Mijn verhaal
Beste mensen
ik heb me hier aangemeld omdat ik zelf seksueel misbruit ben en hier kan je ene beetje lezen hoe het gegaan is.
Mijn verleden
Dit is mijn verhaal wat ik nog weet van mijn verleden en deze wil ik altijd bewaren
Mijn verleden is een verhaal apart.
Het begon toen ik 9 was het was eng en niet leuk.
Ik werd seksueel misbruikt door een jongen van 14 hij heette anton.
Wat was ik vergeleken hem ik was niks ik was een zandkorrel en hij een baksteen.
Het begon met spelletjes en wie er verloor moes een opdracht uitvoeren.
Ik was toen nog maar 9 en ik dacht dat je dan bijvoorbeeld je 10 keer moest opdrukken.
Maar ja het werden van spelletjes seks en daarna een mes op me keel.
Ik liep altijd met hem mee en hij zij soms als ik een mes op mijn keel had.
‘’jongen als jij dit aan iemand verteld dan ben je binnen 5 minuten dood’’.
Dus ik werd ook bang en ik werkte niet tegen want wat kan je doen als je met touwen vast gebonden zit.
Het antwoord is niks dus ik liet het toe maar diep in mij hart deed het veel pijn.
En elke keer maar weer als ik buiten was het werd steeds vaker en vaker.
Ik heb ook wel soms gedacht ik ga nu dood kan nu maar met pijn in mijn hart aftellen want het kunnen mijn laatste 10 seconde zijn.
Ik heb het moeilijk gehad ik heb het zwaar gehad.
En ik was bang voor hem ook al kwam ik heb gewoon op straat tegen.
En ik weet nog hoe hij begon en dat was het volgende:
Anton: Richard heb jij je eigen al is een keer getrokken
Ik : Getrokken wat is dat?
Anton : dat je met je hand je velletje van je piemel heen en weer gaat want dan wordt hij stijf.
Ik : nee want dat vindt ik vies.
Toen pakte anten een grote mes van een doos en richtte hem naar mijn keel
Anton : jij doet het nu wel anders ga je dood en je zeg dit tegen niemand anders ga je ook dood
Ik : maar ik weet niet hoe dat moet.
En toen pakte Anton mij bij mijn armen en trok mij mee naar een trapleuning en bond mijn handen vast en hij ging trekken aan mijn piemel en daarna likte hij eraan en ik moest hetzelfde bij hem doen.
Ik wou dat niet en weigerde en hij zij je weet wat er anders gebeurt dus ik deed het maar met spijt.
Ik vond het vies ik vond het niet leuk ik huilde maar ik zij toen ik daar weg ging tegen mijn ouders ik ben gevallen.
Ik loog tegen iedereen want ik durfde het tegen niemand te zeggen en aan niemand te schrijven.
Want kijk ik was nog maar 9 en ja dan durf je zo iets natuurlijk niet.
ik leef nu nog elke dag met angst en zonder vertrouwen in mijn eigen.
Ik heb geen zelfvertrouwen geen moet meer.
Ik schrijf deze met tranen in mijn ogen.
Ik zie hem nog soms en als ik hem dan zie ga ik vluchten.
Ik ben echt waar bang voor hem.
Ik vecht nu voor mij leven en ik zoek de rust bij mensen.
Bij sommige kan ik die wel vinden maar niet bij iedereen
ik heb ook andere dingen moeten doen zoals kontje neuken en spermalikken.
Ik vond dat heel vies en het doet mijn pijn als ik er aan terug denk.
Want ik denk er ook aal dat het niet normaal is voor ene jongen van 9 en dan al seks hebben en terwijl je het zelf niet wil en het met geweld gaat.
Ik denk nog heel vaak aan die tijden want ik kan het nergens kwijt en ik ben bang voor de tijden die gaan komen.
ik schrijf dit omdat ik het ergens op moet uiten.
