The Keepers op Netflix

Vanaf vandaag vrijdag 19 mei start er een nieuwe serie op Netflix.

The Keepers’, van regisseur Ryan White (‘The Case Against 8’, ‘Good Ol’ Freda’), is een zevendelige, opzienbarende documentaireserie over de onopgeloste moord op een non in Baltimore in de jaren ’60.
Jaren na haar dood zijn er nog steeds onbeantwoorde vragen.
Twee gepensioneerde vrouwen zetten zich al jarenlang in om de zaak van zuster Cathy op te lossen. Welke geheimen gaan er schuil achter haar dood? The Keepers’ brengt het pakkende verhaal van misbruik, leugens en corruptie.

ZEMBLA – Afrekenen met de kerk

Woensdag 22 februari 2017 zond ZEMBLA de uitzending “Afrekenen met de kerk” uit.
Om deze terug te zien: ZEMBLA
 
Wat mij persoonlijk beviel aan de uitzending waren de sterke mensen die Zembla bereid gevonden had in de uitzending te praten over hun ervaringen met de katholieke kerk. Over hoe ze behandeld werden door het z.g. onafhankelijke meldpunt en de “managers” binnen de kerk (bisschoppen, hoofden van congregaties, e.d.). Sterke mensen, woedend, over hoe ze behandeld zijn. Hoe het misbruik zich herhaalde in de behandeling door het meldpunt en kerkelijk leiders. Over het belachelijke “menu” van de compensatiecommissie en over de nog steeds ongewillige katholieke kerk die de ellende die ze heeft laten gebeuren nog steeds niet echt wil opruimen.
Mijn bewondering en complimenten aan: Willem Thomas, Merapi Obermayer, Pascal Rademakers, Brigitte Kicken, Corrie van Nunen.
Wat zijn jullie een prachtmensen! Ik hoop dat jullie woede door heel veel mensen overgenomen wordt. Want het is tijd dat overheid én de mensen in de straat kwaad worden op die kerk. Heel kwaad !

Mooi ook het gesprek met Johan Verschueren, provinciaal overste van de Jezuïeten. Eindelijk een eerlijke geestelijke die open verteld over de hoe de slachtoffers door de vertegenwoordigers van de kerk gezien werden. Atheïsten, vijanden van de kerk, goudzoekers! En hoe hij, door het persoonlijke contact met de slachtoffers aan te gaan, tot inkeer kwam.
Hij heeft duidelijk meer innerlijke rust overgehouden aan zijn intensieve samenwerking met de slachtoffers. Omdat hij het goed gedaan heeft. Compliment !
Uit de persoonlijke verhalen van slachtoffers weet ik dat zij veel meer gerechtigheid en erkenning gevonden hebben in het mediatietraject met Verschueren dan ooit het geval geweest zou zijn als zij door de procedures van het meldpunt en compensatiecommissie waren gegaan.

Wat mij irriteerde?
In de inleiding wordt gezegd “Nederland nam maatregelen” na het rapport van Deetman. Dat is maar een halve waarheid.
Het zou moeten zijn “Nederland vroeg de kerk netjes om te gaan met de slachtoffers.” De overheid liet het over aan de kerk hun eigen ruïnes op te ruimen. Geloofde dat het (nogmaals: zogenaamde) onafhankelijke meldpunt tot de erkenning en gerechtigheid zouden leiden. Dan moet je naderhand niet teleurgesteld zijn als blijkt dat het misbruik zich daar herhaalde !

