Archief voor categorie: pers

UTRECHT – De Politie Utrecht heeft het misdrijf uit 1986, waarbij Arthur Ghurahoo seksueel werd misbruikt en vermoord, opgelost. Het DNA-profiel dat verkregen was in de zaak Arthur is vergeleken met het DNA-profiel van een onlangs overleden man. Deze man werd verdacht van een zedenmisdrijf. De vergelijking leverde een match op. Hoewel voor de nabestaanden veel vragen onbeantwoord zullen blijven, komt hiermee een einde aan een langlopend onderzoek en 20 jaar onzekerheid.

Op zondag 4 mei 1986 wordt het dode lichaam van Arthur Ghurahoo ís avonds in een greppel aan de Marsdijk bij Fort Vechten aangetroffen. Hij blijkt door een misdrijf om het leven te zijn gebracht en seksueel te zijn misbruikt. De politie start samen met de Marechaussee een onderzoek. In dat onderzoek worden nog vijf andere zedendelicten betrokken die in 1983 zijn gepleegd. Op basis van onder meer pleegplaats, signalement en werkwijze komt de politie tot de conclusie dat deze feiten waarschijnlijk door ÈÈn dader zijn gepleegd. EÈn van deze vijf zaken betreft de verkrachting van een 9 jarige jongen in IJsselstein. Na bijna twee jaar wordt het onderzoek stilgezet zonder dat de verdachte is aangehouden.

In mei 2000 wordt het onderzoek in de zaak Arthur als cold case opnieuw door de politie opgepakt. Dankzij ontwikkelingen in de techniek kan het Nederlands Forensisch Instituut (NFI) dan alsnog uit een in 1986 veiliggesteld daderspoor dat bij Arthur is aangetroffen een DNA-profiel verkrijgen. Dit DNA-profiel komt overeen met het DNA-profiel dat ook in 2000 wordt verkregen uit het sporenmateriaal dat in 1983 is aangetroffen bij de verkrachtingszaak in IJsselstein. Hoewel het DNA-profiel van de verdachte bekend is, kon de persoon aan wie dit profiel toebehoort niet worden opgespoord. In mei 2004 dreigt de zaak te verjaren en start het OM een procedure om dit te voorkomen.

De recherche Utrecht is altijd alert gebleven op aanwijzingen die konden leiden tot het opsporen van de verdachte. Zo zijn verdachten in nieuwe zedenzaken en zelfdodingen in de regio vergeleken met het daderprofiel en zijn de altijd nog binnenkomende tips nagetrokken. In augustus van dit jaar wordt een link gelegd tussen de zaak Arthur en een zelfdoding in de regio.

Op donderdag 28 juli houdt de politie een 54-jarige inwoner van Maarssen aan. Hij wordt verdacht van een zedendelict. Op maandag 1 augustus wordt de man voorgeleid aan de rechter-commissaris in Utrecht en wordt hij vervolgens geschorst uit de voorlopige hechtenis, hangende het onderzoek. Later die dag berooft de man zichzelf van het leven op het spoortraject Utrecht ñ Amsterdam.

Omdat de man op nagenoeg alle punten binnen het daderprofiel in de zaak Arthur past, wordt twaalf dagen na de zelfdoding het uitzonderlijke besluit genomen om daar waar de man is overleden sporen veilig te stellen. Het DNA-profiel dat hieruit is verkregen, wordt vergeleken met het DNA-profiel dat in 2000 is verkregen van de dader van de moord op Arthur. Deze beide profielen blijken volledig overeen te komen. Om vast te kunnen stellen of het veiliggestelde spoor ook daadwerkelijk toebehoort aan de man die daar twaalf dagen eerder overleed, is aan de nabestaanden van de man de moeilijke vraag gesteld of zij bereid waren hun medewerking te verlenen aan een DNA-verwantschapsonderzoek. Met de medewerking van de familie van de man is komen vast te staan dat het DNA-profiel met zekerheid toebehoort aan degene die zich daar op 1 augustus van dit jaar van het leven beroofde.

Met deze zekerheid kan het onderzoek in de zaak Arthur Ghurahoo worden afgesloten en komt er een einde aan de jarenlange onzekerheid voor de familie van Arthur. Deze uitkomst is voor alle partijen en alle nabestaanden zwaar. Wij doen een beroep op de media om de gevoelens van de nabestaanden te respecteren en hen de rust te gunnen om hun verdriet te verwerken.

