Redemptoristen in Glanerbrug/Niederlande

Wer war zwischen 1954 und 1964 im Internat der Redemptoristen in Glanerbrug/Niederlande?

Dieses Internat war ein Zubringer-Juvenat für das Collegium Josefinum in Bonn und hatte den Namen St. Josef Kolleg Gronau-Glanerbrück.
In dieser Zeit war Pater Franz Sch. (geb. 05.07.1905, gest. 31.10.1986), der schon vorher am Bonner Internat schwere Vergewaltigungen von Schülern sich hatte zu Schulden kommen lassen, nach Glanerbrück “abkommandiert”. Er war dort ein berüchtigter Lateinlehrer. Ob er auch hier Verbrechen beging ist noch nicht bekannt.

In der gleichen Zeit war der inzwischen bekannte Pädophile Pater Willibald D. (geb. 26.12.1925, gest. 20.10.1998) am St. Josef Kolleg Glanerbrück als Präfekt bis 1959 tätig. Anschliessend wurde er sogar zum Direktor von Schule und Internat ernannt. Ende 1963 bat er seinen Ordensoberen um sofortige Versetzung. Alle Dokumente, die die Missbrauchsvorgänge und die Vertuschung in seinem und in anderen Fällen belegen, sind im Ordensarchiv nicht mehr auffindbar. Da Willibald D. nach seiner Zeit in Glanerbrück längere Zeit u.a. auch für das Ordensarchiv zuständig war, kann man sich vorstellen, wer die Dokumente vernichtet hat (wahrscheinlich mit Zustimmung seiner Vorgesetzten).

Wer mit Erinnerungen oder sogar mit Dokumenten (Briefe etc.) zur Aufklärung beitragen kann, sollte sich an den Missbrauchsbeauftragten der Redemptoristen wenden: hermann-josef.merzbach@ag-leverkusen.nrw.de.

(bron: http://netzwerkb.org/2010/12/07/wer-war-zwischen-1954-und-1964-im-internat-der-redemptoristen-in-glanerbrugniederlande/

Oproep Slachtoffers Canisius College Nijmegen/ + Slachtoffers overige Jezuieten

Wij zijn als Groep Slachtoffers Misbruik Canisius College Nijmegen op zoek naar mede slachtoffers en/of getuigen van seksueel Misbruik door Jezuieten op het Canisius College te Nijmegen maar ook op andere colleges zoals het Aloysius College in den Haag, Stanislas College in Delft, de Breul Katwijk en het Studiecentrum Sittard. Wij vinden het erg belangrijk om de krachten te bundelen en slachtoffers de mogelijkheid te bieden om hun verhaal/ervaring te delen .

Reacties worden uiteraard vertrouwelijk behandeld!

Lange man met bril

Hoe heeft dit kunnen gebeuren? Mijn vader werd ziek, en het ging financieel niet best. Mijn vader was gelovig, en mijn moeder ook. Van vrienden konden zijn een huis huren tegen een lage huur. Toch verhuurde wij een kamer. Dat was een financiele bijdrage voor mijn zieke vader die piano’s ging stemmen om het gezin te onderhouden.

En toen kwam die ene man: een lange man met een bril op. Om wanneer mijn ouders niet thuis waren mij vanuit het donker te begluren. Ik deed als vierjarige de laken over mijn gezicht. Want dan zou de enge man verdwijnen dacht ik in mijn kinderlijkheid.

Hij nam mij mee naar zijn kamer. De andere twee kinderen waren beneden en wisten van niets. Daar was het eerst spelen. Toen op een avond was het op mijn handen leunen op het bed en nam hij mij van achtere.

“Ik zal altijd invloed op je hebben waar je ook ter wereld gaan” zei de lange pedofiel. Hij dreigde me. Ook mocht ik tijdens zijn “spel” niet huilen.