Kardinaal Eijk die wederom de slachtoffers misbruikt om niet te reageren in de uitzending. “Uit respect voor de slachtoffers” zoals hij aangeeft, want: “de ervaring is dat communicatie via de (massa)media als pijnlijk kan worden ervaren door de slachtoffers van seksueel misbruik”. Dat argument gebruiken ze voortdurend in de kerk, wereldwijd: om redenen van vertrouwelijkheid, de anonimiteit van de slachtoffers, reageren wij niet. Terwijl de slachtoffers niets liever willen dan dat er voortdurend en openhartig over ‘hun’ misbruik gesproken word, dat het uit de schaduw en in het volle licht komt !
Ik hoorde dat zelfde argument gebruikt worden door Gerard Dielessen van NOC NSF. Die hebben natuurlijk geleerd uit de ervaringen van de katholieke kerk dat je daar mee wegkomt…

Over leren. De woordvoerder van de bisschoppenconferentie: “bisschoppen en hogere oversten hebben de laatste jaren een leerproces doorgemaakt…”. Dit is klinkklare onzin en een leugen. Nog steeds worden mensen op hun weg naar erkenning door de kerk tegengewerkt en herhaald zich het misbruik. De verhalen van Pascal en Brigitte bevestigen dat ook.

Wereldwijd word er door de kerk naar buiten gecommuniceerd hoe men meevoelt met de slachtoffers en hoe alles beter word en tegelijkertijd verzandt iedere roep om gerechtigheid van de slachtoffers in een juridische strijd. Ik heb het al zo dikwijls gezegd, maar nog eens: de katholieke kerk wíl dit probleem niet netjes oplossen… Niet in Nederland en niet in heel de rest van de wereld. En dat gebeurt allemaal met de goedkeuring en in opdracht van die o toch zo goede en brave paus aan het hoofd !

En wie dat nog niet doorziet en nog steeds achter deze organisatie blijft staan als kerkganger, pastoraal medewerker of op andere manier zich direct verbind aan deze instelling is medeplichtig aan de instandhouding van een door en door corrupte en misleidende organisatie.

Australische bisschop zelf ook seksueel misbruikt

Hendro Munsterman

De Australische bisschop Vincent Long Van Nguyen is zelf ook door katholieke geestelijken seksueel misbruikt. Dat getuigde hij voor de Australische Royal Commission die onderzoek doet naar de omvang van seksueel misbruik in het land, onder meer in de Rooms-Katholieke Kerk.

Sydney

‘Ik was zelf ook slachtoffer van seksueel misbruik door geestelijken toen ik net in Australië kwam’, zei Long die als jong-volwassene per boot uit Vietnam vluchtte. ‘Het had een grote impact op me en op hoe ik … [korte stilte] … in de voetstappen wil treden van andere slachtoffers en er werkelijk alles aan wil doen om gerechtigheid te bereiken en hen hun waardigheid terug te geven’, zei Long. Sinds zijn aantreden ontmoette hij in zijn bisdom negen slachtoffers. ‘Ik kan hen in de ogen kijken en zeggen: ik deel je pijn en je lijden’

Long klaagde bovendien over de hiërarchische machtsstructuur van de kerk die misbruik en toedekking ervan in de hand werkt. De kerk is volgens hem nog te veel een koninkrijk met een aan de koning onderdanig volk en met hiërarchische graden en gesacraliseerde werkelijkheden. Deze kerk kende hij uit Vietnam, maar zij is volgens Long ook in Australië nog volop aanwezig. Hij noemde het een kerk van ‘titels en privileges, en met klerikaal superioriteitsgevoel en elitisme’.

‘Als gelovigen me ontmoeten, kussen ze mijn ring’, zei Long die in deze praktijken een ‘infantilisering van de gelovigen’ ziet. Deze machtsstructuren leiden er volgens hem toe dat iemand slechts verantwoording schuldig is tegenover degene boven hem in de hiërarchie. Volgens Long moeten gelovigen meer inspraak krijgen. Ook is hij voorvoor de afschaffing van het voor priesters verplichte celibaat, want ‘dat schept te veel scheiding tussen priesters en gelovigen’.

Long pleitte voor een kerk die zichzelf meer gaat zien als gemeenschap met een geordend netwerk van relaties die het volk helpen om het evangelie te verkondigen. Tijdens zijn getuigenis kreeg Long een paar keer applaus en nadien kwamen slachtoffers in tranen naar hem toe om te praten.