Utrecht, 11 november 2005

—–

GRONINGEN – Een fanatieke verzamelaar van kinderporno uit Groningen heeft van de rechtbank in die plaats donderdag een taakstraf van 240 uur opgelegd gekregen. De man had 345.149 erotische plaatjes en 3896 verboden films in zijn bezit. Dat is volgens het Openbaar Ministerie (OM) een van de grootste collecties die ooit bij een particulier in Nederland werd aangetroffen.

Het OM had twintig maanden celstraf geÎist, maar de rechtbank oordeelde een lagere straf voldoende, omdat de 51-jarige verdachte zich niet bezig had gehouden met verspreiding van en handel in kinderporno. Bovendien had hij zich direct na zijn aanhouding onder behandeling laten stellen.

Justitie kwam de man op het spoor in een groot onderzoek naar kinderporno in de Verenigde Staten, waarbij de creditcardgegevens van de Groninger opdoken. Het OM gaat in hoger beroep.

—–

De acht grootste industrielanden willen een online database maken waarin de namen en foto’s van pedofielen worden opgeslagen. Ook foto’s van slachtoffers, op het web of computers gevonden, komen in de database.

Het bestand, alleen toegankelijk voor politie- en opsporingsdiensten uit alle landen, moet de opsporing van pedofielen en kinderhandelaren vergemakkelijken en sneller op te kunnen treden tegen kindermisbruik. De plannen voor een dergelijke wereldwijde database werden in 2003 al geopperd, de landen overlegden dit keer over de technische realisatie van het project.

Het systeem moet zo geavanceerd worden dat de achtergronden op foto’s, met bijvoorbeeld de inrichting van een huiskamer, met elkaar vergeleken worden om te zien of dezelfde plek op meerdere foto’s voorkomt. Ook gezichten worden zo vergeleken.

Naar verwachting gaat het project 2 miljoen dollar kosten en is het voor het eind van het jaar in de lucht.

—–

Jeugdauteur en VRT-medewerker Gie Laenen ontkent pedofiele feiten
,,Ik wilde het beste voor die jongens”

,,Als er ook maar een tiende waar zou zijn van wat hier beweerd wordt, dan zou ik door de grond zakken van schaamte.” Jeugdschrijver en regisseur Gie Laenen (60) heeft vrijdag al zijn overtuigingskracht in de strijd gegooid om de rechtbank ervan te overtuigen dat hij alleen maar goeie bedoelingen had met de tientallen jongeren die hij thuis tijdens zogenaamde literaire sessies naakt knuffelde en masseerde.

Gie Laenen is als succesvolle schrijver en VRT-regisseur een jeugdheld geweest voor duizenden jongeren, maar voor 25 tieners van 12 tot 15 jaar is hij al jaren een nachtmerrie. In de nasleep van Dutroux stapten ze naar de rechtbank met het verhaal van een vieze ouwe man die hen in de jongensliefde wilde inwijden en hen tot goeie minnaars wilde opleiden. Laenen werd onmiddellijk aangehouden, zat een paar maanden in voorhechtenis en vocht vrijdag voor de Mechelse rechtbank tegen de zware straf – zeven jaar cel – die de aanklager gevorderd heeft.

Laenen geeft zijn pedofiele geaardheid toe, maar hij beweert dat hij die drang onder controle heeft en nooit seksuele handelingen stelde met de vele jongeren die bij hem thuis aan litteraire en theaterprojecten deelnamen. Zijn beste advocaat was vrijdag zijn echtgenote, die samen met Laenen terechtstaat omdat ze op de hoogte was van de feiten en hem zomaar liet begaan.
Vrouw als beste advocaat

De vrouw weet dat Laenen een pedofiel is, want het is niet de eerste keer dat hij voor de rechtbank staat. In 1972 werd hij al eens veroordeeld tot drie jaar cel omdat hij zich als leraar Nederlands in het Klein Seminarie in Hoogstraten aan minstens 14 jongens vergrepen had. Dat strafblad belette hem niet om later voor de jeugdafdeling van het Mechels Miniatuur Theater te werken en producer te worden bij de VRT, onder meer voor het radioprogramma Het Koekoeksnest .

,,Iedereen heeft me na die veroordeling de raad gegeven hem te verlaten, maar dat kon ik niet. Ik vind kindermisbruik afschuwelijk, maar Gie is geen kinderverkrachter. Het is een warme man, die er alles voor over had om die jongeren te helpen in hun ontplooiing. Het was niet vanzelfsprekend, maar we hebben een manier gezocht en gevonden om die krachten positief aan te wenden zonder anderen schade toe te brengen.”

