Berichten

Seksueel misbruik

/4 Reacties/in , /door

In 1968/69 woonden wij in Kaapstad (Zuid-Afrika) aan de Burnsideweg (Burnside Road,  Cape Town) in een groot huis.  Mijn ouders verhuurde één slaapkamer.  Eén van de mannelijke huurders was een jonge man in zijn twintigs. Het was een lange dunne man. (Heette Henry, en verkocht later motoren – motor cycle in Sea point). Een aardige man, vertelde mijn moeder, maar wel één met problemen: “De lakens waren niet meer schoon te krijgen”. (Zij weet niet wat hier verder is gebeurd.) Ik was vier jaar oud. Het verdrietige is: toen was ik niet in staat dit tegen mijn moeder te vertellen. Nu dat ik wel kan, is zij niet in staat om op haar leeftijd dit aan te horen.

Mijn ouders gingen zondag ’s avonds (in Z-A is de tweede dienst om 19:00) naar de kerk. Toen heeft deze man toegeslagen. Ik lag op bed en lokte hij mij weg naar zijn kamer. Ik zou een cadeautje krijgen als ik meeging. Als ik de andere ochtend mijn moeder vertelde dat er toch een cadeautje zou liggen, maakte zij dat af dat het een droom was. Hoeveel keer dat was weet ik niet.  Eerst was het spelen.  Hij was een motorrijder. Op een keer zei hij: “Wij gaan motor rijden”.  Ik mocht de helm opdoen.  Hij  dwong mij met mijn handen op het bed te leunen.  Hij verkrachtte mij.

Veertig jaar lang was ik dit vergeten. Tot de dag in januari 2009 dat ik een foto achterop een tijdschrift zag in een winkel. Dit beelde deze situatie uit. Ik werd emotioneel bij het zien van deze foto. Ik begreep mijn emotie niet. Toen ik ‘s-avonds in de spiegel keek kwam het als donderslag bij heldere hemel: dat was ik in die foto. Ik barste in tranen uit. Daarna zijn de beelden teruggekeerd. Toen begreep ik wat er gebeurd is. Ik herinner aggressie.

Ik herinner mij dat hij mij naar de badkamer naast zijn kamer nam en het bloed weghaalde. Hij dreigde dat hij mij moeder wat zou aandoen als ik dit zou vertellen.

Niemand heeft wat ooit gemerkt. Ik heb de herinnering verdrongen. Ik had wel veel nachtmerries van paardachtige wezens dat ik ‘Cockcocks’ noemde.  Zij wilde mij vast drukken. Later veranderde de nachtmerries en werd ik soms gillend wakker. Of ik droomde dat een demon naast mijn bed stond. Ik ging weer in bed plassen. Ik wilde nooit met andere kinderen spelen. Als kind was ik niet bij mijn moeder weg te slaan als wij ergens op bezoek waren. Ik voelde mij alleen en anders. Als ik wel probeerde vrienden te maken lukte dat niet of hield het niet stand. Ik houd niet van drukte om mij heen en wil niet door anderen aangeraakt worden. Ik word woedend als iets uit mijn handen valt. Ik kan dat voorwerp wel stuk gooien, zo boos kan ik worden. Ik voelde mij vaak somber. Vooral als wij door de uitgestrekte gebieden van Zuid-Afrika reden. Ik voel minderwaardig en ik probeer het ieder naar zijn /haar zin te maken. Ik vlucht weg wanneer ik tussen mensen ben en ik eenzaam voel. Soms wil ik gewoon gaan huilen. Maar ik wist nooit waarom.

Nu dat ik dit herinner heb veel last van emotie: haat, schaamte, verdriet, woede en boosheid. Ik ging alles opschrijven. Ik ging met mensen die ik vertrouwde praten. Ik heb mijn zus als eerste geinformeerd. Zij was erg geschrokken. Gelukkig heb ik met haar goed contact en ondersteunt zij mij geweldig. Ik ben erg blij met haar volhoudende ondersteuning en altijd weer klaarstaan om mij verhaal (met emoties) aan te horen!