Bron: https://www.nd.nl/nieuws/geloof/australische-bisschop-zelf-ook-seksueel-misbruikt.2512011.lynkx

Paus schrijft voorwoord in boek over misbruik van ex-priester

Het boek van Daniel Pittet
Het boek van Daniel Pittet | beeld nd
De Zwitser Daniel Pittet (58) werd als kind vier jaar lang, in totaal meer dan 200 keer, seksueel misbruikt door een katholieke pater. Hij vergaf hem, schreef er een boek over – met een voorwoord van paus Franciscus en een verslag van het gesprek met de kapucijn die hem misbruikte.

Fribourg

Hij twijfelde lang of hij zijn verhaal aan het papier en de buitenwereld zou toevertrouwen. Maar een ontmoeting met paus Franciscus in 2015 trok hem over de streep. ‘Een noodzakelijk, waardevol en moedig getuigenis’ noemt de paus het boek van Pittet, die in 1979 zelf benedictijnermonnik werd, maar later uittrad, huwde en zes kinderen kreeg, en inmiddels als bibliothecaris werkt.

Het misbruik vond plaats tussen 1968 en 1972, in het klooster zelf en tijdens vakantiekampen. Pittet was tussen de 9 en 13 jaar en leefde in een gezin zonder vader.

De dader wordt in het boek met naam en voornaam genoemd. Pater Joël Allaz woonde in het kapucijnenklooster in Fribourg. Toen de eerste klachten kwamen, werd hij overgeplaatst naar het Franse Grenoble.

Volgens Pittet maakte Allaz meer dan honderd slachtoffers. Slechts 24 daarvan zijn bekend, maar vanwege verjaringstermijnen in Zwitserland en Frankrijk werd de pater slechts voor twee ervan veroordeeld. De Franse rechter legde hem in 2012 twee jaar voorwaardelijke gevangenisstraf op.

Sindsdien woont de pater afgezonderd in een Zwitsers klooster. Nadat Pittet zijn boek klaar had, zocht hij hem in de zomer van 2016 op. En schonk hem vergeving.

Pittet wilde niet alleen een relaas van de dramatische feiten schrijven, zonder omwegen of verhullend taalgebruik, maar ook van de weg van vergeving die hij is gegaan. Dankzij het geloof dat hij nooit verlaten heeft. Of beter: dat hem nooit heeft verlaten.

pijn

Paus Franciscus schrijft in zijn voorwoord dat ‘sommige slachtoffers zelfdoding pleegden’: ‘deze overledenen drukken op mijn hart en mijn geweten, en op die van de hele kerk. Aan hun families bied ik mijn gevoelens van liefde en pijn aan, en vraag ik nederig om vergeving.’

Volgens de paus zijn getuigenissen zoals deze nodig omdat ze ‘de beerput openen waarin het lijden verstikt’. De kerk is volgens hem inmiddels ‘uiterst streng voor priesters die hun zending misbruiken, evenals hun bisschoppen of kardinalen die hen beschermden, zoals dat in vroegere tijden gebeurde’.

Pittet verheugt zich over de vooruitgang die de Rooms-Katholieke Kerk onder Benedictus XVI en Franciscus gemaakt heeft in het bestrijden en voorkomen van misbruik: ‘Als iedereen evenveel zou doen als de katholieke kerk nu, zou er veel leed voorkomen worden.’

Zembla – Afrekenen met de kerk

Na decennia van zwijgen hebben de afgelopen jaren duizenden slachtoffers van seksueel geweld hun verhaal gedaan bij het Meldpunt Seksueel Misbruik Rooms Katholieke Kerk. Als kind werden ze vaak niet geloofd en nu hopen ze eindelijk op gerechtigdheid.

Zembla spreekt slachtoffers die vertellen dat ze door toedoen van de kerk opnieuw zijn getraumatiseerd. In plaats van een luisterend oor trok de kerk hun verhaal weer in twijfel en kregen de slachtoffers het gevoel dat zij in de beklaagdenbank zaten, in plaats van de daders. Zembla onderzoekt of de slachtoffers recht is gedaan.

