Slotmonitor Commissie Deetman
Voor mijn commentaar op de Slotmonitor van dhr. Deetman, vraag ik je heel even terug te denken aan waar het nou ook weer allemaal om ging. Wat was ook alweer het uitgangspunt van het onderzoek door de Commissie Deetman? Wie zou het ook alweer moeten dienen ? Voordat je de Slotmonitor leest is het goed die vragen weer even scherp te hebben…
Als ik het me nog goed herinner had het uitgangspunt iets te doen met “genoegdoening en erkenning voor de slachtoffers”. Zou “de laatste steen boven” komen en zou alles voor iedereen “op het dorpsplein” zichtbaar zijn. Prachtige uitspraken bedacht door iemand die gewend is in één klap heel veel mensen te manipuleren en op het verkeerde been te zetten: dhr Wim Deetman.
Door de wol geverfd in politiek Den Haag en vanuit zijn christelijke geloofsovertuiging zowiezo aan de kant van de organisatie die hij moest onderzoeken, in opdracht van henzelf, wel te verstaan…
Als je dan de slotmonitor (of ‘snotmonitor’) leest, met in je achterhoofd het eindrapport van de 1ste Commissie Deetman, het Vervolgonderzoek en de eerdere Monitor rapportage, dan kan het bijna niet anders dan dat je op de zelfde conclusie komt als ik: “Wat zijn we toch prachtig ingepakt met z’n allen !”
Genoegdoening en erkenning ?
Op slinkse wijze zet de Commissie Deetman de verkrachting van duizenden kinderen in het licht van de seksuele revolutie en het losbandige leven (mijn ouders denken daar heel anders over !!!) van die tijd. En dat lijfstraffen bij de standaard opvoeding van die tijd hoorden, dus ook genadeloos toegepast werden door de opvoedende geestelijken. Tegen die achtergrond is het dus net alsof het heel gewoon was voor die tijd om je aan kinderen te vergrijpen. Slachtoffers dubbel genaaid: toentertijd door die pater, priester, broeder of non en nu nog even dunnetjes over gedaan door Deetman. Dank u wel, meneer Deetman.
In de monitor lees ik dat dhr Deetman en dhr Kreemers beide de behandeling van een klacht door de Klachtencommissie van het Meldpunt bijgewoond hebben. Zij waren het er beide over eens dat de klagers met empathie en respect behandeld werden. Er was zelfs een overste van een kloosterorde aanwezig ! Prima werk gedaan Klachtencommissie…
Dat velen van ons een heel andere behandeling ‘genoten’ hebben. Dat manipulatie, intimidatie en respectloze omgang met de betrokkenen aan de orde van dag waren is daarmee van tafel geveegd. Dank u wel, meneer Deetman
Wat vond ik het fijn te lezen dat mevrouw dr. P.J. (Nel) Draijer op basis van de informatie verkregen van de melders een onderzoek heeft kunnen doen en zelfs in wel drie internationale tijdschriften heeft kunnen publiceren. Mooi voor mevrouw Draijer. Iets minder voor de betrokkenen, omdat het doel, en dus de uitkomst, van dit wetenschappelijk onderzoek was te bewijzen dat slachtoffers van seksueel misbruik altijd liegen. Ik dacht eigenlijk dat dhr Pieter Kalbfleisch (ander lid van de commissie Deetman die over dit zelfde onderwerp al internationale faam geoogst heeft) een patent had op deze stelling, maar vanwege de goede samenwerking in de commissie Deetman heeft hij even een stapje terug gedaan denk ik. Dank u wel, mevrouw Draijer. Dank u wel meneer Deetman.
Verder loopt ook deze monitor, net als eerdere rapportages van die z.g. onderzoekscommissie, weer over van het “onderzoek-snot” (vanuit het perspectief van de betrokkenen bekeken) en is er niets te vinden dat mij een gevoel van “genoegdoening” of ‘erkenning” geeft. Nou ben ik daarvoor gelukkig niet van de commissie Deetman afhankelijk, want daar heb ik zelf al voor gezorgd, maar niet iedereen is zo gelukkig ! Het zal dus wel allemaal niet gebeurd zijn, niet zo erg zijn, die kerkinstelling helemaal niet zo slecht zijn, de hulpverlening prima geregeld zijn en verdiend dit onderwerp ook van onze overheid geen extra aandacht… Dank u wel, meneer Deetman ! Mooi stukje op je CV geschreven, de katholieke kerk lacht u toe.
Ik lees niet meer verder, ga een teiltje zoeken en kijk ook niet uit naar de komende acties van onze overheid, want dit levert mij afgezien van negatieve energie helemaal niks op. Voor wie een sterkere maag heeft dan ik, hierbij het monitor rapport.
