Via een vriendin kreeg ik een gedichtenbundel van de hand van Dieke de Jong. Titel: Verlangen naar huis. [ISBN 978-90-484-2920-2]
In een eerdere bericht publiceerde ik al een gedicht van Dieke. Ik schreef daarbij dat ik veel herkenning ervaar. Ook mijn leven is “voorbijgegaan”, niet tot zijn bestemming gekomen. Dus niet de baan of het werk dat misschien wel voor mij zou zijn geweest. Veel onkosten en of derving van inkomsten door therapieën, ziektekosten e.d. Dieke beschrijft in haar boek in een brief aan de dader wat het haar allemaal heeft gekost [en nog kost]. Een kostenberekening dus…
Heb jij herkenning? Ik wel….
Hallo dader,
Alweer achtenveertig jaar geleden heb je mij verkracht met geweld en onder bedreiging. Misschien, ik hoop het, was ik de enige met wie je dat gedaan hebt. Heb je het ook met andere meisjes gedaan, dan schrijf ik je deze brief ook namens hen.
Wat je waarschijnlijk niet weet, is welke impact die daad op mijn leven heeft gehad. Zelfs nu nog zijn de sporen daarvan merkbaar, en een deel gaat nooit over. Wat kapot is blijft beschadigd. Ik weet niet wie je bent, je was voor mij een onbekende jongen, en daarna heb ik je nooit meer gezien, ik weet niet of je open staat voor mijn verhaal. Vind je het gezeur en geklaag? Gedateerd? Een gesloten boek? Gezemel over gevoelens die opgeblazen worden om meer effect te krijgen? Ziekelijke zucht naar aandacht, of een manier om jou een schuldgevoel aan te praten? Ik weet dat het niet zo is. Onder mijn verhaal staat een stukje uit een krantenartikel dat genoeg zegt.
Misschien heb je echt spijt, en is je leven niet goed verlopen. Elke daad heeft hoe dan ook een gevolg heb ik gemerkt. Hoe je ook bent, wat er ook gebeurd is in je leven, het is tijd een rekening op te stellen. Omdat ik niets weet over jou, houd ik het zakelijk. Smartengeld laat ik er buiten, maar ik kijk naar de financiële gevolgen die zijn voortgevloeid uit jouw daad.
Je werpt me tegen dat het niet zo’n vaart had gelopen als ik niet zo was zoals ik ben, dat er heel veel kinderen rondlopen die er geen trauma’s aan over zouden hebben gehouden. Dit is een raar argument. Net zoiets als een kleuter verwijten dat ze haar been heeft gebroken bij een botsing, waarbij een stevige kerel slechts een paar blauwe plekken zou hebben opgelopen. Feit is dat je niemand moet aanrijden. Feit is dat je jegens mij een buitengewoon agressieve daad hebt gepleegd die zijn gevolgen heeft gehad.
Hier volgt een globale lijst van kosten die ik gedurende mijn leven heb moeten maken om het hoofd boven water te kunnen houden. De oorzaak van de klachten zijn gerelateerd aan jouw daad van 48 jaar geleden.
—————————-
Omdat ik zo jong was, zijn gevoelens als angst, woede in mijn lichaam opgeslagen. Ze verbaal uiten kon ik niet, want ik bezat toen niet de woordenschat om uit te spreken wat er was gebeurd. Onverklaarbare pijnen, lichamelijke spanningen, ziekten zonder oorzaak. In het gangbare circuit kom je daar niet ver mee. Dus de homeopaten en andere genezers zijn vaak bezocht. En alles hielp. Maar omdat de werkelijke oorzaak niet werd aangepakt, kwamen dezelfde ziektes en ongemakken telkens weer terug, en bleef behandeling noodzakelijk.
Geschatte kosten:
Per jaar € 500,00
Aantal jaren hulp gehad tot nu toe: 25
25 x 500 = € 12.500 € 12.500
——————————–
Als gevolg van ziektes, depressies en angsten, is het me nooit goed gelukt een carrière op te bouwen. Het omgaan met deze aandoeningen kost enorm veel tijd en energie. Bovendien was het de vraag wat ik eigenlijk wilde. Die vraag stuitte bij mij op een blokkade die het gevolg was van de verkrachting door jou. Het was slikken of stikken, doen wat jij wilde of doodgaan. Het uiten van een eigen wil was levensgevaarlijk, heb ik toen geleerd. Ik doe vaker wat anderen van mij willen, dan wat bij mij past of goed voor mij is.