ZEMBLA – Afrekenen met de kerk, woensdag 22 februari 2017 om 21:20 uur bij de VARA op NPO 2

 

Schokkende cijfers over misbruik Australië

De Australische onderzoekscommissie naar seksueel misbruik heeft schokkende cijfers gepubliceerd over de praktijken in de Rooms-Katholieke Kerk. Tussen 1980 en 2015 zouden 4444 kinderen misbruikt zijn door priesters of andere religieuzen.

Sydney

Hoewel de commissie ook onderzoek doet naar seksueel misbruik in scholen, sportclubs, gezondheidsinstellingen en andere kerken, krijgt het misbruik in de katholieke kerk de meeste aandacht. Rond de 60 procent van alle seksueel misbruik van minderjarigen blijkt in geloofsgemeenschappen te hebben plaatsgevonden. En het overgrote deel (tweederde) daarvan gebeurde in de katholieke kerk, terwijl bij die kerk slechts een kwart van de bevolking is aangesloten.

Aan het begin van deze slotakte van een vier jaar durend onderzoek, publiceerde de commissie confronterende resultaten. Daaruit blijkt dat 7 procent van alle katholieke geestelijken tussen 1950 en 2010 kinderen zou hebben misbruikt, en in sommige bisdommen zelfs 15 procent. Tussen 1980 en 2015 zouden 4444 kinderen van gemiddeld 11 jaar slachtoffer zijn geworden van seksueel misbruik door priesters of religieuzen. Zo’n 90 procent van de in totaal 1880 vermoedelijke daders was man.

Volgens slachtofferorganisaties zijn de werkelijke cijfers zonder twijfel nog hoger, omdat veel slachtoffers uit schaamte hun verhaal niet durven te doen of inmiddels zijn overleden.

Verder blijkt uit het onderzoek hoe kinderen die misbruik meldden, werden genegeerd en soms zelfs gestraft, terwijl geestelijken veelal ongestraft en onbehandeld overgeplaatst werden. Bovendien werd bewijs veelvuldig vernietigd.

schaamte

Francis Sullivan, het hoofd van de Truth, Justice and Healing Council, opgezet door de Australische bisschoppen om de zaken rond misbruik te coördineren, noemde de getallen tegenover de commissie ‘schokkend’. Geëmotioneerd gaf hij ‘massale fouten’ bij het beschermen van kinderen toe. ‘Als katholieken buigen we onze hoofden in schaamte.’

Met spanning wordt nu uitgekeken hoe de commissie de getuigenverklaringen van kardinaal George Pell, naaste medewerker van paus Franciscus en beschuldigd van het toedekken van misbruik, waardeert.

Een hele stoet bisschoppen moet de komende drie weken voor de Royal Commission into Institutional Responses to Child Sexual Abuse opdraven, evenals hoofden van religieuze ordes en congregaties. Mgr. Denis Hart, aartsbisschop van Melbourne en voorzitter van de Australische bisschoppen waarschuwde vooraf voor een zware tijd, voor slachtoffers, voor katholieken en voor velen in de Australische samenleving.

biechtgeheim

Eén van de pijnpunten is de vraag naar het biechtgeheim. Een deel van het misbruik vond in biechtstoelen plaats.

En anderzijds: wanneer daders het in de biecht toegaven (en vergeving ontvingen), mocht de biechtvader het niet melden. Het eindrapport van de commissie wordt aan het eind van 2017 verwacht.

Bron: https://www.nd.nl/nieuws/geloof/schokkende-cijfers-over-misbruik-australie.2494686.lynkx

Argentina prosecutor: priests abused at least 22 children

Niet alleen in Europa gaat het mis in de Rooms Katholieke Kerk.

Argentinië: 22 kinderen op dovenschool seksueel misbruikt door priesters. Eén ervan misbruikte eerder in Italië.

Argentina prosecutor: priests abused at least 22 children

Panoramic view of Mendoza, Argentina, where more than 22 disabled children were victims of clerical sex abuse. (Credit: David, via Creative Commons.)

