Een schandaal blijft een schandaal

/14 Reacties/in , , , /door

Wat vindt jij daar nou van?


In Amerika besluit een Amerikaanse overheid onderzoek te doen naar het misbruik in de katholieke kerk. Ze komt naar buiten met een lijvig rapport waaruit blijkt dat honderden rooms katholiek geestelijken zich schuldig hebben gemaakt aan het seksueel misbruik van bijna 1000 kinderen. Uit het zelfde rapport blijkt de doofpot cultuur in die zelfde organisatie. Woorden als “schokkend”, “schandaal” en “horror” vullen de (ook Nederlandse) persmeldingen. De katholieke kerk krijgt op dit moment klappen in de Staten die zij (naar mijn mening) nauwelijks meer te boven zal komen. Nog 10 Amerikaanse staten hebben inmiddels het voornemen uitgesproken onderzoek te gaan doen naar de gangen van de kerk daar. Wat er uit die onderzoeken naar voren komt kan ik al voorspellen. En ik heb geen kristallen bol nodig…

Daders en handlangers worden met naam en toenaam genoemd. Alles wat ze zo graag geheim wilden houden komt op straat te liggen. Een Amerikaan die nu nog niet door heeft wat een verfoeilijk instituut de rooms katholieke kerk daar is, is óf goed katholiek óf dom. De komende tijd stapelen zich de miljoenen schadeclaims op de kerkpleinen… En terecht natuurlijk, maar toch lees ik dat alles met een dubbel gevoel.

Laat me je een stukje mee terug nemen in de tijd…

In 2010 en 2011 doet de commissie Deetman, in opdracht van katholieke kerk Nederland, onderzoek naar het seksueel kindermisbruik door katholiek geestelijken. Eind 2011 publiceert deze commissie een lijvig rapport waaruit  blijkt dat honderden rooms katholiek geestelijken zich schuldig hebben gemaakt aan het misbruik van 10.000 to 20.000 kinderen. Bovendien stelde die commissie vast dat er binnen de kerk een cultuur heerste van doofpotten en onder tapijt keren van deze misdrijven. Heel even waren ook toen de Nederlandse media vol van “schokkend”, “schandaal” en “horror”. De Nederlandse overheid vroeg de katholieke kerk alles netjes af te handelen met de slachtoffers en dat-was-dat…

Op geen enkele wijze is de Nederlandse katholieke kerk ter verantwoording geroepen. Er is geen schadevergoeding geëist, geen openbare veroordeling uitgesproken. Geen enkel voorrecht (als WOZ-belasting voordelen, onderhoud van kerkgebouwen met belastinggeld, etc.) is ze ontnomen: business as usual voor de Nederlandse katholieke kerk.

En dat klopt dus niet voor mij. Hoe zit dat met jou? Wat vindt jij daar nou van?

Over die schreeuwende reportages en columns over het Amerikaanse schandaal. Terwijl niemand meer spreekt over het misbruik in ons eigen land?

Mag ik er wel nog even aan herinneren dat er nog steeds duizenden mensen leven in Nederland die moeite hebben iedere dag weer overeind te blijven. Die lijden onder levensbedreigende aandoeningen. Wiens leven alleen draagbaar is door dagelijks medicijn- of drugsgebruik. Wiens partners en kinderen emotioneel besmet raken door de verschrikkingen die hun partner, vader of moeder heeft moeten ondergaan als kind.

Mag ik even wijzen op de enorme, bijna onafzienbare, maatschappelijke schade die aangericht is door de katholieke kerk. Ik weet het, die heeft nog niemand in kaart gebracht of onderzocht, maar ik weet ook dat het daarbij om miljarden gaat.

  • Wat vindt jij daar nou van? En misschien kan je me dan ook eens uitleggen waarom het schandaal daar in Amerika zoveel belangrijker en verschrikkelijker is als het schandaal hier in Nederland terwijl dat 10 tot 20 maal groter is.