Ik heb dit verdrongen. Nooit hebben mijn ouders de signalen herkent. Het viel op dat ik erg verlegen was. ik had geen zelfvertrouwen. Ik was erg apatisch. Ik kon geen vrienden maken, moeilijk relaties onderhouden. Jaren lang had ik nachtmerries. Ik was altijd bang voor het donker. Ik moest aan judo gaan doen vonden mijn ouders. Dus twee jaar na mijn ervaring stond ik van angst te kotzen omdat ik tijdens judo beetgepakt werd. Jaren later moest ik weer naar karate. Dat ging goed totdat een lange man met een strenge kijk in zijn ogen het bedrijf overnam. En weg was ik. Altijd maar het blok van eenzaamheid en down voelen. Geen vrienden, ouders die mijn kreet niet herkende in de jaren 60’s. Mijn broer en zus hebben dit ook nooit herkend. Altijd maar heb ik de weg alleen moeten gaan. En nu nog. Want ik moet het toch alleen oplossen. Mijn schoonzus ziet mijn verwerking als overdreven reageren. “Gewoon de nare gedachten blokkeren!”  Aan mijn zus heb ik ernorm veel.  Zij begrijpt mij nu. Want ik heb haar dit verteld.

Vorig jaar zijn de herinneringen teruggekomen. Toen pas kreeg in antwoorden. Alle scenario’s gingen door mijn gedachten. En zo kreeg ik perspectief op mijn pijnlijke verleden. Wat doet het ongelooflijk veel pijn!! Mijn moeder, 85 plusser, nu nog vertellen? Maar de behoefte om dit met haar te delen is geweldig sterk.

Omdat ik ook hiermee een oproep aan de dader wil doen, en ik in die jaren in Zuid-Afrika woonde, schrijf ik een paar zinnen in het Engels, als dat mag.

Who has experience the same as I did? In 1968 a young and tall and thin paedophile with glasses who sexual abused me in Cape Town. We lived in Tamboerskloof. I am sure he sexually abused other children. He stained the sheets with his semen. He had long hair and must now be in his sixties. He loved motor cycles.

Met dank aan mijn terapheute klim ik langzaam omhoog, en leer ik mezelf kennen. Ik leer dat ik er mag zijn, en ik ben met een studie begonnen. God stond erbij en keek er naar. Daar heb ik nog wel problemen mee. Maar ik groei langzaam naar de persoon die ik veronderstel was om te zijn. Maar het verdriet blijft.

Pastoor Rigter in Huissen

“GETUIGEN gezocht. Ik vind dat pastoor Rigter mij in de jaren ’70 heeft misbruikt in de pastorie in Huissen. Ik zoek naar lotgenoten die mij willen helpen bij de klachtenprocedure van Hulp & Recht door ook over hun ervaring met deze pastoor te vertellen”.

Deelnemers gezocht voor onderzoek 'ouderschap na seksueel misbruik in het verleden'

DIT ONDERZOEK IS NU AFGESLOTEN – IEDEREEN DIE HIER AAN MEEGEWERKT HEEFT: HARTELIJK DANK!
Geïnteresseerd in de publicatie over de onderzoeksresultaten, dan kan deze besteld worden bij de VSK: vsk@movisie.nl.
Het boekje kost 7,50.
namens Marijke Naezer en de VSK

In opdracht van de VSK (Vereniging tegen Seksuele Kindermishandeling binnen gezin, familie en andere vertrouwensrelaties) doe ik onderzoek naar de vraag:

Welke invloed heeft seksueel misbruik in het verleden op ouderschap in het latere leven?

Uit ervaringen van de VSK en uit buitenlands onderzoek blijkt dat seksueel misbruik in de jeugd een rol speelt in de manier waarop iemand zijn of haar ouderschap vormgeeft. Het misbruik kan verschillende gevolgen hebben, zoals onzekerheid over de fysieke omgang met de eigen kinderen of moeite hebben met het opbouwen van een emotionele band.

De vraag is nu, of deze uitkomsten ook in Nederland gelden, en hoe ouders dit ervaren. Daarnaast richt bestaand onderzoek zich vaak op vrouwen, dus een tweede vraag is of de ervaringen van mannen verschillen van de ervaringen van vrouwen. Tot slot vraagt de VSK zich af of er naast de negatieve gevolgen wellicht ook positieve effecten te benoemen zijn.

