockeyverenigingen, scouting, instellingen – waarom niet binnen die bandbreedte bespreekbaar maken? Als je al zo nodig de kerkelijke context apart zou willen benoemen – waarom richt je je dan niet op de breedte van sociale onveiligheid? Spreek dan ook over pesten, over uitsluiten, en niet alleen over seksueel misbruik.

horen zien en zwijgen

Op zich kan ik deze reacties goed begrijpen. De mensen die met mij hierover in gesprek gaan, maken zich zorgen over de beeldvorming van de kerken. Er is zoveel meer te vertellen over geloofsgemeenschappen. Er gebeuren zoveel goede, opbouwende en inspirerende dingen. Door steeds maar in te gaan op het misbruik wordt de toch al negatieve opinie gevoed: de kerk zou niet te vertrouwen zijn en vooral een instituut zijn dat misbruikers hun gang laat gaan. De reacties op mijn schrijven en twitteren worden ingegeven door liefde voor de kerk, door een verlangen naar ruimte om weer trots te mogen zijn op de kerk. Misschien worden deze reacties bij sommigen ook ingegeven voor de angst om wat misbruik teweeg brengt. Uit angst dat de wereld zoveel onveiliger blijkt te zijn dan je zou willen.

Waarom blijf ik spreken over misbruik in de kerk? Waarom richt ik mij niet op het positieve van de kerk of breng ik de thematiek in een breder verband aan de orde? Het eerste is dat er nog steeds – op het moment dat u/jij dit blog leest – er kinderen en jongeren binnen een kerkelijke context worden misbruikt. Terwijl u/jij dit leest, worden mannen en vrouwen slachtoffer van seksueel misbruik. Soms in gezinnen, soms op het werk, soms op school. Terwijl u/jij dit leest worstelen er talloze mensen die lid zijn van geloofsgemeenschappen of er inmiddels uit zijn gestapt met de gevolgen van seksueel misbruik. Steeds weer maken onderzoeken duidelijk dat seksueel misbruik een maatschappelijk probleem is. Er is geen reden om aan te nemen dat het in de religieuze context de cijfers anders zouden zijn dan in een seculiere setting. Het is in zichzelf een schokkend gegeven dat misbruik in geloofsgemeenschappen net zoveel voorkomt als daarbuiten. Onderzoeken maken duidelijk dat 1 op de 10 mannen en 1 op 3 vrouwen in hun leven te maken hebben gehad met een vorm van seksueel grensoverschrijdend gedrag.

De kerk hoort een veilige plek te zijn. Dat bereiken we niet door te zwijgen over het misbruik, maar juist door het bespreekbaar te maken. Preventie van seksueel misbruik begint met het doorbreken van het taboe. Een kerk kan vertrouwen terugwinnen door duidelijk te maken waar grenzen getrokken worden. We kunnen niet voorkomen dat er zich in geloofsgemeenschappen daders bevinden. We kunnen wel duidelijk maken dat geen enkele ongewenste grensoverschrijding getolereerd wordt. We kunnen helpen om mensen weerbaar te maken. Juist door te spreken over misbruik werken we aan een veilige kerk.

De onderzoeken laten zien dat seksueel grensoverschrijdend gedrag erg veel voorkomt. Die onderzoeken maken ook duidelijk dat seksueel misbruik ernstige gevolgen kan hebben en vaak lang het leven van slachtoffers kan bepalen. Dat is reden om specifiek voor seksueel misbruik aandacht te vragen. Deze thematiek komt zoveel voor en trekt zulke diepe sporen, en vraagt specifieke kennis van dynamieken en processen dat het noodzakelijk is om dit apart onder de aandacht te brengen.

Misbruik binnen een kerkelijke context voegt nog een extra dimensie toe: die van het geloof. Mensen die in een kerkelijke context misbruikt worden, worstelen vaak met hun godsbeeld, lijden onder de te snelle oproep om te vergeven, gaan gebukt onder zondebesef dat gevoed wordt door schuldgevoel. De context van kerk en geloof roept een eigen dynamiek op die aparte aandacht verdient.

Daarom blijf ik spreken over misbruik in de kerk. Omdat ik de kerk liefheb. Omdat ik de mensen liefheb en het me pijn doet om te zien dat slachtoffers de kerk verlaten omdat zij het gevoel hebben dat er voor hen geen plaats in. Ik blijf schrijven over kerk en misbruik, omdat het in onze geloofsgemeenschappen voorkomt. Omdat voorgangers te weinig kennis hebben. Omdat er geen tijd te verliezen is.

