De Widdonck te Roggel

ik zou graag in contact komen met crispina

Ik lig in je mailbox naar je te zwaaien, jw

Dat is in Heibloem om precies te zijn,

ik heb zelf ook in deze instelling gezeten van 1960-1966 maar heb zelf nooit bovestaande aan den lijve meegmaakt en in mijn tijd ook niets van gehoord of gemerkt; blijkbaar zijn er toch “mensen” die lange tijd ongestoord hun gang kunnen gaan; er is maar 1 manier om dit tegen te gaan en dat is een goede screening vooraf en geregelde controle zowel van de leiding alsook de clienten want deze laatste groep is er meestal op zekere manier de dupe van geweest voordat ze opgenomen waren; dat weet ik namelijk uit ervaring.

Het karakter van de Widdonck is sinds de jaren tachtig van de vorige eeuw aanzienlijk veranderd door professionalisering en specialisatie (behandeling van adhd en stoornissen in het autistisch spectrum bijv.) Liefhebbers moeten maar eens naar http://www.decombinatie.nu/ gaan en “locatie de Widdonck” aanklikken. Er is echter minstens één eigenschap van de pupillen door de jaren heen gelijk gebleven: allen hebben “een (dreigende) ernstige beschadiging in hun ontwikkeling en/of een verstoorde relatie met ouders of omgeving”. Vroeger noemde men deze kinderen “(zeer) moeilijk opvoedbaar”. Er was dan ook een z.m.o.k.-school voor lager onderwijs aan de Widdonck verbonden. Tegenwoordig is er gelukkig meer aandacht voor het ziekmakende milieu waarin de kinderen moe(s)ten opgroeien! Ouders worden intensiever dan vroeger betrokken bij de behandeling van hun kind.

Zelf spreek ik daarom liever van getraumatiseerde of beschadigde kinderen. En wie daar jaren tussen en mee geleefd heeft zoals o.g. tussen 1960-1966, weet dat je moet oppassen met wat zij beweren. Ook voor hen geldt: zijnswijze bepaalt zienswijze! De manier waarop kinderen gesocialiseerd zijn, en mogelijke cerebrale aandoeningen/tekorten hebben (ontwikkeld) zou men nooit uit het oog mogen verliezen! Een kind dat bijv. van jongsaf aan opgegroeid is in een arme, gewelddadige, criminele en of hoerenbuurt neemt de taal plus mores uit dat milieu ongewild automatisch over. En wie het jarenlang gewoon is om alles primair in seksuele termen te beschrijven en beoordelen, leert dat even moeilijk af als mensen uit mediterrane gebieden afleren om af te dingen op prijzen. Aanvankelijk was ik – een puber destijds afkomstig uit een middenstandsmilieu – er dan ook zeer verbaasd over hoe kinderen van acht, negen jaar uit mijn groep doorlopend gefocust konden zijn op de primaire geslachtskenmerken van de leiding en medepupillen, en aanhoudend hun woorden mengden met schuttingtaal. Ik kan natuurlijk niet overzien hoe hun latere ontwikkeling is verlopen, maar ik zou er toch voor willen pleiten om beschuldigingen van misbruik uit de mond van oud-Widdonckpupillen niet zomaar voor zoete koek aan te nemen, en inclusief naam en toenaam van de beschuldigden te publiceren. Sommige beschuldigingen die op deze site staan of gestaan hebben, maar via Google in cache nog zijn op te roepen, raken in mijn ogen kant nog wal, zijn buitengewoon grievend en gaan aantoonbaar gepaard met leugens op het niveau van de feiten. En als de feiten al niet kloppen, hoe zit het dan met de rest? De website beheerders zouden zich er dus van bewust moeten zijn dat ze ook een verantwoordelijkheid hebben richting beschuldigden! In ons rechtsysteem geldt immers nog altijd de regel dat iemand onschuldig is tenzij zijn/haar schuld wettig en overtuigend bewezen is.
(Noot van de webmaster: Deze website is ingericht om mensen een veilige plaats te geven waar zij hun verhaal kwijt kunnen. Wij onthouden ons van oordelen of deze verhalen waar of niet waar zijn en accepteren dergelijke opmerkingen ook niet. Te dikwijls zijn slachtoffers niet gehoord of geloofd en zijn daardoor nogmaals beschadigd geraakt; daar doen wij hier niet aan mee. Als iemand hier zijn verhaal verteld gaan wij ervan uit dat dat verhaal klopt. Ik vraag de schrijver dan ook dergelijke opmerkingen de volgende keer achterwege te laten of de reactie wordt niet geplaatst – Ton Leerschool)

Wellicht mag ik hier ook eens verwijzen naar het zeer verhelderende jubileumboek b.g.v. 150 jarig bestaan van de Widdonck: “Een veilige hoogte | Kroniek van opbouwen en opvoeden. De ontwikkeling van landbouwkolonie de Heibloem tot orthopedagogisch behandelingstehuis de Widdonck” geschreven door W. Mastenbroek en S. de Theije. Heibloem 2002. Achterin dit boek vindt men bovendien 2 bijlagen met namen en jaartallen.

