De slotactie van start ?? Brief "Verzoek van de heer Deetman…"
Alweer enige tijd geleden werd, mede naar aanleiding van een reactie in de media van de voorzitter van de klachtencommissie van het meldpuntmisbruikrkk, al gesproken over het invoeren van een zgn. veeg- ofwel slotactie.
Aanleiding was het hoge aantal ongegrond verklaarde klachten waarbij de verschillende kamers van de klachtencommissie oordeelden dat de verhalen van de klagers aannemelijk en oprecht op hen waren overgekomen , echter deze desondanks niet gegrond konden worden verklaard omdat in de (eenzijdig door de kerk opgestelde) klachtenregeling nu eenmaal was vastgelegd dat er sprake diende te zijn van steunbewijs. Velen is daarmee opnieuw groot onrecht aangedaan.
Sterker nog (bijna 30% van alle klagers) werd feitelijk opnieuw beschadigd. Gezien de grote aandacht die het betreffende bericht in de media wist te genereren was “de kerk” wel genoodzaakt om hier wat mee te doen. Er is toen besloten om op het moment dat het meldpunt zou worden gesloten ook deze klachten nogmaals opnieuw te bekijken en te wegen. Daarmee was het idee voor een slotactie geboren. Ik vrees dat de regeling inhoudelijk sterke gelijkenis zal vertonen met de zgn. geweldsregeling zoals die destijds ook door de commissie Deetman werd geïntroduceerd; – geen maatwerk en absoluut niet transparant
Vandaag kreeg ik van een lotgenoot een (standaard)brief toegestuurd welke hij had ontvangen van de commissie (lees Wim) Deetman. De brief doet vermoeden dat lotgenoten nog bij kunnen dragen aan de totstandkoming van een regeling….ik ben benieuwd..
Is jouw klacht met gebruikmaking van dezelfde termen ook ongegrond verklaard en heb jij geen brief ontvangen?.
Meld dit dan bij: raymond.lelkens@gmail.com
Tekst van de brief: ” Op verzoek van de heer Deetman”
Geachte heer XXXXXXXXXXX
Graag wend ik mij persoonlijk tot u. Het is nu meer dan vijf jaar geleden dat ik de eerste meldingen ontving over seksueel misbruik van minderjarigen in de Rooms-Katholieke Kerk. Het lijkt lang geleden, maar ook voor mij is de herinnering aan al uw verhalen, aan wat u is overkomen nog steeds niet verdwenen.
Inmiddels zijn meer dan vijf jaar verstreken, maar veel wat mij – vertrouwelijk – is bericht, is met het verstrijken van de tijd niet vervaagd. In die periode van meer dan vijf jaren heeft u ook uw klacht ingediend bij het Meldpunt Seksueel Misbruik in de Rooms-Katholieke Kerk. Deze klachtenprocedure is met de nodige zorgvuldigheidsregels omgeven, maar vraagt ook om aannemelijkheid van de klacht.
Ondanks deze ruime marge is uw klacht ongegrond verklaard, hoewel dat niet betekent dat datgene waarover u klaagt in werkelijkheid niet zou zijn gebeurd.
Hoewel mijn onderzoek, op een zogenaamde monitorrapportage na, afgerond is en omdat de klachtenprocedures op hun einde lopen, hebben de Bisschoppenconferentie en de Konferentie Nederlandse Religieuzen mij gevraagd aan het slot van dit nu vijf jaar lopende proces een regeling te ontwerpen, waarin nog eenmaal de ongegrond-verklaarde klachten tegen het licht gehouden worden teneinde te bezien, of nog enige actie vanwege de kerk op zijn plaats is.
In die regeling staat -ook voor mij- het belang van het slachtoffer voorop en door die regeling willen de Bisschoppenconferentie en de Konferentie Nederlandse Religieuzen tot uitdrukking brengen blijvend oog te hebben voor hun morele verantwoordelijkheid.
De regeling behelst in de kern slechts een hernieuwde evaluatie van uw klacht, zoals die bij het Meldpunt bekend is; een nader onderzoek wordt niet gedaan en hetgeen in het kader van deze regeling wordt ondernomen zal los staan van de procedure en beslissingen bij en van de klachtencommissie.
Uit contacten met een aantal slachtoffers is mij gebleken dat uiteenlopende opvattingen bestaan over de wijze waarop zo’n slotactieregeling zou moeten worden uitgevoerd. Zoals gezegd, wachten velen al meer dan vijf jaar op erkenning en genoegdoening. Zij willen graag zo spoedig mogelijk zo’n slotactie.
