"De Vriendenrepubliek": Chaos in Britse onderzoekscommissie seksueel misbruik
Voor de tweede keer binnen vier maanden zit de Britse commissie die onderzoek moet doen naar seksueel misbruik door hoogwaardigheidsbekleders en publieke figuren zonder leidinggevende. Terwijl het werk nog niet eens goed en wel van start is gegaan, stapte gisteren Fiona Woolf af.
Het hoofd van de onderzoekscommissie zwichtte voor de druk van slachtofferorganisaties, die vonden dat ze op een te goede voet stond met een verdachte politicus. De juriste besloot naar eigen zeggen ‘het veld te ruimen’ omdat ze het vertrouwen van de slachtoffers miste. Fiona Woolf is Lord Mayor van Londen, een soort burgemeester van de City.
De commissie kreeg in juli de opdracht na te gaan hoe overheidsinstellingen sinds de jaren zeventig zijn omgegaan met beschuldigingen van seksueel misbruik. De commissie moest de prangende vraag beantwoorden of wandaden van politici en andere invloedrijke personen zijn verdoezeld en of hun de hand boven het hoofd is gehouden.
Nauwe banden
Belangenorganisaties van slachtoffers verwijten Woolf dat ze te nauwe banden onderhield met Leon Brittan, die in de jaren tachtig minister van Binnenlandse Zaken was. Hij moet waarschijnlijk voor de commissie verschijnen om uit te leggen hoe hij indertijd omging met beschuldigingen van seksueel misbruik.
Advocate Alison Millar, die een aantal slachtoffers terzijde staat, toonde zich gisteren ingenomen met het vertrek van Woolf. ‘Nu gaat er een fatsoenlijk onderzoek van start, waarbij naar de overlevenden wordt geluisterd’, zei de raadsvrouw.
Bron: http://www.bbc.com/news/uk-29856114
Noot:
Dit is inmiddels de 2e voorzitter binnen deze onderzoekscommissie die het veld heeft moeten ruimen omdat in dit geval haar integriteit in twijfel werd getrokken. Ik denk dat men in algemene zin kan stellen dat daar waar belangenorganisaties niet in de besluitvorming rondom de samenstelling van een commissie werden betrokken of de commissie geen draagvlak heeft binnen deze belangenorganisaties de kans op een vertrouwensbreuk heel groot is. Uiteindelijk gaat het om het herstel van vertrouwen.
Niet alleen in Engeland is het niet goed gegaan, ook in de ons omringende landen, België, Duitsland, Oostenrijk, Polen, Italië heeft men voor deze werkwijze gekozen. Positieve uitzondering is Australië daar zijn overlevers van seksueel misbruik uitgebreid geconsulteerd voordat er überhaupt een commissie werd ingesteld of een onderzoeksopdracht geformuleerd.
Hier in Nederland hadden we de commissies Deetman en Samson en ook hier hadden we te maken met eenzijdig opgelegde regelingen en commissies die niet over voldoende draagvlak beschikten onder de belangenorganisaties. (Bandell, Lindenbergh, Contactgroep etc.). Zie het resultaat we zijn 4,5 jaar onderweg en het dossier kan nog steeds niet gesloten worden.
Onderzoek:
Het zou interessant en nuttig zijn om hier eens de “Vriendenrepubliek” in kaart te brengen. Hoe lopen de lijntjes van de Commissies( lees leden) richting de aangeklaagde partijen in dit geval de Rk kerk en de overheid.
Wordt vervolgd !!