Misbruik op St Louis in Oudenbosch

Ja. praten met mede “slachtoffers” helpt je meer dan “hulpverleners”.

hoi jnm

ik 1964 zat ik dus ook op st louis (ik was 10) en broeder ewald ken ik zeer zeker. Namen van andere broeders zal ik niet noemen omdat ik niet zeker weet of ze ook zulke smerige dingen hebben gedaan, op 1 na: bij mij was het een andere dader, broeder Ligorius van de verkenners. Mijn naam is kees de greef en we moeten elkaar dus kennen. Jammer dat je je nog steeds schaamt. Maar je staat hierin echt niet alleen.Ik ook ben jaren weggelopen voor de angst, schaamte en schuldgevoel.
Ik zou graag in contact met je komen als je dat wilt om over de St.Louis tijd te praten. Ondanks dat ik veel moeite heb gedaan is het me nog steeds niet gelukt in contact te komen met slachtoffers/lotgenoten van st louis uit dezelfde tijd. Je kunt me bereiken op cwdegreef@hotmail.com. Stuur een berichtje met je telefoonnummer/emailadres en we spreken een keer af. Echt, het zal je zeker verder helpen om om te leren gaan met de gevolgen van wat je hebt meegemaakt. Maar je helpt mij er ook mee een keer bevestigd te worden in mijn vermoedens van breder misbruik op st.louis in oudenbosch.
Nog steeds heb ik het gevoel dat het mij in die alleen is overkomen.
Heb alsjeblief de moed en de kracht kontakt te zoeken met anderen en naar buiten te komen met je verhaal, het lucht zo op om het met anderen te delen, je bent het aan jezelf en diegene waar je van houdt, verplicht!!
Een begripvolle groet van mijn kan ten tot binnenkort!!!

kees de greef
roosendal

Ik lag in de jaren 60 doodziek en hoge koorts van de A- griep, op de ziekenzaal van St. Louis. Ik heb jaren getwijfeld of ik niet ijlde en of het werkelijk waar was.Ik heb er mijn hele leven last van.Depressies. Recent is mijn derde huwelijk op de klippen gegaan, omdat ik niet met mijn gevoelens overweg kan en geslagen heb.De jarenlange vreselijke eenzaamheid van een groot geheim hebben en het aan niemand kunnen vertellen.ik weet de naam niet meer.

hallo , ik heb van 1973 tot 1976 op saint louis gezeten . Er was 1 broeder die ik nooit vergeten zal dat was broeder marinus . Als wij moesten douchen dan liep hij daar altijd alleen rond kwam in een douchehokje kijken en dan tussen je tenen of je je goed gewassen had maar een keer pakte hij mijn zaakje beet en keek of het van onderen ook schoon was . Ik werd daar erg bang van en had een oplossing bedacht door mijn schone onderbroek mee te nemen in het douchehokje.
Ik had een keer uit frustratie en boosheid met krijt voor de baselique geschreven schrompeltje is een vuile klootzak even voor de duidelijkheid schrompeltje was zijn scheldnaam .
later zag ik dat hij een andere jongen stond te ondervragen waarom hij dat gedaan had , die jongen wist van niks vervolgens sloeg hij die jongen toen ik dat zag ben ik er heen gelopen en zei dat ik dat gedaan had inmiddels stonden er nog meer mensen bij dus broeder marinus zei tegen mij dat ik die teksten met warm water moest weghalen .Die zelfde avond om 23.15 ik weet het nog heel goed kwam hij naar mij toe ik sliep op slaapzaal 3 en hij had de leiding van slaapzaal 2 hij kwam naar mij toe en zei ga jij maar eens even met mij mee ik was doodsbang en hij nam mij mee naar zijn kamertje op slaapzaal 2 en daar begon hij mij te ondervragen waarom ik dat gedaan had maar ik durfde de waarheid niet te zeggen hij werd toen erg kwaad en plotseling ging de deur open en kwam broeder ansgar binnen en die vroeg wat is hier aan de hand niks zei broeder marinus want die schrok zich rot vervolgens stuurde broeder ansgar die ook de leiding van slaapzaal 3 had mij terug naar bed .
Daarna heb ik er nooit meer iets over gehoord toen ik 19 jaar was moest ik voor mijn werk in de buurt van oudenbosch zijn en in een opwelling ben ik naar de kostschool gereden en daar hoorde ik dat broeder marinus al een tijdje dood was , ik weet niet wat ik gedaan zou hebben als hij nog geleefd had maar ik denk dat ik hem een flink pak slaag had gegeven .
Van mij mag de hele wereld weten wat een vuile rotzak broweder marinus was en ik dan god op mijn knieen dat die bewuste avond broeder ansgar mij daar heeft weggehaald