Ik heb veel verdriet. Ik huil veel. Ik ben begonnen met therapie. Ik doe EMDR en dat helpt echt. Tijdens EMDR leef ik mijn woede uit op deze lafhartige pedofiel. Ik beleef het steeds weer. Ik kan zelfs nachtmerries stopzetten. Want ik wil dit verwerken. Ik ben een vechtertje. Jaren lang was ik opstanding naar God toe. Nu is dat wel anders. Maar ik vraag mij toch af hoe Hij dit had kunnen laten gebeuren.  Ik ben onlangs bij het huis waar het gebeurde in Kaapstad, langs geweest…confronteren wilde ik! Alles wat ik heb opschreven, heb ik, in de tegenwoordigeheid van mijn zus, verbrand en het as laten wegwaaien over de stad.

Ik wil de dader graag vragen waarom hij dit gedaan heeft. Ik wil hem vertellen wat dit met mij gedaan heeft. Ik wil het hem wel vergeven. Hier bid ik om Gods hulp. Het heeft een kras door mijn hele leven gezet…door mij als mens. Veertig jaar lang verdriet gehad en ellende beleeft…een geestelijke woestijn.

Verkloot!!!

/5 Reacties/in , , /door

Hey lotgenoten,

Hier komt mijn verhaal dan. Het verhaal staat ook op een ander site over seksueel misbruik, maar ik wilde het ook hier zette, met het doel misschien lotgenoten te ontmoeten.

Het is jaren geleden dat het gebeurd is. Inmiddels ben ik een volwassen man. Ik was ongeveer tien jaar toen het gebeurde denk ik. Het was zomer en ik speelde met mijn vriendjes dan tot heel laat buiten. Een keer waren we bij een bouwterrein, veel zand. En we hadden ieder ons fiets als ik het me goed herinner. Dus zaten we over en weer te crossen. Ik had ook een BMX en een lekke band.

Maar goed, die dag kwam er ook een man bij en die voegde zich bij de groep. Hoe hij dat deed en wat zijn aandeel was in de groep weet ik niet meer. Veel details van die dag weet ik niet meer…maar goed. Het werd laat, de meeste van mijn vriendjes gingen naar huis en ik bleef met die man. Ik had een lekke band, dus hij zei dat hij dat wel kon fiksen als ik met hem mee ging. Je ouders vertellen je vaak dat je niet met vreemde mannen mee moet gaan, maar waarschijnlijk was ik te jong/onschuldig om het kwaad/de ziekte in de mensen te zien.

Dus ik ging met hem mee, onderweg kreeg ik twijfels, maar ik ging gewoon mee. Ik was ook bang om weg te gaan. Maar hij zocht onderweg naar plekken waar hij mij dus kon misbruiken. Dat zou ik jaren later begrijpen. Eerst onder een ophaalbrug, dat ging niet. Waarchijnlijk omdat dat niet goed geisoleerd was. Dus we kwamen dan bij een bouwterrein, waar ze een metrolijn aanlegden. Het was verlaten, omdat iedereen al naar huis was geegaan. In die tijd dacht ik dat hij op zoek was naar manieren om mijn band te plakken, maar dat was dus niet zo. Tussen twee van die wagens, je weet wel waar die werkers in lunchen, gebeurde alles.

Ik weet niet hoe het er precies aan toe ging. Maar op een gegeven moment was er een worsteling, omdat ik weg wilde den ik, en hij had een touw bij zich waarmee hij mijn handen achter mn rug om vasbond. Ik weet nog dat ik om hulp schreeuwde, maar dat hiel hij tegen door zijn hand op mijn mond te houden. Er was in de buurt een fietspad, dus misschien konden langsfietsende fietsers mij helpen. Maar er was niemand en er kwam ook niemand. En hij sloeg op mijn slaap met een beugel. Zo eentje die in trams zitten waaraan je vasthoudt als je een zitplaats hebt in de tram. Die had hij de hele tijd bij zich den ik. Door die klappen, meerder malen, verloor ik een beetje controle. Maar ik was niet bewusteloos. Dus ik lag daar op mijn buik, met mijn handen achter mijn rug vastgebonden, met een betraand gezicht, bang wat zou gaan volgen.