Tot slot zou ik willen opmerken dat “geregelde controle zowel van de leiding alsook de cliënten” zoals Cor Postma hierboven voorstelt, als ook de aanwezigheid van een anti kindermisbruik “beleid en protocollen”, zoals door Ton Leerschool wordt voorgesteld, geen enkele garantie biedt tegen misbruik van kinderen. Men heeft altijd te maken met “volwassenen” en verstoorde kinderen in ontwikkeling. Die kinderen worden al tot in den treuren geobserveerd en geanalyseerd. Het gaat hier echter niet om hen, maar om de begeleiders enz. Met vage begrippen als “geregelde controle, beleid en protocollen” krijgt men echter weinig zicht en grip op het gedrag van die volwassenen. Er zal onder deskundige leiding doorlopende (van dag tot dag), openlijke reflectie en verantwoording van het eigen denken en handelen plaats moeten vinden, door de begeleiders zelf. (Een soort leeranalyse à la Freud.) Supervisie en intervisie – al ruim een halve eeuw de normaalste zaak van de wereld onder maatschapppelijk werkers bijv., en ook op de Widdonck begin jaren zestig al gebruikelijk – komt daar het dichtst bij in de buurt. Ik kan me dan ook haast niet voorstellen dat men daar op genoemd instituut van teruggekomen is. Men moet als ouder van een toekomstige pupil dus vooral vragen naar de wijze waarop leiders/leidsters professioneel gescreend, begeleid en in de gaten worden gehouden m.n. voor wat betreft hun concrete gedrag en de eigen psychische/emotionele huishouding!

Beste P.G
Met alle respect maar als ik jouw stukje lees en ik citeer :

En wie daar jaren tussen en mee geleefd heeft zoals O.G.. tussen 1960-1966, weet dat je moet oppassen met wat zij beweren.

Moet ik jouw inzending ook in deze categorie plaatsen ?
O.G. betekend toch ondergetekende ?.

Heb jij de stiefzoon van eymard gekend ?

sterkte.

Verschrikkelijke tyd ,opzijn zachts uitgedrukt !!! voor mij

De widdonck, daar zou een kind vertrouwen moeten hebben in de “hulpverlening” want je bent bestempelt als zeer moeilijk opvoedbaar,dus hebt hulp nodig, alleen erg ziekelijk om telezen ” dat deze kids beschadigt zijn en het maar verzinnen” daar komt het op neer?! Kan me hier zo kwaad om maken: aangezien het misbruik wel degelijk heeft plaats gevonden!! En niet alleen toen de paters er waren, maar ook in de tijd daarna 90- 97 en ga het niet hebben over screnen , want ze ” hulpverlenging ” werd gewoon via uitzendbeuro binnen gehaald!!!!! Wij ” oud bewoners/ oude hulpverlening ” kan het beamen! En dit onderwerp is er maar een van de veele elende die sommige van ons hebben door gemaakt!!! ( wat dacht je van de mishandelingen enz).

schrijven of er over praten helpt niks bij het gevoel wat veele van ons er aan hebben overgehouden!! wij leven hier elke dag mee,en elke dag heb je vragen en elke dag onder vind men hier hinder van! en dat met dank aan *hulpverlening* !! maar nu na al die tijd!? waar is de hulp en waar is de gerechtegeheid?! niks hier van kunnen wij verwachten : want het zijn maar probleem kinderen!? en wie of wat van ons een stap zal maken,veranderd onze verleden niet en men krijgt nog geen gerechtigheid!! maar onder tussen…veranderd er geen reet!!

Betreffende zover bij mij bekend de huidige stand op de widdonck.
Gezien de indringende en eerlijke zelfs warme gesprekken die ik gehad heb met de huidige clustermanager en de jeugdcombinatie ,kan ik u zover er iets te verzekeren valt .
Met mijn hand op mijn hart laten weten dat u zich absoluut geen onnodige zorgen hoeft te maken.
Indien u ook maar de kleinste twijfel bespeurt ga dan meteen naar de clustermanager van de widdonck.
Mocht u ook maar twijfelen bel:dhr wil mertens cluster manager van de widdonck.
Laat er geen twijfel over bestaan dat u uw zoon in goede handen achterlaat.
DHR.wil mertens zal u zeker te woord staan
uw zoon heeft er recht op dat u alle vertrouwen heeft in de instelling waar uw zoon woont.
geloof maar een ding van mij zoals het vroeger was,
zo gesloten ,
niet aanspreekbaar ,
kind kwam niet op de eerste plaats maar het geloof.
geen verantwoording afleggen naar ouders toe.
is gelukkig voorbij……
nu zijn de broeders zelfs nog niet zover dat ze openheid willen of durven te geven over vroeger.
maar de broeders zijn totaal verdwenen van de widdonck en ik durf te zeggen maar goed ook.
zeker er waren meer goede dan verkeerde broeders (leiders) maar als de broeders werden of worden aangesproken op “”foute dingen”” gaf en geeft men nog steeds niet thuis.
zelfs oud medewerkers van vroeger hoor ik nu nog niet..
gelukkig is dit nu ten goede veranderd ,nu kun je met alles aankloppen bij de jeugdcombinatie eindhoven en zo hoort het ook.

