Strijd voor openheid – Hoogeboom

Eerder plaatsten wij hier de oproep aan de parochies van Frans en Joke Philipsen.
Zij proberen, door de verantwoordelijken in de kerk direct aan te spreken, meer openheid te krijgen en te zorgen dat de verantwoordelijken zich met dit onderwerp bezig houden.
Om die strijd te ondersteunen plaatsen wij de komende tijd de verschillende briefwisselingen met pastoors, bischop Simonis e.a.

Ondersteun hun strijd, spreek de katholiek geestelijken in jouw buurt ook aan!

Ton Leerschool
Stichting Mannenhulpverlening na seksueel misbruik

Briefwisseling met vicaris-generaal Hoogeboom – hulp bisschop van Utrecht
Brief van 20 februari 2011

Zeddam, 20 februari 2011.

Aan de heer Th.C.M.Hoogenboom
Postbus 14019
3508 SB Utrecht.

Geachte heer Hoogenboom,

Tot drie maal toe heb ik bij u een verzoek gedaan om kardinaal Simonis te mogen spreken in verband met de afhandeling van een klachtenprocedure van mij bij Hulp en Recht eind jaren 90. Tot drie maal toe hebt u geweigerd om een gesprek tussen mij en de kardinaal te arrangeren. Hierbij werd door u de gehele gang van zaken in de procedure weer aangehaald als argumenten om geen gesprek te arrangeren. Maar ik had behoefte aan een pastoraal gesprek met de kardinaal. Al uw aangedragen “argumenten” hebben mij echt niet overtuigd en op uw opmerking over de verklaring van de paus zit ik al helemaal niet te wachten.
Door bemiddeling van de heer W.Deetman heb ik onlangs een zeer goed gesprek gehad met de kardinaal. De kardinaal gaf te kennen dat hij nooit had aangegeven geen gesprek met mij te willen. De kardinaal gaf aan hierover nooit contact met u te hebben gehad.
Mijn vragen aan u:
a. Hebt u hierover contact gehad met de kardinaal?
b. Hebt u zelf besloten dat ik geen gesprek met de kardinaal mocht hebben? zo ja…
c. Kunt u mij dan uitleggen waarom u zo gehandeld heeft?
d. Hebt u, meneer Hoogenboom, dat allemaal op eigen houtje gedaan of is de heer Eijk (let even op de woordspeling!) hierbij betrokken geweest?
e. Was het niet netter geweest dat u mij gewoon een briefje had geschreven waarin u had vermeld dat u, om welke redenen dan ook, geen gesprek met de kardinaal wilde arrangeren, maar dat ik mij direct tot de kardinaal kon wenden adres Abdijlaan 8 Nieuwkuijk?
f. Ben ik misschien betrokken geraakt in een ordinaire ruzie tussen de voormalige kerkleider van het bisdom Utrecht en de huidige leiding van dit bisdom?

Deze hele gang van zaken en het gesprek met de kardinaal heeft mij aan het denken gezet. Hierbij komen bij mij de volgende gedachten op:
a. Waar het volgens mij aan ontbreekt in de top van de katholieke kerk in Nederland en over heel de wereld is de zeer gebrekkige onderlinge communicatie of misschien wel het geheel ontbreken hiervan. Het zijn allemaal kleine koninkrijkjes, die zich naar Rome schikken, met hun eigen leider behept met een groot ego. Men vindt dat iedereen maar zijn eigen zaakjes moet regelen en zijn eigen rotzooi moet opruimen. “Nee, niet verder vertellen, laten ze er zelf maar achter komen”. Doofpotten dus.
b. Hierdoor kan een wereldprobleem als het kindermisbruik in de kerk ook niet aangepakt worden. Dit zal in gezamenlijkheid moeten gebeuren in een open communicatie en een volledige verantwoording naar elkaar toe en naar de wereld.
c. Het niet communiceren binnen de top van de katholieke kerk is tot overlevingsstrategie verheven, want wat men niet weet hoeft men ook niet te verantwoorden naar elkaar en naar de buitenwereld. Een collectieve onwetendheid. Dan komen er kreten als ich habe es nicht gewusst/ik weet het niet/ de vicaris heeft het afgehandeld, is niet nagevraagd etc. etc. Waar kunnen wij ons dan in “Godsvredesnaam” melden?
d. Voor de bisdommen zijn de gelovigen maar moeilijke, vervelende en onrustveroorzakende mensen. Het geestelijk welzijn van de gelovigen, het pastorale werk naar de gelovigen scoort volgens mij niet echt hoog in het bisdom. Zie mijn geval dan maar als voorbeeld.
e. Veel meer is de leiding van de kerk bezig met euthanasie/ homoseksualiteit/ geboortebeperking/condoomgebruik/ aidsproblematiek. En hierbij is de kerk een meer remmende dan een oplossende factor.
f. De kerk ziet zichzelf als (mede)slachtoffer in het kindermisbruik, terwijl ze feitelijk (mede)dader is door de daders te faciliteren bij hun misdaden.