Officieel dan, want de echte cijfers zullen we nooit weten maar die liggen vele malen hoger! Geloof mij maar. Ik houd me nu zo’n 15jaar bezig  met dit onderwerp en hoor nog dagelijks van nieuwe verhalen en nieuwe slachtoffers die nooit eerder hebben gesproken. Bovendien beperkte zich het Deetman onderzoek voornamelijk op seksueel misbruik van jongetjes en bleef lichamelijk of psychologische mishandeling grotendeels buiten het rapport.

  • Wat vindt jij ervan hoe onze overheid deze zaak aangepakt heeft?
  • Wat hebben wij verkeerd gedaan dat het Nederlandse misbruik en de slachtoffers daarvan niet de aandacht heeft gekregen die het verdiend?
  • Wat vindt jij dat er nog moet gebeuren?

Ik ben reuze benieuwd naar jullie voorstellen en meningen, want misschien ben ik de enige die hier nog steeds kwaad over kan worden. Dan word het tijd dat ik er over ophoud en mijn verlies neem en constateer dat gerechtigheid gewoon niks meer te zoeken heeft in deze wereld.

Het is Traumaseksualiteit!

/5 Reacties/in , /door

(dit artikel zond ik naar Trouw en later naar NRC. Beide hebben het niet geplaatst)

Het is Traumaseksualiteit!

Het seksueel misbruik nieuws van de vorige week: de paus vraagt om vergeving en de initiatiefneemster van #metoo Asia Argento blijkt zelf ook dader.

De paus vraagt vergeving voor de schade. Maar wat is die schade eigenlijk?
Daar geeft Argento met haar dubbele gedrag een antwoord op.

Ze vertegenwoordigt nu dader- en slachtofferschap in één persoon. We kunnen daar niet mee omgaan dus zoeken we naar een oplossing. Haar #metoo maatje poogt het op te lossen met: ”ik weet dat veel overlevers van verkrachting en trauma zelf seksueel uit de bocht vliegen. Hun wonden gaan diep.” om daaraan toe te voegen “maar ze blijft slachtoffer van Weinstein!”. Ze wil dat het slachtofferschap de hoogste prioriteit blijft houden. We zoeken ook mee om excuses voor haar daderschap te vinden omdat ze een vrouw is. Maar hoe steekt dat toch in elkaar, dat seksueel uit de bocht vliegen?

Het moet onder onze ogen komen waar we nog blind voor zijn.
Als hulpverlener bij verwerking van seksueel misbruik heb ik de afgelopen dertig jaar leren zien wat de schade van seksueel misbruik is en hoe de uitwerking van die schade in de gevolgen tot uiting komt. Ik ben dat Traumaseksualiteit gaan noemen. Alle slachtoffers snappen direct waar ik het over heb.

Het moment
De oorsprong van dit seksuele gedrag is terug te voeren naar één moment. Dat is de eerste keer dat een kind in de seksualiteit van een volwassene wordt getrokken. Er gebeurt dan schokkend veel in een enkele seconde.

De dader pleegt een overval op je lichaam en eigent het zich toe. In de shocktoestand waarin je raakt zet de seksuele behoefte van de dader zich als een imprint in je vast. Je komt daarmee voor het eerst in de misbruik-stand: je nee is weg, verdoofd en verlamd pas je je aan. Angst en onmacht bepalen je gedrag. De wil van de ander gaat vóór en je eigen woorden en gevoelens worden geblokkeerd. Je ondergaat of pleegt seksuele handelingen en als je daarbij zelf ook seksueel opgewonden raakt, zit je gevangen in de val van het misbruik. Je bent medeplichtig. Een schokkende ervaring is seksueel opwindend geworden. Dat is een duivelse combinatie die seksueel misbruik tot een uiterst complexe ervaring maakt.

Bovendien ontstaat een onvervulde behoefte aan hulp, moet je een kolossaal geheim meetorsen en ben je in een volwassenheid getrokken die je niet kan dragen.
Door geheim, schuld en schaamte is er geen mogelijkheid om dit te verwerken en blijven de dader en de daad in je achter. Zij blijven alles in je leven bepalen. Meestal zonder dat je het weet.

Zij die hun verleden niet kunnen herinneren,
niet willen kennen en er niet van willen leren
zijn gedoemd het te herhalen.