More than 22 children were sexually abused by two priests, Nicola Corradi and Horacio Corbacho, at a school for youths with hearing disabilities in Argentina, an investigating prosecutor said Monday. According to victim advocates, the Church hierarchy had been informed that the priests were dangerous.

BUENOS AIRES, Argentina – At least 22 children were sexually abused by two priests at a school for youths with hearing disabilities in Argentina, an investigating prosecutor said Monday.

Police arrested 82-year old priest Nicola Corradi, 55-year-old priest Horacio Corbacho, and three other men last week. They are accused of sexual and physical child abuse at the Antonio Provolo Institute in northwestern Mendoza province. Authorities say the alleged victims are now in their 20s.

The accused have been assigned a public defender and are being held at a jail in Mendoza. They have not spoken publicly since their arrest.

Corradi earlier had been accused in Italy of sexually abusing students at the Provolo Institute in Verona, a notorious school for the deaf where hundreds of children are believed to have been sexually assaulted over the years by two dozen priests and religious brothers.

Advocates for clerical sex abuse have expressed anger that he wasn’t sanctioned by the Vatican and allegedly went on to abuse children in Pope Francis’s native Argentina.

Argentine authorities said last week that at least eight children had been abused at the school in Mendoza, but then raised the number to at least 22 after survivors provided testimony through an interpreter. A raid on the school found pornographic magazines, videos and about $34,000 in Corradi’s room, officials said.

“This is a really serious case with irreparable consequences, especially mental and spiritual, for people who are doubly vulnerable, not just because of their age, but also their lack of communication,” said Mendoza Supreme Court prosecutor Alejandro Gulle.

If found guilty, the accused could be sentenced to up to 50 years in prison.

The association of Provolo victims in Italy wrote to Pope Francis on December 31, 2013, asking for assistance for the victims there, saying they still received no form of solidarity or support, even after the Vatican concluded they had been abused in 2012.

In a statement to The Associated Press after Corradi’s arrest, the association said they had flagged Corradi by name to the Verona archdiocese during hearings held between December 2010 and February 2011. Corradi’s name was also on a list of accused priests that the association published when the allegations were first aired. His location in Argentina was also listed.

Members of the Provolo association met with the pope last year and asked for an independent commission to investigate. The Provolo group provided the AP with the letter from the Vatican dated February 5, 2016, in which the Vatican said it had forwarded the request to the Italian bishops’ conference, saying it was up to them to investigate.

“As of now, nothing has happened,” the group said in an email. “We have to ask ourselves: the pope, who was for many years the primate of the Argentine church, did he know nothing about clerical abuse in his country?”

Bron: https://cruxnow.com/ap/2016/12/07/argentina-prosecutor-priests-abused-least-22-children/

Lees meer

‘Kerk beseft onvoldoende impact seksueel misbruik’

Deetman blikte in het programma Sportzomer terug op het jarenlange onderzoek dat zijn commissie deed naar het misbruik in de Rooms-Katholieke Kerk en hoe de kerk de klachten van slachtoffers afhandelde. ‘Het geldt niet voor de bisschoppen en de kardinaal, maar men heeft onvoldoende onderkend dat er geweldig veel leed is aangedaan’, zei Deetman. Dat er leed is aangericht bij individuen beseffen de kerken wel volgens hem, maar ‘het idee dat er in de samenleving een geschokt vertrouwen is, dat besef is bij de ordes en congregaties onvoldoende binnengedrongen’.

In zijn terugblik noemde Deetman de houding van de overheid naar de slachtoffers ‘krenterig’. De 30 miljoen euro die de kerk heeft uitgekeerd naar 1900 slachtoffers noemde hij ruimhartig in vergelijking met wat de overheid doet. Bij verjaarde zaken, waarbij geen bewijs is, heeft de kerk toch genoegdoening gegeven. ‘Zo ver is de overheid nog niet’, zei Deetman. Die doet ‘besmuikt’ over verjaring van misbruikzaken. Daarom raadt hij een parlementaire enquête, waarvoor de SP deze week pleitte, af. Dat zou alleen bevestigen wat we nu al weten. ‘Er kunnen geen maatregelen meer uit voortkomen zolang men de verjaring recht overeind houdt. En die blijft recht overeind.