met vriendelijke groet marcel vermeulen

Deze websitepagina heb ik heden pas voor het eerst gevonden. Maandag 18/04/2011 heb ik de Matthäus Passion Oudenbosch in de kapel bijgewoond.
Het was een mooie avond en de akoestiek was ronduit geweldig. Al ben ik de zondagen nog niet vergeten dat er in de kapel van St. Louis de dag met een hoogmis werd begonnen en de Gregoriaanse liederen werden gezongen uit het boekje ” Samen Zingen ” in het instituut St. Louis Oudenbosch. Ik heb er ook mijn hernieuwing van de doopbelofte in de kapel van St. Louis gedaan op een zondag tezamen met een groep van andere mede leerlingen. In 1981, ik woonde toen nog in Haarlem, ben ik op een dag gewoon naar Oudenbosch, Bosbad Hoeve ( zwembad ) en naar St. Louis gereden. Ik kwam broeder Gerardo tegen in de oude refter van St. Louis, Oudenbosch met een klein groepje leerlingen, dat was toen al een gemengde groep van jongens en meisjes. Broeder Gerardo kon ik nog van Convict St. Marie in Roosendaal, waar de congregatie van de Broeders van de H. Aloysius van Gonzaga, beter bekend als de Broeders van St. Louis, Oudenbosch ook een afdeling hadden. Ik werd meteen op de thee uitgenodigd en vroeg me of ik misschien de kapel wou bezoeken. Ik moest er wel smerig om lachen, maar heb het aanbod toch dankbaar aanvaard. Wat een rare gewaarwording om in de kapel te komen en al die kerkbanken zijn verdwenen, op een paar kniestoelen na, waar de broeders vroeger tot hun beschikking hadden, helemaal vooraan bij de stenen kniebank, alwaar de hostie werd gegeven. In 1995 moest ik in Dordrecht zijn (als ik me niet vergis), om een printer op te halen die ik gekocht heb. Ben toen even langs geweest bij de broeders van St. Louis en heb daar met een tweetal broeders in hun recreatiezaal gesproken. Te weten broeder Amandus en broeder Gerardo. Beiden van Convict St. Marie te Roosendaal van de ” Kleine Kant ” – leerlingen van de Mulo St. Johan Berchmans van de 1ste en tweede klas. Ik ben in 1959 en 1960 op St. Louis geweest in de 5de klas, kleine cour en de 6de klas (6B) midden cour. Convict St. Marie van 1960 tot en met 1963. Kleine Kant en Grote Kant, onder br.Pacifique en br. ” Moem “.
Dit was trouwens zijn bijnaam die de jongens hem gaven. Ik heb nooit zijn naam gekend als broeder van de congregatie van de H. Aloysius van Gonzaga. In 2011 op 18 april jl. heb ik tevens de broeders bezocht, aangezien ik daar toch moest zijn voor de Matthäus Passion. Ik heb even met br. Magnus gesproken in het gebouw St. Joseph, beter bekend bij de leerlingen als de ziekenboeg – mini hospitaal van St. Louis. De begraafplaats nog bezocht met br. Wiro en gezien waar br. Amandus, overleden in 2002 en br. Barnabas, overste van Convict St. Marie te Roosendaal en directeur van de (M)ulo St. Johan Berchmans te Roosendaal. Br. Wiro was zo aardig geweest om me uit te nodigen om met hem een wandeling te maken door de voormalige achtertuin van St. Louis. Het is nu een prachtige park geworden met de vijver en nieuwe bomen die in volle bloei stonden. Verder was er iets nieuws gebouwd, namelijk een theehuisje bij de vijver aan de zijde van de spoorbaan. Er was een plaquette ( gedenkplaatje ) wanneer het gebouwd was. Ik meende 1992. Overal in de tuin waren er zitbanken waar je rustig kon genieten van de tuin, beter gezegd het park. De broeders kunnen er gratis gebruik van maken. Bezoekers en bewoners van Oudenbosch kunnen het park betreden via een andere ingang tegen geloof ik een betaling van 2 Euro.