En het was gestopt toen ik 10 was toen vertelde ik het aan mijn moeder zus nicht en een buurmeisje.
Het kwam omdat dat buurmeisje over Anton begon en zij rare dingen en toen moest ik huilen.
Mijn moeder vroeg aan mij wat is er wat is er.
Ik zij niks niks heb nu gewoon een huilbui.
Maar ze zij er is wat ik zie het en toen vertelde ik het volgende ongeveer:
Ja ik heb met Anton seks gehad en dat vond ik niet leuk want hij deed het tegen mijn zin in en ik moest hem pijpen en kontje neuken.
Mijn moeder ging me toen helemaal ondervragen enzo en ik beantwoorde ze maar ik had niks verteld over dat mes want dat durfde ik niet.
En ik zet het nu voor het eerst hier in een brief en ik weet wel wat ik met deze brief gaat doen.
Ik schrijf deze om het sommige mensen te vertellen.
Geschreven door: Richard Kamping
26-2-2008 01.16,46
Ook ik ben slachtoffer van sexueel misbruik door priesters in een klooster in N.-Brabant en wordt hiermee nu nog geconfronteerd. Ik ben nu 70 jaar en het heeft mij mijn identiteit en levensgeluk afgenomen. Een paar dagen geleden vernam ik van mijn vrouw dat zij al zo’n 30 jaar niet meer van mij houdt.Gelukkig heb ik hulp. Huub. Veel liefs van mij.
Ik red het wel !
Okay !
Hallo Huub, ik weet niet hoe zo een blog werkt dus of het goed komt mijn reactie het zal wel..
Ook ik ben jarenlang gebruikt misbruikt mishandeld. elders kan je lezen waar het begonnen is.. misschien praat ik er iets makkenlijker over daar ik jaren psychiatrie achter de rug heb of het geholpen heeft who nows ?!.blijft dat mijn levensgeluk weg is..
ja ik zat bij broeders en paters in limburg huize st joseph en ik was de wegloper berucht daardoor en werd als represaiile opgesl;oten op water en brood en snachts kwam marcellinus de nacht broeder die sliep daar in zijn cel. het kromme was boven mijn hoofd was de refter van onze groep je hoorde de jongens joelen in vrije uren en zelf zat je daar in een kelder op water en brood een buikje heinekenflesje met water en twee sneeen wit brood je keek omhoog en zach door het bovenste glas tussen de tralies net nog een stukje lucht het tikken van de verwarming de gele deur met ronde luchtgaatjes de smereige dekens van het bed wat vastzat aan de muur, het orgel wat speelde tijdens het avondlof en wachten totdat de deur open ging en marcellinus binnen kwam het moeten pijpen en afzuigen het me laten neuken was misschien niet het ergste maar de dorre eenzaamheid het wel willen uitschreeuwen en geen woord over je lippen kunnen krijgen. dat is mij nog altijd het dorste in mijn leven.
een mens dat zich zo verlaten voelt in een bolwerk van rk geloog christenlijkheid en naastenliefde kinderen toeverzorgd om hun welzijn het waren allemaal stumpers daar moest voor gezorgd worden..
het hypocriete en hetgeen gecreerd word het afnemen van een eigen ik recht op keuzen het vernielen van een leven een levenlang, dit alles onder de naam van opvoeding en verzorging om dat het thuis niet goed was..
misschien kan ik iets begrijpen van je leven en ik ook ben gehuwd maar mijn huwelijk is nooit wat het had moeten worden..
sexueel is het nooit meer iets geworden alles wat te maken heeft met genegenheid en affecties is smerig en moet je voor op je hoede zijn.
ik hoop dat je het red ik kan weinig doen dan alleen meevoelen en een stukje meelijdden thats all. groeten pieter groningen.