Onhandig genezingsproces
De gecompliceerde wond wil genezen. In een seksuele situatie waarin je jezelf verloren hebt, zoek je jezelf terug. Het zijn pogingen om de verloren macht te heroveren.
Slachtoffers (m/v) doen dat met actief slachtofferschap. Zij ensceneren aspecten van het misbruik opnieuw in de rol van slachtoffer, als kopie van de dader of als getuige. Deze in eerste instantie onbewuste verslavende herhalingsdrang zorgt ervoor dat
er langzaam bewustzijn ontstaat van het eigen gedrag. Daarbij geef je eerst de ander nog de schuld van situaties waarin je terecht bent gekomen, later besef je dat je zelf de eerste knipoog hebt gegeven. Het is dynamisch gedrag waarin slachtoffer- en daderschap niet meer te onderscheiden zijn. Het gedrag wordt gestuurd door een enorme behoefte om jezelf weer terug te vinden en je eigen grenzen weer te kunnen handhaven.
In de herhaling blijft de onmacht zich echter omvormen naar pseudo-macht.

Daar blijft het niet bij. Traumaseksualiteit betekent ook leven met de seksuele imprint van de dader die schier onoplosbare vragen over de eigen seksuele- en sekse-identiteit met zich meebrengt. De maatstaf is dat je seks opzoekt maar daar achteraf spijt van hebt.
Het gaat door tot de echte spijt komt. Na een zeer lange incubatietijd komen het verloren nee, de walging en de opgesloten woede weer tevoorschijn.

Conclusie
Uit mijn ervaring blijkt dat de schade door seksueel misbruik voor jongens en meisjes precies hetzelfde is. Het actief slachtofferschap heeft dezelfde uitwerkingen. Het toont de schade van seksueel misbruik. Alleen blijven we het daderschap van vrouwen en mannen verschillend interpreteren.

Peter John Schouten
Traumaseksuoloog

Auteur:
Traumaseksualiteit
mannen tussen slachtoffer- en daderschap

Academische Uitgeverij Eburon
1e druk 2016
2e druk 2018

traumaseksualiteit.nl

Slotmonitor Commissie Deetman

/9 Reacties/in , , , /door

Voor mijn commentaar op de Slotmonitor van dhr. Deetman, vraag ik je heel even terug te denken aan waar het nou ook weer allemaal om ging. Wat was ook alweer het uitgangspunt van het onderzoek door de Commissie Deetman? Wie zou het ook alweer moeten dienen ? Voordat je de Slotmonitor leest is het goed die vragen weer even scherp te hebben…

Als ik het me nog goed herinner had het uitgangspunt iets te doen met “genoegdoening en erkenning voor de slachtoffers”. Zou “de laatste steen boven” komen en zou alles voor iedereen “op het dorpsplein” zichtbaar zijn. Prachtige uitspraken bedacht door  iemand die gewend is in één klap heel veel mensen te manipuleren en op het verkeerde been te zetten: dhr Wim Deetman.

Door de wol geverfd in politiek Den Haag en vanuit zijn christelijke geloofsovertuiging zowiezo aan de kant van de organisatie die hij moest onderzoeken, in opdracht van henzelf, wel te verstaan…

Als je dan de slotmonitor (of ‘snotmonitor’) leest, met in je achterhoofd het eindrapport van de 1ste Commissie Deetman, het Vervolgonderzoek en de eerdere Monitor rapportage, dan kan het bijna niet anders dan dat je op de zelfde conclusie komt als ik: “Wat zijn we toch prachtig ingepakt met z’n allen !”

Genoegdoening en erkenning ?
Op slinkse wijze zet de Commissie Deetman de verkrachting van duizenden kinderen in het licht van de seksuele revolutie en  het losbandige leven (mijn ouders denken daar heel anders over !!!) van die tijd. En dat lijfstraffen bij de standaard opvoeding van die tijd hoorden, dus ook genadeloos toegepast werden door de opvoedende geestelijken. Tegen die achtergrond is het dus net alsof het heel gewoon was voor die tijd om je aan kinderen te vergrijpen. Slachtoffers dubbel genaaid: toentertijd door die pater, priester, broeder of non en nu nog even dunnetjes over gedaan door Deetman. Dank u wel, meneer Deetman.