Ik weet nog dat ik ook een klap kreeg toen ik al lag en hij checkde ook of ik helemaat OUT was, maar ik was de hele tijd bij kennis. Niet 100%, maar ik weet nog wat er gebeurde. Hij trok mijn kleren uit, mijn broek. Ik weet nog ook dat hij mij kuste. ALS IK DIT SCHRIJF DENK IK BIJ MEZELF HOE ZIEK KAN JE ZIJN? SEX ALS MAN ZIJNDE MET EEN 10-JARIG JONGETJE! Hij deed zijn vinger meerdere malen in mijn anus, waarschijnlijk omdat zijn penis er niet in paste. WAT EEN ZIEKE TERINGLIJER! Na deze handelingen ging hij achter een andere wagen staan en waarschijnlijk zat hij zichzelf te rukken. Maar die conclusie trek ik nu. MAAR WAT ZOU HIJ ANDERS ZITTEN DOEN?! Echter welke volgorde hij aanhield, dus eerst rukken en dan aan mij zitten of andersom dat weet ik niet meer zeker.

Maar goed. Ik weet nog veel details en ik begin mij steeds meer te herinneren. Ik weet ook nog dat ik een stijfe kreeg, maar dat zou later blijken een natuurlijke reactie zijn. Daar kan ik nog steeds niet goed mee leven. Hij kwam ook naast mij liggen. In ieder geval zo werd ik ook wakker. Inmiddels was het donker en ik weet nog dat ik tegen hem zei dat ik naar huis moest omdat mijn ouders ongerust zouden zijn of zo…en dat ik terug zou komen of zo…Maar ik mocht gaan en toen ik effe van hem was verwijderd, stapte ik op mijn fiets en ik fietste voor mijn leven. Ik was weg en ik was in leven.

In mijn buurt aangekomen was de politie inmiddels naar mij op zoek. Ze lieten een foto van mezelf zien aan mij of ik dat was. En ja dat was ik. Ze hadden me gevonden. Ik werd naar huis gebracht. Iedereen was geschrokken, mijn ouders, broers,zus…Maar ik was thuis en veilig. Die nacht nog moest ik alles uitleggen aan de politie, ik werd naar een dokter/onderzoeker gebracht en die onderzocht mij. Daar werd bewezen dat ik verkracht was, waarschijnlijk werd sperma gevonden. De dader werd ook die dag opgepakt, ik moest hem identificeren de volgende dag…denk ik. Mijn vader ging mee en ik weet nog dat mijn vader die cel wilde binnenstormen om die PEDOFIEL goed in elkaar te rammen, maar hij werd tegengehouden door de politieagenten.

