Straffen voor ontucht met kinderen te vaak onvoorspelbaar
Rechters in ontuchtzaken maken onvoldoende duidelijk hoe ze tot hun straffen komen. De rechter noemt allerlei factoren in zijn strafmotivering, maar vermeldt er vaak niet bij hóe deze factoren leiden tot de op te leggen straf. ‘Als de rechter bijvoorbeeld ingaat op de jonge leeftijd van het slachtoffer, betekent dit dan voor de dader een langere straf? Dit wordt vaak niet duidelijk’, aldus Nationaal Rapporteur Corinne Dettmeijer. Naast meer helderheid in de strafmotivering is ook meer uniformiteit in de strafoplegging nodig. Voor zowel daders als voor slachtoffers moet het begrijpelijk zijn waarom een straf wordt opgelegd. In haar onderzoek ‘Ontucht voor de rechter’ pleit Dettmeijer daarom voor een landelijk kader voor straftoemeting in ontuchtzaken.
De rechter veroordeelt jaarlijks ruim driehonderd daders voor het plegen van hands-on ontucht met een kind. Het gaat hierbij om zedendelicten waarbij sprake is van fysiek contact tussen dader en slachtoffer zonder dat daarbij geweld of dwang wordt uitgeoefend. Op het plegen van ontucht met een kind staan maximum gevangenisstraffen van zes tot twaalf jaar. Uit het vandaag gepubliceerde onderzoek van Nationaal Rapporteur Corinne Dettmeijer blijkt dat deze strafmaxima in de praktijk bij lange na niet worden opgelegd. Zo krijgt bijna de helft (43%) van de volwassen daders geen gevangenisstraf, maar een geheel voorwaardelijke gevangenisstraf of een taakstraf. Eén op de vijf volwassen daders krijgt een gevangenisstraf die een jaar of langer duurt.
Landelijk kader nodig
Er is geen patroon te ontdekken in de factoren die de rechter noemt in zijn strafmotivering. Ook is vaak onduidelijk hoe zwaar deze factoren wegen, en of bepaalde factoren voor een lichtere of juist zwaardere straf zorgen. Dettmeijer: ‘Waar de rechter in de ene zaak oordeelt dat de lange duur van het misbruik tot een hogere straf leidt, besteedt de rechter in andere zaken hier in het geheel geen aandacht aan.’ Dit biedt weinig houvast voor de dader, voor het slachtoffer en de maatschappij. Het is van belang dat de straffen transparant en begrijpelijk zijn, en daardoor beter voorspelbaar. ‘Daarom moet er een landelijk kader komen voor de straftoemeting in ontuchtzaken.’
Wanneer krijgt een ontuchtpleger een langere gevangenisstraf?
Het onderzoek laat ook zien dat vier factoren statistisch gezien van grote invloed zijn op de duur van de gevangenisstraf. De rechter legt een langere straf op als het OM een langere straf eist, als er minimaal één slachtoffer jonger dan twaalf jaar misbruikt is, als minimaal één van de slachtoffers een jongen is, en als er tijdens het misbruik sprake is van binnendringen met een geslachtsdeel.
Eerdere veroordeling speelt geen rol
Opmerkelijk is dat enkele factoren tegen de verwachting in géén rol spelen bij de hoogte van de straf. ‘Als de dader al eerder werd veroordeeld voor een zedendelict dan zou je verwachten dat dit een langere gevangenisstraf oplevert. Dit is nu niet het geval’, aldus de rapporteur. Ook andere factoren blijken niet van invloed te zijn op de strafhoogte. De wetgever heeft bepaald dat sommige omstandigheden extra zwaar bestraft kunnen worden, bijvoorbeeld als iemand een kind misbruikt dat aan zijn zorg is toevertrouwd. Denk aan een ouder of een leraar. ‘Toch zien we dat deze daders gemiddeld niet zwaarder worden gestraft.’