Veel van de zaken die ik hier lees herken ik. Ik ben zelf als jongen van acht ook seksueel misbruikt. Wat mij op latere leeftijd opviel, is dat er bijna geen ‘leesbare’ literatuur over dit onderwerp bestaat. Het zijn medische boeken of rapporten à la Deetman (met alle respect), maar goed leesbare verhalen waarin seksueel kindermisbruik de rode draad vormt, zijn er bijna niet. Ik heb onlangs een boek gepubliceerd onder de titel ‘De jongen is acht’, een zeer leesbaar en zelfs spannend relaas over de invloeden van dit misbruik. Ik heb er zeer veel positieve reacties op gekregen. Het boek is verkrijgbaar via de webwinkel van Uitgeverij Boekscout.nl en via de gewone boekhandel. ISBN: 978.94.6176.830.8
Ik ben benieuwd naar uw reacties op dit boek.
ook ik ben geregeld betast door mijn pleegvader en 2 ooms.1 oom is reeds overleden maar ik heb heel goed contact met mijn tante dus dit onderwerp is onbespreekbaar met haar.een andere oom leeft nog en daar heb ik de minste herinnering aan ,maar ik weet dat er wel wat gebeurd is wat niet in de haak is.mijn pleegvader is ook overleden en mijn moeder ook.nooit heb ik er over kunnen en willen praten,maar nu heb ik er erg veel moeite mee doordat helaas mijn kleinzoon van 18 ,zijn halfzusje ,mijn kleindochter van 10 heeft misbruikt.gelukkig voor allebei is dit aan het licht gekomen,en zij krijgen beiden hulp.was dit vroeger maar ook zo makkelijk geweest.ik ben nu 61 en alles wordt weer voor mijn gevoel opgerakeld.dit wilde ik even kwijt.
Beste,
Fijn dat je je verhaal op de site gezet hebt; ik heb het gelezen. Het erover nadenken is vaak niet genoeg; het er met mensen over praten of het op te schrijven helpt vaker wel. Ik heb ooit mijn ervaring met seksueel misbruik (op mijn 8e) op papier gezet en al schrijvende kwam ik achter een heleboel zaken, die ik tot dan toe niet door gehad had. Dat verhaal heb ik een hele tijd op de plank laten liggen en toe ik wat meer ervaring met schrijven had, heb ik dit persoonlijke verhaal gebruikt als achtergrond en rode draad voor een spannende thriller. Als je geïnteresseerd bent in dit verhaal, maar ook naar reacties van andere lezers (en vaak slachtoffers), ga dan naar boekscout.nl – kijk onder de categorie ’thrillers’ en zoek de titel ‘De jongen is acht’. Voor de recensies van anderen kijk je onder ‘reviews’. Het boek is ook op deze site te bestellen. Ik heb al diverse keren gehoord dat dit boek mensen met dezelfde ervaring geholpen heeft, vandaar mijn aanbeveling. Veel sterkte en hopelijk een positieve ervaring met het boek.