Waarom vertel ik dit allemaal?
De medaille heeft twee zijden. De minder prettige – en de prettige kanten.
In een mannen gemeenschap zoals St. Louis zijn de sexuele ontsporingen van de broeders die zich er schuldig aan hebben gemaakt te verklaren uit de zelfde situatie die je heb in gevangenissen, waar hetero sexuele mannen bij gemis aan vrouwen, zich aan mannen vergrijpen. Dit geldt evenzeer voor vrouwen gemeenschappen. Dat er een geweldige taboe heerst en weinig animo onder de overheid en de Congregatie om de zaak aan te kaarten, als er geen harde bewijzen zijn, is menselijk te begrijpen, doch niet goed te praten. Bovendien zijn de meeste broeders inmiddels overleden. In ST. Joseph, die ziekenboeg van St. Louis wonen nog 11 broeders die bejaard zijn. In de Lollestraat, even voorbij de Basiliek en dan de eerste weg rechtsaf, waar een appartementen complex staat, wonen nog 7 broeders tezamen met andere bewoners die niets te maken hebben met St. Louis. Wat dan wel te doen met alle nare ervaringen uit het verleden. Ik geloof nl. niet dat de broeders die zich er aan schuldig aan hebben gemaakt pedofielen zijn. Ze zijn ook een kind van hun tijd, die weinig of geen voorlichting hebben gehad en al op zeer jonge leeftijd het Roomse geloof met de paplepel erin hebben gekregen. Het was toen gebruikelijk dat er in elk gezin, iemand het klooster in ging. Dat werd als een grote eer beschouwd.

Misschien werkt het helend als in de kapel van St. Louis de oud leerlingen die de nare ervaringen in hun jeugd met de broeders hebben gehad onder begeleiding van klinische psychologen en psychiaters, leden van de Congregatie, de broeders, en wat mij persoonlijk betreft ook de aanwezigheid van de huidige bisschop van Noord-Brabant en kardinaal Jozeph Radzinger, alias Paus Benedictus XVI. Dat er in de RK-Kerk het levens moraal drastisch moet veranderen, staat buiten kijf. Als ik mijn bescheiden steentje er aan kan bijdragen om de huidige bisschop van Noord-Brabant, de Congregatie en Paus Benedixtus XVI te verzoeken om aan dit kleine geste tegemoet te komen, dan zal ik daar graag voor inzetten. Ik garandeer helemaal niets. Ik ben per slot van rekening maar een kleine zandkorrelttje. Maar een klein zandkorreltje die in de raderen terecht komt kan een grote ravage aanrichten. Ik hoop niet dat het zover moet komen. Want dan hebben we allemaal verloren ten aanzien van normen en waarden en alles wat er mee samenhangt voor ons nageslacht. Mijn e-mail adres: go000029@planet.nl. Ik nodig jullie hierbij uit, indien er behoefte bestaat om contact met me te nemen via mijn e-mail adres. Nogmals ik garandeer helemaal niets. Heb vooral geen te hoge verwachtingen.