Maar vanaf dat moment heb ik er met niemand over gepraat, ook niet met mijn ouders, broers, zussen. Dit omdat ik het toen zelf niet begreep wat mij was overkomen, ik me schaamde, ik uit een islamitische cultuur kom waar dit taboe was/is. En ook omdat ik een man ben speelt trots/macho/eer ook een belangrijke rol. De jaren daarop merkte ik niks van de gevolgen. Pas op de middelbare school, toen ik 17, 18 was kwamen de gevolgen. Ik kreeg concentratieproblemen, werd bang voor aanrakingen van mannen, was homofoob geworden, kreeg twijfels over mijn geaardheid (nu nog steeds), kon mensen niet lang aankijken, was veels te veel bezig met wat ze over me dachten, ik hoorde/zag alleen negatieve dingen, het meest waar ik bang voor ben is als mensen me een homo vinden of dat ze drachter komen dat ik verkracht ben. Maar ik begin daar steeds schijt aan te hebben…kortom ik was lichamelijk, emotioneel en geestelijk verkloot door die mishandeling. Ik ben veranderd van iemand die heel zeker/niet angstig was naar iemand die voor bijna alles bang is. Soms denk ik bij mezelf, maak er gewoon een einde aan. Dan is alles opgelost. Ook kon/kan ik geen relaties aangaan. De vrouwen met wie ik naar bed ben gegaan was alleen zo dat ik dronken was. Tot nu toe ben ik geen 1 keer nuchter met een vrouw naar bed geweest. Mijn enige serieuze relatie met een vrouw duurde 4 dagen. En dit vind ik het meeste klote. Ik bedoel ik wil later vader worden en kinderen krijgen…huisje/boompje..je weet wel. Maar goed, des te meer ik besef wat er met mij is gebeurd, de gevolgen en wat ik heb moeten missen, des te boos ik word en ik geen zin heb in alles.

Ik heb ook later professionele hulp gezocht maar daar kwam ik niet meer omdat ik niet geloofde dat hij mij kon helpen. Waarschijlijk kan niemand me helpen.

Dat was dus mijn verhaal. Heftig, veel details! Maar ik moest t effe kwijt.

Het verhaal van mij!

/3 Reacties/in , /door

Ik weet niet goed waar ik moet beginnen. Veel pijn en verdriet komen er weer naar boven!

16 jaar terug is het gestopt, 6 jaar ellende, pijn, angst en verdriet. 6 jaar lang in een netwerk gebruikt te zijn waar meerdere kinderen slachtoffer waren, waaronder ik, een net 6 jaar oud mannetje. Een makkelijke prooi.

Ik was 6 jaar oud, en fietste zoals elke ochtend over de camping waar wij elke zomer 6 weken stonden. Een man riep mij, “Hey moet je eens kijken wat voor een vis ik gevangen heb” ik, de vol goede trouw, ging het poortje binnen en de man riep mij binnen.
Toen ik binnen kwam werd ik vast gepakt en op een bed gegooid, mijn kleren werden hard uitgetrokken en de man begon mij te betasten, en aan mijn lul te zuigen. Hij trok zijn kleren uit en ik begon hard te trappen, maar de man zette een mes op mijn keel en zei dat als ik zo door ging ik niet meer naar mijn ouders toe zou kunnen.

De man draaide me om en verkrachte me bruut.

Daarna bleef hij aan me zitten, en vertelde me, nog altijd met het mes op mijn keel dat ik later die dag weer terug moest komen. Hij kleede me weer aan en zette me buiten. Ik, vol van pijn en angst liep met de fiets in de hand terug naar onze caravan en vroeg of ik mocht gaan zwemmen. Zoals altijd ging mijn vader mee naar het zwembad, en daar kwam die man weer aan. Hij stond te praten met mijn vader, en mijn vader riep mij of ik had afgesproken met zijn kleinzoon. Ik zei maar ja, en ging met de man mee…….

Dit herhaalde zich dag in dag uit, de man nam me overal mee naar toe, liet me dingen doen met zijn kleinkinderen en andere jongens van de camping. Er werden foto’s gemaakt, en ook andere mannen kwamen om hun portie op te halen.

5 kinderen inclusief ik ken ik er nog van, en helaas ben ik nog 1 van de 2 die er nog van leefde. Mijn beste vriend heeft zich 3 jaar terug van het leven beroofd, 2 andere al eerder, waarvan 1 voor mijn ogen toen ik 13 was.
De gene die naast mij nog leeft zie ik geregeld maar we praten er NOOIT over, ook pas sinds kort heb ik het mijn ouders en vriendin verteld. Het blijft aan je vreten, geen rust, altijd oplettend, haviksogen als iemand op je af stapt.

Gaat dit ooit nog over????????