Maar anderen willen meer tijd en de gelegenheid om met vertegenwoordigers van de Rooms-Katholieke Kerk te spreken. Ik hecht zeer aan de centrale plaats van het slachtoffer in de slotactie. Daarom wil ik mij een beeld vormen van wat uw voorkeur heeft. Als u een zo spoedig mogelijk bericht wilt hebben over de wijze waarop uw niet-gegronde klacht alsnog wordt afgedaan hoeft u niets te doen.
In dat geval streef ik ernaar dat u in oktober of wat mij betreft liever nog eerder bericht ontvangt over de verdere afdoening van uw klacht.
Ongeacht uw voorkeur staat voor u de mogelijkheid van hulp en ondersteuning open. Voor iedereen die zich als slachtoffer van seksueel geweld heeft gemeld bij het Meldpunt Seksueel Misbruik in de Rooms-Katholieke Kerk en een vraag heeft om hulp, zorgt het Platform Hulpverlening van het Meldpunt voor professionele doorverwijzing naar hulpverlening op maat. Het Platform onderhoudt daartoe contacten met specialisten en gespecialiseerde centra in het land met deskundigheid op het gebied van seksueel misbruik.
Hieronder volgen de contactgegevens van het Platform Hulpverlening.
Meldpunt Seksueel Misbruik R.-K. KERK
Postbus 13277
3507 LG UTRECHT
Telefoon
030-2306900
Emailadres
secretariaat@meldpuntmisbruikrkk.nl
Website
Maar vanzelfsprekend bestaat ook de mogelijkheid om een gesprek te voeren met de desbetreffende kerkelijke vertegenwoordigers. Afhankelijk van het verloop van dat contact kan dan – op een later moment – uw klacht worden afgehandeld. Uiteraard in overleg met u. In alle gevallen geldt dat de Rooms-Katholieke Kerk u hulp en ondersteuning aanbiedt. Ook dat kunt u kenbaar maken. Wanneer u dat wilt. Maar om degenen die zo spoedig mogelijk erkenning en genoegdoening willen krijgen tegemoet te komen vraag ik u om mij uiterlijk 1 september te berichten over zo’n gewenst gesprek met kerkelijke vertegenwoordigers.
Vanzelfsprekend bestaat de gelegenheid voor nadere informatie. Voor al uw vragen aan mij kunt u terecht bij Bert Kreemers. Ik heb hem gevraagd voor mij als contactpersoon op te treden. Hij is bereikbaar per e-mail op b.kreemers@onderzoekrk.nl en mobiel 06-51870690.
Ik sluit af met de hoop dat ondanks wat u heeft ondervonden en ondanks de lange periode tussen de indiening van uw klacht en dit bericht uw klacht wordt afgedaan op een manier die u erkenning en genoegdoening geeft. Dat is mijn inzet en daarom richt ik mij tot u.
Met vriendelijke groeten
drs. W.J. (Wim) Deetman
Postbus 556
2501 CN Den Haag
Dit is de reden waarom waarschijnlijk heel veel mensen zich NIET hebben gemeld!
Zitten we er als slachtoffer op te wachten om wederom te moeten dealen met de arrogantie van de kerk, en hen ‘vrijwillig’ in de gelegenheid stellen om te oordelen over hetgeen jij hebt meegemaakt? Nou nee…
Als je het voor jezelf min of meer hebt verwerkt ligt het voor de hand dat je sowieso niets meer met de kerk te maken wilt hebben, laat staan dat je hen – wederom – de macht gunt om over jou te beschikken. Want dat impliceert het als je je lot in handen legt van een door de kerk gecontroleerde comissie: zij gaan bepalen of jij wel betrouwbaar bent…
Da’s de wereld op z’n kop toch? Dat uitgerekend de ‘baas’ van de daders (mede verantwoordelijk voor het leed en het jarenlange toedekken daarvan) gaat beoordelen of hetgeen de slachtoffers is overkomen wel ‘gegrond’ is. De rest van de zedendelinquenten heeft doorgaans minder ‘rechten’ dacht ik toch. Of mogen die van de rechter ook vooraf de voorwaarden indienen waaronder zij wensen deel te nemen aan een zedenzaak?
Ik heb me iig niet gemeld bij de comissie. Ik heb er wel over getwijfeld, m.n. omdat ik vind dat de kerk er niet mee mag wegkomen, maar uiteindelijk viel het me toch te zwaar.
Nu ik dit lees ben ik blij dat ik me niet heb gemeld. Wat nou “steunbewijs” voor iets wat je als kind is overkomen? Meestal was er niemand bij, en als er een andere broeder viespeuk bij kwam gaat die zichzelf niet impliceren door de slachtoffers te steunen. En ga zo’n creep maar zoeken obv een ‘heilige’ schuilnaam, als ze inmiddels al niet op hun rug in de modder liggen.