Het resultaat van het onderzoek is een onderzoeksverslag over de ervaringen van ouders die vroeger seksueel misbruikt zijn. Deze publicatie is bedoeld als ondersteuning voor andere ouders die in hun jeugd te maken hebben gehad met seksuele kindermishandeling. De onderzoeksresultaten zijn bovendien van belang voor de VSK, hulpverleners, politici en andere beleidsmakers.

De genoemde onderzoeksvragen wil ik onder andere beantwoorden middels focusgroepen: groepsdiscussies met ouders die zelf in het verleden seksueel misbruikt zijn. In de discussie zullen we aan de hand van een aantal basisvragen ingaan op het thema. Deelnemers kunnen ook vragen aan elkaar stellen, of reageren op ervaringen van anderen. Er zal één focusgroep georganiseerd worden voor vaders en één voor moeders. Een bijeenkomst duurt ongeveer twee uur. Om de veiligheid binnen de groep te waarborgen worden voorafgaand aan het gesprek afspraken gemaakt over privacy, omgang met elkaar en het verloop van het gesprek.

Voor elke groep zoek ik 7 personen. Ik zoek mensen die misbruikt zijn door hun eigen vader of moeder, vanuit de veronderstelling dat dit een specifieke invloed heeft op het eigen ouderschap. Het onderzoek richt zich op ouderschap na gewenst seksueel contact in het latere leven, dus niet op ouderschap door seksueel geweld.

Behoor je tot deze doelgroep en wil je meewerken aan dit onderzoek? Laat het me voor 7 november weten via vsk@movisie.nl. Na 7 november wordt in overleg de datum voor de focusgroep vastgesteld. Reiskosten worden vergoed en deelnemers ontvangen het uiteindelijke onderzoeksrapport.

Wil je meewerken, maar niet door deelname aan een focusgroep? Dan is een individueel interview ook mogelijk. Ik bespreek graag de mogelijkheden; ik ben te bereiken via vsk@movisie.nl.

Hartelijke groet,

Marijke Naezer

Wie ook misbruikervaring met Boomsma in Rijsbergen

Hij was in de jaren zeventig hoofdonderwijzer in Rijsbergen en daarvoor volgens mij in Oudewater. Hij heeft mij enkele jaren misbruikt begin jaren zeventig. Ik heb het sterke vermoeden dat er meer jongens door hem zijn lastig gevallen. Zijn bijnaam was “Bosaap”.

Eikenburg

I was at Eikenburg in the mid fifties, I am in Canada now for 47 years.  Read Joep Dohmen’s new boek, “Vrome Zondaars”.  I am that farmer’s son from Well, Noord Limburg in that section on the “Broeders van Liefde.”.  Only now am I coming to terms with it all.  Frankly, it is unbelievable.

If there is a law suit happening, where do I join?  Anything I would get would go to a non-Katolieke charity in the Nwtherlands.

Gedicht

Op mijn weblog (http://daaromdus.blogspot.com/2010/10/geknakte-bloemen.html) heb ik een gedicht geplaatst, en dat wil ik hier graag doorgeven:

Geknakte bloemen

Beschadigd door mensen die hen slechts misbruikten
voor eigen gevoel van geen liefde maar lust,

verzwijgend de pijn die zij nauwelijks voelden,
de pijn die op latere leeftijd ontstond,

waar anderen leren wat liefde, wat samen,
wat delen en geven, geborgenheid heet,

gaan mensen die nooit hun volgroeiing bereikten
omdat vóór de vraag kwam, het antwoord hen spleet.

Hoeveel mooie bloemen zijn toen al gebroken
nog voordat de knop met te bloeien begon?

En zij die dit maakten, die pijn, deze wonden,
zij hebben elkaar nu, van harte en vaak,

in naam van hun Heere vergeving geschonken,
zij zeggen of denken “de mantel der liefd’

zal zo veel jaar later toch zeker bedekken
wat wij onbezonnen ooit hebben misdaan?”

Maar slachtoffers kunnen nooit, nóóit meer beleven
wat hen sinds hun kind zijn, hun jeugd, werd ontzegd.

Wie zal ooit de smart en de pijn dan verdragen
die zij hier als straf levenslang ondergaan?

