Edward: misbruikt of niet?
Misbruikt of niet?
Hallo,
Ik zal het proberen kort te houden maar ik zit met de vraag over mogelijk misbruik en de gevolgen daarvan.
Ik ben nu 34jr. en sinds kort is mijn relatie van 10jr. beeindigd. Nu zit ik met veel vragen en ben gaan vermoeden dat dit alles komt door mijn verleden. Ik zit nu met de vraag of ik misbruikt ben. Aan een aantal signalen lijkt het er wel op maar “het gevoel” van misbruikt zijn komt er niet bij.
Toen ik 11 jr. oud was werd ik op het schoolplein benaderd door een jongen van ongeveer 17jr. Deze zocht mij steeds weer op en ik vond het natuurlijk wel leuk dat ik aandacht kreeg van een oudere en stoere jongen. Achteraf denk ik dat dit komt doordat mijn vader weinig thuis was en ik een mannelijk rol model mistte. De jongen begon steeds te praten over dat ik net zijn kleine broertje was, dat hij me altijd zou beschermen, dat hij er voor zou zorgen dat mij niets zou overkomen en dat we vrienden voor altijd waren. Spelen-der wijs gingen we stoeien en werd ik ook aangeraakt in mijn kruis. En zo ging het steeds verder. Hij liet mij kijken als hij masturbeerde en daarna ook als hij klaar kwam. Even in het kort; uiteindelijk trok ik hem af, pijpte hem, hij kwam klaar in mijn mond en hij deed uiteindelijk ook hetzelfde bij mij. Hij liet me seksboekjes en films zien, hij probeerde mij te penetreren en ik deed dat bij hem. Al die tijd bleef ik zijn “kleine broertje” en zijn beste vriend. Met mijn eigen vriendjes ging ik niet meer om en elke dag wilde ik hem zien. Toen ik 14 was werd ik als oud vuil aan de kant gezet want toen was ik altijd jaloers en ik wilde altijd “die dingen”. Ik heb het er nooit met iemand over gehad. Wat ik wel weet is dat ik zo kapot was van het feit dat hij me aan de kant zette dat ik helemaal van de kaart was. Ik ontwikkelde ondertussen allerlei angsten en kan me nu herinneren dat ik me na seks erg goed en vaak ging wassen. Ik was naar andere jongens erg seks gericht, eigenlijk kon ik met niets anders bezig zijn. Vanaf die periode is zo’n beetje alles fout gegaan. Ik kan me weinig herinneren van hoe ik was als kind en als puber. Toen ik 16 was werd ik vreselijk verliefd op een van mijn vrienden wat natuurlijk helemaal fout liep. Van daaruit liep ik als 16-jarige op ontmoetingsplaatsen en ging met mannen mee voor geld. Op mijn 17-de kreeg ik een relatie met iemand die 11 jaar ouder was. Daar ben ik 6 jaar mee geweest. Ik werd bedrogen en ik bleef gwoon maar hangen in die relatie. Ik kreeg te horen dat het allemaal maar normaal was en het was maar seks enz enz.. De laatste jaren van die relatie ging ik ook maar weer naar ontmoetingsplaatsen want ik moest toch wat. Toen ik 24 was kwam ik een jongen tegen van 19 en ging daar mee verder. Dit werd een relatie waarbij ik wel steeds het vermoeden had dat ik bedonderd werd maar kon er niet echt achter komen (of ik had de oogkleppen op). Als ik al mijn vermoedens uitsprak werd hij aggressief, de huisraad werd vernield of ik kreeg de klappen. En ik maar proberen hem “beter” te maken. Uiteindelijk ben ik verlaten en zit ik alleen.
Nu zit ik met veel vragen. Ik heb geen rare of vervelende gevoelens over de seks die ik had op jonge leeftijd. Wat ik wel weet is dat ik mijn eigen altijd minderwaardig heb gevonden. Ik kijk niet naar mezelf en heb geen beeld en/of gevoel over mijn eigen. Er is 1 plek op mijn lichaam waar ik me niet aan durf te raken. Zelfs bij het douchen komt er een soort van schaamte gevoel als ik bij/op die plek ben. In het verleden heb ik een soort van smetvrees ontwikkeld die ik gelukkig op een of andere manier heb weg kunnen krijgen. Ik ben altijd bezig om het anderen naar de zin te maken en wat ik wil is niet belangrijk. Mijn hele leven ben ik volgens mij bezig met het terug vinden van wat er in mijn jeugd was maar dan zonder aan de kant getrapt te worden. Nu twijfel ik zelfs over mijn seksuele voorkeur. Ik verwar vriendschap met liefde en/of seks. Als ik iemand tegen kom die leuk en aardig is denk ik meteen aan seks met die persoon. Ik heb nooit naar vrouwen gekeken en altijd gedacht dat ik homoseksueel ben. Als ik dan zie waarop ik val zijn het wel altijd dezelfde type’s. Altijd wel leuke mannen maar altijd hebben ze een probleem. Alsof ik ze zo uit kies en dan maar denk dat ik ze wel kan helpen. Ik weet niet wie ik ben, waar ik van hou, ben bang, weet niet wat ik moet doen, eenzaam. Ik heb het gevoel dat mijn hele leven niets voorstelde. Verder ben ik kwaad. Kwaad dat ik me eigen zelf niet heb kunnen ontwikkelen als kind. En niet kon experimenteren op een normale manier om er zo achter te komen wat mijn voorkeuren zijn. Maar goed; als ik zo eens rondkijk op het internet lijkt het toch op misbruik in mijn jeugd. Alleen krijg ik dat gevoel er niet bij. Soms denk ik dat alles me maar aangeleerd is en ik het daarom ook maar normaal vindt dat het zo gaat.
Ik hoop dat iemand me iets kan vertellen of het herkend en me kan vertellen hoe ik dit alles moet zien. Ik heb het zo kort mogelijk gehouden maar dit zijn maar de kern-stukken zodat er beetje een beeld is van wat er gebeurd is.
Groet,
Edward.
Hello Edward,
Ik denk dat je zelf weet dat je bent misbruikt, je zegt namelijk zelf al dat je niet het kans hebt gehad om je zelf te ontdekken.
Als zo vrij mag zijn om je een tip te geven praat met een terapeut, wa heb je te verliezen. Je leert je zelf kennen.
Ik ben twee keer in terapie geweest en weer terug gevallen en nu neem ik de heft in mijn eigen handen en ik weet zeker dat ik ga leren om van me zelf te houden! hier begint alles mee..
Het proberen weg te wassen herken ik van mijn periode hier in Nederland dat ik was misbruikt en na dat god die man dood was ben daarna verder gegaan met het vingeren van me zelf van dat ik dacht dat het lekker was en dacht dat ik later wel een normaal leven zou leiden, als je mijn verhaal leest zul je zien dat ik dat niet heb maar er wel voor ga en voor me zelf ga leven.
succes
Ersoy