Ik verwacht op korte termijn een antwoord van u op mijn vragen. Wellicht kunt mij nog bijsturen in mijn hierboven vermelde gedachten door uw visie hierover aan mij kenbaar te maken.

Deze brief gaat in afschrift/e-mail naar bisschop W.Eijk, kardinaal A.Simonis, onze pastoor B. Aarsen en naar de commissie Deetman.

Met vriendelijke groet,
Joke Philipsen
Oude Doetinchemseweg 73
7038 BG Zeddam

Antwoord ontvangen 24 februari 2011
Persoonlijk/vertrouwelijk
Aan mevrouw J. Philipsen
Oude Doetinchemseweg 73
7038BG Zeddam.

24 februari 2011 Uw brief d.d. 20 februari 2011.

Geachte mevrouw Philipsen,

Uw brief d.d. 20 februari heb ik in goede orde ontvangen.

In mijn antwoord op uw brief verwijs ik naar mijn brieven aan uw adres d.d. 14 oktober 2010, 1 november 2010 en 18 november 2010. Om de redenen die ik u bij herhaling heb genoemd ben ik niet ingegaan op uw verzoek om een afspraak met kardinaal Simonis te arrangeren.

In uw brief d.d. 20 februari 2011 suggereert u dat u van mij geen gesprek mocht hebben met kardinaal Simonis. Dit is onjuist. Ik heb nimmer geschreven dat u geen gesprek met kardinaal Simonis mocht hebben. Het staat en stond een ieder, dus ook u, vrij om contact te zoeken met kardinaal Simonis.

Hoogachtend
+Mgr.mr.drs. Th.C.M. Hoogenboom
Hulpbisschop van Utrecht
Vicaris-generaal.

Bericht verstuurd 24 februari 2011
Geachte heer Hoogenboom,

Uw brief van 24 februari heb ik ontvangen en ik kan u wel zeggen dat ik helemaal van slag ben geweest door uw opmerkingen en veronderstellingen en ontzettend kwaad op u bent, omdat u in mijn ogen iedere keer mijn doelstelling omzeilt en geen enkele medewerking aan mij verleent. Het valt mij steeds zwaarder om beleefd tegen u te blijven, houd u daar a.u.b. rekening mee.

U verwijst in uw laatste brief wederom naar die antwoorden die u mij gegeven heeft. U kunt van mij aannemen dat ik UW antwoorden en UW argumenten onderhand uit mijn hoofd ken en aan zulke antwoorden en argumenten van uw kant nog geen één keer ook maar even een positief gevoel aan over gehouden heb. Het tegenovergestelde vond juist plaats. Ik voel dat ik me iedere keer naar u moet schikken in plaats dat ik medewerking van het bisdom krijg. Bent u ergens bang voor??. Openheid is hier ver van huis.

Waarom begint u nu te wauwelen dat ik zou suggereren dat ik geen gesprek van U mocht hebben met kardinaal Simonis. Dit was van mij een vraag, en geen suggestie, aan u gesteld onder het kopje VRAGEN en wel vraag b en daar blijf ik bij. Ik heb, weet u nog, 3 verzoeken ingediend, daarna één brief vol met vragen en deze brief is nummer 5.

Mijn eerste verzoek d.d. 11-10-2010 was gericht aan het secretariaat met het briefhoofd: “Geachte dames en heren”.
Mijn eerste verzoek was in principe helemaal niet aan u gericht maar ik wilde op een nette open manier kenbaar maken dat ik de kardinaal wilde spreken. En u heeft zich er toen mee bemoeid, wel of niet in overleg met uw collega’s. Zelfs van aartsbisschop W. Eijk heb ik nog geen enkele reactie mogen ontvangen. Oorverdovend zwijgen. Niets geen verdieping. Ook het
Secretariaat heeft mij geen mededeling gedaan.