,,Daarom sta ik nog altijd 100 procent achter Gie. Hij wist waar we de grens getrokken hadden en hij heeft die nooit overschreden. Als hij na zijn veroordeling ook maar ÈÈn keer een stap te ver gezet zou hebben, dan zou ik hier vandaag niet naast hem staan. Dan was het uit tussen ons. Dat wist hij maar al te goed. Ik herken Gie niet in het beeld dat hier is opgehangen is. Ik ben niet beschaamd en ik laat hem niet in de steek, niet in goede en niet in kwade dagen”, zei zijn echtgenote door haar tranen heen.

Volgens de slachtoffers heeft Laenens’ echtgenote echter niet alles gezien en bleef ze blind voor de creatieve druk die hij op hen uitoefende. ,,We zaten in een situatie waarin je ons alles mocht vragen omdat we deel wilden zijn van zijn project. Ik voelde dat er iets niet klopte, maar ik wilde niet uit de toon vallen. Gie was zeer lijfelijk. We gingen met hem onder de douche, we sliepen samen en knuffelden en masseerden elkaar. Ik voelde mij onbehaaglijk en ongelukkig, maar ik wilde er nu eenmaal bijhoren”, vertelde een van de slachtoffers.

Gie Laenen voert zich door die beschuldigingen in de rug gestoken: ,,Die jongens waren mijn vrienden. Ik heb hen nooit tot iets verplicht. Alles gebeurde vrijwillig en in een creatieve, liefdevolle en respectvolle sfeer. Ik zei hen zelfs dat ze thuis alles mochten vertellen. Ik ken de die jongens door en door. Wat is er dan verkeerd aan om samen een douche te nemen, als je een namiddag hard gewerkt hebt? Ik deed dat ook, met mijn gezin. Er heerste altijd al een vrije en open sfeer bij ons”, zei Laenen.

Heel wat jongeren bevestigen dat, maar anderen worden nog altijd misselijk als ze aan die repetities terugdenken. Want het zou het niet bij knuffels en massages gebleven zijn, maar Laenen zou hen ook verleid hebben tot masturbatie en seksuele contacten. ,,Hij beloofde ons een rol in een film, een toneelstuk of een radioprogramma als we hem ter wille waren”, zegt een slachtoffer. Laenen ontkent dat furieus. ,,Ik voelde affectie voor die jongeren, maar ik heb nooit de grens met seks of erotiek overschreden”

De advocaat van Laenen vroeg een vrijspraak over de hele lijn. ,,Niemand van die jongeren heeft dat toen als misbruik ervaren en ze zijn allemaal over de vloer blijven komen. Velen zijn nog altijd goeie vrienden. Gie Laenen is geen seksuele pervert die alleen maar gericht is op de bevrediging van zijn behoeften. Was hij dat wel geweest, dan zouden die jongens nooit gezwegen hebben, want het waren geen doetjes. Het waren talentvolle, sterke karakters die zich niet lieten manipuleren”, zei advocaat Ludo Cools.

De slachtoffers en hun familie waren niet onder de indruk van Laenens’ verdediging. ,,Hij heeft nog altijd niet door welke nachtmerrie mijn zoon nog altijd doormaakt. Toen hij in een crisissituatie terechtkwam, dachten we dat het met onze echtelijke problemen te maken had. Ik heb mezelf jarenlang de schuld gegeven van wat hij doormaakte, maar de echte schuldige is Gie Laenen”, zei een moeder.

,,Pas toen anderen met hun verhaal naar buiten kwamen, is ook mijn zoon beginnen praten. Moeizaam, met stukjes en beetjes. Het heeft hem ontzettend veel tijd en moeite gekost om een verklaring af te leggen. Mijn maag keert om als ik Gie Laenen nu hoor vertellen dat hij de beste bedoelingen had met mijn zoon. Al die jaren heeft hij heeft alleen maar enkel aan zichzelf gedacht. Hij heeft mijn zoon misbruikt voor de bevrediging van zijn eigen smerige behoeften.”

Evenwichtsoefening

De rechtbank heeft zichzelf nu de tijd gegeven tot 25 februari om een oordeel te vellen over Gie Laenen: het wordt een evenwichtsoefening tussen wat de slachtoffers ervoeren, wat de dader bedoelde en wat de maatschappij toelaatbaar acht. ,,Het is nochtans simpel: wat telt is niet wat de slachtoffers of Gie Laenen denken, maar wat de maatschappij denkt. Het is niet omdat sommigen die handelingen niet als misbruik ervoeren, dat er geen misbruik geweest is”, zei een advocaat van de slachtoffers.

door Willy DE BUCK29/01/2005