als oudbewoner zou ik nu met een gerust hart maar wel met allertheid naar kind toe mijn kinderen toe vertrouwen aan de zorg van de jeugdcombinatie met name de widdonck.
tenslotte er komen duizenden kinderen wel goed terecht zonder de kinderen die niet goed begeleid zijn tekort te doen.
p/s
geef de kinderen die toen tekort zijn gedaan nu als nog de mogenlijkheid om geholpen te worden…

sterkte en veel geluk met uw kind….

Waarom staat er Jongensdorp de Widdonck te Roggel en niet de Heibloem?

Kent iemand juffrouw Mia nog, ik was daar van 1960 tot 1964.
Ik kan mij nog goed herinneren dat zij de dekens ver onder het matras stopte zodat je in een kuiltje lag. In mijn herrinnering was zij een goede begeleidster.

Ik ben ook op zoek naar Ad van de Ven, woonde toen in Breda.

Ja op de Widdonck moest ik he ook vaak ontgelden door een groepsleider ik was toen 15 en heb op mijn 21e aangifte tegen die man gedaan, nadat ik op een hele pagina in de krant mijn verhaal kon doen. Hij heeft een straf gekregen van 2 jaar

Hou het maar op opmerkelijk.
En niet alleen over die tijd, maar ook vroeger, en later.
gr

Hoe kan ik het emailadres krijgen?

Het emailadres van een leider Harry de Winter.

@Henriette

ben je al bekend met de site voor oudbewoners?
http://www.dewiddonck.nl

grt

Ik denk dat Harry de Winter niet meer wil weten wat er allemaal is gebeurd.

ik kan mij niets herinnere over schilderijtjes
ik weet ook niets van een boerdrij
wij gingen niet op vakantie met de widock
wij gingen gewoon naar huis
ik wil graag weten wat de namen zij van de leiding in de vierspron ik kan mij alleen nog jufrouw Annie herineren 1956 tot 1960

Er is helaas wel degelijk veel misbruik geweest, en ik denk, dat men dit wat graag onder de hoed wil houden, dan wel, graag verborgen wilt houden. Ik heb er lang genoeg gezeten, om van alles om me heen te hebben zien gebeuren. Groepsleiders (zowel professionals als stageloper). Ik kan me alleen uiten over het geen wat ik weet, niet over het geen wat ik, nog meer vermoed.

Ik ben er heilig van overtuigt, dat veel mensen van toen, daar weet van hebben, en hebben gehad. Uit mijn eigen misbruik is gebleken, dat men immers weet had, van het misbruik. Het feit is, dat dit misbruik vervolgens nergens in de rapporten achteraf beschreven is (alsof er nooit iets gebeurd was), is alleen maar pijnlijk te noemen voor mij, als slachtoffer. Daarmee is het feit geboren dat het in de al bekende “doofpot” gestopt is.

Toch ben ik niet verbitterd geraakt, en zie ik dan ook geen enkele reden om de dingen anders te verwoorden, dan wel uit te leggen, dan ze in werkelijkheid geweest zijn. Zowel mijn beleving als zienswijze staan hierin evenredig aan elkaar, en is er dus geen sprake van een “vertekend” beeld.

Wel ben ik van mening, dat het misbruik verteld moet kunnen worden, en dat alle slachtoffers erkenning moeten krijgen voor het geen, hen aangedaan is.

Ik zie hier op dit item, iemand die wel heel erg in de verdediging schieten, die het heeft over het feit, dat er opgepast moet worden, wat er “beweerd” wordt. Daar maakt deze persoon (graag) gebruik van het feit, dat er kinderen op dit internaat zaten, die van alles op psychologisch gebied, mankeerden. Dat zal allemaal best deels waar zijn. Geloof mij. Ik denk zelf niet, dat er echt zoveel beweerd wordt. Dat er misbruik plaats vond, is een groots feit.

Dat de Widdonck (ogenschijnlijk) probeert, om haar “slechte” verleden in deze, in de doofpot te houden, lijkt mij geen goede zaak.