I’m chocked about above reaction. Although I didn’t have any experience of sexual misbehaviour by the “broeders” of St Louis Oudenbosch myself and wasn’t aware of it during my stay there during 1965-1969 I deeply condemn the reaction of H.D.B. Go. I don’t understand why he brings up the Jews as they have nothing to do with this case.
I ask the moderator of this site to block such insane reactions. Young victims of sexual misbehavior by priests, “broeders” or any other adult should get the help they need or at the least the understanding by everybody of the great mischief done upon them. I feel a “plaatsvervangende schaamte” (sorry). Please belief there are a lot of people that symphasize with you. Anybody that experienced such treats by “broeders” have the right that their complains are heard, I think it is very courageous to speak out and hope they overcome any unhappiness that might be caused by these acts.

Mijn vader is op 17 september jl. overleden. Hij had kanker en is 65 jaar geworden. Over zijn jeugd praatte hij nooit veel. Hij was nooit een prater want (vooral tijdens zijn ziekte) was hij bang om in een neerwaartse emotionele spiraal terecht te komen. Hij heeft in Oudenbosch op kostschool gezeten van ongeveer 1958 tot 1962. Zijn kostschoolverleden heeft hem tot zijn dood dwars gezeten.

Hij vertelde er nooit veel over. Het enige wat hij mij verteld heeft is dat hij daar dingen gezien heeft die hij nooit heeft kunnen verkroppen en nu dus ook in zijn graf heeft meegenomen. Het moeilijke was ook dat hij dit bij niemand kwijt kon. Als hij eens in de 2-3 maanden thuis was, waren dit absoluut geen zaken waar over gepraat mocht worden. Hij woonde in een redelijk streng katholiek gezin in Zuidoost-Brabant. Hij moet zich op dat gebied nogal alleen gevoeld hebben. Op een gegeven moment heeft hij voor zichzelf de beslissing gemaakt om zo min mogelijk terug te kijken (vooruit blijven kijken) en ’t maar te vergeten. Maar dat is hem niet helemaal gelukt….

Ik wilde vanavond alleen maar even kijken wat er te vinden was over Saint Louis in Oudenbosch. Ik moest wel even slikken toen ik een aantal verhalen las. “Mijn god” wat zijn een aantal schrijvers getekend voor hun leven. Ik wil jullie dan ook een hart onder de riem steken. Blijf erover praten met elkaar hopelijk verzacht dit enigszins de pijn.

Misschien heeft iemand van de schrijvers mijn vader nog gekend. Hij heette Jan Biemans en hij heeft rond 1958 tot 1962 in Oudenbosch gezeten.

Iedereen veel sterkte…

Groet,
Jeroen Biemans

Na een mail van Cees van Dam ben ik alle bovenstaande verhalen gaan lezen. Ik dacht dat de reacties die ik kreeg na het uitkomen van Pater Noster wel zo ongeveer alles zou zijn, maar nu blijkt de groep ontzettend veel groter (en zitten er ook namen bij die ik me nog heel goed kan herinneren). Veel namen van broeders die genoemd worden zijn bij mij meer dan bekend. Dat is ook de reden waarom ik dit berichtje schrijf: in mijn novelle komt een zekere broeder Amandus voor. Ik had die naam gekozen omdat hij “hij die lief moet hebben” betekent. Nu blijkt er echter een echte broeder Amandus in mijn tijd op Saint Louis te hebben rondgelopen, alleen was ik dat vergeten. Met nadruk wil ik er daarom op wijzen dat de broeder Amandus uit Pater Noster NIET de broeder Amandus is die eind vijftiger, begin zestiger jaren op het Saint Louis heeft rondgelopen.

Paul B. uit Rosendaal heeft het over een broeder Sylvester. Dat klopt. Volgens mij een broeder met strak achterover gekamt wit haar.
Ik heb van 1963 – 1965 op SaintLouis gezeten.
Ik herinner mij Broeder Frederik van klas 5. Wij, als jongens zongen toen: “Frederik, grijpt je pik, want het is een viezerik”. Broeder Frederik heeft mij wel eens bij het overhoren van de cathegismus over de rug gestreken en toen liet hij zijn hand zakken, achter mijn broek in. Omdat ik dat erg gek vond, liet ik erg duidelijk merken dat ik er niet van was gediend, en toen stopte hij ermee. Hij sloeg ook, met een lineaal.
Ik weet dat hij een andere jongen René Z. uitvoeriger heeft betast.
En hoe wij over die broeder dachten, blijkt wel uit wat wij zongen.