In de monitor lees ik dat dhr Deetman en dhr Kreemers beide de behandeling van een klacht door de Klachtencommissie van het Meldpunt bijgewoond hebben. Zij waren het er beide over eens dat de klagers met empathie en respect behandeld werden. Er was zelfs een overste van een kloosterorde aanwezig ! Prima werk gedaan Klachtencommissie…
Dat velen van ons een heel andere behandeling ‘genoten’ hebben. Dat manipulatie, intimidatie en respectloze omgang met de betrokkenen aan de orde van dag waren is daarmee van tafel geveegd. Dank u wel, meneer Deetman

Wat vond ik het fijn te lezen dat mevrouw dr. P.J. (Nel) Draijer op basis van de informatie verkregen van de melders een onderzoek heeft kunnen doen en zelfs in wel drie internationale tijdschriften heeft kunnen publiceren. Mooi voor mevrouw Draijer. Iets minder voor de betrokkenen, omdat het doel, en dus de uitkomst, van dit wetenschappelijk onderzoek was te bewijzen dat slachtoffers van seksueel misbruik altijd liegen. Ik dacht eigenlijk dat dhr Pieter Kalbfleisch (ander lid van de commissie Deetman die over dit zelfde onderwerp al internationale faam geoogst heeft) een patent had op deze stelling, maar vanwege de goede samenwerking in de commissie Deetman heeft hij even een stapje terug gedaan denk ik. Dank u wel, mevrouw Draijer. Dank u wel meneer Deetman.

Verder loopt ook deze monitor, net als eerdere rapportages van die z.g. onderzoekscommissie, weer over van het “onderzoek-snot” (vanuit het perspectief van de betrokkenen bekeken) en is er niets te vinden dat mij een gevoel van “genoegdoening” of ‘erkenning” geeft. Nou ben ik daarvoor gelukkig niet van de commissie Deetman afhankelijk, want daar heb ik zelf al voor gezorgd, maar niet iedereen is zo gelukkig ! Het zal dus wel allemaal niet gebeurd zijn, niet zo erg zijn, die kerkinstelling helemaal niet zo slecht zijn, de hulpverlening prima geregeld zijn en verdiend dit onderwerp ook van onze overheid geen extra aandacht… Dank u wel, meneer Deetman ! Mooi stukje op je CV geschreven, de katholieke kerk lacht u toe.

Ik lees niet meer verder, ga een teiltje zoeken en kijk ook niet uit naar de komende acties van onze overheid, want dit levert mij afgezien van negatieve energie helemaal niks op. Voor wie een sterkere maag heeft dan ik, hierbij het monitor rapport.

De Slotmonitor

Commissie Deetman – geen waarheidscommissie

/2 Reacties/in , /door

Interessant die koppen in de kranten vandaag:”Deetman intimideerde om enquête te voorkomen”.
Dat zal weer het nodige stof doen opwaaien. En heel even werd ik weer bevangen door de lust naar de waarheid en dat het dáár toch om gaat. Dat de hele wereld weet hoe het zit en dat er weer een tipje van de sluier opgelicht wordt.

Maar al snel kwam een veel interessantere vraag weer in me op.
Een vraag die mij al door het hoofd speelt sinds Opstelten, de toenmalige minister van Veiligheid en Justitie, met een gracieus gebaar naar de katholieke kerkorganisatie de roep om een parlementair onderzoek van de tafel veegde. Een vraag die mij al in 2010 ertoe verleidde een open brief te sturen aan dhr. Deetman met het dringende verzoek de opdracht aan de kerk terug te geven en vrij baan te maken voor een parlementair onderzoek.
Namelijk de vraag: “Waarom ?”