Ano, je ziet de zaak tamelijk helder. Jij en anderen die misbruikt zijn hebben zeker recht op erkenning en genoegdoening. Met eventuele wraakgevoelens heb ik ook helemaal geen problemen. Als we gezond en vrij willen worden, en niet wensen ten onder te gaan in een slachtofferrol, depressie enz. dan moet er niets achtergehouden worden of verdrongen, ook haat- en wraakgevoelens niet.

Mijn bezwaar was én is dan ook gericht tegen iets heel anders, namelijk tegen het ongehinderd vrijelijk aan de schandpaal nagelen van mensen zónder dat er degelijk onderzoek is gedaan naar de objectieve waarheid, en zonder dat het misdrijf wettig en overtuigend is bewezen.

Dat we niemand voortijdig aan de schandpaal nagelen is een grondbeginsel van onze rechtstaat: iemand is onschuldig totdat het tegendeel is bewezen. Wat we ook meegemaakt hebben: het kan niet zo zijn dat we iemands reputatie, goede naam, eer en toekomst in één klap naar de Filistijnen mogen helpen met behulp van beschuldigingen in de publieke ruimte die later mogelijk niet waar blijken te zijn. Dan pleeg je karakter- of reputatiemoord. In mijn ogen is dat een venijnige criminele daad die zelden of nooit goed te maken is! Wanneer men iemand van diefstal beschuldigt, zal dat niet snel uitdraaien op karaktermoord, je hoeft echter maar de term seksueel misbruik te laten vallen en de naam van een persoon die dat gepleegd zou hebben, en die mens kan het verder wel vergeten in het (beroeps)leven. Zo werkt het in ons soort samenlevingen. Denk maar aan pedofielen die nooit iemand kwaad deden, maar louter door het feit dat ze pedofiel zijn bijna nergens meer kunnen wonen, werken of ontspannen. Of aan al die jongens in de VS die ooit betrapt zijn op het kijken via Internet naar kinderporno, maar verder nooit enig kwaad deden, doch vanwege de veroordeling voor hun gedrag op Internet voor het leven gebrandmerkt zijn omdat de overheid ze met naam en adres op een voor het publiek toegankelijke lijst plaatst van plegers van een seksueel misdrijf. We moeten dus heel voorzichtig zijn in deze zaken; niet alles is in werkelijkheid wat het soms lijkt! Daar behoren we rekening mee te houden. Klokk heeft zijn site inmiddels al voor een deel aangepast. Ook de Widdonck biedt via een beveiligde site contact aan met zijn klachtencommissie!

Ik heb dan ook nergens gezegd dat de melders van seksueel misdrijf allemaal liegen of iets dergelijks, maar dat we moeten oppassen. Ieder heeft zo zijn eigen waarheid, die gekleurd wordt door zijn leeftijd en kennis, maar bovendien door zijn gevoelens. Een optimist kijkt anders tegen de feiten aan dan een pessimist, een verliefde weer anders dan een bedroefde mens, en iemand die opgroeide in een gezonde sfeer kijkt en denkt nu eenmaal anders dan iemand die opgroeide in een verziekte omgeving, enz. We moeten dus oppassen met voetstoots aan te nemen dat wat gezegd, geschreven of gedacht wordt ook altijd de hele en correcte waarheid zou zijn. Vertekening of persoonlijke inkleuring is eerder regel dan uitzondering. Voorzichtig zijn met beweringen – ook met die van jezelf – is dus altijd geboden!

Voorbeelden. Eerder meldde ik het voorval van de man die de broeders van een internaat ervan beschuldigde dat zij een slaapmiddel in zijn eten hadden gedaan, omdat hijzelf na het eten vaak in slaap viel. Elke goede rechter zal dit met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid ontmaskeren als een verkeerde conclusie van de klager. Dus niet als een leugen, maar als een misverstand, omdat in slaap vallen na een stevig maal van vetten en koolhydraten een heel normaal, vaak voorkomend verschijnsel is. Ondertussen staan de broeders door de beschuldigingen van de klager/slachtoffer wél in een kwaad daglicht, met alle kwalijke gevolgen vandien voor hun reputatie enz..

Op deze site kom ik tegen dat broeders verdacht werden gemaakt omdat er meer dan eens werd waargenomen dat zij jongens meenamen op hun kamer. Op zich hoeft daar helemaal niets mis mee te zijn. Mensen moeten toch gesprekken kunnen voeren onder vier ogen? Zijn alle mannelijke huisartsen, specialisten, psychiaters enz. nu ook al verdacht als zij een kind of vrouwelijke patiënt/cliënt tot hun spreekkamer toelaten en de deur dichtdoen? Waarom zouden er bij broeders/groepsleiders die met kinderen spraken in een afgesloten ruimte ineens wél, of zelfs altijd onoorbare zaken hebben plaatsgevonden of plaatsvinden? Beginnen wij zelf niet ziekelijk wantrouwend te worden als we alles verdacht gaan vinden als daar priesters, kloosterlingen of mannen bij betrokken zijn? Kweken we zo niet zelf een hysterische sfeer, een hetze? Moeten echt alle goeden onder de kwaden lijden? Ik ben slachtoffer noch dader, maar in zo’n door wantrouwen en verdachtmakingen getekende wereld wil ik niet wonen en leven!