Ik blijf schrijven over misbruik in de kerk totdat het kwaad is overwonnen.

Bron: http://alexanderveerman.wordpress.com/

Meldingen bij Meldpunt Misbruik RKK

Meldingen bij Meldpunt Misbruik RKK periode 01-07-2014 t/m 30-09-2014

 

Zoals eerder in de media is verschenen hebben de Bisschoppen en KNR eind vorig jaar besloten om nieuwe meldingen met betrekking tot seksueel misbruik binnen de RK kerk per 1 juli 2014 niet meer in behandeling te nemen.

Op 18 september 2014 jl. heeft het Vrouwen Platform Kerkelijk Kindermisbruik met succes een kort geding aangespannen tegen de Bisschoppenconferentie en de KNR om dit besluit ongedaan te maken.

Uiteraard zijn er lotgenoten die desondanks in de periode 1 juli 2014 t/m 30 september 2014 hebben geprobeerd een klacht in te dienen  bij het Meldpunt.

Ik ben erg benieuwd hoe er met deze meldingen is omgegaan.  Zijn ze geregistreerd… Bent u doorverwezen…. Of bent u gewoon afgewezen door het Meldpunt etc.?? , laat het mij weten.

Dit geldt natuurlijk ook voor de meldingen die u in die periode rechtstreeks bij een Bisdom , Orde of Congregatie hebt gedaan !.

 

Eventuele reacties graag sturen aan: raymond.lelkens@gmail.com

Dossier Afstandsmoeders : Excuses , Bisschoppen Belgie "Waarom zouden wij "?

De woordvoerder van de Belgische bisschoppen, Tommy Scholtes, verklaart nooit iets in het openbaar wat niet eerst met zijn bazen, de Belgische bisschoppen, is afgesproken. Het zijn dus de bisschoppen zelf die verklaren dat ze niet van plan zijn excuses aan te bieden, in naam van het instituut kerk, om wat de geboorte-ouders is aangedaan toen ze in Tamar, Lommel enkele decennia terug hun pasgeboren kinderen onder dwang moesten afstaan. De zusters verhandelden de kinderen, vaak voor grof geld aan welgestelde burgers van dit land. Ook van die burgers moeten dus wellicht geen excuses verwacht worden. Hun ‘geestelijke leiders’, de bisschoppen wijzen hen in deze de weg.

Of het een weg ’ten leven’ is, daar zal elke lezer van de Bijbel zijn twijfels over hebben. In onze Werkgroep Mensenrechten in de Kerk hebben wij aan verschillende bisschoppen dergelijke wangedrag van priesters en nonnen voorgelegd, met bewijsmateriaal, via aangetekende schrijven enz. In de Opvangpunten die de bisschoppen opzetten om seksueel misbruik te erkennen ervaren wij aarzeling en zelfs negatie.

Waarom altijd die wederkerende angst om excuses aan te bieden, om erkenning mogelijk te maken, om verwerking voor wat onverwerkbaar is, toch enige een kans te geven? Is het Evangelie dan toch een verboden boek voor bisschoppen? Wat maakt hen doof genoeg om de jammerklachten van die gekwetste moeders niet te moeten horen? Wie of wat maakt hen te zwak om aan de adoptie-ouders die met het grote geld deze kinderen kochten te gaan vertellen dat ook hen nog een taak van rechtzetting wacht? Het moeizame herwonnen vertrouwen dat sommige bisschoppen opnieuw hadden opgebouwd na het decennialang ontkennen van het dossier Seksueel Misbruik, krijgt nu weer een zware deuk met het “Waarom zouden wij?” van Scholtes.

De bisschoppen laten door de verklaring van hun woordvoerder uitschijnen dat het over wandaden uit een ver verleden gaat, terwijl het hier gaat over mensen die nog niet eens de pensioengerechtigde leeftijd hebben. Hoe kunnen bisschoppen koploper blijven in het oproepen van mensen dat erkenning van fouten de voorwaardelijke basis is voor elke vorm van vergeving, verzoening en herstel? Moeten zijn niet zelf eerst in staat zijn enige empathie te voelen voor deze zo gekwetste moeders en hun kinderen?