  • Waarom pakt de overheid in 2010 de gelegenheid niet aan om die vervloekte, en inmiddels bewezen door-en-door slechte en corrupte, katholieke kerkorganisatie door te lichten in een onafhankelijk onderzoek ?
  • Waarom staat de overheid toe dat diezelfde organisatie gaat onderzoeken wat ze allang weten, namelijk dat voor grijpgrage katholieke geestelijken geen kind heilig of veilig was ? Ze hadden daar zelf de archieven vol van.
  • Waarom werd het dhr. Deetman ? Een door de Haagse wol geverfde politicus, terwijl het toch een onderzoek was in een kerkelijke organisatie ?
  • Waarom acceptéérde Deetman, die naar eigen zeggen toch zo hing aan transparantie en waarheidsvinding, een intern onderzoek uit te voeren terwijl hij wist dat hij in een slangennest terecht zou komen ? Een wereld waar intrige en bedrog, macht- en wellust al duizenden jaren samengaan met schijn-heiligheid en duistere manipulaties ?
    Nou, dat heeft hij te voelen gekregen en nog…

Want vandaag komt er weer een “waarom ?” bij:

  • Waarom zou Deetman (als hij dat inderdaad gedaan heeft) de slachtoffergroepen gemanipuleerd hebben om een parlementaire enquête te voorkomen ?

Wie heeft er iets bij te winnen als dat onderzoek er niet komt ?
Wie weet dus blijkbaar al wat er uit dat onderzoek zou komen als het wêl plaatsvond ?

Waarom zou je het anders proberen te voorkomen ?

Wie kon er dus aan de Deetman-touwtjes trekken om hem te doen besluiten de slachtoffergroepen af te brengen van dat idee dat al van begin af aan bij onze overheid opgekomen had moeten zijn ?
Voor wie werkte dhr. Deetman dus eigenlijk of had hij meerdere meesters ?

Ik heb wel een idee, maar ben benieuwd of jullie er óók op komen.
En ik ben benieuwd of dit zoveelste Deetman ‘slippertje’, toch weer de roep om een onafhankelijk onderzoek laat opklinken. Ik ben er in elk geval vóór al heb ik geen idee wie er hier in Nederland nog onafhankelijk genoeg is om het onderzoek te doen als het over dit onderwerp gaat. Dit betreft niet alleen de slachtoffers en hun families, dit betreft onze hele samenleving. Het is hoog tijd voor de waarheid… en ik blijf er om vragen.

Ton Leerschool

Katholieke kerk – Destijds moesten ze zwijgen. Nu weer.

/4 Reacties/in , , /door

toptienSeksueel misbruik Een derde van alle misbruikzaken in de katholieke kerk is in stilte afgehandeld, buiten de officiële kanalen om. Wat er gebeurd is en welke schadevergoeding is toegekend blijft onzichtbaar. De slachtoffers mogen er niet over spreken.

Artikel van Robert Chesal en Joep Dohmen verschenen op 18 maart 2016 in NRC.
link naar het originele artikel

Katholieke Kerk – Veel misbruikzaken in geheim afgehandeld.

/in , , /door

De nasleep van honderden misbruikzaken in de Katholieke Kerk is niet openbaar. Hoeveel is uitgekeerd, blijft geheim.

Artikel van Robert Chesal en Joep Dohmen vandaag verschenen in NRC.
link naar het originele artikel

 

VPKK : Sluiting van het meldpuntmisbruik rkk schadelijk voor (nog worstelende) slachtoffers van seksueel misbruik