Broeder Ewalt herinner ik mij van het eerste jaar, hij was het hoofd. Het tweede jaar dat ik er zat was hij weg.
Toen was broeder Burghart hoofd. Hij liep een beetje mank. Dat was een sadist die je om het minste of geringste sloeg.
Hij heeft mij een keer in elkaar geslagen op de koer, in het bijzijn van vrienden.

Door Frater Ewald ben ik zeker 20 keer aangerand en verkracht.

Dat was op de lagere school in Hilversum in 1955.
De naam van de school was Maria Immaculata Jongensschool.

Frater Alfred was directeur van de Aloysius Mulo-school.
Ook in Hilversum. Deze dader heeft me twee keer aangerand.
Jan Reuling
0166-664549

Ik heb hier op 31 oktober 2011 kennelijk veel te vroeg gejuicht.
De daders, waargenomen door hun waarnemers, bedienen zich van letselschadeadvocaten om het ons, slachtoffers van hún daders praktisch onmogelijk te maken op onze leeftijd om ál die gruwelijke herinneringen, welke het directe gevolg waren van hun misdaden, weer op te graven en daardoor alles weer opnieuw te moeten beleven. Dat blijkt in praktijk niet zomaar even te doen. De inmiddels gerijpte kijk op het leven van ons slachtoffers – en de camouflage vaardigheden van onze beschadigde gevoelens – veroorzaken een veel hardere confrontatie met ons verziekte verleden, waar zoveel fout gegaan is door de destijds op alle fronten de invloed van onbewust veroorzaakte schade in ons gevoelsleven en verdere leven. Stel dat Duitsland voor de schadevergoedingen aan de Joden en de vele anderen die hun concentratiekampen zouden hebben overleefd zou vragen op onze huidige leeftijd om hun causaal verband te bewijzen, welke gevolgen zij ondervonden hebben in hun leven a.g.v. hun internering drama’s. Zoiets vraagt een beschaafde maatschappij casus quo kerk niet aan 70 plussers. ’t Was heel iets anders wanneer het maximaal enkele jaren geleden in hun leven gebeurd was. Deze geestelijke marteling, om wille van het vuile spelletje teneinde de schadevergoedingen te drukken, is van een onbeschrijflijk primitief niveau te noemen. Dit verwacht je niet van onze kerk van liefde en menselijkheid. Zou je denken. Op deze manier betalen hun letselschadeadvocaten zichzelf aan de daders ruimschoots terug. Het causaal verband bewijzen is toch voor de slachtoffers niet op te brengen zonder gedwongen te worden hun hele trieste privé leven aan vreemden te lezen te moeten geven. Vuile geestelijke straatvechters methode! Of weet iemand een mildere benaming die dit legale schandaal van onze kerk in praktijk dekkend beschrijven kan? Nietsontziende Tomas Torquemada praktijken!

ik heb hem als een integere man ervaren en hij heeft me goed bijgestaan. Heeft hij ook dingen gedaan die niet hoorden?

In de jaren 60 zat ik op het juvenaat in Oudenbosch. Vele jaren zou ik daar blijven. Ik bewaar er zeer goede herinneringen aan. We leefden op school, op studiezaal, met sport, aan tafel dicht bij elkaar en alles werd besproken. Nooit vernam ik iets van genoemde verschrikkelijke praktijken. Tot mijn schrik zag ik ook de naam van broeder Yvo ergens genoemd. Ik kan me dat onmogelijk voorstellen. Hij was een bescheiden man die voor iedereen op het juvenaat klaar stond, ik zou mijn hand ervoor in het vuur steken. Zelf moest ik eens naar de ziekenzaal van Saint Louis wegens griep. Daar werd ik in de nacht 2x wakker omdat een broeder met kort zwarte krulletjes en met bril aan me zat. Had hij me eerder een slaappil gegeven? De twwede keer rende hij weg. De volgende nacht werd ik wakker en zag ik dat hij bij een jongen in het bed naast me stond. Ik liet expres mijn drinkglas van het kastje vallen en hij was snel weg. De volgende morgen werd ik met koorts naar het juvenaat terug gestuurd.
Ik heb veel aan de broeders te danken gehad, dit voorval vergeet ik echter nooit en later dacht ik wel eens; hoe weerloos waren die jongens daar. Ik sprak er nooit over. Raar en ja, mogelijk hielden anderen op het juvenaat ook hun mond bij gebeurtenissen. Maar nogmaals ik kan me die daar niet voorstellen.