En eens zullen allen, zo ouden als jongen,
gaan sterven en voor Christus’ rechterstoel staan.

Waar Hij hen de vraag stelt: wat hebt gij uit liefde
voor naasten, en meer nog, voor God willen doen?

En daarna vervolgt Hij: wat gij aan de minsten
van al deze mensen deed, deed ge Mij aan!

Oproep slachtoffers Eymard Ville – Stevensbeek

Wij willen in contact komen met slachtoffers van seksueel misbruik door paters en broeders van de orde van het Allerheiligste Sacrament in internaat Eymard Ville te Stevensbeek. Mijn advocaat wil met alle slachtoffers samen een claim indienen.
Meldt je aan!

…en ik ben er nog steeds niet klaar mee.

Dit is wat er is gebeurd.

Als ik ongeveer 4 jaar ben loop ik het kapelletje aan de Vermeerstraat in Nijmegen uit, voordat ik door de deur ga draai ik me nog een keer om en zie hoe een priester /broeder gekleed in een rood kazuifel zich omdraait naar het hoofdaltaar en het Tabernakel sluit. Ik loop vervolgens naar buiten en mijn leven begint zich af te bakenen.

Ik ben een schuchtere jongen geworden, op school probeer ik zo min mogelijk van mezelf te laten zien en zwijg dus ook zoveel mogelijk. Echte vriendjes en vrienden heb ik nooit echt, ik wil niets van mijzelf blootgeven, ook al weet ik niet waar dat niets over gaat, omdat ik het niet meer weet.

Als ik in de pubertijd kom begin ik met een eerste suïcide poging, ik ben dan 13 jaar. Hierna ga ik meer proberen te leven, maar wel een soort van schijnleven lijkt het nu achteraf. Ik begin me te mengen onder de mensen en bouw een sociaal leven om me heen op, voornamelijk in de locale horeca. Steeds nieuwe mensen steeds nieuwe vrienden, me echt binden aan iemand is onmogelijk. Ik heb kortere en lager relaties die zomaar weer over lijken te gaan.

Vaak dacht ik dat ik iets met mannen moest hebben en af en toe zocht ik de spanning op om te kijken in de bekende bossen en later parkeerplaatsen waar mannen het met elkaar deden. Een enkele keer is het daarbij ook tot seksueel handelen gekomen, achteraf moest ik er dan ontzettend van overgeven, maar het gevoel ging niet over.

Ik wist niet wie ik was of moest worden, ik wist niet waar naartoe en waarvoor, ik vond het leven kut.

Via internet kom ik op de website van seksueel misbruik en zoek contact met de man erachter, die psychodrama therapeut blijkt te zijn.

Tijdens de intake gooit PJ mij een sleutel toe en zegt: “Kijk maar wat er mee gebeurt”. Dezelfde avond nog zie ik het kapelletje waar ik vroeger misdienaar ben geweest en zie hoe mijn oudste broer het Tabernakel op een kiertje openzet, dan niets meer.

Tijdens een yoga oefening enkel weken later, waarbij iemand ruggelings op mij lag zag ik het hele klooster Bonaventura weer, plotseling wist ik weer exact hoe het eruitzag en het beeld klopte, ik ben er het weekend erop direct geweest.

Het volgende gebeuren was tijdens een meditatie waarbij ikzelf mijn hand op mijn hoofd legde en mijn hoofd naar voren trok.

Later heb ik het volgende beeld gehad.
Ik loop, volgens mij via de tuin van het klooster, naar binnen in de richting van de kapel, daarbinnen bevinden zich nog 2 kleine kapelletjes links achterin. Of ik nu hier zelf naar binnen ben gelopen dan wel ben meegelopen met iemand, weet ik helaas niet meer.
Op een geven moment kijk ik onschuldig naar boven en legt die vent zijn hand op mijn hoofd en trekt me naar zijn geslacht en heb ik hem moeten pijpen, het volgende beeld is dat hij mij verkracht in dat kleine kapelletje in de kapel. Dan zie ik mezelf de grote kapel uitlopen waar mijn “broer” de mis dient en de priester het tabernakel sluit.

Dat is alles.