Ik heb geprobeerd om me aan te melden, ook ik ben misbruikt in een nonnen internaat door de psycholoog aldaar.
Ik ben nu ruim 58, ik ben niet alleen sexueel misbruikt , maar heb ook moeten werken van s’morgens 7.00 tot s’avonds 18.00 uur
in de wasserette, en voor aanvang in bovengenoemde werkzaamheden deed men als groep zijnde ook even corvee dienst.
Kinderarbeid dus, onbetaald al beloofde men wel 5 gulden toendertijd per week aan zakgeld. Ik heb hier nimmer iets van gezien.
Ook verplichte medicatie (seresta) om er maar voor te zorgen dat men rustig bleef. Ik ben eenmaal weg gelopen daar en heb 6 weken opgesloten gezeten in mijn kamer (ijzeren luiken voor de raam alarm op de deur en op deurslot) onder de medicatie mogodon, een slaap middel, wat men in die 6 weken met me gedaan heeft is niet te achterhalen daar dit een groot zwart gat is, ik was nog erg lang na die tijd een zombie. Ik heb geprobeerd om zoals gezegt me aan te melden, helaas vertelde men me bij Jeugdzorg Den Bosch dat men me niet kende, en dat ik me moest melden in het arrondissoment waar mijn ouders uit de ouderlijke macht zijn ontzet, Arnhem dus, helaas heb ik geen hulp gehad van slachtofferhulp Den Bosch op een paar telefoontjes na van U bent slim genoeg u kunt het wel zelf. Arnhem wil dat ik als invalide, tot 4 maal toe persoonlijk daar kom om ten einde te kunnen bewijzen dat ik wel degelijk heel mijn leven onder de R.K. Kinderbescherming in Den Bosch heb gestaan, helaas is dit niet mogelijk door mijn gebreken. Toen ik uit huis werd gehaald was ik ca. 3 jaar, en ik kwam de weekenden en vakantie’s bij een vakantie familie terecht die ik al gauw ons pap en Moeke noemde. Na een poosje wilde men mij adopteren, dit is helaas tegen gehouden door de overheid, Ik had dus al dat misbruik, opsluiting, verplichte medicatie,arbeid dus niet hoeven mee maken. Maar er werd mij toendertijd verteld dat ons Pap en Moeke mij niet meer wilde, en ons Pap en Moeke werd verteld dat ik niet meer naar hun wilde, erg triest, zou het dan toch allemaal met financiën te hebben maken gehad? Ik heb tot op heden nog steeds contact met de familie, helaas leven ons Pap en Moeke niet meer, maar al mijn stief zusjes en broers nog wel op een paar na, en een paar leven in het verre Australie.Ik vraag mezelf elke dag nog af, hoe kan ik nu nog erkenning en genoegdoening (finaciële vergoeding) krijgen van het door de overheid mij aangedane leed, wat eingelijk niet zo had hoeven zijn, mits men niet aan geld had gedacht maar echt aan het belang van het kind, in dit geval MIJ?????
Welke weg moet en/of kan ik nu nog bewandelen?
Vriendelijke groeten.
Mevr.Thea L.
Beste Thea, heb je al contact met VPKk? Zij kunnen je wellicht verder helpen. Zie http://www.vpkk.nl
Goedemiddag Raymond,
Wat is het VPKk???
Waar kan ik die vinden?
Vriendelijke groetjes,
Mevr.Thea L.
Volgens mij heb je ze inmiddels gevonden.
Ja dat klopt, ben me op hun facebook pagina aan het inlezen.
Dank je wel.
Vriendelijke groeten,
Thea L.
Rapport Deetman is natuurlijk operatie doofpot
Het momentum is weer typisch commissie Deetman; de avond voor een te houden kamerdebat zodat betrokken partijen niet of nauwelijks tijd hebben om zich inhoudelijk voor te bereiden op dit debat.
Typisch overheid, geen kans geven tot weerwoord, pure manipulatie, ppfff. Ik zag trouwens op de agenda van de
vergadering in Den haag deze pas op de 30e juni 2016 zou zijn en niet de 29e. Was dus weer even verwarrend.
Vriendelijke groeten,
Thea L.
Misschien was je in de war met Algemeen overleg vanavond:
https://www.tweedekamer.nl/vergaderingen/commissievergaderingen/details?id=2015A00107
Ook interessant omdat daar gesproken gaat worden over de evaluatie van de subsidieverstrekking aan slachtofferorganisaties zoals Slachtofferhulp , SKIP en KLOKK waarbij de laatste recentelijk in het nieuws was ivm. exorbitante vergoedingen voor directeur en Raad van Toezicht