Rik Devillé
Mensenrechten in de Kerk
Tollembeek 30 sept 2014

Belgie

 

Noot: KRO’s Brandpunt schonk afgelopen zondag 5 oktober jl. aandacht aan het dossier Afstandsmoeders (  http://brandpunt.kro.nl/seizoenen/2014/afleveringen/05-10-2014/fragmenten/moederziel-alleen )

Meldpunt misbruik Rooms-katholieke Kerk langer open

Bron : Trouw

De Rooms-Katholieke Kerk moet het meldpunt voor klachten over seksueel misbruik in de kerk minstens tot 1 mei volgend jaar open houden. De bisschoppen sloten het meldpunt per 1 juli, maar dat was volgens de rechter in Utrecht te snel. Ook in het buitenland is een termijn van 3,5 jaar voor vergelijkbare klachtenregelingen normaal, aldus de rechtbank vandaag.

De bisschoppenconferentie wilde per 1 juli geen klachten meer aannemen tegen inmiddels overleden personen of over al verjaarde zaken. Het Vrouwenplatform Kerkelijk Kindermisbruik ( www.vpkk.nl ) stapte naar de rechter, omdat misbruikte mensen volgens hen meer tijd nodig hebben. Klachten over niet-verjaarde zaken of tegen nog niet overleden personen worden overigens nog gewoon in behandeling genomen.

De voorzieningenrechter is het met het Vrouwenplatform eens dat slachtoffers ‘een drempel moet overwinnen om een klacht in te dienen’. Dat hadden de bisschoppen moeten beseffen, vindt de rechter, zeker omdat het seksueel misbruik in de kerk lang is ontkend en toegedekt, waardoor het vertrouwen in de kerk ernstig is geschaad. De bisschoppenconferentie heeft de belangen van de betrokkenen onvoldoende betrokken bij het stellen van een einddatum.

Morele verantwoordelijkheid
De bisschoppen beraden zich op de uitspraak van de rechter, laat de Rooms-Katholieke Kerk in Nederland weten. De Tweede Kamer en minister Opstelten (Justitie) stemden in met de sluitingsdatum. Daarover was ook overleg met slachtofferorganisatie KLOKK.

Het Meldpunt Misbruik RKK bestond op 1 juli 2 jaar en 8 maanden. Volgens de kerk kwamen er de laatste tijd steeds minder klachten binnen over heel oude zaken. De kerk blijft morele verantwoordelijkheid nemen voor wat de slachtoffers van seksueel misbruik – en overigens ook van ander geweld – is aangedaan. Het seksueel misbruik vervult de bisschoppen met afschuw en verdriet, aldus hun raadsman.

Inmiddels is besloten dat de bisschoppen niet in beroep gaan  tegen de uitspraak van de voorzieningenrechter vorige week. Lees hier het bericht in de Telegraaf