U weet toch ook dat de geestelijken er zijn voor de gelovigen en niet andersom.
U vond het nodig om mij in uw antwoord/brief dd 14-10-2010 te schrijven dat ik mij kon melden bij Abt Dom van den Heuvel. U heeft zelfs het totale adres en tel.nr. erbij gevoegd.
Daar vroeg ik u meneer Hoogenboom helemaal niet om. Ik vroeg om een gesprek met de kardinaal. Was toch onderhand wel duidelijk niet?

U hebt mij nooit het adres of een telefoonnummer van de kardinaal gegeven zodat ikzelf contact met hem op kon nemen. Had u dat wel gedaan dan wist ik tenminste waar ik aan toe was.. Ik heb u uitgelegd hoe de vork in de steel zat en dat de eindprocedure van hulp en recht geen goede afloop kende. De bisschoppen hadden eind jaren negentig rijkelijk te kort geschoten. Ikzelf heb uiteindelijk het recht in handen moeten nemen wat de bisschoppen nalieten. Het ging om een priester/pater met een officiële door de bisschop benoemde functie. Ik wilde voor dit schuldig verzuim een verklaring. De enige bisschop die mij misschien helderheid kon geven in deze was kardinaal Simonis. Begrijp dat toch!!!
In uw brief d.d. 01-11-2010 wilde u ook zelf niet in een beoordeling treden van mijn redenen zoals u schreef. Dat hoefde ook helemaal niet! Ik wilde alleen maar een gesprek me Simonis. Punt uit.
Diverse keren hebt u mij geschreven dat u niet op mijn verzoek ingaat om een gesprek met de kardinaal te arrangeren. En nu schrijft u letterlijk aan mij: U suggereert dat u van mij geen gesprek mocht hebben met kardinaal Simonis. Waar bent u mee bezig??? (dit is ook een vraag!)
Misschien verval ik nu in herhalingen maar ik verwacht van u dat u zich een keer in MIJN materie verdiept en niet in de UWE.. Begrijpt u het nog niet dan kunt u mijn levensverhaal lezen en bestuderen, u mag mij bellen, u mag mij opzoeken. Helemaal geen probleem. Ik wil deze confrontatie voor u wel arrangeren als u mij daar naar vraagt, zal ik graag doen.. Ik zou dolgraag willen dat u daar ook eens behoefte aan zou hebben.

Meneer Hoogenboom, let wel, het gaat hier om KINDERMISBRUIK zowel in verleden, heden als toekomst. En daar dient u aan mee te werken en niet tegen te werken. De collectieve onwetendheid zal opgeheven moeten worden.
Mij gaat het om HULP, OPEN en EERLIJKHEID vanuit de bisdommen, daar hebben kinderen, slachtoffers en overlevers behoefte aan en niet aan juridisch gepraat.
Dit gaat om emotionele intelligentie naar elkaar toe en daar heeft niemand een jurist, advocaat of wie dan ook nodig. De mens zelf is hierbij nodig, U en ik, zonder titel.
Empathie zou een keer op zijn plaats zijn. En vergiffenis komt zoals ik u al eerder verteld heb later wanneer IK eraan toe ben. Vergiffenis kan niet opgelegd worden door wie dan ook, zelfs niet door u, de aartsbisschop of de paus. Vergiffenis is een geschenk. Je kun er hoogstens naar vragen.
.
Ik verzoek u dan ook met klem al mijn vragen in mijn brief d.d. 20 febr. 2011 a tm f serieus te beantwoorden en aansluitend commentaar te geven op mijn geformuleerde gedachten. Ook a tm f.
Verwijzing naar UW eigen herhaalde redenen kunt u achterwege laten, die doen namelijk niet ter zake. We dienen bij de vragen te blijven. Zodat er een antwoord gegeven kan worden zodat we in vrede verder kunnen leven..

Tevens zou ik het een zeer goede zaak vinden dat ik met u en bisschop Eijk in gesprek kom.

Ik ga er vanuit dat u dit gaat arrangeren en contact met de heer Eijk opneemt en een datum vastlegt. Wilt u dit niet arrangeren of wilt u geen gezamenlijk gesprek dan verwacht ik van u wel duidelijkheid en laat mij a.u.b. niet in het ongewisse. Hiermede voorkomen we heel veel ellende zodat het suggereren achterwege kan blijven.

Deze brief gaat in afschrift naar het secretariaat van het bisdom, aartsbisschop W. Eijk, commissie Deetman, pastoor B. Aarsen en naar kardinaal Simonis ,omdat kardinaal Simonis benieuwd was of u op mijn vragen ingaat zoals hij mij schreef.

In afwachting op uw spoedige reactie,

Met vriendelijke groet
Joke Philipsen