Dit is slechts een zeer beknopt stukje uit het totaal plaatje, dit doet al genoeg oprakelen!

Pascal

/in /door

Het Leven volgens mij……
Het leven voor mij begon wel goed, had een normale kindheid. Pas toen ik 7 werd ging het helemaal mis. Mijn vader, die achteraf bleek al jaren iets met andere vrouwen had, nam mij mee naar een vrouw met wie hij vaker vreemd ging. De dag begon gewoon erg leuk en ik had daar de grootste lol. Spelen met andermans speelgoed blijft voor een kind toch het leukste nietwaar.

Maar tegen de avond werd het allemaal anders. Mijn vader begon met die vrouw te knuffelen en te zoenen, iets wat ik wel erg vreemd vond, maar verder niet echt bij stilstond, wat wel normaal is voor een kind denk ik zo. Op een gegeven moment werd ik er bijgevraagd en de vrouw begon mij over mijn hoofd te kroelen. Aanvankelijk vond ik dit niet erg, was het niet dat ze steeds verder ging. Ik voelde haar handen opeens over al over mijn lichaam gaan. Ik schrok enorm toen ze mijn shirt begon uit te trekken. Het is toch geen bedtijd dacht ik toen en voelde me niet echt meer op mijn gemak.

Maar op een of andere manier was dit wel lekker, al die aandacht voor mij. Waar mijn vader was op dat moment weet ik niet meer echt zo, maar die vrouw begon zich ook uit te kleden en wreef nog steeds met haar handen over mijn lichaam. Ik voelde haar borsten tegen mij aandrukken en ze bewoog mijn hand naar haar borst. “Doe er maar eens lekker mee spelen” zei ze, “anders mag je hier nooit meer komen” en ik vond het daar zo leuk, veel speelgoed, lieve hondjes, lekker veel snoep en meer dingen waar ik als kind wel van hield. Op een manier die ik niet echt kan omschrijven vond ik het wel lekker allemaal, al die aandacht.

Ik voelde haar handen over mijn penis strelen, en vond het vreemd genoeg best wel lekker. Vreemd eigenlijk.

Dit ging zo een tijdje verder tot ze op een gegeven moment mijn penis in haar mond nam. Ik vond het maar raar, dat doet mamma toch ook niet dacht ik. Ze kuste me nog over mijn hele lijfje tot ze zei dat ik maar op de stoel moest gaan zitten en kijken hoe een man en een vrouw deden vrijen als ze elkaar lief vonden. Toen ze klaar waren werd mij verteld dat ik dit tegen niemand mocht vertellen en dat dit ons geheimpje zou blijven. Als ik dit wel zou vertellen zouden ze erg boos worden en zou ik straf krijgen.

Bij deze vrouw zijn mijn vader en ik nog heel vaak geweest en ze waren ook altijd wel lief voor me eigenlijk. Ik snapte er maar weinig van en vond het op een of andere manier altijd wel lekker. Dat het niet goed zou zijn of niet mag wist ik toen nog niks van, maar vond het vreemd dat ik dit nooit mocht zeggen. Het was toch leuk altijd, en ze zeiden toch dat mensen dit deden als ze elkaar lief vonden?

Voor mijn gevoel erg werd het pas toen ik ook de penis van mijn vader in mijn mond moest gaan nemen. Dit was toen ik een jaar of 8 was. Tot die tijd “vrijde” ik eerst met die vrouw en daarna ging mijn vader pas meedoen als ik op de stoel moest gaan zitten. Het werd allemaal veel wilder toen. Ik moet mee gaan doen als hun aan het vrijen waren. Er werden allerlei kleine voorwerpen in mijn anus gestopt. In begin deed dit erg veel pijn, maar ik heb geleerd hoe dit minder word als men zich ontspant en het maar laat gebeuren.

