Lange man met bril

Hoe heeft dit kunnen gebeuren? Mijn vader werd ziek, en het ging financieel niet best. Mijn vader was gelovig, en mijn moeder ook. Van vrienden konden zijn een huis huren tegen een lage huur. Toch verhuurde wij een kamer. Dat was een financiele bijdrage voor mijn zieke vader die piano’s ging stemmen om het gezin te onderhouden.

En toen kwam die ene man: een lange man met een bril op. Om wanneer mijn ouders niet thuis waren mij vanuit het donker te begluren. Ik deed als vierjarige de laken over mijn gezicht. Want dan zou de enge man verdwijnen dacht ik in mijn kinderlijkheid.

Hij nam mij mee naar zijn kamer. De andere twee kinderen waren beneden en wisten van niets. Daar was het eerst spelen. Toen op een avond was het op mijn handen leunen op het bed en nam hij mij van achtere.

“Ik zal altijd invloed op je hebben waar je ook ter wereld gaan” zei de lange pedofiel. Hij dreigde me. Ook mocht ik tijdens zijn “spel” niet huilen.

Ik heb dit verdrongen. Nooit hebben mijn ouders de signalen herkent. Het viel op dat ik erg verlegen was. ik had geen zelfvertrouwen. Ik was erg apatisch. Ik kon geen vrienden maken, moeilijk relaties onderhouden. Jaren lang had ik nachtmerries. Ik was altijd bang voor het donker. Ik moest aan judo gaan doen vonden mijn ouders. Dus twee jaar na mijn ervaring stond ik van angst te kotzen omdat ik tijdens judo beetgepakt werd. Jaren later moest ik weer naar karate. Dat ging goed totdat een lange man met een strenge kijk in zijn ogen het bedrijf overnam. En weg was ik. Altijd maar het blok van eenzaamheid en down voelen. Geen vrienden, ouders die mijn kreet niet herkende in de jaren 60’s. Mijn broer en zus hebben dit ook nooit herkend. Altijd maar heb ik de weg alleen moeten gaan. En nu nog. Want ik moet het toch alleen oplossen. Mijn schoonzus ziet mijn verwerking als overdreven reageren. “Gewoon de nare gedachten blokkeren!”  Aan mijn zus heb ik ernorm veel.  Zij begrijpt mij nu. Want ik heb haar dit verteld.

Vorig jaar zijn de herinneringen teruggekomen. Toen pas kreeg in antwoorden. Alle scenario’s gingen door mijn gedachten. En zo kreeg ik perspectief op mijn pijnlijke verleden. Wat doet het ongelooflijk veel pijn!! Mijn moeder, 85 plusser, nu nog vertellen? Maar de behoefte om dit met haar te delen is geweldig sterk.

Omdat ik ook hiermee een oproep aan de dader wil doen, en ik in die jaren in Zuid-Afrika woonde, schrijf ik een paar zinnen in het Engels, als dat mag.

Who has experience the same as I did? In 1968 a young and tall and thin paedophile with glasses who sexual abused me in Cape Town. We lived in Tamboerskloof. I am sure he sexually abused other children. He stained the sheets with his semen. He had long hair and must now be in his sixties. He loved motor cycles.

Met dank aan mijn terapheute klim ik langzaam omhoog, en leer ik mezelf kennen. Ik leer dat ik er mag zijn, en ik ben met een studie begonnen. God stond erbij en keek er naar. Daar heb ik nog wel problemen mee. Maar ik groei langzaam naar de persoon die ik veronderstel was om te zijn. Maar het verdriet blijft.