Om die mogelijk hetze-achtige sfeer te vermijden, heb ik ervoor gepleit om de klachten, verdachtmakingen, insinuaties en beschuldigingen op een beveiligde plek te doen plaatsvinden, en dat de melders van een klacht altijd eerst moet inloggen. De beschuldigingen zouden ook niet mogen worden getoond aan iedereen die langs komt. Oproepen mogen best worden gedaan, maar dan zonder het noemen van persoonsnamen. Beter een mens ten onrechte niet aangeklaagd, dan eentje valselijk!

Tot slot zou ik willen zeggen, dat ook ik het heel belangrijk vind dat de daders plus de organisaties waarvan zij deel uitmaken of maakten schuld bekennen en boete doen, ofwel genoegdoening geven. Maar dan nog is de kous niet af. We zullen los moeten komen van ons verleden, en van ons slachtofferschap. Drank en drugs lossen niets op. We moeten ons mentaal bevrijden van de last die drukt op onze schouders en ons gemoed. Vroeger noemden we dat: vergeving leren opbrengen/toepassen. Dat is een moeilijk mentaal proces, en dus meestal ook een lange en pijnlijke weg waarvoor niet per se een schuldbekentenis van de dader nodig is. De hulp van derden kan echter wel heel belangrijk zijn, m.n. als het een liefdevolle en begrijpende partner is, en of een psychotherapeut. Het kan ook zijn dat die gewenste partner er niet is, of dat het geld ontbreekt om een therapeut in de arm te nemen. Je kunt dan soms veel hulp en steun ondervinden van de auteur van een zelfhulpboek over vergeving. Standaardoplossingen zijn er niet. Je zult zelf moeten zoeken wat voor jou werkt. Van die zelfhulpboeken zal ik er een paar noemen:

– “Vergeving als geschenk” geschreven door Oliver Clerc. Uitgebracht in 2010 door uitgeverij AnkhHermes te Utrecht;
– “Je kunt ook jezelf vergeven” geschreven door Colin C. Tipping. Uitgebracht in 2009 door LezersPoort uitgevers te Haarlem;
– “Boek van vergeving | Een gids van wond naar wonder” geschreven door Willem Glaudemans. Uitgebracht in 2013 door uitgeverij AnkhHermes te Utrecht, en
– “Neem uw verleden op | Over vergelding en vergeving” geschreven door André Lascaris. Uitgebracht in 1999 door uitgeverij Ten Have in Baarn.

Ik hoop dat jij en anderen de weg naar heling en grotere vrijheid alsnog zult vinden, maar ook dat we zorgvuldig zullen omgaan met de goede naam, eer en integriteit van medemensen die terecht of onterecht in de beklaagdenbank zullen verschijnen. Kwaad met kwaad vergelden dient geen enkel positief doel!