Op een dag, die eigenlijk zoals altijd was daar zei mijn vader dat ik voorover op de bank moest gaan liggen en hij verkrachte mij toen voor de eerste keer. Ik weet nog dat dit erg zeer deed en ik gilde dat ik dit niet wilde. De vrouw zat naast mij op de bank en hield mijn hoofd vast en ze zei: “het is niet erg jongen, de eerste keer mag je best huilen”
Wat misschien heel vreemd klinkt is dat ik deze vrouw niet eens dingen kwalijk neem, zij was altijd lief voor me en deed mij nooit “pijn”

Na deze avond ging het van kwaad naar erger. Er kwamen steeds vaker andere mensen bij. Mannen en vrouwen die ik niet kende. Vrouwen waar ik mee moest vrijen, mannen die mij ook in mijn anus verkrachten of die in mijn mond klaar kwamen. Vreselijk vond ik dit, maar ik was zo bang……………………..

Bang voor de straf die ik zou krijgen, bang dat ze mijn zussen iets zouden doen, want daarmee hadden ze ook al gedreigd. Dit ging allemaal door tot ik een jaar of 14 was en ik hoorde van sommige van die mannen dat ze mij nu wel te oud vonden en vroegen of er niet weer een jongere jongen kon worden gevonden.

Een keer heb ik gezegd dat ik dit aan mijn moeder zou gaan vertellen omdat ik dit niet meer wilde. Wat hierna volgde was echt erg voor mij. Ik werd door twee mannen vastgehouden terwijl mijn vader me met een leren riem op mijn billen en rug sloeg, zo erg dat het ging bloeden. Hoe vaak ik daarna verkracht ben weet ik niet meer. Wat ik wel weet is dat het weer licht was geworden en ik zo doodmoe was dat ik in slaap viel terwijl een man met zijn penis in mijn mond wilde doen. Om mij weer wakker te maken zetten ze mij onder een ijskoude douche waarna ik weer meerdere malen werd geslagen. Over het vertellen heb ik nooit meer gedacht………….

Jarenlang heb ik deze dingen voor mijzelf gehouden. Ik leefde van de hak op de tak. Relaties had ik geen zin in. Ik rommelde maar wat aan. Op school ging alles slecht altijd, en wat ik wilde leren mocht ik niet van mijn vader. Zelfs dat beetje eigenwaarde heeft hij nog de grond in geboord.

Nu ben ik er klaar mee na een lange periode van hulpverlening en therapie. Ik kan er nu goed over praten en mijn vriendin waarmee ik nu 3 jaar samenwoon en een zoon heb. Ook met mijn moeder met wie ik nog veel contact heb kan ik erover praten. En iedereen die het wil horen mag het van mij weten dat ik misbruikt ben.

En vergeven? Of ik kan vergeven wat ze mij hebben aangedaan? Dat wel, doe ik nu al. Er is maar een ding dat ik NOOIT zal vergeven en dat is dat ze mij een andere jongen en twee meisjes hebben laten misbruiken. Die jongen was van mijn leeftijd, toen 10 á 11 jaar. Die meisjes waren veel jonger. Als ik zo terug kan denken schat ik hun op 5 á 6 jaar toen. Dit is eigenlijk het enige dat nog echt vreet aan mij. Ik heb die drie nog vrij recent gesproken en gelukkig nemen hun het mij niet kwalijk. Ik had ook geen andere keus volgens hun. Dus dat luchtte wel op toen ik dat hoorde.

Pascal

Menneke

/1 Reactie/in /door

verhaal van Menneke
20 augustus, 2004

ervaring

Ik ben een man van 40 jaar en sinds december 2004 speelt de misbruik een hele grote rol in mijn leven.Doordat ik toen onder behandeling stond van een therapeute voor een depressie, en ik daar gesprekken en tests deed, is er in mijn onderbewustzijn iets en is mijn hele misbruikverleden over mij heen “gestroomd”.Dit was voor mij een hele nare ervaring daar ik dit verleden dik 25 jaar had weggestopt en ook ik hier niks meer van af wist!!