Jongen door vrouw misbruikt

Hallo,

Blijkbaar was ik altijd op zoek naar mijn verleden en heb ik het nu eindelijk gevonden. Ik ben inmiddels 62 jaar en ben al jaren achtereen zoekende. Om een lang verhaal kort te maken ontmoete ik een vrouw op het internet waarmee ik chatte en niet veel later een afspraak mee maakte. Door mijn “date” met deze vrouw en de gevolgen ben ik “wakker” geworden wat mij is overkomen. Ik heb dit meer dan 45 jaar voor mijzelf verborgen, verstopt en er nooit met iemand over gesproken, eigenlijk onbegrijpelijk dat dat kan.  Ik ben jaren (van 12e tot mijn 16e) seksueel gebruikt, misbruikt? Door een buurvrouw die 10 jaar ouder was dan ik. Heeft ze mij gebruikt, misbruikt? heb ik haar gebruikt? Was ik haar speeltje om haar lusten te bevredigen? Het is allemaal heel onschuldig begonnen en ik was natuurlijk heel nieuwsgierig, ik was een (puber) die nog nooit enige seksuele ervaring had beleefd. Ze bouwde de spanning op, ze verleide mij met haar uiterlijk, haar kleding en gedrag, haar erotische vragen en zinspelen. Het ging steeds verder, ze nam me helemaal in haar bezit en had na een aantal weken de volledige controle over me. Ook dreigde ze altijd met allerlei zaken dat ik er niet over mocht spreken, met niemand. Zij heeft met mij de meest vreemde seksuele dingen gedaan, zij nam altijd het initiatief, het gebeurde vaak wekelijks en ik werkte daar aan mee. Ik vond het wel spannend en opwindend om met een mooie ervaren vrouw seks te hebben en ervaring op te doen.  Ik sprak er met niemand over, mijn vrienden wisten het ook niet. Zelfs als er over seks gesproken werd met mijn vrienden onder elkaar hield ik altijd mijn mond terwijl ik al heel veel (slechte) ervaringen had.  De vrouw die ik ontmoete tijdens mijn “date”  had dezelfde overeenkomsten als mijn buurvrouw, zij nam het initiatief, zij verleide mij, zij …….. ga maar door! Na die ontmoeting en belevenissen gingen mijn “ogen” open. Er was zoveel herkenning, de herinneringen stroomden bij me binnen. Ik ben met haar natuurlijk direct gestopt, daar wilde ik eigenlijk helemaal niets meer mee te maken hebben. Was dit wat ik altijd heb opgezocht? Was het met mijn buurvrouw een soort SM of een andere begeerte van haar dat weet ik nu niet maar wil er graag over praten. Is dit het grootste trauma in mijn leven? Heeft deze ervaring veel schade aangericht in mijn verdere leven? En waarom heb ik dit verzwegen en helemaal verbannen en uit mijn hoofd gezet? Ik heb nu een jaar  psychische hulp en volgens de deskundigen heb ik PTSS, of het seksueel misbruik daarvan alleen de oorzaak kan zijn is nog niet helemaal bekend, ik heb namelijk nog een paar traumatische gebeurtenissen meegemaakt toen ik 18 jaar oud was.  Ik vraag mij af of er “lotgenoten” zijn, mannen met eenzelfde ervaring, hoe hebben die dit beleefd en verwerkt in hun verdere leven. Na lang zoeken ben ik op dit forum terechtgekomen en schrijf het hier op omdat er veel te weinig bekend is over seksueel misbruik door vrouwen met jongens/meisjes. Naast dit is er ook heel weinig onderzoek gedaan of rapportage te vinden op internet of elders. Ik ben heel benieuwd naar reacties hier en wil graag ervaringen met mensen delen.

mijn verhaal

zou graag in contactkomen met mannen die tussen 1962-1968
misbruik zijn.
ben zelf misbruik door pastoor en de broeders.
het begon vanaf mijn 11-21 jaar.
zit vol met stres in mijn lijf ,,en een zware trauma aan over gehouden.
kan iemand mij daar bij helpen misschien????
of er over praten maar wel onder 4 ogen????
zit vol met stres en wacht op bericht

greetz Ruudv.

Over de Bras van R.Samson nog iets?

Wat ik hierover gisteren schreef is anders bedoeld alsdat ik voor iemand een verhaaltje
wou schrijven.Het kan zijn dat niemand notitie
ervan genomen heeft?Overigens heb ik geen bezwaar zou respons te vinden zijn ! Helaas is niet mijn hele bericht over gekomen. Daarin zei ik dat er nu vergelijkbare zaken in mijn huidige leef omgeving,onnavolgbaar voor doen.Dat behoudens R.Samson, echt veel overheden na mijn “verraad”,dat aangaand,of dergelijke gebeurtenissen op hun beloop laten. Danwel sommigen lekken mijn “verraad”,klaarblijkelijk geheel vergelijkbaar hoe in 1971 een rechter gedaan heeft naar de”bron”!
Men heeft gelezen dat e.a.,raak lijnen met wat eens een IRT.affaire genoemd werdt. Met mij zullen mensen weten dat binnen dergelijk cirqui niet ongebruikelijk ook een sex-industrie te vinden was. Dat enkele verraders hiervan/ over weinig dankbetuigingen ontvingen, zal evenmin iedereen ontgaan zijn. Wat en door wie naar wie gelekt is, kan ik niet nagaan. Dat er nu onvriendelijke ontwikkelingen om mij gaande zijn, maakt mij niet vrolijk.Grappig dat na m.i.,dit soort zaken i.p.v.,aan mij iets laten weten dat ergens onderzoek gaande is, mij retour gemaild is;”wij reageren niet op jou mails dit betreffende”!Zo’n reactie van terzake doende instituut was tenminste helder. Moet leuk gevonden worden dat,nadat ik aan Nat.Ombudsman hierover klaagde, helamaal niks hoor of zie?Die oud PGer R.Samson naar mij” uiteraard “,ook gras over laat groeien, is voor mij een indicatie waarom zij met haar commissie het hele OM.,in haar rapport buiten schot heeft wíllen houden.Sta ik hierin alleen?