/in , , , , , , /door
PERSBERICHT
Sluiting klachtencommissie op 1 mei a.s. is schadelijk voor vele slachtoffers van rk kerk.
Een geschiedenis van geheim geweld en misbruik in de kinderjaren door machtige personen vraagt het uiterste van wie daarmee moeten leven. Het is een lange weg. Alleen de persoon zelf kan zeggen wanneer het tijd is om erkenning te zoeken, en wat nodig is om dat veilig te kunnen doen.
De sluiting van de klachtencommissie is schadelijk. Bij de aankondiging van de sluiting hebben de kardinaal en de voorzitter van de Konferentie Nederlandse Religieuzen openheid beloofd, maar die belofte hebben zij niet waargemaakt.
Wij weten uit betrouwbare bronnen dat in vele parochies door de bisdommen het zwijgen is opgelegd. Ook in congregaties zijn er personen die het zwijgen wordt opgelegd. Slachtoffers worden in de steek gelaten, macht blijft belangrijker dan waarheid en recht. Spreken over het misbruik wordt verhinderd en afgekeurd.  Slachtoffers hebben altijd gezwegen omdat zij verstoten werden als ze spraken, en dat is voor velen niet veranderd. Zij lopen nog steeds het risico van afkeuring, uitsluiting en beïnvloeding van getuigen. Deze ontkenning is zeer schadelijk. Omstanders beseffen niet dat het ook hun had kunnen overkomen. Dat zij voor recht kunnen kiezen in plaats van macht.
In de klachtencommissie zijn tot juli  2014  achter gesloten deuren 706 zaken gegrond verklaard. In herstelbemiddeling zijn rond de 200 klachten gegrond verklaard. Vóór de aanvang van de klachtencommissie was dit niet mogelijk. En daar gaan we naar terug.
Het gaat om enkele tienduizenden kinderen die destijds zijn misbruikt en evenveel mishandeld.
Wat het zwijgen betreft is er nog weinig veranderd, en met de sluiting van de onafhankelijke klachtencommissie zijn slachtoffers opnieuw aangewezen op een ontkennende kerk.

Annemie Knibbe

043 3620897
06 53393818
annemie@vpkk.nl

Wat gaat er mis in Nederland subsidieland?

/in , , , , , , /door

Maandag 17 november 2014

Vandaag werd ik opgeschrikt door het onderliggende bericht uit de Gelderlander:

‘Subsidiestop nekt vraagbaak ‘hulp na seksueel misbruik’

zie artikel in de Gelderlander
Stichting VSK is een van de partijen die de laatste jaren heeft bewezen daadwerkelijk iets te kunnen betekenen voor slachtoffers van seksueel misbruik. Met name in het dossier Seksueel misbruik binnen de RK kerk en Pleeggezinnen en Instellingen waren juist zij actief betrokken in het zoeken naar oplossingen het formuleren van een passend aanbod van hulpverlening  en het daadwerkelijk faciliteren van slachtoffers (slachtoffergroepen). Zij waren als “veldwerkers” actief betrokken bij de denktank “Netwerk herstel” / Hulplijn seksueel misbruik . Helaas is dat ondanks alle inspanningen een “feestje”van Slachtofferhulp Nederland, de Steunpunten Huiselijk Geweld, de Advies- en meldpunten kindermishandeling en de inspecties van Jeugdzorg en Volksgezondheid geworden. De “kleinere spelers” (slachtoffers, VSK en Blauwe Maan) werden bedankt voor hun diensten…….

Je kunt je terecht afvragen wat er mis is in subsidieland want centralisatie van het probleem is niet per definitie de oplossing.

Is het in de hulpverlening eigenlijk niet juist net als in de zorg; Schaalverkleining komt uiteindelijk ten goede aan het individuele slachtoffer?.  Stichtingen als VSK en Blauwe Maan kijken en behandelen niet zoals veel ggz instellingen uitsluitend de symptomen van seksueel misbruik maar kijken tevens naar de geschiedenis van dit type misbruik,de gevolgen daarvan en hoe daar vervolgens mee om te gaan.

SHN alleen al ontving in 2013 bijna 30 miljoen aan subsidies, de slachtoffergroepen SKIP en KLOKK tot 2017  respectievelijk 1,5 en 1,1 miljoen maar wat betekenen zij nu concreet voor het individu ?.

Ik hoop dan ook dat initiatieven als de VSK , Blauwe Maan maar ook die van onze gastheer www.seksueelmisbruik.info / Instituut voor Psychodrama bereikbaar blijven voor lotgenoten!.