En hebben degenen die het niet is overkomen, die wel een leuke schooltijd hebben gehad, wel een iota van besef wat een afwijzing betekent voor de slachtoffers? Dat die liever door de grond zakken dan dat er openlijk wordt getwijfeld aan je ‘verhaal’? Ik dacht het niet…
Ze kunnen het nog zo politiek correct verwoorden, met hun “aannemelijk en oprecht overkomen” maar het betekent keihard AFGEWEZEN. Dááág, daar is de deur. En daar sta je dan terwijl je net heel vernederend in het openbaar hebt moeten uitleggen wat die meneer met je gedaan heeft toen je klein was.
Wie dan te horen krijgen dat hij of zij niet serieus genomen wordt krijgt wéér een knauw. Alleen een lotgenoot kan begrijpen hoe zwaar dat is, de rest heeft geen idee hoe pijnlijk zoiets is.
Anyway, ik denk dat het belangrijk is om vast te stellen dat er ook mensen zijn die zich NIET hebben gemeld. Dat zou wel eens een heel groot aantal kunnen zijn, misschien zelfs wel een meerderheid.
Ik weet van andere mensen die iets dergelijks hebben meegemaakt dat een meerderheid er liever niet over praat, tenzij met een vertrouwde lotgenoot. Zelfs de hulpverlening wordt vaak gemeden “omdat die het toch niet snappen”. Nog los van de slachtoffers die het wegdrukken en nóóit over praten (komt vooral onder mannen vaak voor omdat het hun ‘mannelijkheid’ in gevaar zou brengen).
Daarom acht ik de kans zeer groot dat voor vele mensen de gang naar een aan de kerk gelieerde beoordelingscommissie te problematisch en pijnlijk is.
Overigens echt alle respect en waardering voor de mensen (lotgenoten) die dit voor elkaar hebben gekregen, zonder hen speelde de kerk waarschijnlijk nog steeds verstoppertje!
Maar het blijft toch jammer dat de kerk ook hier de macht heeft kunnen grijpen…
De Nederlandse overheid had m.i. de kerk hardhandig in de beklaagdenbank moeten zetten, waar ze hoort. Zonder spats en hooghartige eigen voorwaarden, maar met gepaste nederigheid LUISTEREND naar hetgeen de slachtoffers is overkomen. Laat het oordelen maar aan anderen over, bijvoorbeeld een comissie van lotgenoten.
Dat zal waarschijnlijk nooit gebeuren, dus is het belangrijk dat iedereen beseft dat de misdaden van de kerk vrijwel zeker veel groter en ernstiger zijn dan nu bekend is gemaakt.
De kerk wil dit uiteraard zo snel mogelijk ‘afsluiten’ om daarna het gedeukte imago weer op te kunnen poetsen. Iets over de goede daden van de kerk door de eeuwen heen of zo… Missionarissen die ‘onwetende heidenen’ hebben ‘bekeerd’…. (of ze nou wilden of niet).
Het enige positieve voor mij is dat ik al héél jong ben gaan nadenken over de validiteit van religie. En wat ben ik blij dat ik dáár vanaf ben…
Enfin, bedenk dus dat ook (juist) hier geldt dat de omvang van de misdaad altijd veel groter is dan het percentage wat aan het licht komt!
Helemaal juist Steve. Deetman sprak destijds in zijn rapport over 10.000-20.000 slachtoffers van seksueel misbruik. Seksueel misbruik is slechts 40% van het totale “machtsmisbruik” ( fysiek, en psychisch geweld etc.) Slechts 3000 meldingen zijn er gedaan waarvan 1700 daadwerkelijk zijn omgezet in een klacht bij het meldpunt misbruik. Daarvan ca. 30 % niet gegrond wordt verklaard.Vlug rekensommetje leert dat er dus uiteindelijk maar 2,5 % van alle meldingen “serieus”worden afgewikkeld…..
Dat morele verantwoordelijkheid een overweging zou zijn bij die papisten is een erg grove leugen.
Als de Deetman commissie die leugen herhaald, zoals in de brief, dan is ze medeplichtig.
De waarheid is, dat de Katholieke Kerk zich slechts zorgen maakt over haar reputatie.
Morele verantwoordelijkheid is er niet bij de Rooms Katholieke Kerk.
En ik ben erg bekend met dat systeem, want al me grootouders waren papist en ik was zelfs priester student.
Ik stel wel erg veel interesse in de verhalen van slachtoffers.
Zelf werd ik slechts 1 maal verkracht door de Katholieken, en dat toen ik een kleuter was, dus er staat me erg weinig van bij. Niet dat het me daarom interesseert, maar stel ik belang in omdat de Katholieke Kerk zich aan vele misdaden meer schuldig maakt, dan alleen het gewelddadig verkrachten van kinderen. Elke sluier die daar van opgelicht wordt is meegenomen.