Beste Antoine,
Ik kan jouw verhaal begrijpen. Ik heb van 1966 tot 1971 op het kostschool gezeten en er al met al een mooie tijd gehad. Zelf ook geen problemen gehad met pedofiele broeders, maar besef dat degenen die dat wel hebben gehad, dat vreselijk hebben gevonden en dat hun hele leven meedragen. Sommigen hebben daardoor zelfs zelfmoord gepleegd. Daar mogen we onze ogen niet voor sluirten. Evenmin moeten we onze ogen sluiten voor die broeders (de meerderheid) die met heel veel liefde en opofering veel kinderen een gelukkige tijd hebben bezogd met voetbal, vriendschappen en talloze gezellige momenten in de refter, op de cour etc.

antoine
in het rapport van deetman is saint louis in oudenbosch meerdere malen genoemd als instituut waar veelvuldig seksueel misbruik voorkwam
meer als 30 gevallen zijn bekend.
misschien dat je na het lezen van het deetman rapport en praten mensen die wel vreselijke dingen hebben meegemaakt iets anders tegen saint louis aan kijkt.
gelukkig heb jij een fijne tijd gehad op het instituut maar dat wil niet zeggen dat dat voor iedereen gekdt.

Hallo Rene,
Dank je wel voor je reactie. Je hebt gelijk, het was niet Ivo maar Olav. Daar heb ik een klacht tegen ingediend.

Vr. grt.

Jos

Van broeder Gonzala herinner ik mij nog dat hij een keer iets te enthousiast stoeide met een kind op de slaapzaal. Om dat nu direct pedofilie te noemen gaat mij te ver, maar het was zeker ongepast. Het jongetje vertelde dat huilend in de refter aan broeder Revocatus. Ik zal nooit de strenge, serieuze uitdrukking op het gezicht van deze broeder vergeten. Nadien mocht broeder Gonzala (Mr. Ed het sprekende paard) nooit meer op de slaapzaal bij de kinderen komen. Broeder Gonzala had ook losse handjes en nam kinderen wel eens mee naar de gang om ze daar flink in elkaar te slaan. Is mij ook een keer overkomen. Wij namen wraak door op gepaste afstand naar hem te hinniken, en hem Mr. Ed te noemen.