Bron: ga naar nd.nl

Kardinaal Eijk gaat diep door stof

Het is nooit de bedoeling geweest om slachtoffers van seksueel misbruik in de Katholieke Kerk het recht op spreken te ontnemen. Dat zei kardinaal Wim Eijk woensdag. Hij ging diep door het stof.

Den Haag

‘Wij bieden nogmaals onze oprechte excuses aan voor het seksueel misbruik in de Rooms-Katholieke Kerk.’ Dat misbruik gebeurde op grote schaal en ging ten koste van kwetsbare groepen, veelal kinderen. Met deze woorden richtte kardinaal Wim Eijk zich woensdagavond tot de vaste commissie van Veiligheid en Justitie van de Tweede Kamer. Die commissie hield een hoorzitting over de afwikkeling van de klachten van seksueel misbruik. De kardinaal sprak namens de Bisschoppenconferentie en de Konferentie van Nederlandse Religieuzen (KNR); onder de KNR vallen tweehonderd ordes en congregaties.

De Tweede Kamerleden Madeleine van Toorenburg (CDA) en Sharon Gesthuizen (SP) toonden zich verrast door de ruiterlijke excuses van de kardinaal. De Kamerleden zeiden dat in 2013, toen de kardinaal ook bij de Kamer op bezoek was, de bewoordingen veel zuiniger waren.

Eijk ging ook in op de oproep van Wim Deetman, de voorzitter van de onderzoekscommissie naar seksueel misbruik in de RKK, om slachtoffers niet te binden aan een geheimhoudingsplicht. Deetman noemde een dergelijke afspraak ‘immoreel’. ‘Een slachtoffer heeft de vrijheid van alles te zeggen’, herhaalde Deetman zijn opvatting voor de Kamercommissie.

Kardinaal Eijk zei dat het ‘nooit de bedoeling is geweest slachtoffers het recht op spreken te ontnemen’. Hij beloofde dat de kerk slachtoffers van seksueel misbruik niet zal houden aan geheimhoudingsafspraken tussen dader en slachtoffer. ‘De keus al of niet te spreken is aan hen.’

Leo Klijn, van de stichting Triptiek, legde uit hoe die omstreden geheimhoudingsplicht tot stand is gekomen. Wanneer in een traject van ‘herstelbemiddeling’ (mediation) dader en slachtoffer een overeenkomst bereiken, wordt dat bezegeld met een geheimhoudingsplicht. Volgens Klijn is dat een standaardprocedure, bedoeld als ‘gelijkwaardige bescherming van alle partijen’. Terugblikkend op de kritiek die de geheimhoudingsplicht heeft teweeggebracht, zei Klijn dat hij dat in het vervolg anders zou doen.

Kardinaal Eijk erkende dat sommige ordes en congregaties zich star hebben opgesteld. Hij beloofde de Kamer dat wanneer zich nog nieuwe slachtoffers melden, deze gehoord en geholpen zullen worden.

Hij zegde de Kamer toe daarover ‘jaarlijks te rapporteren’.

Bron: https://www.nd.nl/nieuws/geloof/kardinaal-eijk-gaat-diep-door-stof.1839279.lynkx

Slotmonitor Commissie Deetman

Voor mijn commentaar op de Slotmonitor van dhr. Deetman, vraag ik je heel even terug te denken aan waar het nou ook weer allemaal om ging. Wat was ook alweer het uitgangspunt van het onderzoek door de Commissie Deetman? Wie zou het ook alweer moeten dienen ? Voordat je de Slotmonitor leest is het goed die vragen weer even scherp te hebben…

Als ik het me nog goed herinner had het uitgangspunt iets te doen met “genoegdoening en erkenning voor de slachtoffers”. Zou “de laatste steen boven” komen en zou alles voor iedereen “op het dorpsplein” zichtbaar zijn. Prachtige uitspraken bedacht door  iemand die gewend is in één klap heel veel mensen te manipuleren en op het verkeerde been te zetten: dhr Wim Deetman.

