Kind van schaamte

Beste vrienden,

Met aandacht heb ik zowat alle verhalen gelezen. Neen ik kom niet uit nederland maar uit België. Doch de problemen zijn van dezelfde aard. Ik heb pas het geheel van de ellende kunnen verwerken nadat ik een boekje schreef hierover. Gezien de uitgevers in ons land niet staan te springen en Nederland meer open is, komt het boekje uit op 7 maart in Nederland “uitgever Boekscout”.

Ik hoop sommige lezers met dit boek te boeien, vooral die personen die net als ik opgroeide in weeshuizen of instellingen. Je zal al vlug merken dat het probleem overal het zelfde is.

Voor info kan je steeds terecht Heds@skynet.be

Boekscout.nl presenteert met trots:
Kind van schaamte
Jos Herbots

vaste prijs  15,95

Vanaf zijn geboorte woonde Jos Herbots in verschillende instellingen. Jongens en meisjes leefden gescheiden en groeiden haatdragend tegenover elkaar op. Het was een tijd waarin de strenge wetten en het katholieke geloof strikt werden nageleefd. Hoe harder de liefde voor God letterlijk in hen werd geslagen, hoe groter de afstand werd tot hun geloof. Op 13-jarige leeftijd was hij plots geen weeskind meer. Zijn doodgewaande ouders kwamen hem afhalen om hem te laten werken in een fabriek. Hier brak de hel los… Jos Herbots schrijft het verhaal zoals hij het ervaren heeft. Een intrigerend verslag van en over een Kind van schaamte.

kunt dit boek bestellen. 

Een stukje uit het boek:

Toen de trein een uurtje later stopte aan het Noordstation, stond de pater ons op te wachten. We liepen hem stralend tegemoet. We hadden zoveel te vertellen, maar de pater vroeg ons even te wachten. Toen riep hij mij bij zich. Hij verwijderde zich van de andere jongens terwijl hij mijn hand vastnam.
Hij maakte een gebaar naar een vrouw die wat verderop stond.
Ze was slordig gekleed met een oude anorak en ze had lange haren die onder haar witte hoofddoek met rode bloemen uitkwamen. Enkele meters verder stond een oude kinderwagen. Aarzelend kwam de vrouw naar ons toe.
De pater nam mijn hand stevig vast en bukte zich. “Dit is je moeder,” zei hij, “je gaat nu met haar mee.” Ik kreeg een krop in mijn keel. Angstig klampte ik me vast aan de pater en riep dat mijn moeder gestorven was, dat het allemaal leugens waren. Ik huilde en riep gewoon uit schrik voor het onbekende. De pater trachtte mij van zich weg te duwen terwijl mijn zogezegde moeder aan me trok om me van de pater los te rukken. Eén enkel ogenblik loste ik even, en weg was hij. De vrouw, die plots mijn moeder bleek te zijn, sleurde me mee naar de andere kant. Ik kon niet eens afscheid nemen van de juf, de pater en alle vrienden in het jongenstehuis. Ik had zelfs niet de kans gewoon naar de andere jongens te kijken. Ik wist ook niet of andere medereizigers het schouwspel gezien hadden. Het ging ook allemaal zo snel. Ik was er helemaal niet op voorbereid. Die kleine spulletjes die nog op mijn kastje lagen in het jongenstehuis en mijn nieuwe kleren waren op enkele seconden voorgoed verleden tijd.

Bestellingen: www.boekscout.nl   vanaf heden.                                  www.boekscout.nl, info@boekscout.nl 

Verder kan het boek besteld worden in alle betere boekhandels in België en NederlandOnder het ISBN nr. 978-90-8834-725-2 na 6 maart 2009 

Oprechte dank om deze mailing door te zenden aan vrienden en kennissen.

