Deetman: Terugblik en vooruitzicht
door Ton Leerschool
Beste mensen,
Nu ik de onthullingen van het eindrapport van de commissie Deetman een paar dagen heb kunnen laten bezinken/verteren, kan ik de volledige impact daarvan ook beter overzien….denk ik… en wil mijn inzichten met jullie delen, wat die waard zijn moet iedereen voor zichzelf bepalen.
Woede
In eerste instantie werd ik heel erg kwaad tijdens de persconferentie van dhr Deetman.
Het “zalvende” taalgebruik, de voortdurende relativering van de rol of specifieke verantwoordelijkheid van de katholieke kerk, het gebrek aan directe harde beschuldiging, het werd mij af en toe echt teveel.
Ik realiseerde mij dat ik zat te wachten op een keiharde veroordeling van de katholieke kerk, want te lang hebben wij allemaal de zelfde dingen al gezegd, alleen werd er niet naar ons geluisterd…en naar deze door de wol geverfde politicus wel.
Teveel kostbare tijd is verloren om tot de zelfde conclusie te komen die wij al jaren geleden getrokken hebben: de kerkorganisatie in Nederland was op de hoogte en heeft er niks aangedaan en daardoor zij onnodig meer mensen slachtoffers geworden, onnodig meer levens, families, gemeenschappen, etc. beschadigd.
Daar hadden voor mij hardere, duidelijkere, woorden gepast, maar die mag je niet verwachten van dhr. Deetman want dat is zijn stijl niet. Van mij mocht er bloed stromen uit de TV, maar Deetman’s pijlen snijden via diplomatie en weloverwogen woorden diegene voor wie ze bedoeld zijn…
Wetenschappelijk onderzoek
De commissie Deetman heeft wetenschappelijk onderzoek gedaan. Daarbij hoort een objectiviteit en een zekere afstand om waar te kunnen nemen wat er daadwerkelijk waar te nemen valt. Het dilemma voor de commissie was dat zij “besmet” raakte door de getuigenissen en de ontmoetingen met de slachtoffers. Bij dit onderwerp past geen “koude” analyse…en de emotie dringt hier en daar door; was dat niet merkbaar in de persconferentie, dan toch zeker in het lijvige boekwerk dat het resultaat van anderhalf jaar onderzoek belichaamt.
Hier ligt ook de kracht van het rapport.
Het is geen emotioneel relaas, maar een opsomming van feiten en bevindingen. Geen speld tussen te krijgen.
Dat ik geen fan van de commissie Deetman was en ze van begin af aan bevochten heb mag algemeen bekend zijn. Tenslotte zat ik niet te wachten op een kerkintern onderzoek, maar gaf (en geef nog steeds) de absolute voorkeur aan een door de maatschappij (lees: overheid) gedragen onderzoekcommissie.
Maar…
Er ligt nu een rapport op tafel: onvolledig, incorrect en met reuze historische gaten en vol met vraagtekens.
Maar zelfs met al die gebreken zegt het rapport tegen mij:
jij had gelijk! Jij hebt het altijd geweten, niemand geloofde je, maar je had gelijk!
Zij wisten ervan en niemand wilde dat horen of geloven.
En dát stukje in de puzzle die “erkenning” heet viel op zijn plek.
Niemand kan om dit rapport heen, zonder erover te struikelen…het ligt verschrikkelijk in de weg…
Het is een historisch document geworden, dat de Nederlandse geschiedenis in gaat.
En hoewel, nogmaals: ver van de waarheid, dit rapport is voldoende om heel veel mensen heel erg boos te maken op de katholieke kerk in Nederland. Van de mensen in de straat tot de politici, in binnen- en buitenland. Iedereen is het erover eens: dit rapport geeft een blik in de katholieke keuken hoe omgegaan is met de katholieke kinderen door katholieke geestelijken en hoe de z.g. “moederkerk” het eigen goed voorrang heeft gegeven boven het heil van de aan hen toevertrouwde gelovigen en hun kinderen. Daar kan de Nederlandse kerkorganisatie niet omheen, dit rapport en hun reacties daarop in woorden en, hopelijk ook ooit, daden zijn meetbaar geworden. Nergens meer om heen te vluchten, nergens meer om je te verstoppen…
En dan komen ze er nog genadig vanaf dat het rapport zolang na dato en afhankelijk van de beschikbaarheid van informatie in hun eigen duistere archieven opgemaakt is. Het beeld had er anders nog heel veel verschrikkelijker uit gezien.
Ontbrekende stukken
ANDER MISBRUIK
Commissie Deetman heeft zich (gedwongen?) beperkt tot seksueel misbruik…
Een heel groot, en misschien nog veel explosiever, stuk misbruik is niet onderzocht en nauwkeurig in kaart gebracht.
Explosiever omdat de mensen, die iets verder van het onderwerp verwijderd zijn, seksueel misbruik misschien nog wel “begrijpen”: dit gaat over lust en driften en die zijn nou eenmaal niet altijd volledig te controleren…(?!?)
Het doelbewust mishandelen, langdurig isoleren/opsluiten, geestelijk verminken en onderdrukken, e.d. en het in de doofpot stoppen van dergelijke zaken, laat een nog veel lelijkere, door-en-door verderfelijke en perverse kant van de katholieke kerk zien: de minachting voor de mens…
Die slachtoffers zijn nog steeds niet of nauwelijks gehoord en wachten tot nu toe nog steeds vergeefs om erkenning.
DE OLIEVLEK
Het rapport geeft nauwelijks inzicht in de vele facetten van de verreikende gevolgen voor slachtoffers, partners, familieleden, de samenleving, de wereld… Dit is een belangrijk ontbrekend onderdeel.
