Seksueel misbruikt in Kaapstad

Mijn ouders vertrokken naar Kaapstad van uit Nederland. Mijn vader werd ziek en werd geholpen een eigen bedrijf op te richten. Om de huur van onze woning te helpen betalen logeerde er weleens een huurder in de extra slaapkamer op de bovenste etage van deze ruime woning aan de Burnside weg in de wijk Tamboerskloof. Ik was in 1968 vier jaar toen Henry bij ons kwam logeren. Hij was een lange man met donker haar en met een getint huid. Hij was gek op motoren, repareerde en verkocht ook later motoren in Groenpunt en Seepunt bij Kaapstad.

Mijn ouders gingen regelmatig op een zondag naar de avonddienst om 19:00 in Kaapstad. Ik lag dan al op bed, en één van de andere twee kinderen bleef thuis. Ik lag alleen boven met Henry een paar meter verderop als huurder. Op een zondagavond maakte hij mij wakker. Hij beloofde mij een cadeautje als ik met hem naar zijn kamer zou gaan. Hij tilde mij op zijn schouders. Later realiseerde ik mij dat hij dat deed zodat mijn broer of zus beneden mij niet zouden horen lopen. Dit is een paar keer gebeurd. Ik moest hem aftrekken (wist niet wat het voorstelde) en hij speelde met mij.

Elke keer bood hij een cadeautje aan. Als ik dan de andere ochtend tegen mijn moeder zei dat er een cadeautje zou liggen maakte zij dat af als dat ik dat gedroomd zou hebben. Mijn moeder vertelde ooit eens dat deze man de lakens zo had besmeerd met sperma dat het niet meer schoon te krijgen was. Maar zij weet niet wat Henry gedaan heeft. Ik vind het heel erg dat ik dat haar niet kan vertellen op haar hoge leeftijd. Het kleine jongetje in mij hunkert daar zo naar.

Op de ene avond mocht ik van  Henry zijn helm opzetten. Wij zouden gaan motorrijden zei hij. Ik kreeg de dreigement dat ik niet mocht huilen want dan…! Ik begreep het allemaal niet. Ik moest met mijn handen op het bed leunen en ik voelde een pijn. Ik had geen benul wat er allemaal gebeurde maar bleef op mijn handen leunen. Na afloop veegde hij in de badkamer het bloed weg. Ook deze handeling begreep ik niet. Daar hielp mijn moeder  mij toch mee toen ik leerde naar het toilet te gaan. Henry knielde en keek mij heel boos aan. Hij waarschuwde mij dat als ik iets zou zeggen tegen mij moeder hij mij zou komen halen. Er zou iets erg gebeuren. Hij klonk boos en hield mijn arm vast waar tijdens hij mij heen en weer schudde. Toen mijn ouders uit de kerk kwamen riep ik hen. Er was iets ergs gebeurd. Maar waarom ik het niet vertelde weet ik niet. Ach het was allemaal een nare droom vertelde mij ouders mij. Ik mocht even in de woonkamer zitten. Mijn haar werd gekamd want dat zat door elkaar. De parkiet mocht op mijn schouder en er werd een foto gemaakt.