Roep om preventie steeds groter, anno 2014 lijkt de kerk nog steeds hardleers

/in , , /door

Al vanaf medio 2010 is er door tal van partijen aangedrongen bij de kerk ( bisdommen, ordes en congregaties) op een duidelijk preventieprogramma en wereldwijde heldere richtlijnen om misbruik van kinderen tegen te gaan. Schoorvoetend zijn er incidenteel wat documenten opgesteld echter papier lijkt in deze geduldig…

Is de kerk in staat om überhaupt dit probleem uit te bannen?. Is het niet zo dat dit eigen is aan de structuur van dit instituut?. Zijn die broeders, paters en fraters  niet allemaal klonen?. Mag je dan van kardinalen,bisschoppen of hogere oversten( die ook als pater,frater of broeder hun carrière zijn begonnen) een andere houding verwachten?. Wat zou er bij hen veranderd kunnen zijn in hun weg naar de kerkelijke top ?. Zit het niet opgesloten in het karakter van deze religieuzen;  zelfingenomen, arrogant met een overtrokken, overdreven, irreëel positief zelfbeeld. Moet er niet eens grondig gekeken worden naar het “canonieke”recht naar de geheimhoudingsplicht zoals die als “pontifical secrecy” is opgelegd. Is diezelfde geheimhoudingsplicht niet een aansporing voor de priesters, die daartoe geneigd zijn, om door te gaan met het misbruik. Feitelijk heeft de kerk het misbruik hiermee  bevorderd en is daarmee mede verantwoordelijk voor- en schuldig aan het misbruik.

Op 11 november jl,. heeft de paus wederom een nieuwe commissie in het leven geroepen die achterstallige zaken bij de kerkelijke rechtbanken moet helpen afhandelen. De paus heeft na zijn aantreden vorig jaar herhaaldelijk gezegd dat hij doortastend wil optreden tegen seksueel misbruik binnen de Rooms-Katholieke Kerk.   Hij riep daartoe al eerder een pauselijke adviescommissie voor de bescherming van minderjarigen in het leven. Een van de leden van de commissie is Hanna Suchocka, Pools staatsrechtsgeleerde, oud-premier van Polen, oud-minister van Justitie van Polen en oud-ambassadeur van Polen bij de Heilige Stoel

Maar hoe verhoudt dit zich tot de inhoud van een mail die ik enige weken geleden ontving vanuit Polen en ik citeer:

“De kerk heeft een leger juristen ingezet om te voorkomen dat de eerste zaak om schadevergoeding in Kołobrzeg geen precedent schept. En ook de beide Mareks wordt het in rechtzaken zo moeilijk mogelijk gemaakt”.

Het is dan ook de vraag of deze commissieleden op voldoende afstand staan van de kerk.

Vandaag verscheen het bericht hieronder in België in de krant.  Ik denk dat we mogen concluderen dat het hoog tijd is om ook eens over de grenzen te kijken hoe het staat met preventie in bv. Zuid-Amerika, Afrika en Azie waar de kerk een stormachtige groei doormaakt

 

 

 

 

De Brugse bisschop Jozef De Kesel riep in 2011 een priester terug uit Brazilië, nadat twee slachtoffers een klacht hadden ingediend wegens kindermisbruik. Maar de bisschop verhinderde niet dat de man een jaar later weer naar Zuid-Amerika vertrok, waar hij nu met straatkinderen werkt. Het is het derde dossier waarmee De Kesel in zwaar weer belandt.

Priester M.D. was in de jaren 80 een leerkracht in een Brugse katholieke middelbare school. In die tijd zou hij twee slachtoffers gemaakt hebben. De leerlingen dienden jaren later, in 2010, toen ze volwassen waren, afzonderlijk van elkaar een klacht in tegen de priester. Eén slachtoffer stapte naar het gerecht, bevestigt het parket van Brugge. Een tweede slachtoffer stapte naar de Commissie Adriaenssens. De feiten gebeurden tussen 1986 en 1992. De twee zouden elkaar niet kennen.

Het Brugse gerecht kon niet meteen ingrijpen, want M.D. woonde toen al geruime tijd in Brazilië. Hij was begin jaren 90 als missionaris naar Brazilië vertrokken.

‘Ik heb toen ingegrepen: ik heb die man zelf naar België teruggeroepen’, vertelde bisschop De Kesel gisteravond aan deze krant. ‘De man is daarop verhoord.’ M.D. werd door de politie ook geconfronteerd met de twee slachtoffers.