@Henriëtte sch. Je lijden is duidelijk, en de oorzaak eveneens. Het misverstand waar jij hier echter van uitgaat is dat vergeven maar één betekenis heeft en één richting op werkt: het goedpraten van het kwade en de dader. Er is echter nog een andere betekenis of kant aan vergeven, en die heeft vooral betrekking op jezelf, op het slachtoffer, en dat is: jezelf losmaken, bevrijden van je gehechtheid aan woede, pijn, je verleden, met als doel weer open en vrij, liefdevol je eigen leven op te pakken. Naast boosdoeners is er immers nog zoveel moois en goeds (ook onder de mensen!) dat ons goed kan doen! Stel dat je kwelgeesten van destijds niet meer aanspreekbaar of zelfs dood zijn, en er geen verhaal meer gehaald kan worden, ben je dan gedoemd om je hele verdere leven ongelukkig door te brengen? Ik geloof daar niets van. We hoeven m.i. in ons hoofd en hart geen eeuwige slachtoffers te blijven, maar mogen, moeten en kunnen opstaan en zeggen: jij of jullie krijgen mij er niet onder. Wat mij is aangedaan, betekent niet het einde van mij; ik mag er zijn zoals ik ben, en ik wil en kan altijd nog liefhebben. Om lief te hebben en daardoor te genieten en groeien, daartoe zijn we geboren. Vandaag nog stel ik me open voor de liefde die ik kan voelen in/met mijn hart, want ik wil niet dood, maar leven, en waar mogelijk ook geluk ervaren. Van haat en woede gaat een mens alleen maar kapot. Dat laatste wil ik niet laten gebeuren! Ik distantieer me van het kwaad, en zijn bedrijver(s). Die keuze kan ieder voor zichzelf maken, misschien langzaam, maar dan toch beetje bij beetje, elke dag ietsje meer. Ik weet uit ervaring dat het kan, en je uiteindelijk ook verlossing brengt. (Bezocht vergeefs meerder psychiaters, gebruikte jarenlang depressiva enz. tot ik in rust, stilte en ontspannen mentale overgave mijn ware zelf terugvond, en tot inzicht kwam door me niet meer van de wijs te laten brengen!) Dat is ook precies waar Olivier Clerc bij uitkomt in zijn kleine boekje “Vergeving als geschenk. Magische ontmoeting met Don Miguel Ruiz” uit 2010. (slechts 127 pagina’s!) Je kunt mijn aanbeveling natuurlijk boos van tafel blijven vegen omdat je zo van lijden houdt, dat je het lijden aan het verleden niet wil missen, maar schiet je daar nu echt wat mee op? Word je daardoor een liefhebbend en genietbaar, gezellig medemens? Heeft God of de schepping je zo bedoeld? Is dat je ware roeping of levensopdracht: eeuwig lijden? Dat moet een misverstand zijn; ik wil het eenvoudig ook niet geloven. Ook jij bent tot veel meer moois en goeds in staat dan je nu wellicht meent. Grijp dan ie kans, en verwijder alle boosheid en boosdoeners uit je leven. Jij gaat over je eigen leven en geluk, en niet je kwelgeesten! Heb jezelf lief: gun jezelf ook eens wat, en geloof in jezelf. Daar is niets mis mee!

Dag P.G. Ik vraag heel erg af, wat jou beweegreden zijn, je hele psychologische ervaringen hier te delen, met mensen die hier een heel duidelijk doel hebben. Erkend te worden in het geen hen overkomen is. En ook wel eens hun pijn willen delen, omdat het mogelijk al zo moeilijk is en was, om erover te praten. Ik heb mijn mening al gegeven, wat betreft, dat men beter inderdaad geen namen kan noemen. Ik ben het eens, dat dit eventuele onschuldigen kan schaden. Zelfs als dader zelf, die mogelijk op een verkeerde wijze schade aan kan ondervinden. (hoe erg dit gevoelsmatig ook kan tegenwerken). Maar dat zijdelings gelegd te hebben….vraag ik me echt af, wat jou specifieke beweegredenen zijn, om je mening hier te uiten op een wijze, waarop jij dat doet. Wat is jou doelstelling? Je bent duidelijk geen oud (bewoner/bewoonster) van de Widdonck. Je praat met alle gemak over de pijn van anderen, en betrekt hier je eigen visie op. Je praat over de psychologie van een kind, en de psychologie ervoor en erna. Wat is je doel? Ik begrijp, dat mensen anoniem hun verhaal willen doen, omdat dit een stuk veiliger is. Daarom is het op geen enkele wijze vreemd te noemen, dat de mensen anoniem kunnen blijven. Toch begrijp ik jou anonimiteit, als enige, niet. Maar goed, dit kan aan mijn gevoel liggen, mijn eigen visie op je schrijven. Misschien, dan een betere uitleg hieraan kan geven? Wilt geven? Ik begrijp het namelijk niet.

@ Ron nog even 2 laatste opmerkingen.
1. Ik lees hier inderdaad nauwelijks en ben ook niet van plan dat te veranderen, maar da´s dus niet handig wanneer je wilt reageren of zo omdat ik weer +s onduidelijk heb geschreven )nog niet na gelezen dus, maar ik ken mijn eigen talenten )
Da´s praktisch op te lossen± ik heb zelf een weblog (waarop o.a. zelfs dit over die dossiers, realiseer ik me nu, al een paar jaar staat) , daar zelf ik dit ook even op zetten, want dit zeg ik met alle verantwoordelijkheid die daarbij gewoon in het openbaar. Wat jou de mogelijkheid biedt om wanneer je dat wenst om een vraag of reactie of zo te hebben. (zolang je je aan de spelregels over persoonlijke rechten houdt die er ook staan, is het engels onhandig voor je is ook dat simpel op te lossen zodra je je mond daarover even open doet)

2 Even voor alle duidelijkheid, ik had dat gesprek met Meurders niet met mijn vriendje of zo, wat je dus verder geen meter aan zou gaan maar in zijn functie als Algemeen Overste. Zo heeft hij die brief dan ook ondertekend. Dat betekent dat die brief en wat er hierbij verder heeft gespeeld etc. dus ook openbare informatie. Wat dus ook betekent dat ik vanzelfsprekend mee werk aan verdere vragen hierover van jou of van wie of wat je dat dan ook wenst behalve de media, mocht dat de Paus zelf zijn kost je dat als tegenprestatie wél een ijsje in Rome.