in 2009 kwam op een avond de herinneringen terug. Ik had het verdrongen. Het verdriet dat volgde…de beerput ging open. Antwoorden kwamen op vragen. Nu wist ik waarom ik na de misbruik van ‘Cock Cocks’ droomde. Henry sprak Engels en ‘lul’ is ‘cock’ in het Engels. Mijn zelfbeeld was kapot. Elke keer wanneer iemand boos naar mij keek was het alsof iemand mij mij aan mijn borst greep. Ik ging conflict uit de weg. Ik maakte het iedereen naar hun zin. Ik had geen vrienden, en kon geen relaties beginnen. Besluiten nemen kon ik niet. Ik voelde altijd eenzaam en down. Ik wist nooit wie ik was en wat ik wilde. Aanraking vermeed ik altijd. Nachtmerries volgde mij en eindigde vaak met een rauwe kreet. Mijn studie later aan de universiteit kon ik niet afmaken. Ik verlangde ontzettend naar huis omdat ik 1 200 km van huis was.  Altijd maar dat zwartgalligheid en eenzaamheid. Op school viel het op dat ik altijd alleen tijdens de pauze liep. Ik had geen zelfvertrouwen en ik moest naar de school psycholoog. Ik voelde altijd anders…ik hoor nergens bij. Ook bij mij eigen gezinsleden heb ik tot op heden altijd het gevoel dat ik niet vanzelfsprekend bij hoor. Vaak werd ik buitengesloten door leeftijdsgenoten. Dit gebeurde soms overduidelijk. Ook momenteel nog gebeurt het nog…het gaat gewoon zo. Kerst 2012 zat ik alleen. Maar buitenlandse bezoekers uit de kerk mochten wel bij familie aanschuiven op kerstdag… voor mij was er geen plaats. Dit alles maakt zo ontzettend zeer.

Dat dit allemaal heeft kunnen gebeuren, dat niemand acht heeft geslagen op mijn signalen, dat ik mijn hele leven door het allemaal alleen moest doormaken, schrijnt heel erg. Dit ondanks hele goede therapie dat ik heb: psychotherapie en EMDR. Alle verdriet en verloren kansen in mijn leven is allemaal te danken aan Henry die zijn handen niet thuis kon houden. The English speaking tall and blass man Henry who lives in Green Point or Sea Point near Cape Town repairs and sells motorbikes. I want to tell Henry what he did to me with him abusing me sexually in 1968. Ik wil dat ik Henry kan vertellen wat hij mij heeft aangedaan.

In Cothen bij psychodrama leerde ik dat ik ook met de dader kan praten als iemand die rol wil spelen. Mijn therapeute heeft deze rol op haar genomen. Ik kon de dader vertellen wat hij mij heeft aangedaan. Woede, heel veel woede kwam er bij mij naar boven. Maar ik heb het gedaan. Ik ben naar het huis gegaan in Kaapstad, ik heb alles wat ik in het begin heb opgeschreven verbrand en het as  in de tegenwoordigheid van mijn zus over de stad later uitwaaien. Ik wil verder, ik wen en Henry is een ‘big loser’.  Ik mocht iemand helpen die dit in zijn familie had gezien. Ik heb veel aan het geloof gehad ook al was ik vaak boos op God die dit heeft toegelaten. Ik was slachtoffer. Ik ben nu een man waar Henry niets meer over te vertellen heeft. Hij is als een regisseur uit mijn leven en denken verdreven.

 

3 antwoorden
  1. Jojo
    Jojo zegt:

    Ik weet eigenlijk niet zo goed wat ik moet zeggen maar je verhaal grijpt mij aan. Je sluit sterk af; ik hoop dat jij je ook zo sterk voelt en blijft voelen.
    Dank je voor je verhaal Gijs. Hulde.

    Jojo

  2. ben goeman
    ben goeman zegt:

    Heel aangrijpend, Gijs! Hoe herkent deze jongen (Ben) veel in jouw verhalen. Altijd heeft hij met slimme trucjes moeten liegen tegen zijn te opmerkzame moeder. Veel later gedurende een aantal jaren bizarre nachtmerries gehad over al zijn verleden. Ook jouw eenzaamheid voelt hij erg met je mee. Gelukkig heb je het geloof nog niet weggegooid. Ook deze jongen heeft het geloof behouden, ook al snapt hij er niets van waarom God dit alles toegelaten heeft. Maar één ding weet hij zeker: Hem treft geen enkel verwijt. Als je na zoveel jaren de balans opmaakt, dan heeft God me toch zo ontzettend veel bijgestaan, door alle ellende heen.
    Als je een reactie wilt geven, doe dat op mijn site. Daar staat een mooi stukje poëzie, waar je misschien wat aan hebt. Zeker weten! Ben

Reacties zijn gesloten.