Door de wol geverfd in politiek Den Haag en vanuit zijn christelijke geloofsovertuiging zowiezo aan de kant van de organisatie die hij moest onderzoeken, in opdracht van henzelf, wel te verstaan…

Als je dan de slotmonitor (of ‘snotmonitor’) leest, met in je achterhoofd het eindrapport van de 1ste Commissie Deetman, het Vervolgonderzoek en de eerdere Monitor rapportage, dan kan het bijna niet anders dan dat je op de zelfde conclusie komt als ik: “Wat zijn we toch prachtig ingepakt met z’n allen !”

Genoegdoening en erkenning ?
Op slinkse wijze zet de Commissie Deetman de verkrachting van duizenden kinderen in het licht van de seksuele revolutie en  het losbandige leven (mijn ouders denken daar heel anders over !!!) van die tijd. En dat lijfstraffen bij de standaard opvoeding van die tijd hoorden, dus ook genadeloos toegepast werden door de opvoedende geestelijken. Tegen die achtergrond is het dus net alsof het heel gewoon was voor die tijd om je aan kinderen te vergrijpen. Slachtoffers dubbel genaaid: toentertijd door die pater, priester, broeder of non en nu nog even dunnetjes over gedaan door Deetman. Dank u wel, meneer Deetman.

In de monitor lees ik dat dhr Deetman en dhr Kreemers beide de behandeling van een klacht door de Klachtencommissie van het Meldpunt bijgewoond hebben. Zij waren het er beide over eens dat de klagers met empathie en respect behandeld werden. Er was zelfs een overste van een kloosterorde aanwezig ! Prima werk gedaan Klachtencommissie…
Dat velen van ons een heel andere behandeling ‘genoten’ hebben. Dat manipulatie, intimidatie en respectloze omgang met de betrokkenen aan de orde van dag waren is daarmee van tafel geveegd. Dank u wel, meneer Deetman

Wat vond ik het fijn te lezen dat mevrouw dr. P.J. (Nel) Draijer op basis van de informatie verkregen van de melders een onderzoek heeft kunnen doen en zelfs in wel drie internationale tijdschriften heeft kunnen publiceren. Mooi voor mevrouw Draijer. Iets minder voor de betrokkenen, omdat het doel, en dus de uitkomst, van dit wetenschappelijk onderzoek was te bewijzen dat slachtoffers van seksueel misbruik altijd liegen. Ik dacht eigenlijk dat dhr Pieter Kalbfleisch (ander lid van de commissie Deetman die over dit zelfde onderwerp al internationale faam geoogst heeft) een patent had op deze stelling, maar vanwege de goede samenwerking in de commissie Deetman heeft hij even een stapje terug gedaan denk ik. Dank u wel, mevrouw Draijer. Dank u wel meneer Deetman.

Verder loopt ook deze monitor, net als eerdere rapportages van die z.g. onderzoekscommissie, weer over van het “onderzoek-snot” (vanuit het perspectief van de betrokkenen bekeken) en is er niets te vinden dat mij een gevoel van “genoegdoening” of ‘erkenning” geeft. Nou ben ik daarvoor gelukkig niet van de commissie Deetman afhankelijk, want daar heb ik zelf al voor gezorgd, maar niet iedereen is zo gelukkig ! Het zal dus wel allemaal niet gebeurd zijn, niet zo erg zijn, die kerkinstelling helemaal niet zo slecht zijn, de hulpverlening prima geregeld zijn en verdiend dit onderwerp ook van onze overheid geen extra aandacht… Dank u wel, meneer Deetman ! Mooi stukje op je CV geschreven, de katholieke kerk lacht u toe.

Ik lees niet meer verder, ga een teiltje zoeken en kijk ook niet uit naar de komende acties van onze overheid, want dit levert mij afgezien van negatieve energie helemaal niks op. Voor wie een sterkere maag heeft dan ik, hierbij het monitor rapport.

De Slotmonitor