Ik leefde in een gezin waar van opvoeden nooit enige sprake is geweest. Er was altijd heel veel geweld en er ging geen dag voorbij of er werd wel eens geslagen of nog erger, dit gebeurde met de hand of met hulpmiddelen soms werden we zelfs van de huistrap afgegooid!!! Mijn vader en moeder hadden een heel heftig sexleven waar wij als kinderen altijd van mee MOESTEN genieten, simpelweg omdat ze het altijd en overal deden, ook als wij in de buurt waren. Er werd geen enkele poging gedaan om de kinderen te verschonen van hun sexuele uitspattingen en er werden foto’s gemaakt, die foto’s heb ik toevallig een keer gevonden en tijdens deze vondst werd ik betrapt door mijn vader (ik kan deze naam bijna niet typen).

Vanaf dat ogenblik, ik was toen ongeveer tien jaar, ben ik misbruikt geworden door hem.De eerste keer ging dat “nog maar” gepaard met betasten maar na een bepaalde periode werd dit erger en erger.

Zo is dit eigenlijk 4 jaar doorgegaan en hij liet geen kans onbenut om op de een of andere manier toe te slaan, zo gingen we iedere zondag fietsen met de wielerploeg in onze kroeg en na afloop gingen we dan thuis douchen, op de een of andere manier zorgde hij er voor dat we dan alleen thuis waren. Hij kwam dan onder de douche bij me en dwong me tot allerlei handelingen, zo moest ik hem dan met de mond bevredigen of hij duwde zijn geval in mijn anus totdat hij klaar kwam. Elke keer gruwde ik hier heel erg van en bleef dan meestal in douche achter om zijn resten van me af te krijgen!! Ook regelde hij “visvakanties”, met zijn twee, waar ik dan gedurende 3 of 4 dagen meerdere malen per dag door hem werd misbruikt. Ook speelde hij het klaar om zelfs in onze kroeg als ik ging plassen bij me te komen en hij dwong me dan om hem daar te bevredigen, het zij met mond of hand!!!

Dit is zolang doorgegaan totdat ik weer eens met hem op vakantie moest en ik het toch klaar speelde om een neef mee te nemen, tijdens deze vakantie probeerde hij het toch maar ik voelde mij toen zo sterk, door het bijzijn van die neef, dat ik hem een tentharing op zijn strot heb gezet en gedreigd heb hem te vermoorden als hij me niet met rust zou laten!!!!

4 Maanden daarna waren mijn ouders door allerlei oorzaken gescheiden! Ik heb daarna nog maar één keer contact met hem gehad, ook omdat hij in een andere stad ging wonen, maar ik was als de dood voor deze man en dat ben ik nog steeds ook al is hij al dik 2 jaar dood!!!

Het misbruik heeft mijn hele leven overhoop gegooid en ik zit dan ook momenteel in een fase dat ik echt niet meer weet wat ik moet met mezelf, ik heb het afgelopen jaar drie maanden in een kliniek gezeten en daar heb ik langzaam weer leren voelen en daar is mij duidelijk geworden dat ik heel veel dingen anders zie dan andere mensen door mijn misbruikververleden en door het feit dat ik mijn hele jeugd door mijn ouders en overige gezinsleden verwaarloosd ben op emotioneel gebied!! Maar deze kliniek was voor mij wel een verademing omdat ik daar kon zijn wie ik echt was!!!

Zo dit is ongeveer in het kort wat er met mij gebeurd is en wat er speelt, ik kan nog veeeeeel meer op noemen maar dat komt misschien bij een andere gelegenheid!!

Ooh ja, ik ben getrouwd en heb een zoon van 6 jaar, uit een ander huwelijk heb ik nog 2 zoons van 16 en 17 jaar maar daar heb ik al 11 jaar geen contact meer mee (door allerlei oorzaken).

Ik hoop dat dit verhaal een beetje goed is opgeschreven voor in jullie kolom ervaringen!!

Met vriendelijke groet Menneke