Bij de schatting houd ik rekening met mijn mogelijkheden (ben redelijk slim, getalenteerd) en de carrières van mijn broers en zus die allemaal maatschappelijk geslaagd zijn en onder dezelfde omstandigheden als ik zijn opgegroeid.
Geschatte gederfde inkomsten:
Per jaar: € 5000
(gemiste carrièrekansen, onvermogen mijn werk op (financiële ) waarde te schatten)
Aantal werkzame jaren: 20
(zorgjaren voor kinderen niet meegerekend)
20 x 5000= € 100.000 € 100.000
——————————-
Naast de lichamelijke klachten had ik ook veel psychische klachten. Ook hiervoor heb ik de ene therapie na de andere gevolgd. In het reguliere circuit, maar ook in het alternatieve. Van schreeuwtherapie ( om mijn woede te reguleren) tot therapie die leidt tot zachte ontspanning, hypnotherapie, gestalttherapie, speiertherapie, weekendgroepen, filosofische benadering, noem maar op. Alle beetjes hielpen. Zoals mijn broer zei: je komt er na elke therapie weer leuker uit.
Geschatte kosten:
€ 6000,00 € 6000,00
——————————-
Het is bekend dat vrouwen met een verleden waarin misbruik voorkomt vaak relaties aangaan met mannen die een garantie geven op verdriet en verlies. Ikzelf ben hier geen uitzondering op, en was niet in staan een gezonde, gelijkwaardige relatie aan te gaan. Kwam een goede man te dichtbij, dan werd ik bang en ging er als een haas vandoor. Behalve al het hartzeer kost een negatieve relatie ook veel geld, want je krijgt geen problematische relatie met iemand die zijn leven goed op orde heeft.
Geschatte kosten:
Verlies kapitaal: € 5500,00
Verlies pensioenopbouw: € ? er is niets opgebouwd
Overige kosten:€ 35.000
€ 5500 + € 35000=€ 40.500 € 40.500
———————————
Ook gewone vriendschappen zijn problematisch. Ik heb wel twee vriendinnen, maar door mijn hyperactieve altijd bezig zijn, en pendelen tussen grote activiteit en totale uitputting, heb ik geen tijd of energie om die mogelijk waardevolle vriendschappen te onderhouden. Ik heb gelezen dat dit vaker voorkomt als gevolg van misbruik, dus ik opper het hier als kostenpost.
De kosten bestaan uit een te klein netwerk van vrienden en kennissen waardoor mijn gezondheid, welbevinden, op een onwenselijk laag pitje blijven. Hierdoor moet ik vaker betaalde hulp inschakelen.
Geschatte kosten:
Kosten door eenzaamheid: € 200
Aantal jaren: 30
30 x 200= 6000 € 6000
——————————-
Totale schatting tot nu toe: € 165.000
Als verantwoording van bovenstaand kostenplaatje heb ik hieronder een artikel geplaatst.
Uit: BN de Stem, 27 maart 2010
‘DEN HAAG – De samenleving betaalt een hoge prijs voor ernstig seksueel misbruik. Jaarlijks kost dat de maatschappij tussen de twee en drie miljard euro.
Dat zeggen misbruikexperts Thomas Bolm, psychiater bij ggz-instelling Altrecht, en Martijne Rensen, directeur van het Landelijk Centrum voor Vroegkinderlijke chronische Traumatisering (LCVT).
De kosten lopen zo hoog op, omdat slachtoffers vaak langdurig niet kunnen werken en veel hulp nodig hebben. Zij doen drie keer zo vaak een beroep op de zorg als niet-slachtoffers. Ernstig seksueel misbruik komt op brede schaal voor. In Nederland worden jaarlijks tussen de 140.000 en 160.000 kinderen mishandeld. Een deel van hen wordt seksueel misbruikt. Dertig tot veertig procent van deze slachtoffers wordt misbruikt door familieleden, de helft door iemand die ze goed kennen en vertrouwen. Slechts tien procent van de slachtoffers kende de dader niet.
Slachtoffers van misbruik lopen later vaak niet met hun verleden te koop maar houden er wel lichamelijke en geestelijke klachten aan over. De gevolgen van ernstig misbruik kunnen verwoestend zijn voor hun verdere leven.
Slachtoffers zijn vaak zwaar getraumatiseerd, hebben meer depressies en zelfmoordneigingen dan anderen, ontwikkelen soms een persoonlijkheidsstoornis, of raken verslaafd aan de drugs of alcohol.’