Ik heb ook bij Brouwers in de klas gezeten en ben menig maal onder de verwarming geschopt

Als je wat over de widdonck beweerd moet je er gewoond hebben,er geslapen hebben op de uilen zolder.
En als je dat gedaan hebt dan kun je pas zeggen dat de broeders van onze lieve vrouwen van zeven smarten goed waren .
En soms een klap voor je kop, of een schop onder je kont was goed.
Maar toen kwamen er ratten als Geert Hovens uit tegelen een sadist een grove klootzak waar ik nog van droom .
ik hoop dat de lul ,iets wat ik nu kan zeggen tenzij hij ook oude mensen afrost.
ik word op 19 oktober 62 jaar en hij is een trauma wat ik heb overgehouden.
Ik heb er ook goede vrienden aan overgehouden zo als broeder Hugo,waar ik helas nu al een half jaar geen contact mee gehad heb vanwegen een hersen infarct.
Dus weet goed wat je schrijft,en doe de gene pijn die je pijn moet doen en niet de andere.
Ik was bewoner van 1958 tot 64.
En weet dat die lul ook nog leraar is geweest op de cosiale academie in maastricht.
Dit stuk is geschreven door een oud bewoner J.Vial (Joop

Hi P G
Weet jij nog hoe die broeders heten die met ons mee gingen naar de boerderij, er was ook een blonde broeder die in de kleine tent sliep, hoe heette die?
En in een paar grotete tenten sliepen de andere jongens en de rest in de boerderij zelf

HELP HELP
IK zoek oudbewoners die met mij in de groep zaten waar broeder innocentius en broeder christiaan ook zaten, mijn naam toentertijd was harrie of henri, paul pronk en ivo verboon zaten ook in mijn goep.
Mijn smeekbede aan oudbewoners is de naam van een blonde broeder te weten, ik ben door vele jaren van crisis in me leven en verdringen en verdriet juist die naam kwijt van mijn pijniger, ik moet het weten want ik wil alsnog hem aanklagen HELP

Henriette

Hoi Henriette,
het onderzoek wat eventueel plaats gaat hebben zal dezelfde strekking hebben zoals ze dat in kinderdorp neerbosch hebben gedaan, een gedegen onderzoek, met de vraag; wat heeft zich hier afgespeeld in de jaren waar we het hier over hebben. Google “onderzoek kinderdorp neerbosch’ en zie wat de widdonck ook kan gaan verwachten!! Het doel wat hiermee gediend wordt is “de beerput open en opruimen die rommel!!!!!”

was vergeten aan te vinken voor e-mail dus dan maar even zo gr theo.

heibloem is een grote beerput

zou u morgen of deze week met mij willen bellen?
Ik zoek steunbewijs voor een cliënt die aangeeft misbruikt te zijn in de jaren 1960 – 1962 door br Henri…

Mr T.W.H.M. Weller 040-2448970

Geachte heer Postma,

Ik lees op de blog uw korte verhaal en zie dat u in 1960 – 1969 op de Widdonck te Roggel heeft gezeten.
Weet u zich een broeder te herinneren die ook sport of gymles gaf aan de lagere school.
Hij was ook begeleider op het internaat.
Ik ben voor een cliënt op zoek naar syeunbewijs.

dank voor uw medewerking.

T.W.H.M. Weller. 040-2448970

Hallo Henriette, dat kan ik niet precies zeggen.. waat ik mij kan herinneren is, dat ik vanaf de Stenentrappen vanuit Roermond naar de Widdonck moest. ik moest 22 broers en 3 zuesen daar achterlaten. Ik weet nog toen ik daar aankwam denk dat ik ca. 7/8 jaar was.. dat ik op een soort van koer kwam waar een rek stond en nog een oud gebouw. Naar een paar weken ben ik daar eerts door een oudere bewoner ook een jongen sexueel misbruikt.. Nadien is het een tijd niet meer voor gekomen. Toen het oude gebouw weg was en de nieuwe paviljoens er kwamen weet ik mij nog te herinneren dat er ook een grote vijver lag met aan omringt door gebouwen waar ook een soort zieknhuisje wwag,… en overdekte kleine winkelgalerij.. en in het oude gebouw gingen we wel eens film kijken.. Ook een grote speelzaal voor moeilijk opvoetbare kinderen lag er en daar was een broeder kan zijn naam niet met zekerheid zeggen die ook in de psuygologie werkte en die heeft mij sexueel misbruikt. Hij was plotseling weg en bleek getrouwd te zijn. Verder zat ik in het gebouw van de jongste kinderen.

