De Zwitser Daniel Pittet (58) werd als kind vier jaar lang, in totaal meer dan 200 keer, seksueel misbruikt door een katholieke pater. Hij vergaf hem, schreef er een boek over – met een voorwoord van paus Franciscus en een verslag van het gesprek met de kapucijn die hem misbruikte.
Fribourg
Hij twijfelde lang of hij zijn verhaal aan het papier en de buitenwereld zou toevertrouwen. Maar een ontmoeting met paus Franciscus in 2015 trok hem over de streep. ‘Een noodzakelijk, waardevol en moedig getuigenis’ noemt de paus het boek van Pittet, die in 1979 zelf benedictijnermonnik werd, maar later uittrad, huwde en zes kinderen kreeg, en inmiddels als bibliothecaris werkt.
Het misbruik vond plaats tussen 1968 en 1972, in het klooster zelf en tijdens vakantiekampen. Pittet was tussen de 9 en 13 jaar en leefde in een gezin zonder vader.
De dader wordt in het boek met naam en voornaam genoemd. Pater Joël Allaz woonde in het kapucijnenklooster in Fribourg. Toen de eerste klachten kwamen, werd hij overgeplaatst naar het Franse Grenoble.
Volgens Pittet maakte Allaz meer dan honderd slachtoffers. Slechts 24 daarvan zijn bekend, maar vanwege verjaringstermijnen in Zwitserland en Frankrijk werd de pater slechts voor twee ervan veroordeeld. De Franse rechter legde hem in 2012 twee jaar voorwaardelijke gevangenisstraf op.
Sindsdien woont de pater afgezonderd in een Zwitsers klooster. Nadat Pittet zijn boek klaar had, zocht hij hem in de zomer van 2016 op. En schonk hem vergeving.
Pittet wilde niet alleen een relaas van de dramatische feiten schrijven, zonder omwegen of verhullend taalgebruik, maar ook van de weg van vergeving die hij is gegaan. Dankzij het geloof dat hij nooit verlaten heeft. Of beter: dat hem nooit heeft verlaten.
pijn
Paus Franciscus schrijft in zijn voorwoord dat ‘sommige slachtoffers zelfdoding pleegden’: ‘deze overledenen drukken op mijn hart en mijn geweten, en op die van de hele kerk. Aan hun families bied ik mijn gevoelens van liefde en pijn aan, en vraag ik nederig om vergeving.’
Volgens de paus zijn getuigenissen zoals deze nodig omdat ze ‘de beerput openen waarin het lijden verstikt’. De kerk is volgens hem inmiddels ‘uiterst streng voor priesters die hun zending misbruiken, evenals hun bisschoppen of kardinalen die hen beschermden, zoals dat in vroegere tijden gebeurde’.
Pittet verheugt zich over de vooruitgang die de Rooms-Katholieke Kerk onder Benedictus XVI en Franciscus gemaakt heeft in het bestrijden en voorkomen van misbruik: ‘Als iedereen evenveel zou doen als de katholieke kerk nu, zou er veel leed voorkomen worden.’
15 februari 2017, 20:12
Hendro Munsterman