Misbruik jeugdzorg schokt commissie Samson

NOS Nieuws – woensdag 22 juni 2011

De commissie-Samson heeft geschokt gereageerd op de aard, duur en frequentie van gevallen van seksueel misbruik binnen de jeugdzorg. De ruim 500 meldingen die tot nu toe bij de commissie zijn binnengekomen, zijn geanalyseerd.

Voorzitter Rieke Samson sprak op een persconferentie van “zeer ernstige gevallen van seksueel misbruik die vaak jarenlang aanhielden”.

Langdurig misbruik
De meldingen betreffen bijna geen eenmalig misbruik of misbruik dat een paar weken duurde. In ruim 65 procent van de gevallen ging het seksueel misbruik minimaal één jaar door. In circa eenderde van de gevallen betrof het kinderen tussen drie en tien jaar oud.

Ruim een op de zeven kinderen werd dagelijks misbruikt, 44 procent overkwam dat wekelijks of een aantal keren per week. Bij ruim 40 procent van de kinderen was sprake van ‘penetratie met een penis’, 36 procent had te maken met ‘ander genitaal contact’, zoals aftrekken of orale seks en 13 procent werd ‘alleen’ betast.

De daders
De daders zijn in bijna alle gevallen mannen, niet alleen leidinggevenden en pleegouders, maar in veel gevallen ook minderjarigen die andere kinderen misbruikten. De commissie ziet het misbruik verschuiven; vroeger werden vooral jongens misbruikt in instellingen, nu zijn het vooral meisjes in pleeggezinnen.

Aangifte
De commissie concludeert verder dat in tweederde van de gevallen waarin kinderen het misbruik hebben gemeld, daar niets mee is gedaan.

Alle slachtoffers met wie de commissie heeft gesproken, zijn doorverwezen naar Slachtofferhulp Nederland. Dat heeft een speciaal team dat deze mensen opvangt.

Van de webmaster
Link naar radio interview met voorzitter Rieke Samson: “de levens van slachtoffers zijn verwoest”
Mevrouw Samson is ‘geraakt’ door het directe contact met de slachtoffers.
Een voorbeeld voor de katholieke kerk.
Een niet te missen interview!

De commissie-Samson doet in opdracht van de regering onderzoek naar seksueel misbruik in (rijks)instellingen en pleeggezinnen, vanaf 1945 tot nu. In juli 2012 komt de commissie met haar eindrapport. Vandaag werd de vierde tussenrapportage gepresenteerd.

5 antwoorden
  1. Richell
    Richell zegt:

    ik ben slachtoffer en snap niet dat er zo luchtig over wordt gesproken ik zag net op tv dat de daders gelegenheid daders zijn wat zijn wij dan GVD gelegenheid slachtoffers wij moeten er maar mee dealen wat er met ons gebeurd of laat me over mij zelfs praten wat er met mij gebeurd dat interseert niemand alleen ik lijd eronder

  2. Richell
    Richell zegt:

    ik ben geen jongen maar een vrouw ik kan niet eens vinden waar ik mijn verhaal kwijt kan ik zie alleen maar een site waar mannen hun verhaal kunnen doen?

  3. Leo A.M. Noltus
    Leo A.M. Noltus zegt:

    Hallo Richell,Helpt het jou een beetje nadat ik “een man mensje”,denk te begrijpen waarom jij zo kwaad ben? Al vlot nadat ik naar Comm.Samson
    mijn ervaringen beschreven en of vertelde werdt mij helder dat R.Samson
    absoluut niet onbezoldigd onderzoeken wou, naar wat zij als haar opdracht
    had aangenomen. Dat en hoe zij werkelijk moeite gedaan heeft mij ver te houden o.m.,bij het eerste “lotgenoten ontmoeting”,had genoeg voor mij
    horen zijn. Mogelijk kan ik niet goed genoeg dealen met mijn slachtoffer
    gevoelens en liet ik mij verder naaien door die kleine zelfstandige club
    Samson genoemd? Misschien “omdat jij vrouwelijke lotgenoten zoekt”,
    is in vergelijking ene Betsie eind jaren ’80 deed jou herhaalbare optie.
    Lees “De straf op zwijgen is levenslang”,hierin staat wat en waarom zij
    van de Volkskrant een advertentie ruimte kon krijgen.Én…,wat het
    resultaat geworden is ” ik hoor Samson daar nergens over “,kan je terug
    vinden in de VSK Rapport/bundel ” Het zwijgen doorbroken”,van oct.’86 !
    Die advertentie heeft veel meer berijkt alswat R.Samson met wat ik noem
    haar bras rapport. Veel sterkte.Leo Noltus

  4. Anna
    Anna zegt:

    Erg goed vind ik deze actie van Samson, wel vind ik het belachelijk hoe ik werd behandeld nadat ik mijn hele verhaal, met alle emoties die erbij horen verteld heb. Ik werd bedankt voor mijn hulp en dat was het, is mij niet gevraagd of ik contact wou met slachtofferhulp en uberhaupt hoe ik mij er bij voelde, kwam op mij over dat het ze alleen ging om mijn verhaal..

Reacties zijn gesloten.