Berten: na 30 jaar ben ik er nog niet uit.

/1 Reactie/in , /door

Na 30 jaar ben ik er nog niet uit. Het begint opnieuw.
Ik ben aan mijn 12 jaar door een vriend van mijn tante misbruikt geweest. Meer dan 2 maanden ben ik door hem benaderd geweest.

Ik ben een belg en mijn tante was met mijn oom jan getrouwd en woonden in Nederland. Ze waren binnenschippers op een sleepboot. toen mijn tante haar schoonmoeder kwam te sterven moest ik bij hun vrienden blijven. Mocht geen probleem zijn geweest.

1e dag man X kon er niet aan weerstaan om toch maar in mijn broek te zitten. En dit terwijl hij aan zijn zoons zat te prutsen (de kinderen wisten van niet meer en vonden dat een leuk spel ).
2e dag moest ik hem pijpen Hij zou het eens voordoen ( leuk is iets anders )
3e dag moest ik in zijn gezicht komen
(ik wist niet eens wat voor bucht er uit zijn lul kwam )
Sperma had ik nog nooit gezien of van gehoord.

na twee maanden vakantie mocht ik naar huis terug.

Deze man is later nog eens in mijn ouderlijk huis geweest en had nog het lef om in mijn broek te zitten waar iedereen bij was niemand heeft iets gezien. (hoop ik)

Ik was 34 toen ik het thuis voor het eerst heb verteld aan mijn ouders.
Mijn ouders willen met de hanse zaak niets te maken hebben volgens hen is er nooit zoiets gebuurd. Ik ben iemand die teveel verbeelding heeft en op zoek is naar aandacht.
Als kind heb ik veel slagen gekregen van mijn vader. Mijn moeder heeft ook veel in de klappen moeten delen. En mijn zus, ja dat moet ze zelf maar eens vertellen als ze ooit de moet heeft.

het verhaal is lang maar ik stop ermee ik ben 42 jaar kan met geen enkel mens leven want ik ben een gesloten boek met elke dag een ander verhaal.
Mijn school was een hel mijn werk is mijn hobby.
veel mensen zeggen dat ik hulp moet zoeken maar niemand neemt mij ernstig

ik ben een probleem kind geweest.

1 antwoord
  1. admin
    admin zegt:

    Lieve homo sapiens, het is niet makkelijk. maar ik wil je proberen te begrijpen. tot 32ste ontkennen verdringen is niet niks. wie gelooft je?
    Blijkbaar wil je geen gesloten boek meer zijn. Ik ben vandaag bij iemand geweest en gezegd, “Spreken is zilver, luisteren is GOUD”. Het is inderdaad moeilijk om mensen te vinden die blijkbaar tijd hebben om naar je te willen luisteren. Maar de homo sapiens die zijn er! Al moet ik ze zoeken als een speld in een hooiberg. Ik vind te ze wel. Ik wil niet zeggen dat het makkelijk is. Ik was vroeger geen gesloten boek. En had veel vrienden en kennissen.
    Toen ik ECHT begon te praten, bleek er in die “niet gesloten boek” een immense beerput te zitten, met een zeer bijzondere en mooie persoonlijkheid!
    Dus lieve homo sapiens er is daar in jouw gesloten boek blijkbaar ook een “ontpopproces” aan de gang. Geef HEM(de multi-ikken) de tijd. En koester en begeleid ze wat ze willen zeggen. Laatst las ik een indringend boek “Eerste persoon meervoud” van Cameron West. Ik vind etiketteringen niet belangrijk. Maar de herkenning wel. Idem met het boek “De onrustige geest” van Kaye Jamison. Je mag praten. Voorlopig kan dat per e-mail. Ik wil en kan luisteren. adres is: shakti2002@hotmail.com. Maar het is op slot, in verband met de hopeloze oneindige junkmails.Wil je op die manier contact laat het weten. Of anderszin. Geef suggesties. Ik laat het hierbij. Met een lieve warme groet. Iemand die om je geeft. Iemand die er wil zijn voor jou. Je hebt in elk geval de moed opgebracht op het terberde te brengen. Dat is natuurlijk grandioos. Het is het begin. Een heel goed begin. Je komt er wel. En geeft het de tijd.

    Nogmaals een warme groet, Aziz

Reacties zijn gesloten.