Die slachtoffers ontdekten dat priester M.D. in 2012 opnieuw in Brazilië woonde. Daar verblijft hij nu nog steeds, en volgens enkele personen die we gisteren contacteerden, werkt hij nog steeds met kinderen.

Waarom M.D. in 2012 de toestemming kreeg om te vertrekken, kon de Brugse bisschop zich gisteravond niet meteen herinneren. Misschien omdat de feiten verjaard waren!!!

"De Vriendenrepubliek": Chaos in Britse onderzoekscommissie seksueel misbruik

/in , , , , , /door

2579549

Voor de tweede keer binnen vier maanden zit de Britse commissie die onderzoek moet doen naar seksueel misbruik door hoogwaardigheidsbekleders en publieke figuren zonder leidinggevende. Terwijl het werk nog niet eens goed en wel van start is gegaan, stapte gisteren Fiona Woolf af.

Het hoofd van de onderzoekscommissie zwichtte voor de druk van slachtofferorganisaties, die vonden dat ze op een te goede voet stond met een verdachte politicus. De juriste besloot naar eigen zeggen ‘het veld te ruimen’ omdat ze het vertrouwen van de slachtoffers miste. Fiona Woolf is Lord Mayor van Londen, een soort burgemeester van de City.

De commissie kreeg in juli de opdracht na te gaan hoe overheidsinstellingen sinds de jaren zeventig zijn omgegaan met beschuldigingen van seksueel misbruik. De commissie moest de prangende vraag beantwoorden of wandaden van politici en andere invloedrijke personen zijn verdoezeld en of hun de hand boven het hoofd is gehouden.

Nauwe banden
Belangenorganisaties van slachtoffers verwijten Woolf dat ze te nauwe banden onderhield met Leon Brittan, die in de jaren tachtig minister van Binnenlandse Zaken was. Hij moet waarschijnlijk voor de commissie verschijnen om uit te leggen hoe hij indertijd omging met beschuldigingen van seksueel misbruik.

Advocate Alison Millar, die een aantal slachtoffers terzijde staat, toonde zich gisteren ingenomen met het vertrek van Woolf. ‘Nu gaat er een fatsoenlijk onderzoek van start, waarbij naar de overlevenden wordt geluisterd’, zei de raadsvrouw.

 

Bron: http://www.bbc.com/news/uk-29856114

Noot:

Dit is inmiddels de 2e voorzitter binnen deze onderzoekscommissie die het veld heeft moeten ruimen omdat in dit geval haar integriteit in twijfel werd getrokken. Ik denk dat men in algemene zin kan stellen dat daar waar belangenorganisaties niet in de besluitvorming rondom de samenstelling van een commissie  werden betrokken of de commissie geen draagvlak heeft binnen deze belangenorganisaties de kans op een vertrouwensbreuk heel groot is. Uiteindelijk gaat het om het herstel van vertrouwen.

Niet alleen in Engeland is het niet goed gegaan, ook in de ons omringende landen, België, Duitsland, Oostenrijk, Polen, Italië heeft men voor deze werkwijze gekozen. Positieve uitzondering is Australië daar zijn overlevers van seksueel misbruik uitgebreid geconsulteerd voordat er überhaupt een commissie werd ingesteld of een onderzoeksopdracht geformuleerd.

Hier in Nederland hadden we de commissies Deetman en Samson en ook hier hadden we te maken met eenzijdig opgelegde regelingen en commissies die niet over voldoende draagvlak beschikten onder de belangenorganisaties. (Bandell, Lindenbergh, Contactgroep etc.). Zie het resultaat we zijn 4,5 jaar onderweg en het dossier kan nog steeds niet gesloten worden.

Onderzoek:

Het zou interessant en nuttig zijn om hier eens de “Vriendenrepubliek” in kaart te brengen. Hoe lopen de lijntjes van de Commissies( lees leden)  richting de aangeklaagde partijen in dit geval de Rk kerk en de overheid.

Wordt vervolgd !!