Kan mij nog levendig voor de geest halen van de keren dat ik misbruikt ben… de eerste keer was in het oude gebouw in een badkamer hij moest zgn plassen.. de 2e en nog een paar keer door die broeder.. was in de speeklzaal van de psygologische afdeling… hij had daar zijn hoekje gemaakt..

Ik organiseerde ook feesten en met behulp van Juffrouw Witlox ik dacht 2 per jaar en die waren leuk. In de jaren 70 ben ik vertrokken op kamers naar Roermond om de LTS af te maken maar heb er verder niks mee gedaan met het diploma.

Ken Piet Vaessen ook nog een goede vriendelijke groepsleider die getrouwd is met tante Doortje zo mochten we haar ook noemen. We waren dacht ik ook op het trouwfeest.. kan mij daar iets van herinneren. Maar Piet kon rennen als niemand anders, als je iets had gedaan kon je rennen wat je wilde maar hij haalde je in.

Broeder Cornelius (directeur) heb ik ook gekend was een vriedelijke man.. volgens mij was hij net directeur af toen ik vertrokken ben. Al bij al heb ik daar een goede tijd mee gemaakt, weet nog dat ik op zondagen zat te wachten of iemand van mijn ouders kwam.. maar vaak bleef ik alleen achter.. daar heb ik nog wel eens last van die leegte die toen viel. En dan was er Piet of Dorrtje die mij dan trooste,, ook andere juffrouws deden dat…

Richard Rutgers en Broeder Hugo Leunissen zijn Pedo’s. Jaren 1965 – 1970 Groep Lagerwei – eigen ervaring,zeer vernederend

Jaap

Zeereerwaarde Broeder Amatus Meurders Is inmiddels overleden op 28 December 2016.

Hoi,

mijn naam is Marcela (schuilnaam), ik heb op de Widdonck gewoond vanaf mijn 11de tot ongeveer mijn 14de levensjaar. Ikzelf ben door een jongen ontmaagd, hij ging op een gegeven moment door naar de anderen meisjes uit de groep. Op een gegeven moment heeft hij bijna met ieder meisje uit de groep gemeenschap gehad. Wanneer de begeleiding een ronde liep verstopte hij zich onder mijn bed om niet betrapt te worden. Ik geloof dat de begeleiders echt wel door hadden van wat er speelde, echter grepen zij niet in. Ik ben hierdoor mentaal echt helemaal verscheurd en heb mijzelf vanaf dat moment als minderwaardig beschouwd. Nu gaat het wel weer maar ik heb moeite met relaties en het vertrouwen hierin. Dit alles is daar echt een consequentie van. Ook weet ik dat een ander meisje verkracht is door een andere jongen uit dezelfde groep waarin ik woonde. Ik zat daar vanwege mijn adoptie, ik was geen kind dat ‘ongepast’gedrag had. Ik was erg beschermd opgevoed. Echter zat ik met tuig uit Rotterdam, Den haag en uit de anderen grote steden. Deze kinderen waren echt een hoopje ellende, soms was ik ook echt bang van hen omdat ik echt uit een ander milieu kwam. Uiteindelijk ben ik weg gegaan, ik wilde naar de stad en niet meer op zo;n groot terrein in een bosrijk gebied wonen. Echt verschrikkelijk! Mijn kinderen zou ik hier nooit laten plaatsen, indien je momenteel als ouder twijfelt moet je het aanvechten totdat jeugdzorg je kind overplaatst.

Overigens ben ik nu 32 jaar oud.

Ik heb er ook gewoond van ’74 tot ’85 in Paviljoen de Wildhof.
Het gevaar van sexueel misbruik kwam toen niet van de leiders (Mariet / Kees / broeder Hugo) of mr Brouwer op de school.
Nee! Het kwam vande oudere bewoners zelf.
In mijn tijd woonde er een zekere “Fred”.
En die mocht vaak op het (electrischekarretje rondrijden om de was enz op te halen.
Hij wist dat dit mij aantrok en nodigde mij uit om mee te rijden.
Ik was 9!!!
Na afloop parkeerde hij dat ding in de garage en dwong mij in de laadbak op mijn buik te gaan liggen.
Kleede mij van onder uit en verkrachte me.
Ben nu 52 en krijg het niet uit mijn kop.

erg oud allemaal. maar moet toch ff wat zeggen…lucht op. ik zat er in 19 4 5 76 ik ben nooit misbruikt. maar. t geval Nicky Verstappen doet veel oprakelen. een verdachte in die zaak was toen mijn voogd. toen ben ik al ondervraagd over misbruik. hij was toen ook al verdachte. en nu die Jos in beeld komt…ik dat ook met de groep in een blokhut met leiding. 1 jongen wilde EN MOCHT …pfff…naakt rond lopen en met een bos sleutels speelde hij aan zijn geval…..op een of andere manier kom die Jos Brech daar steeds in voor in die gedachten.