Verkracht door pastoor

Geachte heren,

Betreft: vijftig manen met seksueel misbruik binnen de Rkkerk.

Oprechte dank om het probleem aan de kaak te stellen.

Uiteindelijk had dit veel vroeger moeten gebeuren, maar de meeste kinderen misbruikt rond de jaren 50-60-70 en dan vooral in ons land (B) droegen dit heel hun leven mee.

Er was zo iets van ‘Hoe durf je zo iets zeggen van een geestelijke’. Vanaf dat ogenblik was je een leugenaar, bedrieger, niemand geloofde je.

In het kort,

Mijn moeder (15 a 16  jaar) was verkracht door de pastoor van de stad.

Ik was zijn kind en moest metéén naar een weeshuis om schande te mijden, daar mijn moeder een kind had en niet gehuwd was.

In het wees huis van de stad werd ik dan op mijn beurt misbruik door een priester.

Ik was onhandelbaar, fantaseerde, loog, vertelde verhalen om in de belangstelling te komen, kort om alles was goed om de waarheid weg te moffelen.

Het is pas toen ik 62 jaar was, dat ik het durfde naar buiten brengen (nu 63 jaar)

Ik heb ook goed priesters gekent, doch durfde de verhalen niet vertellen uit vrees dat ik hun steun zou verliezen.

Mijn moeder en (vader?) heb ik nooit nog gezien.

De liefde voor God en het geloof werd in ons geslagen.

Niemand kan dit begrijpen, de gevolgen draag je mee. Je vrouw en kinderen begrepen je argwaan tegenover de kerk niet, tot ik het verleden jaar vertelden.

Graag had ik naar de vergadering gekomen, doch de afstand is wat ver.

Beleefde groeten, en dank voor het lezen.

J. H.