Nieuwsbericht | 14-9-2016 | 05:00
Nationaal rapporteur mensenhandel en seksueel geweld tegen kinderen.
Willekeur bij rechters is ook deze jongen niet bespaard gebleven. Toen hij zijn zoon in de tachtiger en negentiger jaren alternatief thuisonderwijs gaf, is hij ten onrechte acht jaar lang een speelbal geweest voor rechters, kinderbescherming, voogdij en andere ambtenaren, totaal zo’n 150, terwijl hij de leerplichtwet niet heeft overtreden. Maar het heersende beleid is sterker gebleken dat wetteksten. Zes maal voor de rechter geweest, onder andere de Hoge Raad en het Hof van de Mensenrechten. Na het thuisonderwijs heeft hij zijn zoon op de Hogeschool gekregen, waar hij is afgestudeerd. Nu doet hij sociaal werk, persoonlijk begeleider van artsen. Maar denk maar niet dat al die ambtenaren die mij vervolgd hebben me hebben gefeliciteerd. Nee, ze zwijgen als het graf, ze negeren me. Zo zit het nederlands recht in elkaar. Ach ja, ook die Deetman-affaire. Maar de Heer Jezus heeft deze jongen stand doen houden, en hem een werkzaamheid in handen gegeven waardoor hij het seksueel misbruik vanaf zijn prille jeugd tot na zijn puberteit kon relativeren. Rechters ja… praat me er niet van! Ben
Shocking is de reactie van Michiel de Ridder, de voorzitter van het Landelijk Overleg Vakinhoud Strafrecht (LOVS)
Citaat van nu.nl:
De Ridder benadrukt dat in de rechtszaal veel verschillende zaken voorbijkomen. “Dit verklaart ook de diversiteit in straffen die worden opgelegd. Ontucht is altijd een verschrikkelijk iets, maar er zit wel een verschil tussen bijvoorbeeld een ongewenste aanraking of jarenlang seksueel misbruik.”
http://www.nu.nl/binnenland/4321125/bijna-helft-van-kindermisbruikers-krijgt-geen-straf.html
Deze man moet nodig het boek Traumaseksualiteit gaan lezen: https://seksueelmisbruik.info/boek-traumaseksualiteit/
Ja, dat zou mooi wezen, hem het boek Traumaseksualiteit te laten lezen (gelijk deze jongen gedaan heeft, zie ook zijn eerste stukje poëzie in Honderd verhalen). Maar zulke mensen laten zich niet overtuigen. Lees daartoe eerst mijn stukje, de eerste reactie, hierboven. Al die ambtenaren gingen moedwillig met een grote boog om dat thuisonderwijs van mij heen, omdat ze wisten, dat ze dan zouden verliezen. In plaats daarvan stelden ze tegen mij vijf negatieve rapporten op, en brachten die voor hun rechters. Bijna was deze jongen in de gevangenis terecht gekomen, tot twee maal toe, en bijna werd tot twee maal toe onze zoon “uit huis geplaatst”. Maar de Heer Jezus, waarop hij vertrouwde, en zijn advocaat was, heeft hem doen standhouden. Heb er nog vijf schoenendozen vol brieven aan over. Tenslotte moesten ze tandenknarsend een multidisciplinair orthopedagogisch rapport onder ogen zien, dat positief over dat thuisonderwijs was. Wat wil hij hiermee zeggen? In rechtszaken WIL men de waarheid geenszins weten. Zo ook in de politiek. Seksueel misbruik WIL niet door mensen aanhoord worden. Toch is het goed, dat ervoor gestreden en getuigd wordt. Zoals PeterJohn Schouten onvermoeid blijft strijden op deze website al zoveel jaren lang, en jij ook! Ook deze jongen is een felle strijder, zijn gehele leven lang, tegen de stroom in. Hij moedigt ook alle medemisbruikten aan: blijft vechten, laat je niet uit het veld slaan. Dit geeft dit leven een bijzondere meerwaarde: hij spreekt uit eigen ervaring. Ben