4 antwoorden
  1. Louis Van Tongelen
    Louis Van Tongelen zegt:

    Ik heb dit boek gelezen een prachtig boek ik ken de auteur van het boek. Aangezien hij de zelfde tijd in het weeshuis te Zelem (B) bij mij daar gezeten heeft. En daar de zelfde gruwel meegemaakt heeft als ik bij die zogezegde lieve nonnen , naar de buiten wereld toen toch. Ik vind het nog een vriendelijke boek dat hij neergeschreven heeft. Maar ik versta het in de maatschappij moet men vriendelijk zijn tegen over de kerk instituten en zijn leiders. Maar de werkelijkheid tegen over de kerk instituten en hun dienaars hoe dat zij ons opgevoed hebben is onbeschrijfelijk. De naam “GOD” hebben ze in ons letterlijk in gestampt en in geslagen en ons hersengespoeld zo waren ze heer en meester over de kinderen en in de maatschappij. De kerk in Belgie stond boven de wet en nu proberen ze het nog! In die tijd als kind in het weeshuis te Zelem hadden wij niemand niet we konden het niet zeggen. Wij stonden alleen op de wereld, en als je iets zegde tegen iemand was je een leugenaar en uitschot zeg maar een wegwerpkind van de maatschappij. Een kind dat ongewenst was op deze wereld, ja ik heb het ook allemaal meegemaakt als kind maar dan bij de nonnen, dat waren de ergste in dit soort! Ik geloof nog wel maar in welke “GOD” als die alwel bestaat? Ik heb jaren moeten zwijgen van de kerk en de overheid, nu zwijg ik voor niemand meer!!!!

    • Emiel Wouters
      Emiel Wouters zegt:

      ja jos, ik ben ook zo’n kind van de schaamte. die periode dat jij in Zelem was, was ik er ook. wij zullen wel niet in dezelfde groep of naar dezelfde grotere hebben moeten luisteren. Ik had LEYSEN en POEDERS. Ik was zo beschaamd dat ik nu pas achter mijn broers en zussen ben gaan zoeken. het is erg dat er broers en zussen zijn (74, 72 66 en 58 jaar) die elkaar nooit gezien hebben. van de doden niets dan goed, maar ik zelf heb er twee (overleden) nooit gekend. van een ken ik de naam JAN, de andere ???. maar diegene die nog leven, daar zijn er bij die er meer dan 5 nooit gehend hebben. het gevolg van de schaamte waar we niet durven over te praten. Misschien moet ik eens op het kerkhof in Zelem rondlopen om te zien of daar ook nog kinderen an de schaamte liggen zoals iemand in het belang van limburg geschreven heft. of misschien eens een luistergroep oprichten. onder ons??? dan komen we meer te weten over ons zelf.

  2. Wim
    Wim zegt:

    Ik kan me volledig voorstellen wat je voelt, Ik ben in Gesticht Sint Hyronimus in St-Niklaas, Belgie geplaatst door de kinderrechter in 1964, omdat ik homosexuele neigingen had! Stel je voor ik was toen 13 jr en was op de katolieke school betrapt met een medeleerling op de toiletten omdat we aan elkaars penis zaten. Door de Broeders van Liefde die het gesticht hadden daar, werden wij met zeer veel sexuele liefde behandeld, wij waren immers psychisch gestoord omdat we als kinderen elkaars lichaam verkenden! Onze straf was sex met de verplegende broeders! Wij werden verplicht alle sexuele handelingen te ondergaan en uit te voeren die door de god dienende Broeders van Liefde werden bedacht, zoals penetratie en het zuigen van hun penis! Deden we het niet mochten we een paar dagen in de cel voor weerspannige gekken gaan ! Dank je wel kerk en justitie! Als je dan nadien probeerde dat te uiten dan was je een leugenaar en psychisch gestoord!
    Per slot van rekening verbleef je in een psychiatrische instelling!!

  3. casteleyn johan
    casteleyn johan zegt:

    Aandachtig boek gelezen verschillende malen kind van schaamte ,weggevoerd in 1958 met politie optreden losgetrokken van mijn zus was dan tussen 5 & 6 jaar onbekende tegemoet was weesinstelling ,met de woorden zal ze nooit vergeten het is maar voor 14 dagen het is 7 jaar geworden gescheiden van broer en zussen ,na 7 jaar geplaatst in home als 14 jarige was direct volwassen en moest mijn plan trekken ,veel vernederingen moeten ondergaan opvoeding het was zwart of wit ,langzaam zelf mijn weg gezocht met vallen en opstaan het is gelukt na bijzondere moeilijke jaren ,ben nu zover gekomen gaat nooit terug naar instelling (bejaardenhuis) zal als het zover is zelf beslissing nemen hier stopt het is welletjes geweest in geheugen gegrift ,heb een lieve vrouw en zoon en vrienden waaronder een stukje familie maar zal nooit maar nooit aanvaarden dat iemand voor mij moet zorgen

Reacties zijn gesloten.