Ad
Beste allen,
Wil graag mijn hart luchten. Mijn misbruik (seksueel) begon op mijn zevende jaar. Na schooltijd had ik bijna dagelijks zwemles bij mij in de buurt liggende zwembad. Nadat de lessen waren afgelopen verbleven sommige van de groep nog even in kinderzwembad dat is was een extra verwarmd peuter/kleuter zwembad. Na onze zwemles kwam een groep waterpoloërs om te trainen. Voordat zij het zwem gedeelte betreden moesten wij al verdwenen zijn. Na het douchen, het (ontdoen van zwembadchloor) begaf ik me naar de gezamlijke kleedkamer daar waar mijn kleding aan de haak hing. Eenmaal aangekomen kleed ik me uit en pak mijn handdoek om me droog te wrijven, juist op dat moment gaat de deur open en treed er oudere jongen binnen (ik dacht bij me zelf een verlate polo zwemmer) hij kijkt me aan en blijft naar me kijken, dan loopt hij vervolgens naar de deur waar hij door naar binnen is gekomen en doet deze open en kijkt de gang in, na een tel sluit hij deze en loopt naar de andere deur die toegang heeft tot het zwembad en doet het zelfde opend deze tuurt in verte en sluit deze weer. Daarna loopt hij op mij af en groet mij eerst en daarna maakt hij een opmerking over mijn penis, dat hij wat aan de kleine kant is en dat hij die wel groter kan maken, zonder ik de kans heb om te antwoorden neemt hij mijn penis ter hand en begint er aan te trekken en terwijl hij dat doet zegt hij tegen me dat ik geen kik mag geven omdat hij anders mijn moeder en vader dood maakt. Nadat hij dit heeft gezegt knielt hij en neemt hij mijn penis in zijn mond, tijdens al deze handelingen heeft hij zich deels ook uitgekleed. Nadat hij minutenlang aan mijn penis gesabbeld heeft dwingt hij mij dat ook bij hem te doen, ik weiger maar wederom bedreigt hij mij dat als ik het niet doe, hij mijn ouders dood maakt, met walging neem ik zijn penis in mijn mond en direct plaatst hij zijn handen op mijn hoofd en drukt hij zijn penis nog dieper in mijn mond, ik krijg direct daarop braakneigingen en hij stopt met het drukken op mijn hoofd maar haalt zijn handen er niet vanaf. Na een poos aan zijn penis te hebben gesabbeld plast hij ineens mijn mond vol, (althans dat dacht ik op dat moment) ik probeer zijn penis uit mijn mond te nemen maar hij verhinderd hij dat doordat hij nog steeds zijn handen op mijn hoofd geplaatst. Hij dwingt mij om zijn plas door te slikken pas dan zal hij mij los laten. Nadat ik zijn plas deels door heb geslikt laat hij me los. Hij gaat verder met uitkleden en trekt daarna zijn zwembroek aan voordat hij weg loopt waarschuwt hij me nogmaals, dat als ik me mond voorbij praat over het geen wat er net plaats heeft gevonden dat hij mijn vader en moeder zal doden. Tevens zegt hij me dat ik elke keer dat ik zwemles heb en dat hij hier ook moet zijn dat ik op hem moet wachten zodat “we weer fijn met elkaar kunnen spelen”. Als ik dat niet zou doen dan zou me thuis op zoeken om daar in mijn huis samen te gaan spelen. Dit tafereel heeft zich diverse keren in het zwembad herhaalt. Op een dag nadat ik klaar was met zwemles en nadat ik me heb omgekleed en op weg ben naar huis, komt er een auto langs rijden en remt beetje af en blijft op mijn hoogte de bestuurder draait het raampje een beetje omlaag en roept iets naar me toe als ik naar de bestuurder kijk zie ik dat hij het is, dezelfde jongen van het zwembad en hij zat niet alleen in de auto maar er zat nog iemand naast hem. Ik voel mijn hart in keel kloppen van angst en begin sneller te lopen. Ik was nog geen 300 meter van mijn thuis vandaan. Mijn lot was voor die dag al beslist dat ik de avond niet thuis zou brengen en de volgende dagen ook niet. Ben een twee weken lang door hen ontvoerd geweest maar dat was niet het ergste, het ergste waren die veertien dagen lang bij die twee mannen.
Alweer een afschuwelijk verhaal. Een van de velen. Ik vind het knap dat je dit hebt willen delen met anderen. Je ervaring(en) opschrijven of van je af schrijven kan echt helpen. Ik heb het zelf ook gedaan. Het resultaat, het boek ‘De Jongen is Acht’ blijkt aan heel veel mensen steun te hebben gegeven. het boek is al ruim twee jaar oud, maar ik word als auteur nog regelmatig benaderd door mensen die hetzelfde is overkomen. Er over praten en als je dat niet kunt, schrijf het op. Het helpt, echt!.
De Jongen is acht
uitgegeven bij http://www.boekscout.nl
Ad van Veen