onschuldige schuld

het feit dat ik al wist als jong kind dat ik anders lees homo was, heeft voor dit verhaal geen meer waarde. maar alleen een verwijzing/veroordeling naar alle mensen die niet van kinderen af kunnen blijven die hun toe vertrouwd waren.

mijn verhaal begint in een internaat waar ik als 10 jarige naar toe moest,

ik heb daarvoor alleen met mijn moeder geleefd maar werd als moeilijk opvoedbaar gevonden.

daar aangekomen kwam ik al gauw in contakt met mijn leider daar, die allerlei dingen deed voor zijn jongens.

ik vertrouwde hem volledig en  op een dag waren we aan het stoeien, van het één kwam het ander en hij raakte mijn kruis aan.

ik merkte dat ik het niet erg vond omdat het tijdens het spelen/stoeien gebeurde, toen hij mijn hand pakte en op zijn kruis duwde voelde ik een spanning bij mij opkomen.

ik had nog nooit een man daar aangeraakt omdat die (mannen) niet in mijn omgeving voorkwamen en die als ze daar wel waren dit nooit gedaan zouden hebben.

hij nam me mee naar zijn slaapkamer die in het zelfde gebouw was waar we allemaal op 1 kamer sliepen die leider had er een kamer naast.

begrijp me goed, ik heb nog nooit een man naakt gezien en nooit een andere piemel gezien dan van de jongens waar we allemaal mee douchen, daar keken wij als kleintjes allemaal op naar de grotere jongens als die zich omkleden.

13 en 14 jarige jongens, maar een volwassen man was voor mij nieuw en ik was dus ook nieuwsgierig. 

nou waren hij en ik bezig en hij zei wat ik moest doen, hij begon mij langzaam te rukken en ik moest dit bij hem ook doen.

ik was totaal onderontwikkeld want ik kreeg toen ik op mijn hoogte punt kwam, scheuten in mijn onderbuik, wat voor mij totaal iets onwerkelijks had.

bij hem kwam “vies” spul uit wat ik ook nog smerig vond ruiken.

deze behandeling zijn zo verscheidene keren gebeurd, tot op één moment ik niet wilde.

hij nam mij dit keer mee naar een huis buiten het internaat terrein en hij begon weer die spelletjes te spelen, ik zei ik wil niet meer en zei dat ik dit tegen iemand zou gaan vertellen.

zijn reactie was, dan zeg ik tegen iedereen dat jij homofiel bent, ik schrok mij rot.

want homofiel! ik? dat was ik niet, ik was anders maar niet homofiel. ik als toen 11 jarige kon dit niet begrijpen/verwerken.

in de tussentijd kwam ik er achter dat ik niet zijn enige conquest was, maar hij had er handigheid in gekregen die jongens eruit te halen die hij aan kon.

toen ik als 12 jarige het internaat uit kon, was dat voor mij een opluchting.

ik ben heel die periode vergeten/verdrukt tot een paar maanden later, ik was bij een vriendin van mij moeder, toen er gebeld werd door mijn moeder dat er iemand was gekomen om mij te bezoeken uit het internaat, voelde de wereld onder mijn voeten wegzakken en werd bang, tijdens dit gesprek zei mijn moeder dat die leider er was met nog een jongen om een weekje in een huisje vakantie te houden.

ik voelde opluchting, want er was iemand anders bij, dan doet ie dit dus niet, fout!

aangekomen in dat huisje heeft hij ons allebei gebruikt, maar er was toch iets positiefs want die jongen was van mijn leeftijd en dat voelde goed aan.

toen hij er niet bij was, was het voor mij een openbaring om wat met iemand ongedwongen te doen die ik aardig vond en van mijn leeftijd was.

dit heeft mijn leven geheel op zijn kop gezet en ik moest dit een plek gaan geven, ik wilde heel graag een dubbel leven leiden en om maar niet homo te zijn.

klinkt vreemd maar waar, dit dubbele leven heeft mijn eerste 20 jaren verpest,

maar ik loop vooruit op het verhaal, deze man heeft mij tot mijn 17e jaar achtervolgt tot het moment dat ie zei dat hij ondertussen getrouwd was en zijn vrouw een baby had en weer kwam hij mij ophalen en weer was ik in de veronderstelling dat ie mij met rust zou laten.

hij had wel verteld dat er nog en andere jongen zou komen en dat was ook een reden om toch mee te gaan, hij was getrouwd en andere jongen erbij dus niks aan de hand.

 ik was op een avond vroeg naar bed gegaan en hij klopte op mijn slaapkamerdeur, of ik over een 15 minuten boven aan de trap wilde staan dan liet hij mij wat zien.

ik geen idee wat ie bedoelde maar als 17 jarige was ik wel benieuwd wat ie bedoelde.

ik kon als ik op mijn buik lag zo de woonkamer inkijken en ik zag dat ie met zijn vrouw bezig was, naar een tijdje riep hij mijn naam en ik moest erbij komen.

ik moest zijn vrouw van hem pakken en zij liet dit toe (ook niet voor de eerste keer) na sex met haar gehad te hebben ben ik snel naar mijn bed gevlucht want vrouwen dat was toch niet iets voor mij.

en dag of wat erna, waren we met z’n tweeen beneden en nu begon hij met mij, ik wilde niet want zijn vrouw was boven en dat vond ik niet echt geweldig maar hij bleef aanhouden en trok mijn broek omlaag en terwijl hij bezig was kwam ze vrouw naar beneden.

toen begon ze dus uittevallen waar hij mee bezig was en ze hebben dus de hele nacht opgezeten en ik werd “gelukkig” op de trein naar huis gezet.

veel eerder dan de bedoeling was en hij moest het bezoek van die andere jongen ook afzeggen.

wat voor mij het ergste moment was dat ik zelfs voor een andere volwassene niet veilig was, want ook zij gebruikte jongens zonder te weten dat haar man ook met jongens bezig was.

ik weet dat dit verhaal misschien niet “al” erg is dan van anderen belevenissen, maar het heeft mij wel getekend voor de rest van mijn leven.

op mijn 19e na een ruzie met mijn moeder zag ik het niet meer zitten en heb geprobeerd een einde aan mijn leven te maken.

zoals jullie nu zien is dit niet gelukt, maar het heeft mij wel een psychiater opgeleverd die mij een goed stuk opweg heeft geholpen.

ik heb het over alles gehad met hem en alles kunnen benoemen een tijdje had ik nog erge haat gevoelens naar die leider toe maar dat verijkte mijn leven niet, dat heb ik dus laten vallen.

denk soms nogwel eens aan die tijden maar wel met een andere blik.

ik kreeg ook te horen dat ik geen aangifte meer kon doen omdat het verjaard was!

ik zou dan ook iedereen aanraden doe het, want ik deed niets maar weet dat hij nog daarna nog in kindertehuizen werkt…. 

Dick