Pascal
Het Leven volgens mij……
Het leven voor mij begon wel goed, had een normale kindheid. Pas toen ik 7 werd ging het helemaal mis. Mijn vader, die achteraf bleek al jaren iets met andere vrouwen had, nam mij mee naar een vrouw met wie hij vaker vreemd ging. De dag begon gewoon erg leuk en ik had daar de grootste lol. Spelen met andermans speelgoed blijft voor een kind toch het leukste nietwaar.
Maar tegen de avond werd het allemaal anders. Mijn vader begon met die vrouw te knuffelen en te zoenen, iets wat ik wel erg vreemd vond, maar verder niet echt bij stilstond, wat wel normaal is voor een kind denk ik zo. Op een gegeven moment werd ik er bijgevraagd en de vrouw begon mij over mijn hoofd te kroelen. Aanvankelijk vond ik dit niet erg, was het niet dat ze steeds verder ging. Ik voelde haar handen opeens over al over mijn lichaam gaan. Ik schrok enorm toen ze mijn shirt begon uit te trekken. Het is toch geen bedtijd dacht ik toen en voelde me niet echt meer op mijn gemak.
Maar op een of andere manier was dit wel lekker, al die aandacht voor mij. Waar mijn vader was op dat moment weet ik niet meer echt zo, maar die vrouw begon zich ook uit te kleden en wreef nog steeds met haar handen over mijn lichaam. Ik voelde haar borsten tegen mij aandrukken en ze bewoog mijn hand naar haar borst. “Doe er maar eens lekker mee spelen” zei ze, “anders mag je hier nooit meer komen” en ik vond het daar zo leuk, veel speelgoed, lieve hondjes, lekker veel snoep en meer dingen waar ik als kind wel van hield. Op een manier die ik niet echt kan omschrijven vond ik het wel lekker allemaal, al die aandacht.
Ik voelde haar handen over mijn penis strelen, en vond het vreemd genoeg best wel lekker. Vreemd eigenlijk.
Dit ging zo een tijdje verder tot ze op een gegeven moment mijn penis in haar mond nam. Ik vond het maar raar, dat doet mamma toch ook niet dacht ik. Ze kuste me nog over mijn hele lijfje tot ze zei dat ik maar op de stoel moest gaan zitten en kijken hoe een man en een vrouw deden vrijen als ze elkaar lief vonden. Toen ze klaar waren werd mij verteld dat ik dit tegen niemand mocht vertellen en dat dit ons geheimpje zou blijven. Als ik dit wel zou vertellen zouden ze erg boos worden en zou ik straf krijgen.
Bij deze vrouw zijn mijn vader en ik nog heel vaak geweest en ze waren ook altijd wel lief voor me eigenlijk. Ik snapte er maar weinig van en vond het op een of andere manier altijd wel lekker. Dat het niet goed zou zijn of niet mag wist ik toen nog niks van, maar vond het vreemd dat ik dit nooit mocht zeggen. Het was toch leuk altijd, en ze zeiden toch dat mensen dit deden als ze elkaar lief vonden?
Voor mijn gevoel erg werd het pas toen ik ook de penis van mijn vader in mijn mond moest gaan nemen. Dit was toen ik een jaar of 8 was. Tot die tijd “vrijde” ik eerst met die vrouw en daarna ging mijn vader pas meedoen als ik op de stoel moest gaan zitten. Het werd allemaal veel wilder toen. Ik moet mee gaan doen als hun aan het vrijen waren. Er werden allerlei kleine voorwerpen in mijn anus gestopt. In begin deed dit erg veel pijn, maar ik heb geleerd hoe dit minder word als men zich ontspant en het maar laat gebeuren.
Op een dag, die eigenlijk zoals altijd was daar zei mijn vader dat ik voorover op de bank moest gaan liggen en hij verkrachte mij toen voor de eerste keer. Ik weet nog dat dit erg zeer deed en ik gilde dat ik dit niet wilde. De vrouw zat naast mij op de bank en hield mijn hoofd vast en ze zei: “het is niet erg jongen, de eerste keer mag je best huilen”
Wat misschien heel vreemd klinkt is dat ik deze vrouw niet eens dingen kwalijk neem, zij was altijd lief voor me en deed mij nooit “pijn”
Na deze avond ging het van kwaad naar erger. Er kwamen steeds vaker andere mensen bij. Mannen en vrouwen die ik niet kende. Vrouwen waar ik mee moest vrijen, mannen die mij ook in mijn anus verkrachten of die in mijn mond klaar kwamen. Vreselijk vond ik dit, maar ik was zo bang……………………..
Bang voor de straf die ik zou krijgen, bang dat ze mijn zussen iets zouden doen, want daarmee hadden ze ook al gedreigd. Dit ging allemaal door tot ik een jaar of 14 was en ik hoorde van sommige van die mannen dat ze mij nu wel te oud vonden en vroegen of er niet weer een jongere jongen kon worden gevonden.
Een keer heb ik gezegd dat ik dit aan mijn moeder zou gaan vertellen omdat ik dit niet meer wilde. Wat hierna volgde was echt erg voor mij. Ik werd door twee mannen vastgehouden terwijl mijn vader me met een leren riem op mijn billen en rug sloeg, zo erg dat het ging bloeden. Hoe vaak ik daarna verkracht ben weet ik niet meer. Wat ik wel weet is dat het weer licht was geworden en ik zo doodmoe was dat ik in slaap viel terwijl een man met zijn penis in mijn mond wilde doen. Om mij weer wakker te maken zetten ze mij onder een ijskoude douche waarna ik weer meerdere malen werd geslagen. Over het vertellen heb ik nooit meer gedacht………….
Jarenlang heb ik deze dingen voor mijzelf gehouden. Ik leefde van de hak op de tak. Relaties had ik geen zin in. Ik rommelde maar wat aan. Op school ging alles slecht altijd, en wat ik wilde leren mocht ik niet van mijn vader. Zelfs dat beetje eigenwaarde heeft hij nog de grond in geboord.
Nu ben ik er klaar mee na een lange periode van hulpverlening en therapie. Ik kan er nu goed over praten en mijn vriendin waarmee ik nu 3 jaar samenwoon en een zoon heb. Ook met mijn moeder met wie ik nog veel contact heb kan ik erover praten. En iedereen die het wil horen mag het van mij weten dat ik misbruikt ben.
En vergeven? Of ik kan vergeven wat ze mij hebben aangedaan? Dat wel, doe ik nu al. Er is maar een ding dat ik NOOIT zal vergeven en dat is dat ze mij een andere jongen en twee meisjes hebben laten misbruiken. Die jongen was van mijn leeftijd, toen 10 á 11 jaar. Die meisjes waren veel jonger. Als ik zo terug kan denken schat ik hun op 5 á 6 jaar toen. Dit is eigenlijk het enige dat nog echt vreet aan mij. Ik heb die drie nog vrij recent gesproken en gelukkig nemen hun het mij niet kwalijk. Ik had ook geen andere keus volgens hun. Dus dat luchtte wel op toen ik dat hoorde.
Pascal