Bijna 50 jaar heb ik mijn mond dichtgehouden.
In 2010 heb ik gemeld wat mij in de periode tussen 62 en 64 is overkomen, met name op de slaapzaal van de kleine cour en de 5e klas van broeder Frederik.
Over de laatste lees ik weinig terwijl EN broeder Sylvester voor mij de grootste boosdoeners waren. Sylvester zelfs voor langere tijd totdat ik het lef had om er tegenin te gaan.
De affaire met de ziekenzaalbroeder, waarvan ik de naam niet weet, is ook geen incident als ik dat zo lees. En broeder Edward is kennelijk ook iemand die zijn sporen op veel jongens heeft achtergelaten. Bij mij niet seksueel maar zeker zo veel fysiek en psychisch. Het is niet altijd kommer en kwel geweest op het internaat maar de impact van de vele vieze spelletjes heeft zijn effecten gehad qua karakter en persoonlijkheid. Ik ben zwaar allergies voor situaties waarin ik onmacht ervaar, afhankelijkheid en agressie. Ik heb nog altijd mijn duale gevoelens jegens seks en ben daarin mijn spontaniteit allang verloren.
Broeder Sylvester, br. Edward en br. Ligorius zijn dood. Br. Burchard en br. Anskar leven nog. Anskar is inmiddels getrouwd, heeft kinderen en woont in Alkmaar. Br. Burchard zie ik nog wel eens en ik moet zeggen dat ik me niet herken in de omschrijving van een ‘man met losse handjes’. Zo heeft iedereen kennelijk zijn eigen ervaringen en lopen goed en slecht door elkaar.
Nogmaals; het verbaast me dat ik br. Frederik niet meer tegenkom. Hij was degene die jongens in de klas onder het leesuurtje bij zich riep op de verhoging waar zijn bureau stond om vervolgens met zijn hand via je been in je broek te kruipen. Dat zag niemand omdat het achter het bureau gebeurde maar je voelde dat iedereen wist wat er gebeurde. Toen hij me een keer, tijdens een een op een situatie in mijn gezicht kuste, moest ik overgeven. Dat betekende toen het einde van zijn ‘liefde’. Anskar liet het jongens van de HBS oplossen en keek graag toe wanneer je door hen werd gemolesteerd. Voor mij was Edward de man met de losse handjes. Ik blijf deze site zeker volgen en kom graag met ‘klasgenoten’ in contact.

Hoi Tim. We hebben een paar jaar geleden contact gehad via LinkedIn , weet je nog? Ik ben blij dat ik eindelijk iemand zie schrijven over Frederik. Daar heb ik aardig wat last van gehad! Wat een viespeuk en wat stonk die kerel! Een combinatie van zweet en rook maakte je misselijk wanneer je in zijn buurt kwam. En dat wilde hij maar wat graag. Ik heb ooit een stuk geschreven met als titel:”Een korte broek met wijde pijpen.” Dat sloeg op zijn voorliefde als ingang voor zijn linkerhand achter zijn bureau in de 5e klas. En laten we over Sylvester maar zwijgen. Hoe gaat het met je?

Gerard,
Dan heb ik na al die jaren toch de juiste persoon voor ogen.
Op St. Louis is inderdaad alles veranderd, i.v.m. werk kwam ik nogal eens door Oudenbosch en heb zo de nodige veranderingen zien gebeuren.
Bij toeval heb ik een half jaar geleden Geert van Eck, die nu in Son en Breukel woont, tegen gekomen.
Verder zijn er voor mij ook geen contacten meer, mogelijk is een samenkomst van mensen die in de jaren 1961 tot 1963 die daar waren een idee. m.vr.gr. Peter.

Jac,
Bedankt, weet je ook waar Br. Revocatus nu woont?
M.vr.gr.
Peter.

Ik heb van 1971 t/m 1972 op de Hellemons mavo gezeten. Er gaven diverse broeders les die ook op Saint Louis verbleven. Vooral broeder Amandus was een kwal van een vent. Hij werd daarom ook de BRAM genoemd. Hij kon zijn handen niet thuis houden en verbaal was hij ook sterk om iedereen de grond in te boren op een vreselijke manier. Ook tijdens de lessen geschiedenis deed hij dat. Tijdens het middageten legde hij de hand op mijn benen. IK was hier niet van gediend maar niemand van de groep jongeren van Oud-Gastel ( Sint Jozef internaat ) die warm eten kreeg in de aula van Saint Louis wild naast deze vreselijke man zitten. Wegens zijn gedrag heb ik dat zelfde jaar de school verlaten.
De andere broeders: Clemens: correcte man gaf biologie en tekenen. Broeder Chris correcte man gaf aardrijkskunde. Broeder Numan was handtastelijk gaf Engels. Broeder Josafat gaf Frans correcte man. De broeder die Nederlands gaf was een kwal van een vent. De broeders die aardrijkskunde en wiskunde gaven waren zeer integer en correct. De broeder die handvaardigheid gaf was super zuinig maar ook correct.
Er was een vreselijk sfeer op deze Hellemons MAVO doordat broeder Amandus de toont zette.