Misbruik verdeeld… en de gevolgen van die verdeling, die splijting, zijn nergens in het rapport te vinden.
De lidtekens van dit massaal misbruik zullen nog generaties lang onze samenleving tekenen!
Bijna iedereen heeft wel een mening over dit schandaal, opgewarmd door de media, maar heeft eigenlijk geen idee waar zij een mening over hebben. Heeft geen idee over wat het misbruik betekent afgezien van dat het “verschrikkelijk”, “tragisch”, “levensvernietigend”, of wat voor woorden ik nog meer de laatste tijd in de media hoorde of las.
En zou dit echt begrepen worden, dan zou de woede en de verontwaardiging nog vele malen groter zijn; het zou het einde van de katholieke kerk betekenen!
VERDER ONDERZOEK – DE KATHOLIEKE KERK
Dhr Deetman had gelijk: er is nog veel meer onderzoek nodig.
Maar laten we nu, zoals door diezelfde voorgesteld, het probleem niet ver-algemenen en een bijna onmetelijk antropologisch, historisch onderzoek naar inzicht in “wat er in godsnaam met onze wereld aan de hand is” starten. Laten we ons concentreren op wat er in de katholieke kerk aan de hand is en de laatste 2000 jaar aan de hand geweest is.
Mogelijk begrijpen we dan ook beter hoe het mogelijk was dat heel veel mensen in de kerk geweten hebben van het misbruik en niets ondernomen hebben…konden…of mochten.
Nergens in het rapport wordt de lijn doorgetrokken naar gebeurtenissen in Amerika, Canada, Brazilië, Columbia, Ierland, Engeland, Schotland, België, Duitsland, Oostenrijk, Zwitserland, Italië, Spanje, Frankrijk, Polen, Litouwen, en ik kan nog een tijdje doorgaan…
Het Vaticaan blijft, doelbewust of “per ongeluk”, buiten schot…de Nederlandse kerkorganisatie trekt het boetekleed aan en laat zich murw slaan door het rapport en de media. Daardoor word er niet verder gekeken…
Weer zijn het de slachtoffers die weten hoe het systeem van de kerk uitstekend gefunktioneert heeft. En weer zal dat door een wetenschappelijk rapport bevestigd moeten worden. En weer zal er heel veel kostbare tijd verloren gaan.
Vanuit Rome kwam de opdracht alles onder de pet te houden en dat is gebeurt. De kerkelijke regels staan iemand toe te liegen als de goede naam van de kerk in het geding komt; daarom kunnen de bisschoppen liegen zonder met hun ogen te knipperen…
Zij doen wat de “heilige vader” van hun vraagt; zij dienen het hoogste goed en hen wacht de eeuwige beloning daarvoor.
De relatie tussen Rome en de gebeurtenissen te onderzoeken mag niet verwacht worden van een door de kerk aangestelde commissie. De resultaten mochten er voor de Nederlandse kerk slecht uitzien, maar een relatie met Rome mocht niet gelegd worden. Daarvoor is meer onderzoek nodig en wel door de wereldse macht: de Nederlandse overheid.
Nu is het aan de overheid
Het rapport van de commissie Deetman mag geen eindpunt zijn maar moet het begin zijn van verdere actie.
Daar zal ik mij de komende tijd dus sterk voor maken, zolang de katholieke kerk Nederland uit zichzelf geen daadkrachtige initiatieven onderneemt voor en met de slachtoffers, dat de Nederlandse overheid zijn verantwoordelijkheid neemt:
– verder onderzoek start met het rapport Deetman als uitgangspunt
– onderzoek naar fysiek en psychisch geweld in kerkelijke instellingen
– inrichting van een echt onafhankelijk (en niet een z.g. onafhankelijk) meldpunt
– investering in de specifieke hulpverlening voor slachtoffers van seksueel en ander misbruik
Ik wens jullie allemaal kracht en hoop voor 2012 toe!
Ton Leerschool
webmaster
Stichting Mannenhulpverlening na seksueel misbruik
Hallo Ton,
Hartelijk dank voor jouw betoog. Indien je hulp nodig zou hebben op één of ander manier, wil ik klaarstaan.
Iedereen een liefdevol 2012 met allen kracht om verder stappen te gaan ondernemen. Samen staan we sterk. Druk op de politiek zetten voor verder onderzoek. Laat zoals Ton zegt er niet teveel tijd verloren gaan.
ton
niets meer aan toe te voegen behalve dit: na alle tijdrekkerij is de tijd van woorden voorbij. Wij willen daden zien: richting slachtoffers en richting de schuldigen.
De reactie van de bisschoppen en knr was er een zonder emotie, kil en afstandelijk.
Het boetekleed aantrekken is pure tactiek: dat leer je op de eerste de beste niet eens zo dure communicatiecursus, kun je niet meer ontkennen, trek dan het boetekleed aan en beken schuld, dan kom je als dader in de slachtofferrol te zitten. DAAR TRAPPEN WIJ NIET IN!!.
Wij eisen daden en geen woorden, ons geduld is op!!!
Beste Ton.
Een prima relativering waarbinnen de tekortkomingen van de Commissie Deetman helder worden weergegeven. Zeker mag dit rapport niet het einde zijn, maar pas een begin. Samen zullen we de schouders eronder zetten en dat doen wat nodig is, Van de Leiding van de RKK valt weinig te verwachten en zij reageren ook alleen maar als ze met de rug tegen de muur staan en dus geen kant meer opkunnen. Ik sta volledig achter je!!! Mocht ik je van dienst kunnen zijn binnen onze strijd, kan je mij altijd bereiken op driessenhahurij@hotmail.com
Verder wens ik iedereen die de stichting een warm hart toedraagt, een goede jaarwisseling toe en een strijdbaar en rechtvaardig 2012!!!!